Το Euro που χάσαμε είναι το Champions League
Τα μονά νοκ-άουτ παιχνίδια έδωσαν άλλη αίγλη στην τελική φάση των ευρωπαϊκών κυπέλλων, θυμίζοντας κάτι από το Εuro που δεν είδαμε ποτέ φέτος. Έφεραν επίσης μια πρωτόγνωρη κατάσταση (τουλάχιστον για τα τελευταία 29 χρόνια), έδειξαν ίσως το μέλλον, αν και η UEFA σκέφτεται μάλλον διαφορετικά.
Σχεδόν όσα στερηθήκαμε αυτό το καλοκαίρι, μας τα προσφέρει, εν τέλει, αυτό το ποδοσφαιρικό δεκαπενθήμερο σε Πορτογαλία και Γερμανία, όπου διεξάγονται αντίστοιχα τα Final Eight των δυο κορυφαίων διοργανώσεων: Champions League και Europa League. Αφού, λόγω του κορονοϊού, χάσαμε εξ ολοκλήρου το Euro 2020, η τελική φάση των δυο ευρωπαϊκών κυπέλλων, όπως την εμπνεύστηκε η UEFA στην εποχή της πανδημίας, ήρθε να μας αποζημιώσει. Και να μας ξανακάνει… φιλάθλους θα προσθέταμε, αφού τα ματς παρουσίασαν ξεχωριστό ενδιαφέρον, είχαν εκπλήξεις, ένα σκορ σοκ στο Μπάγερν-Μπαρτσελόνα και έθεσαν άλλου είδους ερωτήματα.
Καθώς μπήκαμε ήδη στην εβδομάδα των ημιτελικών (πρώτα στο Europa League), άρα θα δούμε και την τελική ευθεία με την ανάδειξη των φετινών τροπαιούχων, μπορούμε να επισημάνουμε ένα σωρό πράγματα, απόδειξη του πόσο είχε λείψει το ποδόσφαιρο (έστω και κουτσουρεμένο, έστω κι αν παίζεται σε άδειες εξέδρες), αλλά και το πόσο “επιτυχημένη” ήταν η συνταγή να γίνουν τουρνουά των 8 ομάδων, σε δυο χώρες.
Εντάξει, δεν ανακάλυψε την Αμερική η UEFA, όμως τα μονά νοκ-άουτ παιχνίδια που είδαμε (και θα δούμε) ήταν σπουδαία και ξανάφεραν το ποδόσφαιρο σε πρώτο πλάνο. Οι αγώνες μια και έξω είναι πάντοτε ιδιαίτεροι, δεν υπάρχει η ρεβάνς όπου αλλάζουν ακόμη και σίγουρα σκορ και θέλουν ιδιαίτερη σκέψη, προετοιμασία και κυρίως ψυχολογία.
Η ψυχολογία της μιας βραδιάς
Δίνουν επίσης τη δυνατότητα στον θεωρητικά πιο αδύναμο να κυνηγήσει το όνειρό του, όπως έκανε η Λιόν απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι. Δέκα φορές αν παίξουν οι δυο ομάδες, στις 9 θα προκριθεί η Σίτι, ειδικά σε διαδικασία διπλών ματς. Τώρα, αναμετρήθηκαν σε αγώνα της μιας βραδιάς, όπου για τους ‘πολίτες’ όλα στράβωσαν (ακόμη και το… όνειρο που είδε ο Πεπ Γκουαρδιόλα, να αλλάξει το σύστημα της ομάδας του) και για τη Λιόν όλα βγήκαν.
