Χωρίς τον Ντέιβιντ Στερν δεν θα υπήρχε το ΝΒΑ

Ο Ντέιβιντ Στερν βρισκόταν σε εστιατόριο του Μανχάταν, όταν κατέρρευσε, στις 13/12. Αυτομάτως, ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο, ο 77χρονος διεκομήσθη στο πλησιέστερο νοσοκομείο και αμέσως μπήκε στο χειρουργείο, καθώς απειλείτο η ζωή του. Είχε πάθει εγκεφαλική αιμοραγία. Χιλιάδες κόσμου του ευχήθηκε να πάνε όλα καλά, μέσω των social media. Πολλοί ήταν μέλη του ΝΒΑ. Τύποι που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει, χάριν του Στερν, ο οποίος άφησε την τελευταία πνοή την Πρωτοχρονιά. Είναι αυτός που έκανε παγκόσμιο το ΝΒΑ και μηχανή δολαρίων.

Για να δεις πως τελικά ό,τι μαθαίνεις σε αυτήν τη ζωή είναι χρήσιμο, η πρώτη δουλειά που έκανε ήταν αυτή του ταμεία, στο delicatessen που είχε η οικογένεια του (Stern’s Deli), στο Τσέλσι της Νέας Υόρκης. Όπως είχε πει ‘εκεί έμαθα το εργασιακό ήθος που χρειάστηκα, όταν ασχολήθηκα με μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων’. Άνω τελεία: αυτός έκανε το ΝΒΑ επιχείρηση δισεκατομμυρίων, στα χρόνια του ως κομισάριος (1984-2014).

Θα σου δώσω εν συντομία τι έκανε, πριν περάσουμε στις λεπτομέρειες.

✔ Έβαλε το ΝΒΑ παντού -σε όλα τα σπίτια μέσω μεταδόσεων και σε όλες τις ηπείρους, με γραφεία που έφτιαξε σε Μπαρτσελόνα, Χονγκ Κονγκ, Λονδίνο, Μελβούρνη, Μέξικο Σίτι, Μαϊάμι, Παρίσι, Σιγκαπούρη, Ταϊβάν, Τόκιο και Τορόντο.

✔ Ήταν ο ‘πατέρας’ της Dream Team

✔  Δημιούργησε το WNBA

✔ Aύξησε κατακόρυφα, την προβολή στα media -και τα έσοδα από τις τηλεοπτικές συμφωνίες που αυξήθηκαν 40 φορές και έφτασαν από τα 250.000 δολάρια που ήταν το 1984 στα 5 εκατομμύρια-, δημιουργώντας και την NBA Entertainment -εταιρίας παραγωγής αρχικά βιντεοκασετών και προγραμμάτων που προωθούσαν τη λίγκα σε όλον τον πλανήτη. Μετά έφτιαξε το ΝΒΑ TV (1999), που ήταν το πρώτο δίκτυο που άνηκε και λειτουργούσε υπό αθλητική λίγκα, αλλά και τα sites του ΝΒΑ και του WNBA. 

✔ Εμπνεύστηκε το All Star Weekend

✔ Έδωσε ίσα δικαιώματα/δυναμική σε όλους τους οργανισμούς, από όποια αγορά και αν προέρχονταν, μέσω του salary cap. Στη λίγκα εμφανίστηκαν επτά νέα μέλη και για την ακρίβεια οι Χόρνετς, Χιτ, Γουλβς, Μάτζικ, Ράπτορς και Γκρίζιλς.

✔ Έκανε τους ΝΒΑ Finals

✔ Πίστεψε -και ευνόησε- το diversity (πολυπολιτισμικότητα), που είχε ως συνέπεια κατ’ αρχάς την πρόσληψη Αφροαμερικανών, σε διοικητικές θέσεις και πάγκους και χρόνια μετά την είσοδο μη Αμερικανών στη λίγκα, την καθιέρωση τους, τις ακαδημίες του ΝΒΑ σε όλον τον κόσμο, την Afroleague (το πρώτο πρωτάθλημα σύμπραξης FIBA και NBA) “και τις γυναίκες κόουτς και διαιτητές, ως αποτέλεσμα του ‘ανοίγματος’ που κάναμε για χρόνια στη λίγκα“.

