Κόουτς Σκουρτόπουλε, τι γεύση θα έχει η φετινή Basket League;
Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος δεν περίμενε πως η Εθνική θα βρεθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2019, με απόλυτο ρεκόρ νικών. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός μιλά στο Contra.gr για τα "παράθυρα", τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τη σχέση όλων αυτών με τη φετινή Basket League.
H Βasket League αρχίζει και οι πιθανότητες θέλουν να μην έβαλες σχετική ειδοποίηση στο κινητό σου. Η αλήθεια είναι πως δεν βοηθά και το γεγονός ότι μια ντουζίνα χρονιές παρακολουθείς το ίδιο ζευγάρι στους τελικούς. Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά η τελευταία φορά που δεν είχε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό το φινάλε της ελληνικής λίγκας, ήταν τη σεζόν 2004-05, οπότε συναντήθηκαν οι ‘πράσινοι’ με την ΑΕΚ.
Γενικά, φαίνεται να υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ της κορυφής του πίνακα και όσων συμβαίνουν από εκεί και κάτω. Μόνο που στο ‘από εκεί και κάτω’ κρύβεται το αλατοπίπερο της ιστορίας, όπως επισήμανε και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος.
Το Contra.gr επικοινώνησε με τον προπονητή της Εθνικής, για να προλογήσει τη νέα αγωνιστική περίοδο. Δεν μιλήσαμε για τα προφανή (εννοώ τους ‘αιώνιους’), για τα οποία μιλούν όλοι. Επικεντρώσαμε στα υπόλοιπα, πατώντας σε ό,τι έγινε πέρυσι, όταν ζήσαμε μια από τις πιο συναρπαστικές σεζόν. Τι εννοώ;
Στην τρίτη θέση της κανονικής διάρκειας εμφανίστηκε ο Προμηθέας Πατρών, ομάδα που είχε πρωτοεμφανιστεί στην Basket League, ένα χρόνο νωρίτερα. Το ρεκόρ του ήταν 17-9. Στο ‘9’ υπήρχαν ήττες σε αγώνες με τους κοινώς γνωστούς ως μεγάλους, που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες του φινάλε. Στην 6η θέση παρουσιάστηκε το Λαύριο, με ρεκόρ 14-12, το ίδιο που είχε και η Κύμη, με τον Κολοσσό να κλείνει την οκτάδα. Αν όλα αυτά δεν σου λένε κάτι, μάλλον δεν ανήκεις στην κατηγορία των πραγματικών φίλων του μπάσκετ.
Ας δώσουμε τον λόγο στον προπονητή που οδήγησε την ‘επίσημη αγαπημένη’ στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2019 (χρονικά) πρώτη απ’ όλους.
“ Η λίγκα βελτιώνεται, μπασκετικά, συνεχώς -και δεν βάζω το οικονομικό κομμάτι. Πέρασε πολύ δύσκολη φάση και βγήκε ‘ζωντανή’. Αν λάβετε υπ’ όψιν το οικονομικό θέμα όσων έφυγαν στο εξωτερικό, μπορείτε να εκτιμήσετε περισσότερο το γεγονός ότι υπήρχε πάλι ανταγωνισμός, ενώ το πρωτάθλημα κρατήθηκε σε υψηλό επίπεδο τακτικής, στρατηγικής και προετοιμασίας αγώνων -στα οποία κάνουν εξαιρετική δουλειά οι scouts, σε όλα τα επίπεδα. Αυτοί είναι οι λόγοι που περιμένω πως φέτος θα έχουμε μια πολύ καλή χρονιά”.
Του ζητήσαμε να σταθεί λίγο περισσότερο στη βελτίωση αυτών που βλέπουμε, δεδομένων των συνθηκών και τηρουμένων των αναλογιών. “Παρ’ ότι έχουν ‘φτωχύνει’ οι επιλογές -σκεφτείτε ότι η Ελλάδα είναι σε επίπεδο μισθών κάτω από πολλές χώρες, όπως και το Βέλγιο όπου δίνουν 80-90.000 ευρώ, ποσά που στην Ελλάδα είναι εφικτά για πολύ λίγους- γίνονται εξαιρετικές επιλογές. Όχι μόνο ξένων, αλλά και Ελλήνων, οι οποίοι πέρυσι άρχισαν να εμφανίζονται στο προσκήνιο και ήταν ανταγωνιστικοί. Έδειξαν να καθιερώνονται και να δημιουργούν ομάδα παικτών, οι οποίοι θα μπορούν να ηγηθούν στο εγγύς μέλλον. Έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και το κέρδος είναι πολλαπλό. Αφορά και το παραγωγικό κομμάτι, το οποίο μια ομάδα ‘πουλά’ για να φέρει ξένους”.
