Toν Ματίς Θάιμπουλ δεν τον περνάει κανείς

Ένα πράγμα ήθελαν να κάνουν οι Σίξερς το καλοκαίρι, μετά το ‘πέταγμα’ τους εκτός των τελικών της Ανατολής από τους Ράπτορς: να γεμίσουν ύψος και να επιστρέψουν στη συνθήκη που τους ήθελε να ‘χουν από τις καλύτερες άμυνες του ΝΒΑ. Ο πιο κοντός starter φέτος είναι ο Τζος Ρίτσαρντσον (1.95). Εμφανίστηκε στη θέση του Τζίμι Μπάτλερ. Δεν στερεί κατοχές, αλλά κάνει μαύρη τη ζωή του αντίπαλου point guard. Όταν βγαίνει, μπαίνει στη θέση του ο -ισοϋψής- Mατίς Θάιμπουλ και δεν αλλάζει κάτι στην αποτελεσματικότητα.

Μετά τους 60 πόντους που έβαλε πέρυσι ο Κέμπα Ουόκερ στη Φιλαδέλφεια -το Νοέμβρη του 2018-, στο πρώτο φετινό ματς είχε 4/18 σουτ -αν αυτό σου λέει κάτι.

Όποιος χειριστής βρεθεί απέναντι στους Ρίτσαρντσον και Θάιμπουλ, έχει πρόβλημα. Και αν καταφέρει με κάποιον τρόπο να ‘σωθεί’, θα πέσει πάνω στον Σίμονς -πριν βρει μπροστά του τον Εμπιίντ ή τον Χόρφορντ. Πώς σου φάνηκε; Σκέψου πως ενώ είναι στο Νο23 της λίστας με τα εύστοχα τρίποντα φέτος (10.3 ανά ματς) και στο Νο26 αυτής με το ποσοστό στα εντός παιδιάς (29.8%), οι 76ers έχουν το καλύτερο ρεκόρ στη λίγκα -μέχρι τώρα-, γιατί αν έχουν αυτοί θέμα να αφήσουν την μπάλα στο καλάθι, δημιουργούν μεγαλύτερο σε όποιον αντιμετωπίζουν. Στα πρώτα 4 ματς είχαν 111.5 πόντους ανά αγώνα (είναι 14οι στους 30) και δέχθηκαν 100.5 (4η καλύτερη επίδοση, στο σύνολο).

Η Φιλαδέλφεια ταίριαξε φέτος έναν εξαιρετικό rim protector (ναι, τον Εμπιίντ), που έχει την πολυτέλεια να ξεκουράζεται γιατί αυτός που καλύπτει το κενό του μια χαρά δουλειά (ναι, ο Χόρφορντ), με πολύ ικανούς περιφερειακούς αμυντικούς. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το pick and roll είναι το φόρτε τους, με τον Χόρφορντ να εξηγεί ότι δεν κάνουν και πυρηνική φυσική. “Το πιο σημαντικό είναι η επικοινωνία, να είναι όλοι σίγουροι πως ο ψηλός ελέγχει τα πάντα και να ενημερώσει τα γκαρντ. Και μετά αυτά να πάνε πάνω στην μπάλα και να μην επιτρέψεις τη συνεργασία”. Ξεκάθαρα είναι άλλο να το λες και άλλο να το κάνεις, καθώς και οι πέντε πρέπει να είναι σε άμεση συνεννόηση και συνεργασία. Βασικά, να καταλαβαίνουν τι γίνεται και να αντιδρούν άμεσα, ενθυμούμενοι όσα έχουν δει στην ‘κατασκοπεία’ για τις συνήθειες του κάθε αντιπάλου. Αν θες παραδείγματα, στα δίνει το NBC Sports.

Η Φιλαδέλφεια λοιπόν, απολαμβάνει φέτος την εξαιρετική επικοινωνία, είτε είναι ο Ρίτσαρντσον στο παρκέ είτε το νέο παιδί, ο Θάιμπουλ, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως ‘ο ελέφαντας στο δωμάτιο’ σε άρθρα που αφορούν το ξεχωριστό της άμυνας των Σίξερς.