✔ Έβαλε τους NBAers στις κοινότητες, μέσω προγραμμάτων προορισμένων για τους μη έχοντες και τους χρήζοντες γενικότερης βοηθείας.

Το The New Yorker έγραψε πως είναι η πιο ‘δυνατή’ προσωπικότητα, στην ιστορία του ΝΒΑ, που δεν λέγεται Λάρι Μπερντ, Μάτζικ Τζόνσον, Μάικλ Τζόρνταν, Κόμπι Μπράιαντ ή ΛεΜπρον Τζέιμς.

Toν Σεπτέμβρη κάθισε απέναντι από τον Μάρκους Σπιρς του ESPN, για να μιλήσει για όσα έκανε στη θητεία του, αλλά και για αυτά που έκανε εκείνη την περίοδο. Κατ’ αρχάς διευκρίνισε ότι ποτέ δεν συνταξιοδοτήθηκε. “Αυτό που έκανα ήταν ότι αποσύρθηκα. Ασχολούμαι με πολλές StartApps αθλητικής τεχνολογίας -για την προβολή του παιχνιδιού με AI, μέσω live streaming, wearables κλπ και την υγεία των παικτών. Φανταστείτε να μπορούμε να βοηθήσουμε σε αυτόν τον τομέα. Θα είναι ανεκτίμητο για τους παίκτες και πολύ σημαντικό για τη λίγκα. Τελώ και χρέη συμβούλου σε επενδυτική τράπεζα, σε εταιρία με κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών και στο ΝΒΑ. Στην ουσία, το να είμαι senior advisor στο ΝΒΑ σημαίνει πως όταν συμβαίνει κάτι που ουδείς θυμάται, μου τηλεφωνούν για να τους διηγηθώ τι είχε συμβεί”. Τον ρώτησαν αν θα επέστρεφε. “The King is dead long live the king. Όταν φεύγεις από κάπου, τελείωσες”.

Η μόνη σχέση που είχε ο Στερν με το μπάσκετ, ήταν αυτή που ‘χε αναπτύξει ως παιδί, όταν έκανε σουτάκια στο γήπεδο της περιοχής του. Τότε που ήταν φαν των Νικς. Μετά σπούδασε πολιτικές επιστήμες (ήθελε να δουλέψει στο δημόσιο), πήρε bachelor και μετά σπούδασε νομικά, στο Columbia. Σε όλα αυτά τα χρόνια έκανε διανομές για το deli της φαμίλιας. Τα σταμάτησε το 1966, όταν πήρε -ένα ακόμα- πτυχίο και τον προσέλαβαν -αμέσως- στην Proskauer, Rose, Goetz & Mendelsohn. Ήταν η νομική εταιρία που εκπροσωπούσε το ΝΒΑ.

Επελέγη για επικεφαλής στην υπόθεση Robertson vs. NBA, στη μήνυση που είχε κάνει ο Όσκαρ Ρόμπερτσον εναντίον της λίγκας, για να αλλάξει για πάντα τον τρόπο λειτουργίας της. Έως τότε (1970) οι παίκτες ήταν ‘δια βίου’ δεσμευμένοι με τον οργανισμό που τους επέλεγε στο NBA draft. Από το 1977, οπότε έληξε η υπόθεση με εξωδικαστικό συμβιβασμό, υπάρχει η free agency, ενώ είχαν προκύψει και οι αποζημιώσεις όσων είχαν πληγεί από την απαγόρευση μετακίνησης. Ο Στερν ήταν αυτός που βοήθησε στο να μην αποφασίσει δικαστής. Ο Στερν ήταν αυτός, ο οποίος διαπραγματεύτηκε το συμβιβασμό που οδήγησε στην ένωση του ΝΒΑ και της ΑΒΑ, ώστε να ‘φύγει’ από τη μέση το δια βίου συμβόλαιο.