Θα έλεγε κανείς πως η κρίση, από την αρχή της θα ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να εμπιστευτούν οι σύλλογοι τα… ντόπια προϊόντα. Παρ’ όλα αυτά, για χρόνια είδαμε ορδές ξένων να παρελαύνουν. Ώσπου την τελευταία διετία έγινε η αλλαγή.
“ Το γιατί δεν έγινε ευκαιρία η κρίση είναι μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Το λογικό θα ήταν να γίνει αυτό που λες: λόγω της κρίσης να δινόταν βαρύτητα και ευκαιρίες σε Έλληνες, κάτι που θα βοηθούσε τους συλλόγους και να εξοικονομήσουν χρήματα, αλλά και να αναδείξουν το ελληνικό ταλέντο. Αυτό δεν έγινε. Πολλά παιδιά συντηρήθηκαν μέχρι μεγάλη ηλικία και λίγα βγήκαν στο προσκήνιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι συνθήκες είναι δύσκολες. Δεν ξέρεις αν θα πάρεις τα λεφτά σου, τα γήπεδα είναι μικρά, ενώ υπάρχει και η πίεση του κόσμου για αποτελέσματα.
Ως προς αυτό, συνετέλεσε και η επιλογή των μεγάλων ομάδων να μαζέψουν πολλά παιδιά 17-20 χρόνων και να τα δεσμεύουν. Ήταν λογικό για το δικό τους συμφέρουν και καλά έκαναν που φρόντισαν για την επόμενη ημέρα.
Την ίδια ώρα όμως, κάποια από αυτά τα παιδιά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε άλλες ομάδες. Πέρυσι είδαμε ένα πολύ μεγάλο ‘άνοιγμα’, σε σχέση με αυτό. Παίκτες που αγωνίστηκαν σε άλλα σωματεία με δανεισμό ή είχαν ζητήσει να αποδεσμευθούν, για να παίξουν περισσότερο. Έτσι, υπήρξαν παιδιά που ξεχώρισαν..
Πλέον γίνεται καλή δουλειά στις ομάδες, ως προς την αξιοποίηση παικτών. Παίρνουν το μάξιμουμ από το ταλέντο που υπάρχει, όπως γίνονται ανταγωνιστικές Αντιλαμβάνεσαι πως κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλοι είναι κερδισμένοι: και οι μεγάλες ομάδες που βλέπουν τους παίκτες τους να ετοιμάζονται πιο γρήγορα και οι υπόλοιποι σύλλογοι που προτιμούν να δώσουν το χρόνο που έχουν να δώσουν, σε εξελίξιμους Έλληνες”.
“Όταν δεν μπορείς να αγοράσεις κάτι, το φτιάχνεις όπως ο Προμηθέας”
Πέρυσι είδαμε και Έλληνες προπονητές να ξεχωρίζουν. “ Η βασική αρχή είναι πως αν δεν μπορείς να αγοράσεις κάτι ή να το βρεις στην τιμή και το βαθμό ετοιμότητας που θες, η επόμενη λύση είναι να το φτιάξεις. Οι Έλληνες προπονητές έχουν μεγάλη ικανότητα να παράξουν, αν αφαιρέσουν την πίεση του αποτελέσματος από το μυαλό τους. Διαθέτουν ό,τι χρειάζεται για να δώσουν εξαιρετικά αποτελέσματα, να ασχοληθούν με μεγαλύτερη ηρεμία με τους παίκτες, να υπάρχει πίστωση χρόνο. Όχι να λέμε πως υπάρχει πίστη και την ίδια ώρα να φαίνεται πως οι διοικούντες είναι έτοιμοι να κατακρεουργήσουν το πλάνο που ‘χει στηθεί. Κατ’ εμέ, ένα σωστό πρόγραμμα διαθέτει την παραγωγή -την εξέλιξη του παίκτη- και ποιοτικές προσθήκες ξένων, ανάλογα με τα οικονομικά του καθενός”.
Μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις πολυετών πλάνων που τηρήθηκε απαρέγκλιτα, μολονότι κάποια στιγμή δεν ευνόησαν τα αποτελέσματα ήταν αυτή του Προμηθέα. “ Αυτή τη στιγμή δείχνει να είναι το μόνο πρόγραμμα που μπορείς να ‘χεις ξεχωρίσει. Είναι η μοναδική ομάδα που έβαλε πλάνο, το ανακοίνωσε, δουλεύει πάνω σε αυτό και το στηρίζει. Δεν επρόκειτο δηλαδή, για μια επένδυση που έγινε για το θεαθήναι.
Αυτό ξεκινά από τη δημιουργία δικών του αθλητικών εγκαταστάσεων, που είναι το πιο σημαντικό κομμάτι τις παραγωγικής διαδικασίας. Υπάρχει υποστήριξη. Όχι μόνο χρήματα που δαπανώνται. Ο τρόπος με τον οποίον κινούνται δείχνει πως ενδιαφέρονται για τη βελτίωση των δικών τους παιδιών, ώστε να καταλήξουν στην πρώτη ομάδα. Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με άλλες ομάδες, που επενδύουν -ίσως και περισσότερα-, αλλά το αποτέλεσμα φτάνει με το σταγονόμετρο στην πρώτη ομάδα”.
Ο Σκουρτόπουλος χαρακτήρισε ως ‘αλατοπίπερο’ τις ομάδες που έδωσαν θετικό στίγμα πέρυσι, δηλαδή “τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Προμηθέα. Τι περιμένω φέτος; Πως οι συγκεκριμένοι θα είναι σε θέση να κάνουν εκπλήξεις, ενώ την ίδια ώρα θα είναι πιθανό να γίνουν ‘θύματα’ εκπλήξεων, από ομάδες που βρίσκονται πιο χαμηλά στην κατηγορία. Αυτό θα δώσει μια διαφορετική ομορφιά, μια αγωνία, μια νοστιμάδα”.
Στις νέες αφίξεις είναι ο Ήφαιστος Λήμνου, που προέκυψε από την απόκτηση δικαιωμάτων του σωματείου ΓΣΛ Φάρος και έτσι, βρέθηκε απευθείας στη Basket League.
” Γίνεται τεράστια προσπάθεια στη Λήμνο. Είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Η οικογένεια Μπούμπουρα έχει στήσει μια ομάδα, από την αρχή, σε περιοχή που δεν είχε γνωρίσει κάτι ανάλογο (από το γήπεδο έως την κατηγορία). Υπάρχει διάθεση και οικονομική ευχέρεια. Γνώρισα την οικογένεια που αποφάσισε να επενδύσει στο εγχείρημα και κατάλαβα πως υπάρχει διάθεση και αποφασιστικότητα, να λειτουργήσει αυτή η προσπάθεια, στη Λήμνο. Πιστεύω πως θα είναι μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις”.
Φέτος επιστρέφει στην ελίτ των ελληνικών πρωταθλημάτων και το Περιστέρι. ” Είναι σημαντικό να επανεμφανίζονται τέτοιες ομάδες, με ιστορία, με τρομερό παραγωγικό συντελεστή. Κάποια θέματα στη διαχείριση των οικονομικών, το υποχρέωσαν δυο φορές σε υποβιβασμό. Αυτή τη στιγμή δείχνει να επιστρέφει με σταθερή διοίκηση, με μια επιλογή προπονητή, του Αργύρη Πεδουλάκη που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Έχει ως λογικό στόχο την παραμονή και μετά την εδραίωση. Κοιτά μακροπρόθεσμα, έχοντας πάρει παιδιά με μέλλον. Φροντίζει για την επόμενη ημέρα. Έχει ομάδα με παιδιά που παίζουν ως δανεικοί στη Δάφνη Δαφνίου και ακαδημίες που κάθε χρόνο οργανώνεται όλο και καλύτερα”.
“Iδανική λύση ένα πρωτάθλημα για τις δεύτερες ομάδες”
Προφανώς και θα βοηθούσε ένα πρωτάθλημα για τις δεύτερες ομάδες, όπως υπάρχει σε ουκ ολίγες άλλες χώρες. Όχι όμως, και στην Ελλάδα, μολονότι είναι κάτι που συζητιέται τουλάχιστον μια δεκαετία.
” Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να καλυφθεί το οργανωτικό και το λειτουργικό θέμα. Κατά πόσο μπορούμε να καλύψουμε αυτούς τους τομείς. Αν υπήρχαν πόροι, με το σωστό προγραμματισμό θα ήταν ιδανική λύση, για τα παιδιά που είναι στο ενδιάμεσο (που χρειάζονται εμπειρίες), αυτά που αγωνίζονται στο εφηβικό και είναι στο μεταβατικό στάδιο να γίνουν άνδρες.
Ένα πραγματικά δυνατό πρωτάθλημα, που θα είχε την υποστήριξη όλων των ομάδων της Α1 θα ήταν ιδανικό. Δεν αρκεί να δίνουν περιστασιακά, κάποια καλά -δυνατά- παιχνίδια. Είναι μια καλή στιγμή να γίνει πράξη αυτή η λίγκα. Συζητιέται πολύ, αλλά θα πω με διστακτικότητα πως οι αρμόδιοι φοβούνται το λειτουργικό, την παραπάνω επιβάρυνση σε έξοδα. Έχω την αίσθηση πως 1-2 χρόνια, στην αρχή, θα είναι ‘σφικτά’, αλλά μακροπρόθεσμα θα αρέσει στον κόσμο και θα αποτελεί κίνητρο για να βελτιώνονται οι παίκτες”.
Ως κόουτς της Εθνικής, στην πρώτη φορά των ‘παραθύρων’ της FIBA (αγώνες μέσα στη σεζόν, με διαφορετικά ρόστερ για κάθε παιχνίδι, ένεκα των υποχρεώσεων των εκπροσώπων μας στις διεθνείς συλλογικές διοργανώσεις), με ορίζοντα το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019, είχε τη δυνατότητα να καταλάβει από πρώτο χέρι την ποιότητα της δουλειάς που έγινε την περασμένη διετία.
” Οι παίκτες που ήλθαν στην Εθνική, απέδειξαν πως μπορούν να λειτουργήσουν κάτω από δυσκολότερες συνθήκες, εν συγκρίσει με αυτές που είχαν συνηθίσει. Κάποιοι αγωνίστηκαν για πρώτη φορά με το εθνόσημο. Η μόνη προτέρα εμπειρία ήταν από προπονητικά καμπ. Παρ’ όλα αυτά απέδειξαν πως μπορείς να στηριχθείς πάνω τους, για μεγαλύτερα πράγματα.
Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις μετακινήθηκαν προς καλύτερους προορισμούς, το περασμένο καλοκαίρι ή αναβαθμίστηκε ο ρόλος τους στις ομάδες τους. Για αυτό έλεγα να γίνουν οι Έλληνες η καινούργια γραμμή και να δημιουργήσουν χώρο για άλλα παιδιά. Όπως η περίφημη ομάδων των 97άρηδων, της οποίας τα μέλη πρέπει να μπουν σε διαφορετικό ρόλο στις ομάδες τους. Σε αυτό το κομμάτι βοήθησε πολύ η Εθνική. Οι παίκτες που ήλθαν, απέκτησαν ψυχολογία που μετέφεραν στις ομάδες τους”.
Το σημαντικό είναι πως τα παιδιά που ήλθαν, ήταν πολύ θετικά
Δεν πρέπει να ήταν πολύ εύκολο να μην ξέρει ποιους παίκτες έχει στη διάθεση του, για κάθε παιχνίδι που είχε το ‘πρέπει’ της νίκης, καθώς υπάρχει το ‘θέλω’ της συμμετοχής στο Παγκόσμιο.
” Οι παίκτες και εγώ γνωρίζαμε πως οφείλουμε να ασχοληθούμε με πολλά περισσότερα πράγματα, από ό,τι το μπασκετικό κομμάτι. Το ευχάριστο, πέραν του αποτελέσματος, είναι πως βρήκαμε παίκτες που ήταν δεκτικοί, κατανοούσαν την πραγματικότητα. Δεν κρύβω πως φοβόμουν ότι με τα ‘παράθυρα’ και τα διαφορετικά ρόστερ, υπήρχαν τόσα πολλά ‘αν’ που θα μπορούσαν να στοιχίσουν.
