Το πιο συζητημένο δευτερόλεπτο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ

Στην ιστορία του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ έχουν μείνει πολλά παιχνίδια. Ειδικά από το 1996 και μετά, όταν κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιό του στο Παρίσι. Ακόμη και τώρα, όμως, όπου οι μεγάλες βραδιές είναι αμέτρητες και οι τίτλοι 6, εκείνο το ματς του Νοέμβρη του 1981, κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας μνημονεύεται ακόμα. Το ιστορικό 87-84, που γράφτηκε από τις δυο βολές του Απόστολου Κόντου, έστειλε τους ‘πράσινους’ στην ελίτ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στις 6 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, 2 χρόνια μετά από το ανάλογο επίτευγμα του Ολυμπιακού.

Με αυτό τον αγώνα και αυτή την πορεία θα ασχοληθούμε σήμερα στο Contra.gr, ολοκληρώνοντας το μικρό αφιέρωμα στην πρώτη ‘αιώνια’ κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Τα πρώτα βήματα, δηλαδή, που επιχείρησαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Πρωτόλεια, χωρίς συνέχεια και με κοινό γνώρισμα τη μία νίκη στην τελική φάση, σε σύνολο 10 αγώνων.

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν, βέβαια, πρωτόπειρος στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η πρώτη φορά που έκανε γνωστό το όνομά του προς τα έξω ήταν τη σεζόν 1968-1969, όταν έφτασε μέχρι τους ‘4’ του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου αποκλείστηκε από την Ντινάμο Τιφλίδας. Ήταν η χρονιά με την περιβόητη ρεβάνς εναντίον της Φιντές Νάπολι, που διακόπηκε σε βάρος των Ιταλών. Δυο χρόνια αργότερα (1971-1972), ο Κώστας Μουρούζης είχε φτιάξει μια πολύ καλή ομάδα, με τον Γιώργο Κολοκυθά επικεφαλής της παλιάς φρουράς, τους Χρήστο Ιορδανίδη, Κρις Κέφαλο και Κόντο να καθιερώνονται ως βασικοιί, τους έμπειρους Ανδρέα Χαϊκάλη και Θανάση Πέππα να βοηθούν σημαντικά, αλλά και αμερικάνικη βοήθεια από τον Γουίλι Κέρκλαντ, τον πρώτο ξένο που ενίσχυσε ελληνική ομάδα στα Κύπελλα Ευρώπης.

Πλέι-μέικερ του Παναθηναϊκού  έπαιζε και ο Γιάννης Δημαράς, μετέπειτα δημοσιογράφος και βουλευτής, που στο νικηφόρο αγώνα εναντίον της Μακάμπι έκανε μια σκαστή πάσα, την οποία δεν πρόλαβε ο Κολοκυθάς. Η προσπάθεια του ‘μύτου’ να πιάσει την μπάλα του στοίχισε πολύ ακριβά, καθώς έπαθε ρήξη χιαστού συνδέσμου και ουσιαστικά δεν επανήλθε ποτέ στα γήπεδα. Έναν χρόνο μετά εγκατέλειψε την καριέρα του, σε ηλικία μόλις 28 ετών.

Ο Παναθηναϊκός, πάντως, έφτασε μέχρι τους ‘4’ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (με διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής), χάνοντας το ‘εισιτήριο’ για τον τελικό από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ίνις Βαρέζε. Στην Ιταλία, η ήττα με 15 πόντους (55-69) ήταν μεγάλη και παρότι η ελληνική ομάδα νίκησε στη ρεβάνς με 78-70, την πρόκριση πήρε η ομάδα του προφέσορα Άτσο Νίκολιτς (70-69 τη Γιουγκοπλάστικα στον τελικό του νεόκτιστου ‘Γιαντ Ελιάου’).

