Γιατί κανένας δεν μπορεί να κάνει 89 γκελ στο νερό με ένα βότσαλο

Είναι σχεδόν μηχανική η κίνηση: με το που βρεθείς μπροστά από μια λίμνη, με το που ακουμπήσουν τα χέρια σου μερικά βότσαλα, το πρώτο που θέλεις να κάνεις είναι να δοκιμάσεις τη τύχη σου με μία δυνατή και αποφασιστική ρίψη, μετρώντας παράλληλα τα γκελ που θα κάνει πάνω στο νερό. Αυτή η ανέμελη συνήθεια τείνει να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω, να αποκτήσει την αίγλη που της αξίζει και να αναγνωριστεί πια ως -κάτι σαν- άθλημα!

Στο Ισντέιλ της Σκοτίας, στις 29 Σεπτεμβρίου της τρέχουσας χρονιάς, αναμένεται να διεξαχθεί άλλο ένα, το 10ο στη σειρά, πρωτάθλημα γκελ βότσαλου σε λίμνη, με τις εγγραφές να έχουν αρχίσει ήδη. Το συγκεκριμένο -παγκόσμιο- πρωτάθλημα έχει αναγνωρίσει και το δικό του ρεκόρ. Το κατέχει ο Κερτ Στάινερ με 88 συνεχόμενα γκελ από μια ρίψη βότσαλου.

Ο Στάινερ αντιμετωπίζει ήδη ως άθλημα τη ρίψη βότσαλου σε λίμνη, έχοντας συλλέξει τουλάχιστον 10.000 χαλίκια από διαφορετικές λίμνες ανά τον κόσμο, με τις διαστάσεις, το βάρος και τη λεία επιφάνεια να εξυπηρετούν την καθημερινή εξάσκησή του.

Ο Στάινερ σημείωσε το ρεκόρ των 88 γκελ το 2013 σε λίμνη της Πενσιλβάνια. Έκτοτε, γυμνάζει σε καθημερινή βάση το σώμα του, δίνοντας έμφαση στους μύες του θώρακα και των ποδιών, ώστε να αποκτήσει την πολυπόθητη έκρηξη και ταχύτητα, φροντίζοντας η κάθε πέτρα να φεύγει από το χέρι του με μια ελάχιστη κλίση 20 μοιρών. Θεωρητικά, ένας καλά γυμνασμένος αθλητής μπορεί να κάνει ως και 350 γκελ με μια ρίψη.

Κάπου εδώ ας κάνουμε ένα διάλειμμα για να θέσουμε μια Πάρα Πολύ Σημαντική Ερώτηση: Πώς με ένα βότσαλο μπορείς να κάνεις 88 γκελ πάνω στο νερό;

ΟΚ, άλλη μια ερώτηση: Ποιος εξωγήινος μπορεί να κάνει με ένα βότσαλο ως και 350 γκελ πάνω στο νερό;

Σε σχετικό θέμα που επιμελήθηκε το Wired, ο Στάινερ εξήγησε πως η τεχνική του βασίζεται κυρίως στην ταχύτητα και στην έκρηξη και ελάχιστα στη δύναμη. Κατά την έκρηξη, σημαντικό ρόλο παίζει η στάση του σώματος, όπου χέρια και πόδια στέκονται κάθετα προς το νερό, σχεδόν όπως ένας δισκοβόλος ή ένας αθλητής του μπέιζμπολ, ώστε το βότσαλο να φύγει από τα χέρια του χειριστή αναπτύσσοντας ταχύτητα, η οποία -στην περίπτωση του Στάινερ- φτάνει ως και τα 69 χλμ./ώ.

Σύμφωνα με τον θεωρητικό της υδροστατικής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, Ταντ Τράσκοτ, ένας επαγγελματίας αθλητής του μπέιζμπολ μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες που να ξεπεράσουν τα 80 χλμ./ώ. "Και αν επιτευχθεί μια τέτοια ταχύτητα, τότε ένα αποτέλεσμα των 350 χτυπημάτων της πέτρας στο νερό, είναι εφικτό", ισχυρίζεται ο Τράσκοτ.

Η κινηματογράφηση των ρίψεων του Στάινερ απέδειξε τους παραπάνω ισχυρισμούς, με τον Σκοτσέζο να επιτυγχάνει ρίψεις με ταχύτητα 33 χλμ./ώ., καταλήγοντας σε αποτελέσματα των 35-40 χτυπημάτων στο νερό. Το μοντέλο του Τράσκοτ έχει επαληθεύσει ότι για την επίτευξη του ρεκόρ των 88 γκελ, απαιτούνται ρίψεις με τουλάχιστον 2.200 κυκλικές περιστροφές της πέτρας.

Για την κατάρριψη του συγκεκριμένου ρεκόρ, πέρα από ικανότητα ρίψης που προσομοιάζει σε αυτήν ενός επαγγελματία αθλητή, απαιτείται και μια άψογη 'πρώτη ύλη', δηλαδή μια πέτρα που έχει λειανθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει ένα τέλειο κυκλικό σχήμα χωρίς ρωγμές, γωνίες και άλλα σημάδια που μαρτυρούν παρέμβαση της φύσης. Κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ισντέιλ, αποκλείεται να συμβεί για τον εξής απλό λόγο: απαγορεύονται πέτρες που έχουν υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία.

Ως προς την κατάρριψη του ρεκόρ του ή έστω την ισοφάριση, ο Στάινερ έχει αποκαλύψει τον τρόπο που μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί: έκρηξη, δύναμη στα πόδια και στο θώρακα και πολλές, μα πάρα πολλές ρίψεις για εξάσκηση!