Σκοράροντας με τον Navrogenidis στο FIFA 99

Η ημιμάθεια μου για τα video games έχει αποτελέσει αρνητικό παράγοντα στο να μπορέσω να εντοπίσω ένα στοιχείο που αντικειμενικά, μπορεί να καταστήσει ένα παιχνίδι διαχρονικό. Στην περίπτωση του FIFA 99, ίσως αυτό το στοιχείο να είναι ότι το παιχνίδι είναι πάρα πολύ εύκολα διαθέσιμο online, είτε σε μορφή emulator (προσομοίωση του παιχνιδιού όπως αυτό εμφανίστηκε στο PS1) είτε ακόμα και για αγορά, ως κασέτα για το Nintendo 64, για τους 30άρηδες gamers που παραμένουν γνήσιοι μερακλήδες.

Είναι σαφές πάντως, πως το FIFA 99 υπήρξε ένα παιχνίδι-σταθμός στην ιστορία του sports gaming, σε μια εποχή που ο όρος ‘esports’ δεν ακουγόταν ούτε ως αστείο, ήταν το save εκείνο που καθόρισε την μετέπειτα ‘καριέρα’ πολλών από εμάς σε κονσόλες όπως το XBOX One, με σύγχρονους τίτλους παιχνιδιών FIFA και όχι μόνο.

Στη δική μου περίπτωση, το FIFA 99 ήταν το παιχνίδι που μου άνοιξε το δρόμο και με παρέσυρε μια για πάντα σε ένα ταξίδι στον κόσμο των αθλητικών games που ακόμα δεν έχει τελειώσει. Το FIFA 99 είναι η απάντηση στην ερώτηση ‘γιατί παίζουμε αθλητικά games;’ και κάπου εδώ επέτρεψε μου να διηγηθώ τη δική μου ρομαντική ιστορία και παράλληλα να επιχειρηματολογήσω.

Η γνωριμία

Η ψηφιακή τεχνολογία του 1999 σήμερα μπορεί να δείχνει λίγο τρομακτική και ακόμα λιγότερο αστεία, όπως εκείνο το ανθρωπόμορφο τέρας που γνώριζε γυναίκες online και τις κατασπάραζε στο πρώτο ραντεβού και όλα αυτά για τις ανάγκες του επεισοδίου ‘2Shy’ των X-Files ή όπως ο Τσάντλερ από τα ‘Φιλαράκια΄ όταν εξηγούσε τα Windows 95.

Ο υπολογιστής Pentium III που κυριαρχούσε στο δωμάτιο μου ήταν επιβλητικός και ίσως μέσα του να κρυβόταν ένα πλάσμα σαν αυτό του ‘2Shy’ αλλά η πραγματικότητα ήταν λίγο πιο πεζή και εφηβική. Για κάθε έφηβο της εποχής, η δικαιολογία ώστε να πείσει γονείς για την αγορά υπολογιστή, ήταν ότι “το χρειάζομαι για να με βοηθάει στο διάβασμα”, κάτι στο οποίο οι περισσότεροι μοντέρνοι γονείς εκείνης της εποχής λύγιζαν αμέσως.

Το επόμενο βήμα μετά την αγορά υπολογιστή με κάποιο αστρονομικό ποσό όπως 400.000 δρχ. (και δώρο διάφορες ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες και προγράμματα που συνήθως καταχωνιάζονταν κάτω από cd μουσικής), ήταν η αγορά κάποιου video game στο οποίο θα αφιερώνονταν αρκετές ώρες και ατελείωτα ξενύχτια. Το FIFA 99 είχε μέσα τον Ολυμπιακό, είχε ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχε αγώνες Τσάμπιονς Λiγκ, είχε μια μαγική επινόηση που λεγόταν ‘European Dream League’, είχα όσα μου χρειάζονταν για να δώσω λόγο ύπαρξης στο νέο μου PC.

Το παιχνίδι

Κάποιες από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις του εφηβικού μου δωματίου στην Παλλήνη, ήταν σίγουρα το πρώτο βράδυ που πέρασε εκεί η Ε, ήταν σίγουρα το πρώτο βράδυ που άκουσα μουσική από το δικό μου cd player, ήταν σίγουρα το πρώτο γκολ που σκόραρα στο FIFA 99 με τον παίκτη NAVROGENIDIS, της ομάδας OLYMPIACOS FC, μια διαγώνια σέντρα-σουτ που καρφωνόταν στον ουρανό των διχτυών του τερματοφύλακα της Πόρτο.

Ο Ναβρογενίδης ήταν ένας πραγματικός παίκτης, με έναν ρεαλιστικά σχεδιασμένο σωματότυπο, δεν θύμιζε ψηφιακή κατσαρίδα όπως οι παίκτες των περισσότερων games της εποχής και πανηγύριζε σε ένα ανοικτό γήπεδο, με μια χρωματιστή μοκέτα κολλημένη σε εξέδρες που συμβόλιζε το κοινό, με διαφημιστικές πινακίδες, με μια ξέφρενη περιγραφή από το δίδυμο των σπίκερ.