Οι γονείς του εξορίστηκαν από την Αϊτή, όταν εκείνος ήταν 9 χρόνων. Αναζήτησαν καταφύγιο στο Χάρλεμ, της Νέας Υόρκης. “Το χιούμορ με βοήθησε να επιβιώσω, σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις. Όταν οι άλλοι φρίκαραν, έλεγα ένα αστείο και τους χαλάρωνα”, ομολόγησε ο πατέρας του, Γκρεγκ, στην εφημερίδα του προαστίου όπου ζει -στο Φοίνιξ. Μια περιοχή που τη δεκαετία του ’70 δεν ήταν από τις trendy γειτονιές. Ήταν από τις πιο δύσκολες. Στα 20 κι ενώ δούλευε ως πρακτικάριος -στο management, όντας πτυχιούχος μηχανολόγος μηχανικός- στην Consolidated Edison (εκ των μεγαλύτερων εταιριών ενέργειας στις ΗΠΑ, που ανήκει σε επενδυτές) είδε έναν συνάδελφο του να καίγεται μπροστά στα μάτια του. “Είχα την ευθύνη για ένα γκρουπ ανθρώπων που συντηρούσε ηλεκτρικά καλώδια, τα οποία βρίσκονταν σε φρεάτια. Μια μέρα κι ενώ είχαμε τελειώσει τη δουλειά, ένα από τα παιδιά μου είπε πως ήθελε λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρώσει. Άγγιξε κάτι και αυτό που θυμάμαι ως εικόνα, όπως έφευγα ήταν το φρεάτιο να ανατινάζεται. Έτρεξα να βοηθήσω. Είχε εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού σε όλο το σώμα. Ήμουν μόνο 22 χρόνων. Ήταν η στιγμή που επανεκτίμησα τη ζωή μου και διάλεξα να τραβήξω σε ένα διαφορετικό μονοπάτι’”. Πήγε στο Ρότσεστερ για να δουλέψει για τη Xerox. “Ως παιδί της Καραϊβικής δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου τόσο χιόνι. Ένιωθα έξω από τα νερά μου” και γι’ αυτό έναν χρόνο μετά πήγε στο Σιάτλ “όπου έβρεχε. Η βροχή όμως, είναι καλύτερη από το χιόνι. Αφήστε που εκεί γνώρισα την Ελίζαμπεθ”.

Το πρώτο του όνειρο ήταν να γίνει ναυαγοσώστης

Της έκανε πρόταση γάμου, ενώ ήταν στο Σιάτλ. Παντρεύτηκαν στο Φίνιξ, όπου είχε γίνει αποδεκτή η σύζυγος του σε κολέγιο, στον τομέα της φυσιοπαθητικής ιατρικής (είναι εναλλακτική, προληπτική προσέγγιση, της οποίας η βασική αρχή θέλει το σώμα να ‘χει το δικό του έμφυτο φυσιολογικό αυτοθεραπευτικό σύστημα -εξ ου και δεν γίνεται χρήση φαρμάκων). Ήταν έξι μηνών έγκυος, στον Ματίς που γεννήθηκε στις 4/3 του 1997. Δυο χρόνια αργότερα (1998), η φαμίλια μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου έστειλε τον Γκρεγκ η εταιρία του για να ανοίξει κέντρο τεχνικής υποστήριξης. Το 1999 εμφανίστηκε στην εικόνα η Κλόι. Η Ελίζαμπεθ συνέχιζε τη δουλειά της στη φυσιοπαθητική. Στον ελεύθερο χρόνο της Ελίζαμπεθ έκανε προπονήσεις τριάθλου. Ο Γκρεγκ γενικά, γυμναζόταν όλη του τη ζωή. Στην Αυστραλία ο Ματίς ασχολήθηκε με την κολύμβηση ‘γιατί οι ναυαγοσώστες ήταν τεράστια υπόθεση‘, είχε πει στο Sports Illustrated. Θυμάται ακόμα την παραλία έξω από το σπίτι του.