Ένα χρόνο μετά (1978) δέχθηκε να γίνει γενικός σύμβουλος στη λίγκα (ήταν 36 χρόνων) και το 1980 πήρε τη θέση του Executive Vice President. Δηλαδή, του άμεσου συνεργάτη του τότε κομισάριου, Λάρι Ο Μπράιαν.

Με το νέο τίτλο πέτυχε δυο αποφάσεις ορόσημα. Το πρώτο ήταν το drug testing (καθιέρωσε τα προγράμματα απεξάρτησης, αφού προηγουμένως ενημέρωσε πως όποιος ομολογούσε το πρόβλημα του θα λάμβανε την απαραίτητη βοήθεια -χωρίς τιμωρία-, αλλά όποιος δεν ομολογούσε και ‘πιανόταν’ θα ζούσε τις συνέπειες της μηδενικής ανοχής). Το δεύτερο ήταν το salary cap, που σταμάτησε τις απώλειες -κρατώντας υπό έλεγχο τους μισθούς.

Το πρώτο διαχειρίστηκε την πεποίθηση πως όλοι οι NBAers παίρνουν ναρκωτικά. Το δεύτερο έκανε το ΝΒΑ ό,τι είναι σήμερα, καθώς έδωσε τη δυνατότητα στις ‘μικρές’ αγορές (Πόρτλαντ, Σαν Αντόνιο, Σολτ Λέικ Σίτι) να ανταγωνιστούν τους ‘γίγαντες’ της εποχής (Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες). Στην εξέλιξη της φάσης, δημιούργησε και νέες αγορές (Οκλαχόμα Σίτι, Σακραμέντο).

Όταν ο Λάρι O’ Μπράιαν αποχώρησε, ο διάδοχος (που προέκυψε με ομόφωνη απόφαση σε εκλογές) ήταν στανταράκι. Η ‘στέψη’ έγινε την 1η Φεβρουαρίου του 1984. Τότε το ΝΒΑ ήταν προ της πτώχευσης -ουδείς ασχολείτο και όποιοι ασχολούνταν το έκαναν για να σχολιάσουν τη διαμάχη μεταξύ εργοδοτών και παικτών, τη χρήση ναρκωτικών και άλλα τέτοια. Από το 1984 έως την ημέρα που εγκατέλειψε το πόστο, τα έσοδα του ΝΒΑ αυξήθηκαν κατά 500% και ουδεμία εκ των 17 ομάδων που ήταν στο χείλος του οικονομικού γκρεμού, είχε απώλειες.

Δεν ξέρω αν έχεις υπ’ όψιν σου, αλλά η τύχη γενικά βοηθά τους τολμηρούς/ικανούς, γεγονός που επιβεβαιώθηκε με την είσοδο των Μάικλ Τζόρνταν, Χακίμ Ολάζουον, Τσαρλς Μπάρκλεϊ και Τζον Στόκτον στη λίγκα, τη σεζόν που άρχισε μετά την εκλογή του Στερν (1984-85).

Ο ΜJ ήταν αυτός που άλλαξε, ποικιλοτρόπως, το παιχνίδι, ανοίγοντας την εποχή που οι αθλητές μπορούσαν να ‘χουν και να απολαμβάνουν εμπορικής αξίας -και κατ’ επέκταση η λίγκα. Αυτό το ‘κύμα’ έφερε και τα συμβόλαια με τη Nike, τα οποία βοήθησαν στο να ασχοληθεί περισσότερο το έθνος με αυτό το πρωτάθλημα. Οι Air, Magic και Μπερντ ήταν ο λόγος που η δημοτικότητα του σπορ στις ΗΠΑ έφτασε στο πικ. Ο Στερν το πέρασε από εκεί, στο επόμενο βήμα: έκανε το ΝΒΑ παγκόσμιο. Κάπως έτσι άρχισαν οι επισκέψεις των οργανισμών του ΝΒΑ στην Ευρώπη (τώρα πηγαίνουν παντού) για παιχνίδια, oι επιλογές διεθνών παικτών (μη Αμερικανών), ενώ με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε η Dream Team. Σημειωτέον, το Dream Team ανήκει στο Sports Illustrated που είχε αυτόν τον τίτλο στο εξώφυλλο όπου εμφανίζονταν τα μέλη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στις 18/2 του 1991.

