Το Παπαστράτειο στις φλόγες: Το ντεμπούτο του Ολυμπιακού στο Πρωταθλητριών

Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην είναι στις μέρες μας ακριβώς οι κυρίαρχοι της Ευρωλίγκας, μετράνε ωστόσο μαζί 9 τίτλους και αμέτρητες, πλέον, μεγάλες βραδιές στην κορυφαία διοργάνωση. Αποτελούν μέλη του κλειστού κλαμπ των 11 ισχυρών που ελέγχουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε επίπεδο συλλόγων και κάθε χρόνο τέτοια εποχή προετοιμάζονται για μια σεζόν γεμάτη από συγκινήσεις και την αδρεναλίνη στο φόρτε.

Πριν από 40 χρόνια, τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Σε μια τελείως διαφορετική εποχή, το ελληνικό μπάσκετ έψαχνε τη διάκριση με το κιάλι. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές του ’80, δυο πολύ καλές φουρνιές παικτών για τους ‘αιώνιους’, θα τους φέρουν σε διάστημα μιας 4ετίας στις 6 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Ο όμιλος των ‘6’ είχε καθιερωθεί από τη σεζόν 1976-1977, όταν η FIBA έκανε ένα σύστημα προκριματικών με 6 ομίλους, από τους οποίους ο 1ος προκρινόταν στην τελική φάση. Οι δυο πρώτοι από αυτό το γκρουπ των καλύτερων έπαιρναν το ‘εισιτήριο’ για τον τελικό. Το σύστημα κράτησε μια δεκαετία, όταν το 1987 η διεθνής ομοσπονδία αποφάσισε να διευρύνει τον τελικό όμιλο σε 8 ομάδες, από τις οποίες οι 4 καλύτερες πήγαιναν στο Final-4 (πρώτος σταθμός τον Απρίλιο του 1988 η Γάνδη, με παρόντα τον Άρη).

Σε αυτή την αρχέγονη Ευρωλίγκα των 6 καλύτερων, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πρωταγωνίστησαν, τη σεζόν 1978-1979 οι Πειραιώτες και 1981-1982 οι Αθηναίοι. Το Contra.gr θυμάται την πορεία τους, σκαλίζοντας τα ‘αραχνιασμένα’ αρχεία με τη βοήθεια του καλού μας φίλου Γιώργου Νικητόπουλου. Ξεκινάμε με τον Ολυμπιακό…

To γράψαμε και τις προάλλες, η σεζόν 1978-1979 ήταν μια από τις συγκλονιστικότερες στην ιστορία του “ερυθρόλευκου” μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός των Ελληνοαμερικανών και του Κώστα Μουρούζη έφτανε στην κορύφωσή του. Στο απόλυτο σημείο ωριμότητας. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ είχαν κατακτήσει αήττητοι το πρωτάθλημα του 1976 (22-0) και με μόλις μία ήττα το 1978 (21-1, έχασαν στην τελευταία αγωνιστική από την ΑΕΚ). Είχαν πάρει επίσης 3 σερί κύπελλα (1976, 1977, 1978) και ήταν κατά γενική ομολογία η καλύτερη ομάδα της χώρας, σπάζοντας το μονοπώλιο ΑΕΚ και Παναθηναϊκού, που για 15 χρόνια μοιράζονταν τον τίτλο του πρωταθλητή (6 και 9 αντίστοιχα). Ο Ολυμπιακός είχε να πάρει πρωτάθλημα από το 1960, είχε υποβιβαστεί στην Β’ Εθνική, αλλά η άφιξη των σπουδαίων ομογενών και η οικονομική ευρωστία του Νίκου Γουλανδρή στα 70s άλλαξαν τα δεδομένα.

Στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός είχε φέρει τον Τσάρλι Γέλβερτον (έκανε μεγάλη καριέρα στη Βαρέζε) λίγα χρόνια πριν και είχε κάνει κάποιες αξιοσημείωτες νίκες, δείχνοντας ότι ερχόταν η ‘χρυσή’ εποχή του. Η αμερικάνικη βοήθεια ήταν τότε μόνο για την Ευρώπη, αφού στο ελληνικό πρωτάθλημα απαγορεύονταν οι ξένοι. Τη σεζόν 1976-1977, οι Πειραιώτες παίζουν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και στον προκριματικό όμιλο κάνουν ό,τι μπορούν καλύτερο. Απολογισμός 2 νίκες και 4 ήττες. Είχαν νικήσει τη Ντιναμό Βουκουρεστίου εντός έδρας με 84-80 και στο πιο σημαντικό παιχνίδι τη Βίρτους Μπολόνια με 81-79 με δυο ελεύθερες βολές του Πολ Μελίνι. Ο Αμερικανός Κόνορ ήταν παρών σε όλα τα παιχνίδια εκείνης της χρονιάς.

Τη θέση του στο Κύπελλο Κυπελλούχων (1977-78) πήρε ο συμπατριώτης του Μπράουν. Ένας πανύψηλος, για την εποχή, σέντερ που λέγεται ότι υπηρετούσε τη θητεία του στην αμερικανική βάση του ελληνικού και οι ολυμπιακοί τον είδαν μια μέρα να κάνει βόλτα στη Γλυφάδα, ρώτησαν αν παίζει μπάσκετ και τελικά τον έπεισαν να ενισχύσει την ομάδα τους! Η πρόκριση επί της Χάποελ Τελ Αβίβ είναι ιστορική, καθώς η ομάδα του Πειραιά χάνει στο Τελ Αβίβ με 60-79, αλλά νικάει στη ρεβάνς με 75-55. Ο 2ος γύρος τον ξαναβρίσκει απέναντι στη Βίρτους (Σινούντινε) Μπολόνια, την οποία νικάει στον Πειραιά με 78-72, αλλά στην Ιταλία υποκύπτει 61-78 (μέχρι το 25′ ήταν σε απόσταση 4 πόντων, 55-51, όμως δεν είχε άλλες αντοχές).

Με Ραφτόπουλο και Τζένκινς

Το καλοκαίρι του 1978, ο Ολυμπιακός έχει ωριμάσει. Στιβ Γιατζόγλου, Γιώργος Καστρινάκης, Πολ Διάκουλας, Μελίνι βρίσκονται στην καλύτερη στιγμή της καριέρας τους. Ο Νίκος Σισμανίδης, ο Γιώργος Μπαρλάς ο Κίμωνας Κοκορόγιαννης, ο Γιάννης Γκαρώνης και οι βετεράνοι Θανάσης Ράμμος και Τόλης Σπανός τους πλαισιώνουν ιδανικά, ο Ολυμπιακός παίζει πολύ καλά και ενισχύεται. Ο Άρης Ραφτόπουλος φεύγει από το Παγκράτι μετά από περιπέτειες και… αποχή και φοράει τα ερυθρόλευκα, προσφέροντας ποιότητα και έξτρα λύσεις στην περιφέρεια.

Ο Μουρούζης διαλέγει για ξένο τον Τζέρι Τζένκινς, που την προηγούμενη σεζόν είχε παίξει με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και είχε σημειώσει 118 πόντους σε 6 αγώνες (μέσος όρος 19,6). Ο ξερακιανός φόργουορντ σέντερ των 201 εκατοστών ταίριαζε απόλυτα στο στυλ του Ολυμπιακού της εποχής. Μια ομάδα… μπροστά από το μπάσκετ που παιζόταν τότε, εξαιτίας της αμερικάνικης παιδείας των ομογενών, αλλά και τα αθλητικά προσόντα παικτών όπως ο Σισμανίδης ή ο Ραφτόπουλος.

Ο Ολυμπιακός είχε έναν εξαιρετικό οργανωτή (Μελίνι), τον Καστρινάκη με το τεράστιο άλμα, τον Γιατζόγλου με τα ηγετικά προσόντα και το φαρμακερό τζαμπ-σουτ, τον Διάκουλα με το καταπληκτικό παιχνίδι χωρίς την μπάλα (συχνή κίνησή του το κόψιμο από τη βασική γραμμή, που είχε σαν κατάληξη μια ασίστ του Μελίνι και ένα εύκολο καλάθι) και έβρισκε τον Τζένκινς, που το 1975 είχε αποφοιτήσει από το κολέγιο του Μισισίπι, έχοντας μέσο όρο 19,3π και 7ρ. Εκεί είχε και την πρώτη επαφή με την Ελλάδα, καθώς στο Μισισίπι αγωνίστηκε 3 χρόνια ο Τάκης Κορωναίος!