Πήγε σε καμπ, έμαθε να κολυμπά, να κάνει σερφ και να σώζει ζωές ‘ακόμα και από καρχαρίες’. Το 2005 έγινε το ταξίδι της επιστροφής στις ΗΠΑ. “Μου κακοφάνηκε όταν γυρίσαμε στην Αμερική. Στην Αυστραλία φορούσαμε μαγιό τα Χριστούγεννα και ήλθα εδώ και όλοι ήταν με παλτό και κασκόλ”. Το νέο σπίτι ήταν στο Σάμαμις των 45.780 κατοίκων -στην ομώνυμη λίμνη του προαστίου που βρίσκεται ανατολικά του Σιάτλ-, όπου ο Γκρεγκ έπιασε δουλειά στη Hewlett-Packard. Εκεί άρχισε να ασχολείται με το μπάσκετ. Παράλληλα, συνέχισε να κολυμπά. Σύντομα, ο πατέρας του τού συνέστησε να διαλέξει. Πήγαινε στην 3rd grade. Έως την 8th δεν είχε καταφέρει να συντονίσει τις κινήσεις με την ταχύτητά του. Η καλύτερη φίλη του σε εκείνες της ηλικίες δεν ήταν η αδελφή του. Ήταν η μητέρα του, που συνήθιζε να ‘γράφει’ τα επεισόδια των NCIS, Person of Interest και Lost και να τα βλέπει με το γιο της, ύστερα από κάθε προπόνηση.

Στην πρώτη χρονιά στο high school, μόλις στο δεύτερο παιχνίδι, βρήκε απέναντι του τον Ζακ ΛαΒιν. Ο μετέπειτα νικητής καρφωμάτων του ΝΒΑ έπαιζε με το Bothell. Ο Θάιμπουλ με το Skyline. Ήταν το match up του αγώνα, με τον Ρικ Πιτίνο να είναι μεταξύ αυτών που κάθονταν στις εξέδρες. Ο Θάιμπουλ έκοψε, έκλεψε κι έκανε αισθητή την παρουσία του. Ήταν η ημέρα που πίστεψε πως μπορεί να παίξει μπάσκετ. Είχε βρει και τον τρόπο: θα τα έδινε όλα στην άμυνα. Σημειωτέον, είχε βρει και αγαπημένο παίκτη: τον ‘3 and D’ Μικαέλ Πιετρούς. Δεν ήταν ακόμα βέβαιος, ότι θα έπαιζε μπάσκετ στο κολέγιο. Είχε όμως, σκεφτεί πως θα μπορούσε, αν έκανε όλα τα μικρά πράγματα με τα οποία δεν ασχολούνταν οι άλλοι ‘και ήταν χαζό, γιατί η άμυνα είναι το κυριολεκτικά, το μισό παιχνίδι’.

Ο θάνατος της μητέρας του

Στην τρίτη χρονιά στο high school άλλαξε σχολείο. Πήγε στο Eastside Catholic “και έμαθα να παίζω εναντίον ανδρών. Κανείς δεν μου χαριζόταν”. Άρχισε να λαμβάνει προτάσεις για υποτροφίες. Διάλεξε αυτήν του Λορένζο Ρομάρ, τύπος που καθόταν δίπλα στον Πιτίνο σε εκείνο το ματς με τον ΛαΒιν. Έγινε μέλος των Washington Huskies, πριν γίνει τελειόφοιτος λυκείου. Σε εκείνη την ηλικία (2015) άκουσε τη μητέρα του να του λέει ότι έχει οξεία μυελοειδή λευχαιμία. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως η γυναίκα που ασχολείτο όλη της τη ζωή με τον αθλητισμό, που δεν έτρωγε κόκκινο κρέας, που στα μάτια του ήταν ένας άγγελος (αν εξαιρούσες τις βωμολοχίες), αρρώστησε. Ο καρκίνος υποχώρησε, πριν κάνει το τελειωτικό χτύπημα. Η Ελίζαμπεθ πέθανε παραμονή του τελευταίου εντός έδρας σχολικού αγώνα του γιου της. Ήταν 49 χρόνων. Ο Ματίς έπαιξε κι έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του. Αν τον ρωτήσεις, θυμάται μόνο τον πόνο που ένιωθε.