Μέχρι να σκεφτεί ο Στερν πόσο φανταστικό θα ήταν να βλέπει όλος ο πλανήτης του NBAers στους Ολυμπιακούς Αγώνες, εκεί μετείχαν ερασιτέχνες. Δηλαδή, κολεγιόπαιδα σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ. Ήλθε και η ήττα από την ΕΣΣΔ, στους Αγώνες του 1988 και η επαφή του Στερν με τον τότε γενικό γραμματέα της FIBA, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς -ο οποίος ειρήσθω εν παρόδων, πάλευε για χρόνια να πείσει τους Αμερικανούς να αλλάξουν μεταντιλέ- έγινε μονόδρομος. Οι μόνοι που ψήφισαν ενάντια στην παρουσία των ΝΒΑers στην αθλητική γιορτή του πλανήτη, ήταν οι Σοβιετικοί. Όταν η USA Basketball (ας πούμε η ομοσπονδία) ζήτησε από το ΝΒΑ παίκτες για τους αγώνες του 1992, η λίγκα δεν πέταξε ακριβώς τη σκούφια της. Στις 21/9 του 1991 δεσμεύτηκαν οι πρώτοι δέκα. Ήταν οι Μάικλ Τζόρνταν, Σκότι Πίπεν, Τζον Στόκτον, Καρλ Μαλόουν, Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ, Πάτρικ Γιούινγκ, Κρις Μάλιν, Ντέιβιντ Ρόμπινσον και Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Εσείς, όλα καλά;

Oι αλλαγές, πολλώ δε όταν αφορούν κάποιους από τους πιο ισχυρούς οικονομικά ανθρώπους του πλανήτη, δεν γίνονται μέσω της ευγένειας. Εννοώ ότι όπως προσπαθούσε να αλλάξει τη λίγκα, ήλθε σε ουκ ολίγες συγκρούσεις. Όπως και ενεπλάκη σε διάφορες… αμφισβητούμενες φάσεις.

✘ Στο 1985 NBA Draft Lottery, το ΝΒΑ χρησιμοποιούσε επτά φακέλους, όσοι ήταν και οι οργανισμοί με το χειρότερο ρεκόρ. Ο Στερν επρόκειτο να τραβήξει τον έναν μετά τον άλλον και να μοιράσει -αναλόγως- τις επιλογές, από το 1 έως το 7. Αυτόπτες μάρτυρες κατήγγειλαν πως πέντε φάκελοι τοποθετήθηκαν γλυκά στη γυάλα και δυο με ένταση, κατά τρόπο που τσαλακώθηκαν οι άκρες. Όταν ο Στερν έβγαλε τον πρώτο, πήρε έναν με τσαλακωμένη άκρη. Όταν τον άνοιξε, εμφανίστηκε το logo των Νικς. Κάπως έτσι προέκυψε η θεωρία συνομωσίας πως έβαλε το χεράκι του για να πάει ο καλύτερος παίκτης του ΝΒΑ draft (Πάτρικ Γιούιν) στη Νέα Υόρκη, ώστε να αυξηθούν τα νούμερα τηλεθέασης της μεγαλύτερης αγοράς.