Έτσι είναι τα ματς “φλας”, της μιας νύχτας. Όλα μπορούν να συμβούν, καθώς δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής, για να περιμένεις τη ρεβάνς. Πέρσι, για παράδειγμα, μετά το 3-0 του 1ου αγώνα στη Βαρκελώνη, η Λίβερπουλ ναι μεν ήξερε ότι η ρεβάνς ήταν ένας Γολγοθάς, όμως είχε μια κρυφή ελπίδα, ότι θα μπορούσε να το ανατρέψει μέσα στο ‘Άνφιλντ’, με την παρουσία του κόσμου στις εξέδρες, ένα συντονισμένο σχέδιο, συγκυρίες, κλπ, κλπ. Το πέτυχε. Όπως είχε ανατρέψει η Μπαρτσελόνα το 0-4 από την Παρί Σεν Ζερμέν το 2017.
Κόντρα στην Μπάγερν, όμως, η Μπάρτσα δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει κι άλλο παιχνίδι. Να προσπαθήσει, ενώ οι Γερμανοί είχαν βάλει ήδη 4 γκολ, να φυλάξει τα νώτα της, να μπορέσει με νύχια και με δόντια να μειώσει, να επιφυλαχθεί για τη ρεβάνς, εξαντλώντας τις όποιες (μικρές) ελπίδες θα είχε, με βάση τη δυναμικότητα των δυο ομάδων. Τώρα, απλά παραδόθηκε. Έγινε έρμαιο των σαρωτικών Βαυαρών και διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη. Η επόμενη μέρα στη Βαρκελώνη δεν είχε ματς, αλλά σφοδρή κριτική κατά της διοίκησης Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου και του… κατορθώματος της να αποσαθρώσει το ιστορικό κλαμπ στον έσχατο βαθμό. Το 8-2 δεν είναι σκορ που αντέχεται, ειδικά από ομάδες του βεληνεκούς της Μπαρτσελόνα.
Οι… ξεκούραστοι θριάμβευσαν
Όπως παρατήρησε το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, θριάμβευσαν οι ομάδες που στο διάστημα της πανδημίας κάθονταν, αφού η Ligue 1 διακόπηκε οριστικά με απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης στις 29 Μαΐου. Τότε που η Equipe είχε τίτλο “Σαν βλάκες”, θέλοντας να κριτικάρει τη ματαίωση της σεζόν, ενώ σε όλη την άλλη Ευρώπη έπαιζαν μπάλα. Κι όμως, δεν ήταν ολότελα βλάκες τελικά. Η Παρί Σεν Ζερμέν είχε στα πόδια των ποδοσφαιριστών της μόλις δυο 90λεπτα πριν αποκλείσει την Αταλάντα με δυο γκολ στο τελευταίο 5άλεπτο του ματς. Η ομάδα από το βασανισμένο Μπέργκαμο υποτίθεται ότι ήταν πιο έτοιμη με περισσότερα ματς: 13 σε 6 εβδομάδες…
Αν ψάχνουμε για τη διαφορά, θα τη βρούμε στο παιχνίδι Σίτι-Λιόν. Η γαλλική ομάδα, μόλις 7η στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, καθόταν όλο αυτό το διάστημα και τα μοναδικό ματς που έπαιξε πριν τον προημιτελικό με τη Σίτι ήταν ο τελικός του Coupe de la Ligue με την Παρί και η ρεβάνς εναντίον της Γιουβέντους στη φάση των 16. Κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι των 12 αγώνων σε 40 ημέρες στην Premier League (και της ρεβάνς με τη Ρεάλ, για τους “16”), οι παίκτες του Ρούντι Γκαρσία ήταν φρέσκοι-φρέσκοι. Κι αυτό τους επέτρεψε να κάνουν 9 χιλιόμετρα παραπάνω από τους αντιπάλους τους.
Στα ημιτελικά του Champions League, εκτός από τη Μπάγερν, πέρασε κι η Λειψία (πέταξε έξω την Ατλέτικο Μαδρίτης). Ίσως όχι τυχαία, αν αναλογιστούμε ότι η Bundesliga ήταν το πρώτο εθνικό πρωτάθλημα που ξανάρχισε μετά τον κορονοϊό και τελείωσε… πρώτο, ώστε οι ομάδες να ξεκουραστούν και να κάνουν σωστή προετοιμασία. Αντίθετα, η ισπανική La Liga ολοκληρώθηκε στα μέσα Ιουλίου.