Η ιστορική πρόκριση με την Γκντανσκ

Ο Τζένκινς ήταν ό,τι έπρεπε για τον Ολυμπιακό, που είχε πέσει σε έναν προκριματικό όμιλο, χωρίς τον μεγάλο αντίπαλο. Η Λε Μαν από τη Γαλλία με τους δυο φημισμένους διεθνείς, Ερίκ Μπενιό και Ερβέ Ντιμπουισόν, και η πολωνική Γκντανσκ του σούπερ σκόρερ Έντβαρντ Γιούργκεβιτς, ναι μεν ήταν δυο καλές ομάδες, όχι όμως μεγαθήρια για να φοβίσουν τους Πειραιώτες. Η συριακή Αλ Γιάλα αποτελεί πρόβλημα μόνο για το… ταξίδι στο Χαλέπι (δυο μέρες το ‘πήγαινε’ και άλλες τόσες το ‘έλα’) που στοίχισε και την κούραση της ομάδας πριν από το περίφημο ματς πρωταθλήματος με τον Άρη (με διαιτητή τον Γιώργο Προεστό), το οποίο διακόπηκε σε βάρος των Πειραιωτών.

Το πρόβλημα με τον Γιατζόγλου (δεν συμμετείχε στην προετοιμασία λόγω διαφορών με τον πρόεδρο Ηρακλή Τσιτσαλή) επιλύεται παραμονές της πρεμιέρας με τη Γκντανσκ, την οποία ο Ολυμπιακός διαλύει με 106-57, κάτι που δίνει την ευκαιρία στον Μουρούζη να προφητεύσει: “Έχουμε πολλές δυνατότητες”.

Ο επόμενος αγώνας με τη Λε Μαν μεταδίδεται από την ΕΡΤ, που δίνει το αστρονομικό ποσό για την εποχή των 100.000 δραχμών (δηλαδή… 293 ευρώ, για να κάνουμε και την αντιστοιχία, άνευ πληθωρισμού) και μεταδίδει ζωντανά τον αγώνα. Ο Τζένκινς σημειώνει 27 πόντους, “είναι κυρίαρχος” όπως γράφει η Equipe και ο Ολυμπιακός παίρνει τη νίκη με σημαντική διαφορά (79-62). Στην Πολωνία, όπου ταξιδεύει αμέσως μετά, η ‘ερυθρόλευκη’ ομάδα προσπαθεί για το 3/3 αλλά πέφτει πάνω σε έναν καταπληκτικό Γιούργκεβιτς, που σημειώνει 49 πόντους και ουσιαστικά κρίνει μόνος του το τελικό 91-86 υπέρ της Γκντανσκ.

Καθώς ο Ολυμπιακός δεν χάνει στη Συρία, κάνοντας το 3-1 με σκορ 94-76, και με τους Πολωνούς να νικούν τη Λε Μαν με 86-83, παρά την ήττα του στη Γαλλία με 20 πόντους (56-76), ήξερε ότι έπρεπε να νικήσει τη Γκντανσκ στο ΣΕΦ. Κάπως έτσι θα ισοβαθμούσαν οι 3 ομάδες με 4-2 νίκες και όλα θα κρίνονταν από την τελική διαφορά. Χρειάστηκε μέχρι και η παρέμβαση της FIBA, για να διευκρινιστεί ότι η πρόκριση θα ερχόταν με νίκη 18 πόντων και άνω. Ο Γιατζόγλου βάζει 36 πόντους σε ένα χορταστικό βράδυ, που βρίσκει τον Ολυμπιακό θριαμβευτή με 23 πόντους (102-79) και τον Βαγγέλη Φουντουκίδη σε μια μετάδοση που ακόμη μνημονεύεται. Το ‘Παπαστράτειο’, η ιστορική έδρα της ομάδας, στον Πειραιά γεμίζει ασφυκτικά και κουνιέται… πέρα δώθε σε κάθε καλάθι της ομάδας.