✘ To 1996 είχε μια αντιδικία με τον Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ, ο οποίος δεν ήθελε να μείνει όρθιος στην ανάκρουση του ύμνου πριν το τζάμπολ, καθώς όπως είχε πει ‘ήταν σύμβολο καταπίεσης’. “Υπήρχε κανονισμός, υπάρχει κανονισμός που λέει πως οι παίκτες να είναι όρθιοι στον ύμνο. Μια μέρα ο Αμπντούλ Ραούφ μας είπε πως θα καθίσει. Του είπαμε ‘μείνε όρθιος ή στα αποδυτήρια. Αν βγεις με την ομάδα σου, πρέπει να κάνεις ό,τι λέει ο κανονισμός’. Αρχικά κάθισε, αλλά μετά έμεινε όρθιος και κοιτούσε αλλού. Ο κανονισμός δεν έλεγε κάτι για το βλέμμα”.

✘ Το 1997, στα playoffs το ΝΒΑ τιμώρησε επτά παίκτες, για συμμετοχή σε καβγά, στο ματς των Νικς με τους Χιτ. Γεγονός που προφανώς, επηρέασε την εξέλιξη της σειράς. Οι περισσότερες τιμωρίες αφορούσαν κανονισμό που είχε καθιερώσει ο Στερν -του αυτόματου αποκλεισμού ενός αγώνα για όποιον παίκτη σηκώνεται από τον πάγκο της ομάδας του, κατά τη διάρκεια καβγά. 

✘ Το 2000 αποκαλύφθηκε πως οι Γουλβς έκαναν tampering με τον Τζο Σμιθ, δυο χρόνια νωρίτερα όταν του υποσχέθηκαν ένα πιο μεγάλο συμβόλαιο στο μέλλον, αν δεχόταν να πάει για λιγότερα λεφτά, ώστε να μπορεί η Μινεσότα να προσελκύσει και άλλους στην πόλη. To NBA ακύρωσε τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του Σμιθ, επέβαλε πρόστιμο 3.5 εκατομμύρια στον οργανισμό και του αφαίρεσε τρεις επιλογές πρώτου γύρου, σε επικείμενα NBA Drafts. Το tampering ήταν κάτι που έκαναν, άνετα, όλοι και για αυτό ο Στερν κατηγορήθηκε πως εξάντλησε την αυστηρότητα του στους Γουλβς, για να κοπεί αυτή η συνήθεια. Εκείνος αρνήθηκε τα πάντα.

✘ Πριν τη σεζόν 2005-06 ανακοίνωσε το dress code. Το dress code απαγόρευε από τους παίκτες να φορούν ακουστικά, αλυσίδες, σορτς, αμάνικα, γυαλιά ηλίου, t-shirts, σκουφιά, καπέλα κλπ, κλπ όταν εμφανίζονταν στα γήπεδα για τα ματς. Στο επίκεντρο του κανονισμού ήταν ο Άλεν Άιβερσον, ο οποίος κατήγγειλε πως ‘στοχοποιούν τύπους που ντύνονται σαν και εμένα, ντύνονται hip hop’.

“Το μόνο που θυμάμαι από αυτόν τον κανονισμό είναι πως τον είχε ζητήσει η Ένωση παικτών, το κάναμε και μετά μου επιτέθηκαν. Θα ήθελα να θυμίσω όμως, τι ήταν το dress code. Τους είπαμε πως αν βάλετε τζιν, βάλε και ένα ζευγάρι παπούτσια, με ένα πουκάμισο. Αλλά εκείνοι το τερμάτισαν. Βέβαια, έχουν αυτά τα τέλεια κορμιά και με τις επιλογές που έκαναν, έγιναν εξώφυλλα σε περιοδικά μόδας. Έπειτα, έκαναν τις δικές τους σειρές. Τα media με είχαν διαλύσει. Με εμφανίζατε σε φωτογραφίες να φορώ τεράστιες χρυσές αλυσίδες στο λαιμό. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τελικά, ήταν μια ευκαιρία να λάμψουν οι παίκτες”.