Τα προεόρτια με τη Μακάμπι (το 1980)

Ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στο ελληνικό μπάσκετ για μια 5ετία (1970-1975), παίρνοντας ισάριθμα πρωταθλήματα. Ο Ολυμπιακός των Ελληνοαμερικανών και ο Άρης του Γιάννη Ιωαννίδη, μπήκαν σφήνα, πριν οι ‘πράσινοι’ επιστρέψουν ξανά δριμύτεροι. Ο Κώστας Πολίτης ανέλαβε τη δημιουργία μιας νέας ομάδας το 1979. Με ‘ραχοκοκαλιά’ την τριπλέτα Τάκη Κορωναίου, Κόντου και Δημήτρη Κοκολάκη, ο Πολίτης βρήκε στο πρόσωπο του Ντέιβιντ Στεργάκου έναν έξοχο πάουερ-φόργουορντ, εμπιστεύτηκε τον Μέμο Ιωάννου, τον ‘παλιό’ Ανδρέα Παπαντωνίου και τον ‘νέο’ Κώστα Μπατή (τον μετέπειτα δημοσιογράφο).

Ο Πολίτης είχε από τότε ιδέες που εφάρμοσε και στην Εθνική Ελλάδας, 5-6 χρόνια αργότερα. Γρήγορη κίνηση της μπάλας, ψηλά κορμιά, σύγχρονο μπάσκετ. Σε μια συνέντευξή του, ο Κορωναίος είχε πει: “Με τον Πολίτη ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Ο Πολίτης έφερε κάποιες καινοτομίες στο μπάσκετ, έκανε διάφορα πράγματα μέσα στο παιχνίδι, επειδή ήταν παίκτης ο ίδιος και γνώριζε κάποια πράγματα. Ήθελε να παίξει γρήγορο μπάσκετ, ήθελε τα γκαρντ να παίρνουν τα ριμπάουντ και να δίνουν κατευθείαν κεντρική πάσα, του άρεσε ο αιφνιδιασμός, έκανε πλέον στρατηγική του παιχνιδιού. Αλλά και τότε είχαμε μεγάλη ομάδα, αφού έκανε μεγάλες καινοτομίες”.

Η μπίλια για τον πρωταθλητή του 1980 ξανάκατσε στο… πράσινο, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει και το πρωτάθλημα του 1981, έχοντας ακόμη έναν εξαιρετικό ομογενή στην σύνθεσή του, τον Κυριάκο Βίδα. Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1980-81, αντιμετωπίζει στον προκριματικό όμιλο τη Μακάμπι, την οποία νικάει στον ‘Τάφο του Ινδού’ με 81-76. Η ένταση βαράει ‘κόκκινο’, όταν ο θηριώδης Ερλ Γουίλιαμς της ισραηλινής ομάδας όρμηξε στην εξέδρα, ζητώντας τον λόγο από τους οπαδούς που τον αποδοκίμαζαν. Είχε προηγηθεί ‘επεισόδιο’ με τον Όλσι Πέρι, που πέταξε την μπάλα εκνευρισμένος προς την πλευρά των ‘πράσινων’ οπαδών και μετά ακολούθησε η έφοδος Γουίλιαμς, που για να ηρεμήσει και να απομακρυνθεί, χρειάστηκε να επέμβουν οι άνδρες μιας διμοιρίας των ΜΑΤ! Μετά από το ματς, οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, γιατί κάποιοι από τους οπαδούς που είχαν φάει… ψιλές, ήθελαν να υποβάλλουν μηνύσεις.

Ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει 81-76 και έχασε την 1η θέση για 3 πόντους, καθώς στο Τελ Αβίβ η Μακάμπι επικράτησε με 81-73 και πήρε το εισιτήριο για τους ‘6’ (φτάνοντας αργότερα μέχρι τον τελικό, όπου επικράτησε της Σινούντινε Μπολόνια με 80-79, κερδίζοντας τη δεύτερη Ευρωλίγκα της ιστορίας της). Και σε αυτό το ματς τα πνεύματα ήταν οξυμένα, με την κατάσταση να ξεφεύγει στο 2ο μέρος. Πρώτα ο Μότι Αροέστι χτύπησε τον Βίδα και μετά ο Ερλ Γουίλιαμς σώριασε στο παρκέ τον Κοκολάκη.