“Η ζωή θα βρίσκει πάντα τρόπους να σε ρίξει. Εκείνες τις στιγμές, έχεις την υποχρέωση να σηκωθείς, να ξεσκονιστείς, να χαμογελάσεις και να ξαναμπεις στο ρινγκ. Μόνο τότε θα είσαι επιτυχημένος”. Γκρεγκ Θάιμπουλ

Το φθινόπωρο του 2018 ο Τζαμάλ Κρόφορντ είχε επισκεφτεί τους Huskies και μεταξύ αυτών που τους είπε ήταν πως για να επιβιώσει 18 χρόνια στο ΝΒΑ, χρειάστηκε να καταπιέσει το ‘εγώ’ του. Ο Ματίς ένιωσε ότι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που από ατσούμπαλο παιδί έγινε μετρ της άμυνας, στην πρώτη του χρονιά ήταν ο μόνος της περιφέρειας που ήταν στο ΤΟΡ15 σε κλεψίματα και τάπες, στο δεύτερο χρόνο στο NCAA ήταν ο καλύτερος κλέφτης και μετά έγινε νικητής του τίτλου για τον καλύτερο αμυντικό της Pac-12 (γνωστή ως ‘περιφέρεια των πρωταθλητών’ με τα προγράμματα της να ‘χουν κερδίσει τα περισσότερα πρωταθλήματα στα ομαδικά σπορ, από όλες τις άλλες). Μια άλλη πρωτιά ήταν στα deflections.

Ο πατέρας του τον έπεισε πως η άμυνα ήταν πιο εύκολη από τα σουτ

Σημείωσε επίσης, πως ο πατέρας του είχε γίνει διαιτητής του μπάσκετ για να τον βοηθήσει να καταλάβει καλύτερα το παιχνίδι. Μεταξύ των πρώτων που είπε στον γιο του ήταν πως οι αθλητικοί παίκτες μπορούν να γίνουν πιο εύκολα εξαιρετικοί αμυντικοί, από σουτέρ -δημιουργώντας ευκαιρίες με κλεψίματα και τάπες. Έτσι γεννήθηκε ο Disruptor, παρατσούκλι που απέκτησε ο Ματίς. Την ονοματοδοσία έκανε ο Μάικ Χόπκινς, ο τελευταίος κόουτς που ‘χε στο κολέγιο.

Στην προσπάθεια του να σταματήσει όποιον είχε απέναντι, έκανε πολλά φάουλ. Σε κάποια στιγμή είχε περισσότερα φάουλ (111) από ριμπάουντ (109). Όταν το σχολείο του έχασε 3 σκόρερ, έκανε κι εκεί ένα βήμα μπροστά. Ήταν δευτεροετής, τη χρονιά που στο Washington εμφανίστηκε ο Μαρκέλ Φολτζ (Νο1 επιλογή στο 2017 NBA draft). Μαζί πήγαν τους Huskies στο NCAA Tournament, για πέμπτη διαδοχική χρονιά.

Όταν απολύθηκε ο Ρόμαρ και εμφανίστηκε ο Χόπκινς (2017), άλλαξε το στιλ του παιχνιδιού της ομάδας. Η ζώνη 2-3 έγινε must. Ο Ματίς σκεφτόταν αρχικά πως αυτή η προσέγγιση είναι σοφτ. Έμαθε πως ήταν ό,τι δύσκολο είχε κάνει έως τότε. Πως έπρεπε να γίνει πιο επιθετικός και να διαβάζει συνέχεια αυτό που είχε μπροστά του. “Έγινε ο καλύτερος παίκτης που προπόνησα ποτέ, στα 21 χρόνια της καριέρας μου, σε αυτήν την κατάσταση”. Το ESPN χαρακτήρισε τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας ως “αμυντική ιδιοφυΐα”, προσθέτοντας ότι ακόμα ο κόσμος δεν είχε εκτιμήσει σωστά το ποιος ακριβώς μπορούσε να γίνει.