Κάποιοι είχαν πιστέψει πως η ρίζα αυτής της αλλαγής ήταν ρατσιστική. “Σε καμία περίπτωση. Το φυλετικό θα είναι πάντα θέμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και το ΝΒΑ ανέκαθεν ήταν στις συζητήσεις για τα φυλετικά. Σε κάθε διαπραγμάτευση για συλλογική σύμβαση εργασίας, με κατηγόρησαν πως είχαν μενταλιτέ όμοιο με εκείνο που υπήρχε στις φυτείες. Δεν με εξέπληξε και δεν με προσβάλει πια. Ο κόσμος θα χρησιμοποιήσει ό,τι όπλο διαθέτει.

Αυτό για το οποίο είμαι υπερήφανος, είναι οι εκατομμυριούχοι που έκανε το ΝΒΑ και δεν μιλώ μόνο για τους ιδιοκτήτες των οργανισμών. Τα συμβόλαια των παικτών εκτοξεύθηκαν, χωρίς κανείς να ασχολείται με τη φυλή τους.

Έχουν ‘χτίσει’ τη δυναμική τους και μέσω των social media και πια εκφράζουν την άποψη τους περισσότερο -αν και πάντα τους ενθαρρύναμε για αυτό”. Το τελευταίο δεν είναι απόλυτο. “Πρέπει να μιλάνε, να λένε τη γνώμη τους, γιατί έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν επί κοινωνικών θεμάτων. Και αυτό είναι τέλειο”. Εστίασε στον ΛεΜπρον Τζέιμς -γνώριζε τα εκατομμύρια των followers που ‘χει ο King στα social media- και δήλωσε υπερήφανος για το σχολείο που ‘χει φτιάξει στο Άκρον “για την ηγετική του στάση σε κοινωνικά θέματα”.

✘ Οι παίκτες μπήκαν στη σεζόν 2006-07, χρησιμοποιώντας μια νέα μπάλα, από μικροΐνες. Ουκ ολίγοι NBAers ενημέρωσαν πως δεν βολεύει, ότι κάνει δύσκολη ακόμα και την ντρίμπλα. Ο Στερν δεν άκουγε τίποτα. Δυο μήνες αργότερα παραδέχθηκε ότι ήταν κακή επιλογή και πως έπρεπε να κάνει καλύτερη δουλειά. Στις 11/12 όλα επέστρεψαν στην κανονικότητα.

✘ Το 2007 το όνομα του ενεπλάκη στη διαμάχη που ‘χε προκύψει, για τη μετακόμιση των Σιάτλ Σούπερ Σόνικς στην Οκλαχόμα και την αγορά τους από τον επιχειρηματία Κλέι Μπένετ. Δηλαδή, οργανισμός θα έφευγε από την 14η μεγαλύτερη αγορά του έθνους και θα πήγαινε στην 45η. Προφανώς και αμφισβητήθηκε, όπως αμφισβητήθηκε το 2008 όταν ήταν αυτός που ώθησε το ΝΒΑ να παρέμβει εναντίον της νομικής απόπειρας του Χάουαρντ Σουλτζ, να κρατήσει την ομάδα στο Σιάτλ.

✘ Στις 8 Δεκεμβρίου του 2011, λίγο μετά τη συμφωνία με το σωματείο των παικτών επί νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας δεκαετούς διάρκειας, άσκησε veto (δικαίωμα που ‘χει ο κάθε κομισάριος) στην ανταλλαγή τριών ομάδων που θα έστελνε τον κρις Πολ στους Λέικερς, τον Λαμάρ Όντομ στους Χόρνετς (που άνηκαν στη λίγκα) και τον Πάου Γκασόλ στους Ρόκετς ‘για μπασκετικούς λόγους’. Το πρόβλημα ήταν πως οι Χόρνετς είχαν για ιδιοκτήτες τη λίγκα και όλο αυτό φούντωνε τα σενάρια των συνωμοσιολόγων.