Στο Final-6 με νίκη επί της Μακάμπι

Η πρόκριση είναι γεγονός. Ο Ολυμπιακός περνάει στις 6 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, γεγονός ιστορικό. Από το ‘Παπαστράτειο’ θα παρελάσουν 5 κορυφαία κλαμπ, με πρώτη τη Μακάμπι, η οποία μάλιστα θα υποκύψει! Δυο χρόνια νωρίτερα, η ισραηλινή ομάδα που είχε για προπονητή τον Ραλφ Κλάιν, παίκτες όπως ο Μπέρκοβιτς, ο Αροέστι, οι Αμερικανοί Μποτράιτ, Πέρι και Σίλβερ, ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μέσα στον Πειραιά τα βρίσκει σκούρα και ένα δευτερόλεπτο πριν από το τέλος, ο Πέρι κάνει φάουλ πάνω στον Τζένκινς. Ο Αμερικανός είναι εύστοχος και στις δυο βολές, δίνει τη μεγάλη νίκη με 79-77, την ώρα που ο τρελο-Αμερικανός Όλσι Πέρι φτύνει τον διαιτητή Αραμπατζιάν, διαμαρτυρόμενος για την υπόδειξή του.

Η συνέχεια όμως δεν είναι ίδια. Ο Ολυμπιακός κουράζεται, έχει και τον εσωτερικό ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα με τον μηδενισμό του εναντίον του Άρη, αντιμετωπίζει και κακές διαιτησίες (κυρίως με την Μπανταλόνα αλλά και τη Ρεάλ Μαδρίτης, εντός έδρας). Η Βαρέζε των 10 τελικών στη δεκαετία του ’70 (5 τρόπαια ο απολογισμός), του Μπομπ Μορς αλλά και του πρώην ‘ερυθρόλευκου’ Γέλβερτον, η Ρεάλ του Γουόλτερ Σέρμπιακ, του Κορμπαλάν, του Ρουγιάν του Ιτουριάγκα και του Χοσεάν Κερεχέτα (ναι, ναι, του προέδρου της Μπασκόνια), η Μπανταλόνα του τρομερού Ζόραν Σλάβνιτς (“γι’ αυτόν τον παίκτη αξίζει να δώσεις 1.000 δραχμές και να τον παρακολουθήσεις”, σημειώνει στο ΦΩΣ ο δημοσιογράφος Μιχάλης Νομικός) που τραυματίζεται σοβαρά στον Πειραιά έχοντας προλάβει να σκοράρει 31 πόντους και η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπόσνα Σαράγεβο (προπονητής ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, παίκτης ο Σβιέτισλαβ Πέσιτς) του ιδιοφυούς Μίρσα Ντελίμπασιτς, του Ραντοβάνοβιτς, αλλά και του Ράικο Βάραϊτς (πρόσφατα ‘έφυγε’ από τη ζωή) που στον τελικό με τη Βαρέζε πέτυχε 45 πόντους, είναι πραγματικά μεγαθήρια.

Ο Ολυμπιακός το παλεύει, ειδικά με τη Ρεάλ στο ‘Παπαστράτειο’, όταν οι Μαδριλένιοι νικούν μόλις με διαφορά 4 πόντων (101-97), με τους γηπεδούχους να έχουν παράπονα από τη διαιτησία. “Δεν μας άφησαν να νικήσουμε” , δηλώνει ο Διάκουλας. Η πρώτη ευρωπαϊκή περιπέτεια ολοκληρώνεται εναντίον της Μπόσνα στον Πειραιά, όπου ακούγονται και κάποιες… αποδοκιμασίες. “Είναι ντροπή”, λέει ο Μουρούζης για την αχαριστία λίγων οπαδών.