Μετά από αυτό το βάπτισμα του πυρός, η απογείωση ήταν εύκολος στόχος. Άπειρα φιλικά με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ένα μάχιμο σύστημα 4-4-2 με Σόλκσιερ-Γιορκ στην επίθεση, σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ με αγώνες σε γηπεδάρες όπως αυτή του Παρισιού, νίκες ενάντια σε μισητούς αντιπάλους όπως ο PANA (Παναθηναϊκός), ομηρικές μάχες με τη Γιουβέντους των Ζιντάν, Πιερούτσι, Ινζάγκι, Ντελ Πιέρο, Ντάβιντς. σεζόν με πρωταθλήματα, Κύπελλα και πορείες στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, που καταλαβαίνεις ότι δεν παρέμεναν απλώς ‘πορείες’ αλλά κατέληγαν συνήθως στην κατάκτηση του τροπαίου.

Το FIFA 99 ήταν το πρώτο παιχνίδι που σε έβαζε στη θέση του παίκτη, του προπονητή, του θεατή (για πρώτη φορά μπορούσες να επιλέξεις γήπεδα σε Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία), του gamer που όταν έκανε save ήταν γιατί άξιζε ένα διάλειμμα μετά από τόσες νίκες.

Γιατί παίζουμε αθλητικά games;

Οι gamers που αγαπούν το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, που δεν είχαν χρόνο να χάνονται με ψηφιακά καλάσνικοφ και μολότοφ, μακελεύοντας ζόμπι και Σοβιετικούς και τέρατα σαν κωμικούς εφιάλτες του Στίβεν Κινγκ, είναι συνήθως μειοψηφία μέσα στην αχανή στρατόσφαιρα του μοντέρνου gaming. Όμως το FIFA 99 ήταν το πρώτο παιχνίδι που έγινε σημείο συνάντησης και γνωριμίας μεταξύ άρρωστων ποδοσφαιρόφιλων.

Ήταν το πρώτο παιχνίδι όπου το να πάρεις την Λίβερπουλ του ΜακΜάναμαν και του Φάουλερ και να την φέρεις στην πρώτη θέση της Αγγλίας, ήταν ένα εγχείρημα με δόσεις ρεαλισμού και με σχεδόν κινηματογραφικές ανατροπές και εμπόδια στο δρόμο για τον τίτλο

Σίγουρα υπήρχαν αδυναμίες στο παιχνίδι. Οι ομάδες με γρήγορους παίκτες, συνήθως έτρεχαν ξέφρενα και διάφορες λεπτομέρειες όπως οι τρίπλες δεν είχαν ιδιαίτερη αξία. Τα πρόσωπα των παικτών ήταν αυστηρά και χωρίς ξεκάθαρες εκφράσεις, σαν Ρόμποκοπ με φανέλες και σορτς. τα σουτ μπορούσαν να γίνουν εξωφρενικά δυνατά και τα γκολ να μπαίνουν με τρόπο σουρεάλ, ακόμα και από τη σέντρα.

Όμως όλες αυτές οι γραφικές λεπτομέρειες δεν είχαν και τόση αξία, όταν το σάουντρακ ήταν γεμάτο από ροκ και big beat χιτάκια της εποχής, όταν μπορούσες να βάλεις γκολ στη Μπαρτσελόνα με τον Οφορίκουε μέσα σε ένα στάδιο του Παρισιού, με χιλιάδες κόσμο στην εξέδρα να παραληρεί και τα πίξελ των παικτών να παθαίνουν παράκρουση καθώς πανηγυρίζουν.

Το FIFA 99 ήταν το πρώτο παιχνίδι που αντιμετώπισε σοβαρά την εικόνα του έφηβου gamer ο οποίος ονειρευόταν να δημιουργήσει ποδόσφαιρο με πρώτη ύλη μια σειρά από ενθουσιώδη πίξελ που κάνουν πως κλωτσάνε ένα πίξελ σε σχήμα κύκλου. Το FIFA 99 είδε προπονητική αξία σε αυτή τη διαδικασία και όχι ένα χάσιμο χρόνου, είδε επίσης παρέες να σχηματίζονται και να βάζουν στόχους ο καθένας με την ομάδα του.

Το FIFA 99 μας έκανε να παίξουμε ρεαλιστικό και μοντέρνο ποδόσφαιρο που φέρνει αποτελέσματα και ομάδες όπως ο PANA και η Κροάσια Ζάγκρεμπ μπορεί να τις φτάσει μέχρι τον κολοφώνα της δόξας τους, δηλαδή την κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Μέχρι το επόμενο Game Over.