Ενίσχυση από Βαρδινογιάννη και δύο ξένοι

Ο Παναθηναϊκός είχε δείξει ότι μπορεί να σταθεί με αξιώσεις στην κορυφαία διοργάνωση. Την επόμενη χρονιά ήταν πιο έτοιμος, πιο ώριμος και είχε έξτρα ενίσχυση. Εκτός του Κιθ Γούλφοκ, που είχε παίξει τη σεζόν 1980-1981 στα ματς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, είχε προστεθεί και δεύτερος Αμερικανός. Τον έλεγαν Ντέιβιντ Τόμπσον και πάνω στο παρκέ έκανε διάφορα αεροπλανικά, σκόραρε κατά βούληση, αλλά είχε και μερικές κακές συνήθειες έξω από το γήπεδο.

Τον μπασκετικό Παναθηναϊκό ενίσχυε (και παρακολουθούσε τακτικά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας) ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, που βρισκόταν ήδη στο τιμόνι της ‘πράσινης’ ΠΑΕ. Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι στις φανέλες του Παναθηναϊκού υπήρχε διαφήμιση της Motor Oil.

Η κλήρωση των προκριματικών ομίλων έφερνε τον Παναθηναϊκό στο γκρουπ που είχε επικεφαλής την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τον συμπλήρωνε η Λέφσκι Σόφιας. Η Αλ Ιτιχάντ από τη Συρία είχε αποσυρθεί. Δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα, αν έπαιζε, αλλά απάλλαξε τους ‘πράσινους’ από το ταξίδι – ταλαιπωρία μέχρι το Χαλέπι. Το ερώτημα ήταν στην υπόθεση εργασίας ότι θα νικούσε δυο φορές τη Λέφσκι, τι θα έκανε απέναντι στους Ρώσους. Η ΤΣΣΚΑ ήταν η βάση της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης, που είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια το 1981 στο Ευρωμπάσκετ της Πράγας και λίγους μήνες αργότερα θα έπαιρνε και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο της Κολομβίας. Στάνισλαβ Ερέμιν, Σεργκέι Ταρακάνοφ, Αντρέι Λοπάτοφ αλλά και ο τρομερός φόργουορντ (‘ελ’ όπως τον λέγαμε τότε) των 206 εκατοστών Ανατόλι Μίσκιν αποτελούσαν τη δύναμη πυρός της ΤΣΣΚΑ, που είχε για κόουτς τον Αλεξάντερ Γκομέλσκι.

Δυο βολές, η μοίρα των Ρώσων

Στις 15 Οκτωβρίου, στη Μόσχα, το σκορ που γίνεται γνωστό στα δημοσιογραφικά γραφεία προκαλεί μια ερώτηση για την είδηση που μεταδίδει το ΑΠΕ. Σωστά το λέει ή έγινε κάποιο λάθος; Κανείς δεν πιστεύει το 83-80 υπέρ της ΤΣΣΚΑ, αλλά οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού το επιβεβαιώνουν από τη Μόσχα. Ο Τόμπσον που λέγαμε είναι ο πρώτος σκόρερ με 21 πόντους, άλλους 18 έχει ο Στεργάκος και 16 ο Γούλφοκ, για να έρθει αυτό το -3 που έδινε ελπίδες πρόκρισης.