Ρέκβιεμ το 1980 με το κύπελλο

Η εμπειρία, ωστόσο, είναι μοναδική. Για πρώτη φορά, ο Ολυμπιακός γίνεται μέλος της ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, οι Έλληνες φίλαθλοι βλέπουν από κοντά ή από την τηλεόραση ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του σπορ. Η ομάδα δεν… αντέχει όμως. Χάνει το πρωτάθλημα, χάνει και το κύπελλο (από τον Παναθηναϊκό) και πληρώνει το ‘μάρμαρο’ από τα συνεχή ταξίδια και τις μάχες με τους μεγάλους. Δέκα αγωνιστικές εκείνη την εποχή ήταν… μαραθώνιος. Ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες (πλην των ανατολικών), είχε έναν αντί για δυο ξένους, ενώ το ιδιότυπο πρόγραμμα του πρωταθλήματος είχε δυο αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο.

Συν τοις άλλοις, η μεγάλη ομάδα των 70s έφτανε πλέον στο τέλος της. Το ρέκβιεμ ήρθε έναν χρόνο αργότερα, με την κατάκτηση του κυπέλλου εναντίον της ΑΕΚ στο Παναθηναϊκό Στάδιο (85-80). Ήταν ο τελευταίος τίτλος πριν από το 1993, όταν ο Ολυμπιακός στεφθεί ξανά πρωταθλητής. Με Σωκράτη Κόκκαλη, Γιάννη Ιωαννίδη, Ζάρκο Πάσπαλι και σία…

Συνολικά ο Ολυμπιακός έδωσε 16 αγώνες με απολογισμό 5 νίκες και 11 ήττες. Αναλυτικά τα ματς:

2/11/1978, Πειραιάς, Ολυμπιακός-Αλ Γιάλα 106-57 (47-32)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 24, Καστρινάκης 8, Μελίνι 2, Διάκουλας 18, Τζένκινς 29, Ραφτόπουλος 12, Μπαρλάς 3, Σισμανίδης 6, Κοκορόγιαννης 4, Γκαρώνης

ΑΛ ΓIΑΛΑ: Ελ Ζαμπίρ 6, Ζαλούμ 11, Μπαχαγιουνί 22, Σαάντι, Ναντέρ, Μπούτρος, Αμπντουλάχ 6, Φίρας 4, Κούρντι 2

9/11/1978, Πειραιάς, Ολυμπιακός-Λε Μαν 79-62 (36-30)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 18, Καστρινάκης 10, Διάκουλας 2, Τζένκινς 27, Μελίνι 10, Ραφτόπουλος 12, Σισμανίδης

ΛΕ ΜΑΝ: Μπενιό 6, Ντιμπουϊσόν 16, Μπόρμαν 12, Βεϊρά 2, Τζέντρι 8, Λαμότ 6, Κάιν 12

16/11/1978, Γκντανσκ (Πολωνία), Γκντανσκ – Ολυμπιακός 91-85 (49-45)

ΓΚΝΤΑΝΣΚ: Γιούργκεβιτς 49, Ροσίνσκι 16, Λέτσικ 11, Τσεκλίνσκι 10, Μικούλσκι 3, Μπουγκούσκι 2

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Διάκουλας 24, Γιατζόγλου 22, Καστρινάκης 6, Μελίνι 3, Τζένκινς 26, Ραφτόπουλος 4.

23/11/1978, Χαλέπι (Συρία) Αλ Γιάλα-Ολυμπιακός 76-94 (36-42)

ΑΛ ΓΙΑΛΑ: Ζαλούμ 22, Μπαχαγιουνί 18, Αμπντουλάχ 2, Ελ Ζαμπίρ 12, Κεχαγκιάν 2, Σάαντι 2, Μπακαγκιάνι 17

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 26, Καστρινάκης 24, Τζένκινς 30, Διάκουλας 8, Μελίνι, Ραφτόπουλος 6, Γκαρώνης

30/11/1978, Λε Μαν (Γαλλία), Λε Μαν –Ολυμπιακός 76-56 (31-30)

ΛΕ ΜΑΝ: Μπόρμαν 2, Βεϊρά 2, Μπενιό 11, Τζέντρι 10, Ντιμπουϊσόν 28, Κάιν 21, Πετέρ 2