Πέρυσι, τα δυο φαβορί για τον τίτλο του ‘καλύτερου αμυντικού’ ήταν ο Ματίς και ο Ζάιον Ουίλιαμσον, ένας τελείως διαφορετικός παίκτης από τον νυν Σίξερ. To βραβείο πήγε στον Θάιμπουλ, ο οποίος είχε καταρρίψει και το ρεκόρ του Τζέισον Κιντ (στην Division I), σε κλεψίματα, με 126. Πέρασε και τον Γκάρι Πέιτον, στη λίστα με τα κλεψίματα καριέρας στο κολεγιακό (331). Κάπως έτσι πήγε στο 2019 NBA Draft, από όπου τον τράβηξε η Βοστώνη στο Νο20, για να τον ανταλλάξει με τους Σίξερς, οι οποίοι ήθελαν να ‘χτίσουν’ πάνω σε ό,τι υπήρχε ήδη από πέρυσι και ήθελαν αμυντικούς.

Οι τέσσερις από τους πέντε starters (Μπεν Σίμονς, Τζον Ρίτσαρντσον, Αλ Χόρφορντ και Τζόελ Εμπιίντ) ανήκουν στην ελίτ της κατηγορίας, ενώ και στον πάγκο υπάρχει πολύ αμυντικό ταλέντο. Ο Θάιμπουλ έχει καταφέρει να κυκλοφορεί, αυτήν την στιγμή ως ‘ο αμυντικός με τη μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι της Φιλαδέλφεια’. Είναι πρώτος στη λίγκα, στα κλεψίματα (3, όσα έχει και ο Τζίμι Μπάτλερ, με τον Σίμονς να είναι δεύτερος με 2.8) και είναι τρίτος στα deflections (με 5 ανά αγώνα, σε 22′ συμμετοχής -πέρυσι ο πρώτος Πολ Τζορτζ είχε 3.8 σε 37′ ανά αγώνα). Μεταξύ πολλών άλλων, λέει πως “είμαι τυχερός, γιατί έχω δίπλα μου πολλούς παίκτες που με κάνουν να αισθάνομαι άνετα, ώστε να κάνω το παιχνίδι μου. Δεν προσπαθώ να γίνω κάποιος που δεν είμαι. Μόνο να κάνω ό,τι περιμένουν από εμένα. Να κάνω αυτά που ξέρω”. Στον πάγκο υπάρχουν ουκ ολίγοι βετεράνοι, με τον κόουτς Μπρετ Μπράουν να διαβεβαιώνει ότι πνευματικά και ο Ματίς είναι μεγαλύτερος της ηλικίας του. “Όταν του μιλάς, δεν σου δίνει την αίσθηση ότι συζητάς με ένα παιδί. Πολλές φορές ακούγεται σοφιστικέ, σίγουρα μεγαλύτερος από την ηλικία του. Είναι έξυπνος και είναι κάτι για το οποίο νιώθει υπερήφανος”.

Ο Σίμονς έχει καταθέσει πως ‘σιχαίνομαι όταν τον έχω απέναντι μου’ και προφανώς το ίδιο αισθάνονται και οι αντίπαλοι. Δεν είναι τέλειος. Τα σουτ του είναι ένα θέμα (18.8% στα εντός παιδιάς, 25% στα τρίποντα), αλλά όλων των 76ers είναι (η επίθεση τους είναι στο Νο19 στη λίστα με τις πιο αποτελεσματικές της χρονιάς). Πού να το φτιάξουν και αυτό.