Η νίκη επί της Λέφσκι έκανε ματς της χρονιάς τη ρεβάνς της 12ης Νοεμβρίου με την ΤΣΣΚΑ, σε ένα άκρως χειμωνιάτικο βράδυ στην Αθηνα. Κόσμος και κοσμάκης έμεινε απ’ έξω, καθώς 2.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν στοιβαχτεί σαν… σαρδέλες στον ‘Τάφο του Ινδού’. Από την αρχή, ο αγώνας είναι ντέρμπι, πάει πόντο-πόντο, με την ΤΣΣΚΑ να απαντάει σε κάθε προσπάθεια των γηπεδούχων να ξεφύγει. Η διαφορά δεν ανοίγει. Το ματς μεταδίδεται ζωντανά από την τηλεόραση και ο Φίλιππος Συρίγος ομολογεί στο τέλος ότι “όλα δείχνουν πως η ΤΣΣΚΑ θα πάρει την πρόκριση”.

Με το σκορ στο 85-83, οι Ρώσοι ελέγχουν το ματς, παίζουν απ’ έξω την μπάλα. Ένα δευτερόλεπτο πριν από το τέλος, ο Ιωάννου κάνει σκληρό φάουλ στον Ερέμιν, που βγαίνει εκτός. Ο Γκομέλσκι, σε μια απόφαση που θα μετανιώσει, δίνει εντολή στον Αλεξάντερ Μελέσκιν να εκτελέσει βολές. Χάνει και τις δυο. Στη δεύτερη βολή, ένας Ρώσος πηδάει και χτυπάει την μπάλα που βγαίνει κατευθείαν πλάγια, έξω. Το χρονόμετρο δεν τρέχει καν. Ο Ιωάννου πασάρει στον Κόντο που κερδίζει φάουλ από τον Μελέσκιν. Οι Ρώσοι διαμαρτύρονται ότι έπρεπε να είχε τελειώσει το ματς, όμως, καθώς το φάουλ έγινε εντός χρόνου, ο Κόντος εκτελεί βολές που πέρασαν στην ιστορία. Το έχει η μοίρα των Ρώσων, όταν έρχονται στην Ελλάδα, να χάνουν από τα 4,5 μέτρα. Με κρύο αίμα, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού σκοράρει, γράφει το 87-83 και το ‘τριφύλλι’ έχει +1 πόντο, παραπάνω από τη διαφορά με την οποία είχε χάσει στη Μόσχα. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται με είσοδο των οπαδών στο γήπεδο. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, που είχε αποχωρήσει νωρίτερα, βλέπει το φινάλε από τη φυσούνα και μπαίνει πρώτος να πανηγυρίσει. Οι φίλάθλοι τον σηκώνουν στους ώμους, μέσα σε έναν γενικό πανζουρλισμό.

“Και με δεμένα μάτια θα τις έβαζε ο Κόντος”

Το 2011, ο Κόντος κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του (συγγραφέας ο συνάδελφος Τάκης Ευσταθίου) με τίτλο “Έρωτας με το Καλάθι”. Ο εμβληματικός σουτέρ, που πρόσφατα τιμήθηκε από την ΚΑΕ, περιγράφει ως εξής τη μεγάλη ρεβάνς: “Είχαμε χάσει με 3 πόντους (80-83) στη Μόσχα, με τον Τόμπσον καλύτερο παίκτη μας. Στη ρεβάνς το άγχος ήταν μεγάλο. Είχαμε όμως εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μας και ο Κώστας Πολίτης πάσχιζε να μας δημιουργήσει την καλύτερη ψυχολογία και να μας τονίζει ότι ‘μπορούμε’. Αυτή η λέξη για μία εβδομάδα μας ‘τρυπούσε’ το μυαλό. Όταν έφτασε η μέρα του αγώνα (12 Νοεμβρίου 1981), όλοι το είχαμε πιστέψει. Μπορούσαμε να νικήσουμε την ΤΣΣΚΑ του Αλεξάντερ Γκομέλσκι, να καλύψουμε τη διαφορά και να προκριθούμε. Ξέραμε ότι δεν είναι καμία τυχαία ομάδα, αλλά κι εμείς είχαμε μπροστά μας ένα τεράστιο κίνητρο, μία μεγάλη πρόκληση.