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 12, Διάκουλας 22, Μελίνι 2, Καστρινάκης 16, Τζένκινς 4, Ραφτόπουλος

7/12/1978  Πειραιάς, Ολυμπιακός-Γκντανσκ 102-79 (54-44)

OΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Καστρινάκης 14, Γιατζόγλου 36, Μελίνι 13, Τζένκινς 24, Διάκουλας 9, Ραφτόπουλος 4, Σισμανίδης 2, Μπαρλάς

ΓΚΝΤΑΝΣΚ: Λέρσικ 6, Γιούργκεβιτς 45, Τσεκλίνσκι 16, Ροσίσκι 2, Μπογκούλσκι 6, Τιμασέφσκι 4, Μπακούλσκι

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Δ ΟΜΙΛΟΥ

1	Ολυμπιακός	4-2	10
2	Λε Μαν	4-2	10
3	Γκντανσκ	4-2	10
4	Αλ Γιάλα	0-6	6

Τα ματς του Ολυμπιακού στον όμιλο της τελικής φάσης

10/1/1979, Πειραιάς, Ολυμπιακός-Μακάμπι 79-77 (44-44)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Καστρινάκης 22, Διάκουλας 10, Μελίνι 8, Τζένκινς 23, Γιατζόγλου 16, Μπαρλάς, Σισμανίδης

ΜΑΚΑΜΠΙ: Πέρι 18, Μπέρκοβιτς 8, Σίλβερ 12, Σβαρτς 6, Αροέστι 6, Μακράκεν 16, Μποατράιτ 10, Μένκιν 2

17/1/1979, Βαρέζε, Βαρέζε-Ολυμπιακός 92-67 (45-39)

ΒΑΡΕΖΕ: Μορς 39, Γέλβερτον 23, Γκουάλκο 4, Μενεγκίν 16, Καράιρα 14, Κολόμπο, Σεργκέτι, Όσολα

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 13, Τζένκινς 14, Καστρινάκης 12, Διάκουλας 18, Μελίνι 6, Μπαρλάς 4

25/1/1979, Μαδρίτη, Ρεάλ-Ολυμπιακός 113-72 (54-39)

ΡΕΑΛ: Μάιστερ 18, Ρουγιάν 12, Μπράμπεντερ 10, Σέρμπιακ 37, Κορμποαλάν 8, Πεϊράν 8, Κριστομπάλ, Καμπρέρα 10, Κερεχέτα 2

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 21, Καστρινάκης 12, Μελίνι 12, Διάκουλας 8, Τζένκινς 11, Σισμανίδης 4, Μπαρλάς 4

1/2/1979, Πειραιάς, Ολυμπιακός-Μπανταλόνα 84-95 (40-61)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 24, Διάκουλας 10, Μελίνι 4, Καστρινάκης 15, Τζένκινς 25, Σισμανίδης 2, Μπαρλάς 2, Γκαρώνης 2

ΜΠΑΝΤΑΛΟΝΑ: Σαντιλιάνα 15, Μαργκάλ 14, Σλάβνιτς 33, Μποτς, Ντελγκάδο 4, Ρίμποας, Μίλερ 20, Φερνάντα 7, Φίλμπα 2

7/2/1979, Σεράγεβο,Μπόσνα-Ολυμπιακός: 72-69 (39-36)

ΜΠΟΣΝΑ: Τζέκιτς 2, Μπόκοβιτς 4, Ραντοβάνοβιτς 13, Βάραιτς 14, Ντελίμπασιτς 14, Μπένατσεκ 11, Ίλιτς 2, Πέσιτς 2, Χάτζιτς

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 28, Καστρινάκκης 10, Διάκουλας 19, Μελίνι 4, Τζένκινς 8

15/2/1979, Τελ Αβίβ, Μακάμπι-Ολυμπιακός 95-51 (45-26)

ΜΑΚΑΜΠΙ: Μπέρκοβιτς 15, Πέρι 18, Μποατράιτ 18, Μακράκεν 10, Αροέστι 4, Σβαρτς 12, Μένκιν 14, Κερέν 2

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 22, Καστρινάκης 4, Μελίνι 4, Διάκουλας 4, Τζένκινς 11, Ραφτόπουλος 6, Σισμανίδης