Δεν ήξερες ποιους παίκτες θα είχες διαθέσιμους, σε κάθε περίοδο, τις πιθανότητες τραυματισμού, ενώ υπήρχε και προετοιμασία μόλις 3 ημερών, με τελείως διαφορετικά ρόστερ από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ελάχιστοι είχαν συνυπάρξει στο παρελθόν. Οι περισσότεροι δεν είχαν βρεθεί ποτέ ξανά μαζί. Την ίδια ώρα, έπρεπε να προσαρμοστούμε και στις ανάγκες αντιμετώπισης του αντιπάλου.
Το σημαντικό ήταν πως είχα παιδιά, τα οποία ήταν πολύ θετικά. Βοήθησε και εμάς να περάσουμε τις ιδέες μας, τον τρόπο λειτουργίας και το αγωνιστικό κομμάτι, πιο εύκολα. Τα αποτελέσματα ήλθαν για να ολοκληρώσουν όλο αυτό”.
Τον ρωτώ αν αυτή ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του, που ενώ δεν ήξερε τι του ξημερώνει (υπό την έννοια των ονομάτων στο ρόστερ), αισθανόταν υπέροχα. ” Η αλήθεια είναι πως είχα ξαναζήσει την εμπειρία να πηγαινοέρχονται παίκτες, σε ομάδες με οικονομικά προβλήματα, όχι όμως το να έχω ένα κατά το ήμισυ διαφορετικό ρόστερ πριν κάθε ματς και 3 μέρες να φτιάξω ομάδα. Αυτό ήταν πρωτόγνωρο. Θα μπορούσε να γίνει τεράστιο πρόβλημα. Μέσω όμως, της δουλειάς, της οργάνωσης και των καλών σχέσεων δικαιωθήκαμε”.
Περίμενε αυτό που έγινε; Η πρόκριση μόνο με νίκες; ” Ομολογώ πως όχι. Το απόλυτο δεν το είχα φανταστεί. Περίμενα ωστόσο, πως θα περάσουμε στην επόμενη φάση και θα διεκδικήσουμε εκεί την πρόκριση. Παιχνίδι με το παιχνίδι, βλέποντας πόσο καλά έχει στηθεί η όλη κατάσταση, έρχονταν παίκτες με θετική αύρα, με φιλοδοξίες, με όρεξη και νιώθαμε όλο και πιο δυνατοί”.
Μετά προέκυψε όλη η φασαρία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο (οι ευθύνες μοιράζονται ένθεν κι ένθεν, γιατί ένα απλό “δεν θα παίξει” ή “δεν μπορώ να παίξω” θα ήταν υπεραρκετό για να μη δημιουργηθεί καν θέμα) και επισκίασε την επιτυχία. Γεγονός που ήταν άδικο -μεταξύ πολλών άλλων λέξεων που αρχίζουν από το στερητικό ‘άλφα’.
“ Με όλον εκείνον τον θόρυβο κόντεψε να χαθεί η αξία της επιτυχίας και αυτό δεν είναι δίκαιο για τα παιδιά που αγωνίστηκαν. Ούτε για τον Γιάννη, ως Γιάννη. Είμαστε σε επαφή. Είχα την πεποίθηση πως θα κατάφερνε να εμφανιστεί, έστω για λίγο, μαζί μας από τις κουβέντες που είχαμε κάνει. Είμαστε σε συνεννόηση. Είναι ιδιαιτερότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με σωστό χειρισμό και οι δυο πλευρές. Να δούμε τι είναι καλό για όλους”.
Εμείς μπορεί να ‘χουμε τελειώσει, ως έθνος, με την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2019, τα ‘παράθυρα’ ωστόσο, δεν έχουν κλείσει. Στην παρούσα φάση υπάρχουν χώρες, όπως η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Σλοβενία ή η Κροατία ή η Σερβία που κινδυνεύουν με αποκλεισμό.
“ Εγώ τα ξέρω αυτά. Κάποιοι άλλοι κάνουν πως δεν τα βλέπουν. Ένας λόγος που είπαμε πως πρέπει να σταματήσουμε το θόρυβο που ‘χε ξεσπάσει με τον Γιάννη, ήταν ότι θα έχανε την αξία όλο το υπόλοιπο κομμάτι. Έχουμε και άλλα παιχνίδια μπροστά μας και σεβόμαστε τη διαδικασία, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Επίσης, μας ενδιαφέρει να τα πάρουμε, για να ανέβουμε στο ranking της FIBA, γεγονός που μας δίνει πλεονεκτήματα σε άλλα πράγματα. Οπότε είναι σημαντικό”.