Το φινάλε ήταν συγκλονιστικό. Ήμασταν μπροστά στο σκορ με 2 πόντους και στην τελευταία επίθεση κέρδισα φάουλ από τον Μελέσκιν. Εκείνη τη στιγμή, στην εκπνοή του αγώνα, ήξερα ότι από τα χέρια μου κρέμονταν όλα. Δεν θα υπήρχε άλλη ευκαιρία. Έπρεπε να πετύχω και τις 2 βολές για να προκριθούμε. Έτσι κι έγινε. Πέτυχα και τις δύο βολές και προκριθήκαμε στην εξάδα .

Στο γήπεδο ήταν και ο διαιτητής Κώστας Δήμου που έλεγε στο τέλος. ‘Ο Απόστολος Κόντος σήμερα ήταν επαγγελματίας του ΝΒΑ και με δεμένα μάτια, θα τις έβαζε τις βολές’. Ήταν από τα καλύτερα και πιο συγκλονιστικά παιχνίδια που έζησα στην καριέρα μου. Πριν από τον αγώνα, κανένας δεν πίστευε ότι μπορούσαμε να αποκλείσουμε την ΤΣΣΚΑ, που αποτελούσε τη βάση της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με Μίσκιν, Ερέμιν, Λοπάτοφ, Ταρακάνοφ στη σύνθεσή της και η οποία πριν από λίγους μήνες είχε στεφθεί Παγκόσμια πρωταθλήτρια στην Κολομβία”.

“Είμαι 100% σίγουρος για τον χρόνο”

Ο Κορωναίος, που μια μέρα μετά, μαζί με τον Κόντο, πήγαν και χρονομέτρησαν ξανά τη φάση για λογαριασμό της Αθλητικής Ηχούς, ήταν πάντοτε σίγουρος ότι όλα έγιναν νομότυπα, δεν υπήρξε παράβαση στον χρόνο και έβγαζε το καπέλο του στον Κόντο: “Εκείνο το επίτευγμα ήταν μοναδικό, ήταν σαν να κέρδιζε η Εθνική Ελλάδας τη Βραζιλία στο ποδόσφαιρο. Το μεγάλο κατόρθωμα δεν έγινε στο κλειστό της Λεωφόρου, αλλά στη Μόσχα, όταν χάσαμε μόνο με 3 πόντους και μετά ήρθαμε εδώ. Αλλά θέλω να τονίσω ότι ο Κόντος ήταν σαν να πήγαινε σπίτι του, όταν πήγε να εκτελέσει τις βολές. Θυμάμαι εκτελούσε τη δεύτερη βολή και πριν φτάσει η μπάλα στο καλάθι, είχε γυρίσει πρός εμάς και πανηγύριζε. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Θεωρώ πάντως και χωρίς να μπαίνουμε σε σύγκριση με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη ότι ο Κόντος είναι ο μεγαλύτερος σουτέρ που πέρασε από την Ελλάδα. Δεν μπορώ να συγκρίνω κανέναν στο σουτ με τον Αποστόλη”.

Ο Τόμπσον κάνει… ρημαδιό το σπίτι του

Η τελική φάση (η πρόκριση οριστικοποιήθηκε με τη δεύτερη νίκη επί της Λέφσκι Σόφιας) δεν εξελίσσεται όπως θα ήθελαν στον Παναθηναϊκό. Η ομάδα δεν αντέχει τα συνεχόμενα ταξίδια, ενώ ο Τόμπσον, παίζει στα πρώτα 3 ματς και μετά εγκαταλείπει το… πλοίο. Οι άνθρωποι του συλλόγου μένουν με ανοιχτό το στόμα, βλέποντας την κατάσταση στην οποία αφήνει το διαμέρισμά του. Ο Αμερικανός τα κάνει γης μαδιάμ, αφήνει σαν ενθύμιο ακόμη και περιττώματα (!) σε μια γωνία του σαλονιού και η καριέρα του στην Ελλάδα έχει άδοξο τέλος.