28/2/1979, Πειραιάς: Ολυμπιακός-Βαρέζε 68-72 (28-37)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 18, Τζένκινς 16, Καστρινάκης 10, Διάκουλας 8, Μελίνι 6, Ραφτόπουλος 2, Σισμανίδης

ΒΑΡΕΖΕ: Μορς 33, Γέλβερτον 17, Καραρία 2, Όσολα 2, Γκουάλκο 18, Τζερκάτι, Κολόμπο, Τοσαρίνι

7/3/1979, Πειραιάς Ολυμπιακός-Ρεάλ 97-101 (52-52)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 29, Μελίνι 7, Διάκουλας 13, Καστρινάλκης 11, Τζένκινς 23, Σισμανίδης 5, Ραφτόπουλος 8

ΡΕΑΛ: Ιττουριάγκα 4, Μπράμπεντερ 31, Σέρμπιακ 36, Ρουγιθάν 16, Μάιστερ 8, Πράντα 6

15/3/1979, Μπανταλόνα, Μπανταλόνα-Ολυμπιακός 91-77 (41-39)

ΜΠΑΝΤΑΛΟΝΑ: Αμπάντια 9, Μαργκάλ 24, Φερνάντες 2, Φίλμπα 2, Σαντιλιάνα 32, Ντελγκάδο 8, Μίλερ 14

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 23, Μελίνι 6, Διάκουλας 13, Καστρινάκης 13, Τζένκινς 20, Σισμανίδης, Κοκορόγιαννης 2

21/3/1979, Πειραιάς

Ολυμπιακός-Μπόσνα Σεράγεβο 83-88 (40-38)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γιατζόγλου 15, Καστρινάκης 16, Μελίνι 8, Τζένκινς 20, Διάκουλας 20, Ραφτόπουλος 4, Σισμανίδης

ΜΠΟΣΝΑ: Ραντοβάνοβιτς 21, Βούτσεβιτς, Ντελίμπασιτς 27, Χάτζιτς 2, Μπένατσεκ 9, Βάραιτς 23, Ντόγκιτς 4, Πέσιτς, Ίζιτς

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1	Βαρέζε	7-3	17
2	Μπόσνα	7-3	17
3	Μακάμπι	6-4	16
4	Ρεάλ Μαδρίτης	6-4	16
5	Μπανταλόνα	3-7	13
6	Ολυμπιακός	1-9	11

Ο θρίαμβος της Μπόσνα

Με τη νίκη της στον Πειραιά, η Μπόσνα εξασφάλιζε και το ‘εισιτήριο’ για τον τελικό, απέναντι στη Βαρέζε. Οι Ιταλοί ήταν φαβορί στη Γκρενόμπλ (15.000 θεατές είδαν τον αγώνα), αλλά πέφτουν πάνω σε ένα τρομερό δίδυμο που συγκροτούν ο Βάραιτς και ο Ντελίμπασιτς (μακαρίτες και οι δυο πλέον). Ο πρώτος σταματάει στους 45 πόντους (14/22 σουτ, 17/21β.) και κατέχει ακόμη το ρεκόρ πόντων σε τελικό, ενώ ο δεύτερος βάζει άλλους 30 (14/23 σουτ). Κάπως έτσι, η Μπόσνα που νικάει με 96-93 (ημίχρονο 45-43), γίνεται η πρώτη ομάδα από την ενιαία Γιουγκοσλαβία που κατακτάει το τρόπαιο.

ΜΠΟΣΝΑ (κόουτς Τάνιεβιτς): Χάτζιτς, Ντελίμπασιτς 30, Βάραιτς 45, Μπόσιοτσιτς 2, Ραντοβάνοβιτς 10, Ντόγκιτς 2, Μπένατσεκ 6, Πέσιτς

ΒΑΡΕΖΕ (κόουτς Ρουσκόνι): Όσολα, Γέλβερτον 27, Γκουάλκο 16, Μορς 30, Καραρία 1, Τζεργκάτι 7, Κολόμπο 2, Ντελακά, Μενεγκίν 10, Κανέβα