Το ESPN τον ρώτησε φέτος, αν βλέπει πρόβλημα στα όσα έκαναν οι superstars NBAers αυτό το καλοκαίρι (που διάλεξαν συμπαίκτες και οργανισμούς). “Στα των Λέικερς, ο Άντονι Ντέιβις αποφάσισε ότι είχε περάσει πολλά χρόνια στη Νέα Ορλεάνη και σε αυτό το διάστημα οι διοικούντες δεν έφτιαξαν, γύρω του, ομάδα ικανή να πάει στα playoffs. Για αυτό είπε το ‘φεύγω‘. Θα ήταν προτιμότερο να γίνει πιο ήσυχα όλο αυτό. Όχι τόσο δημόσια. Αλλά ενημέρωσε την ομάδα και αυτή έκανε τα δέοντα. Αυτό συμβαίνει χρόνια. Θυμάμαι τον Τζαμπάρ, όταν έφυγε από το Μιλγουόκι. Και τότε είχε γίνει μέσω ανάλογης ανταλλαγής. Είναι κάτι που συμβαίνει χρόνια στη λίγκα“.

✘ Στις 19/12 του 2012 ο Γκρεγκ Πόποβιτς είχε αφήσει εκτός αγώνα (ήταν τηλεοπτικός και εναντίον των Χιτ) τους Ντάνκαν, Τζινόμπιλι, Πάρκερ και Ντάνι Γκριν. Ο “Ποπ” είχε τη συνήθεια να κρατά εκτός τους starters του, σε εκτός έδρας ματς για να τους κρατά φρέσκους για τα playoffs. Ο Στερν είπε πως αυτό που έγινε ήταν ανεπίτρεπτο και προειδοποίησε ότι θα υπάρχουν συνέπειες. Το πρόστιμο στους Σπερς έφτασε στα 250.000 δολάρια. Ο λόγος ήταν ‘κακή υπηρεσία στη λίγκα και τους φαν’, καθώς ο κόουτς των Σπερς δεν είχε ειδοποιήσει τους Χιτ, τη λίγκα ή τα media. Ο Έιντριαν Βοϊνιαρόφσκι είχε γράψει πως ‘ο Στερν δεν νοιάζεται για την πραγματικότητα της λίγκας, αλλά για το θεαθήναι. Έχασε τη ψυχραιμία του, γιατί έκρινε πως ο Πόποβιτς προσπάθησε να τον ντροπιάσει σε εθνική μετάδοση‘.

✘ Στα 30 χρόνια, έζησε 4 λουκέτα στη λίγκα (1995, 1996, 1998-99 και 2011). “Δεν μετανιώνω για κάτι. Πέραν των λοκ άουτ. Θα ήθελα να υπάρχει συμφωνία, ομόφωνη, από την αρχή στις συλλογικές συμβάσεις, αλλά δεν έγινε. Και το χρεώνομαι. Όταν ανέλαβα το ΝΒΑ η φήμη των παικτών ήταν στο υπόγειο της πυραμίδας των celebrities. Τώρα είναι στην κορυφή. Είναι οι πιο αγαπητοί και οι πιο διάσημοι παίκτες, όλων των σπορ“.

Την 1η του Φλεβάρη του 2014 έδωσε το θώκο στον Άνταμ Σίλβερ, επί χρόνια συνεργάτη του. Είχε συμπληρώσει 30 χρόνια ως κομισάριος. Περισσότερα δεν είχε κανείς. “Ο Σίλβερ κάνει εκπληκτική δουλειά στην αύξηση του ενδιαφέροντος για αυτήν τη λίγκα, από όλον τον κόσμο. Είναι η ηγετική φωνή της λίγκας και αυτό είναι εξαιρετικό” εξήγησε ο Στερν στο ESPN, πριν καταλήξει στο “όσα συμβαίνουν πίσω από τη σκηνή είναι πάντα λίγο διαφορετικά από όσα βλέπετε μπροστά στην κάμερα“.