Στη 2η αγωνιστική εναντίον της Μπαρτσελόνα, πάντως, ο Παναθηναϊκός κάνει σπουδαία εμφάνιση, έχει παράπονα από τη διαιτησία (τελικό σκορ 89-79), με τον Κόντο να παίζει με σφοδρούς πόνους στο χέρι. Έχασε μέχρι και λέι-απ, με τον Πολίτη να βάζει τις φωνές. “Κώστα, μη μου φωνάζεις σε παρακαλώ. Παίζω χτυπημένος”, του λέει. Όπως αποδεικνύεται η ζημιά είναι αρκετά σοβαρή καθώς στο νοσοκομείο που πάει μετά από το ματς, διαπιστώνεται διπλό κάταγμα! Στα 35 του, ο Κόντος δεν… δεχόταν με τίποτε να ξεκινάει από τον πάγκο, όπως ήθελε ο Πολίτης, αν και όπως έγραψε στο βιβλίο του “όταν έγινα προπονητής, τότε κατάλαβα πόσο λανθασμένη και άδικη ήταν η στάση μου”.

Ο Παναθηναϊκός νικάει μόνο την Ντεν Μπος (εντός έδρας), χάνει δυο φορές από την Κρίσταλ Πάλας και γενικά οι εμφανίσεις του δεν ήταν ανάλογες του μεγέθους της πρόκρισης του. Σιγά-σιγά, η μεγάλη ομάδα βαδίζει προς την παρακμή της. Θα πάρει ακόμη ένα πρωτάθλημα (το 1984, με προπονητή τον Μιχάλη Κυρίτση) και θα παραδώσει τα ‘σκήπτρα’ στον Άρη. Μέχρι τον επόμενο τίτλο θα περνούσαν 14 χρόνια…

Συνολικά τα αποτελέσματα του ΠΑΟ. Στην προκριματική φάση:

15/10/1981, ΤΣΣΚΑ-Παναθηναϊκός 83-80 (43-45)

ΤΣΣΚΑ: Ταρακάνοφ 14, Λοπάτοφ 17, Μίσκιν 34, Γκούσεφ 8, Ερέμιν 2, Μελέσκν 2, Πανκράσκιν 2, Μιλοζέρντοφ 4

ΠΑΟ: Στεργάκος 18, Κορωναίος 10, Κοκολάκης 11, Κόντος 2, Τόμπσον 21, Βίδας 2, Γούλφοκ 16, Ιωάννου

22/10/1981, Παναθηναϊκός-Λέφσκι Σόφιας 90-78 (46-32)

ΠΑΟ: Στεργάκος 14, Κορωναίος 12, Κοκολάκης 2, Κόντος 24, Ντέιβιντ Τόμπσον 12, Βίδας 12, Γούλφοκ 10, Ιωάννου 4

ΛΕΦΣΚΙ: Ευθίμοφ 27, Σάρκοφ 18, Κόλεφ 20, Κουζόφ 8, Ράτσεφ 5, Μλαντένοφ

12/11/1981, Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 87-83 (41-37)

ΠΑΟ: Στεργάκος 20, Κορωναίος 17, Τόμπσον 8, Κόντος 12, Κοκολάκης 8, Γούλφοκ 22, Ιωάννου, Βίδας, Παπαντωνίου

ΤΣΣΚΑ:Ταρακάνοφ 20, Λοπάτοφ 18, Μίσκιν 16,Μιλοζέρντοφ 12, Ερέμιν 8, Γκούσεφ 8, Πανκράσκιν 1, Μελέσκιν, Κούζμιν, Κόντουμ

19/11/1981, Λέφσκι Σόφιας-Παναθηναϊκός 89-97 (47-57)

ΛΕΦΣΚΙ: Κόλεφ 35, Ευθίμοφ 18, Γκλούτσκοφ 14, Μλαντένοφ 10, Ρούσεφ 6, Βιστινίεφ 4, Σάρκοφ 2, Ζλάτεφ

ΠΑΟ: Κόντος 32, Κορωναίος 23, Στεργάκος 18, Γούλφοκ 11, Τόμπσον 10, Κοκολάκης 3, Βίδας, Ιωάννου

Οι αγώνες στο final-six

1η Αγωνιστική (16/12/1981) Μακάμπι-Παναθηναϊκός 112-91 (55-49)

ΜΑΚΑΜΠΙ: Γουίλιαμς 36, Τζίμερμαν 21, Σίλβερ 16, Πέρι 16, Μπέρκοβιτς 10, Αροέστι 6, Λάσοφ 4

ΠΑΟ: Κορωναίος 22, Στεργάκος ,20, Γούλφοκ 14, Τόμπσον 8, Ιωάννου 8, Κόντος 7, Κοκολάκης 6, Βίδας 4, Μπατής 2

2η Αγωνιστική: Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 79-89 (34-43)

ΠΑΟ: Κορωναίος 13, Βίδας 4, Γούλφοκ 23, Στεργάκος 13, Κοκολάκης 2, Κόντος 13, Τόμπσον 10, Ιωάννου 2

ΜΠΑΡΤΣΛΟΝΑ: Σολοθάμπαλ 8, Επι 16, Σιμπίλιο 26, Ντε Λα Κρουθ 22, Χάνσεν 13, Φίλιπς 4, Κρέους, Φλόρες

3η Αγωνιστική (13/1/1982) Καντού-Παναθηναϊκός 105-78 (47-32)

ΚΑΝΤΟΥ: Ινοτσεντίν 17, Μπάρνια 16, Κατίνι 8, Φλάουερς 18, Καπελέτι, Ρίβα 18, Μαρτζοράτι 9, Κούπετς 9

ΠΑΟ: Κόντος 10, Τόμπσον 8, Παπαντωνίου 4, Κορωναίος 10, Βίδας 8, Κατσίνης 8, Στεργάκος 14, Γούλφοκ 7, Κοκολάκης 9

4η Αγωνιστική (20/1/1982) Παναθηναϊκός-Παρτιζάν 91-106 (48-53)

ΠΑΟ: Κόντος 31, Στεργάκος 8, Κοκολάκης 14, Κορωανίος 22, Γούλφοκ 8, Βίδας 6, Κατσίνης 2, Μπατής

ΠΑΡΤΙΖΑΝ: Νταλιμπάγκιτς 36, Σλάβνιτς 17, Μάριτς 29, Πέτροβιτς 8, Γκρμπόβιτς 8, Κέρκεζ 2, Σάβοβιτς 2, Πέσιτς

5η Αγωνιστική (27/1/1982) Παναθηναϊκός-Ντεν Μπος 88-77

ΠΑΟ: Κοκολάκης 22, Κόντος 16, Στεργάκος 16, Βίδας 12, Γούλφοκ 10, Μπατής 10, Ιωάννου 2

ΝΤΕΝ ΜΠΟΣ: Κρόπαμν 2, Ντέκερ 2, Εσεβελντ 7, Γιούστα 4, Ακερμπουμ 22, Ρίτσαρντσον 30

6η Αγωνιστική (4/2/1982) Παναθηναϊκός-Μακάμπι 78-86 (38-52)

ΠΑΟ: Στεργάκος 12, Κόντος 30, Γούλφοκ 10, Βίδας 20, Κοκολάκης, Ιωάννου 6

ΜΑΚΑΜΠΙ: Γουίλιαμς, Πέρι 22, Μπέρκοβιτς 26, Σίλβερ 13, Αροέστι 9, Λάσοφ, Τζίμερμαν 16

7η Αγωνιστική (18/2/1982) Μπαρτσελόνα-Παναθηναϊκός 113-83 (60-43)

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Σολοθάμπαλ 5, Φλόρες 11, Επί 22, Χάνσεν 10, Φίλιπς 15, Ντε Λα Κρουθ 15, Άνσα 13, Φερνάντεθ 14, Κρέους 8

ΠΑΟ: Ιωάννου 6, Κορωναίος 16, Βίδας 18, Γούλφοκ 14, Στεργάκος 22, Κατσίνης 1, Μπατής 6, Γεωργανάς, Παπαντωνίο

8η Αγωνιστική (25/2/1982), Παναθηναϊκός-Καντού 72-103 (33-50)

ΠΑΟ: Κορωναίος 10, Στεργάκος 11, Κόντος 18, Κοκολάκης 8, Γούλφοκ 8, Βίδας 12, Ιωάννου 5, Παπαντωνίου, Μπαρτής, Κατσίνης

ΚΑΝΤΟΥ: Κούπετς 17, Μαρτζοράτι 6, Ρίβα 21, Φλάουερς 21, Ινοτσεντίν 12, Μπάρνια 5, Κατίνι 13, Μπόσα 7, Καπελέτι 2, Μάσολο

9η Αγωνιστική (4/3/1982), Παρτιζάν-Παναθηναϊκός 98-83 (46-46)

ΠΑΡΤΙΖΑΝ: Νταλιγμπάγκιτς 28, Πέσιτς 22, Γκρμπόβιτς 12, Σάβοβιτς 12, Μέντιτς 4, Κέρκετζ 8, Ριστάνοβιτς 8, Ζόκιτς 4

ΠΑΟ: Κόντος 18, Μπατής 6, Κορωναίος 14, Βίδας 12, Κατσίνης 4, Γούλφοκ 17, Κοκολάκης 12, Παπαντωνίου

10η Αγωνιστική (10/3/1982), Ντεν Μπος-Παναθηναϊκός 89-88 (45-38)

ΝΤΕΝ ΜΠΟΣ: Μίλερ 13, Άκερμπουμ 24, Ρίτσαρντσον 19, Κράμερ 6, Κρόπμαν 5, Ντέκερ 8, Εσβελντ 8, Κάιπερς 4, Γιούστα 2

ΠΑΟ: Κορωναίος 12, Στεργάκος 22, Κόντος 18, Κοκολάκης 4, Γούλφοκ 14, Βίδας 16, Μπατής 2

H ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1.	Μακάμπι	9-1	19
2.	Καντού	7-4	18
3.	Παρτιιζάν	6-4	16
4.	Μπαρτσελόνα	5-5	15
5.	Παναθηναϊκός	1-9	11
6	Ντεν Μπος	1-9	11

Ο θρίαβος της Καντού

O τελικός που έγινε στην Κολωνία ήταν ένας θρίαμβος της Σκουίμπ Καντού, που κέρδισε τότε δυο συνεχόμενα Κυπελλα Πρωταθλητριών. Η ιταλική ομάδα, με προπονητή τον Βαλέριο Μπιανκίνι, έκανε τη μεγάλη έκπληξη, νικώντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μακάμπι (με μόλις μια ήττα στην τελική φάση) με 86-80, έχοντας για πρωταγωνιστές τους Αμερικανούς Φλάουερς και Κούπετς αλλά και τον βιρτουόζο Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι.

Καντού-Μακάμπι 86-80 (44-39)

ΚΑΝΤΟΥ: Μαρτζοράτι 18, Ρίβα 16, Ινοτσεντίν 6, Κούπετς 23, Φλάουερς 21, Μπάρνια, Κατίνι 2

ΜΑΚΑΜΠΙ: Αροέστι 4, Μπέρκοβιτς 16, Σίλβερ 16, Πέρι 15, Γουίλιαμς 15, Τζίμερμαν 14, Λάσοφ, Καρέν