Οι χωριάτες αντεπιτίθενται
Αυτά τα συνεχόμενα ματς, τα νοκ-άουτ παιχνίδια, με την εναλλαγή των συναισθημάτων, έφεραν πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ή μάλλον, μας έφεραν λίγο στον νου το τουρνουά που χάσαμε (και θα γίνει του χρόνου). Τα ματς των συλλόγων θύμιζαν τα αντίστοιχα των εθνικών ομάδων που θα βλέπαμε στο Euro. Κάπως έτσι φτάσαμε σε μια τετράδα στο Champions League, που για πρώτη φορά μετά το 1991 δεν έχει εκπρόσωπο από μια χώρα των 3 πιο επιτυχημένων πρωταθλημάτων στον κόσμο (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία). Τότε, θυμίζει ο Άντι Σκοτ του AFP, στα ημιτελικά είχαν παίξει Ερυθρός Αστέρας-Μπάγερν και Μαρσέιγ-Σπάρτακ Μόσχας. Ο τελικός Ερυθρού Αστέρα-Μαρσέιγ (στο Μπάρι της Ιταλίας) είχε κριθεί στα πέναλτι με 5-3 υπέρ των Σέρβων. Αν δεν το καταλάβατε, δεν είχε αρχίσει καν το Champions League (καθιερώθηκε την αμέσως επόμενη σεζόν)!
Δυο γαλλικές και δυο γερμανικές ομάδες, λοιπόν, αντιμέτωπες για το στέμμα της νέας πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ένας θρίαμβος της γαλλικής λίγκας που… σταμάτησε. Ο Κίλιαν Εμπαπέ, ο άσος της Παρί Σεν Ζερμέν, σχολίασε σκωπτικά στο twitter, θυμίζοντας τον χαρακτηρισμό “πρωτάθλημα χωριατών”, για το “παρακατιανό” γαλλικό πρωτάθλημα:
Μια ματιά στο μέλλον (δύσκολο…)
Αυτή η εξέλιξη των δυο Final Eight, άρεσε γενικώς. Η ιδέα να διεξάγεται έτσι η τελική φάση του Champions League και του Europa League εξιτάρει ορισμένους στο έπακρο. Την όρεξη φρόντισε να κόψει ο ίδιος ο πρόεδρος της UEFA, Αλεκσάντερ Τσεφέριν. Μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, θεώρησε αδύνατη τη διεξαγωγή ενός τέτοιου τουρνουά στο μέλλον, καθώς “τον Μάιο, με κανονικές συνθήκες, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και δεν έχουμε ημερομηνίες για παρόμοιες διοργανώσεις”.
Ίσως είναι μια ματιά στο μέλλον, καθώς η ευρωπαϊκή ομοσπονδία ετοιμάζεται για την αλλαγή του φόρματ του Champions League από το 2024, ωστόσο δύσκολα θα φτάσει ξανά σε τέτοια τουρνουά. Το θέμα, άλλωστε, είναι να βρεθεί τρόπος επιστροφής στην κανονικότητα. Ο Τσεφέριν σχολίασε: “Είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου ότι την επόμενη σεζόν όλα θα επιστρέψουν στο… παλιό, καλό ποδόσφαιρο, με θεατές, με διπλούς αγώνες κλπ. Δεν έχουμε σχέδιο Β αυτήν τη στιγμή. Νομίζω ότι αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό και προφανώς είμαστε της άποψης ότι ο κόσμος δεν μπορεί να σταματήσει για πάντα, εξαιτίας του ιού. Από την άλλη, περιμένουμε το εμβόλιο μέσα στο 2021. Σίγουρα, πάντως, δεν προετοιμαζόμαστε για νέα Final Eight, όπως συνέβη εκτάκτως φέτος“.
Δύσκολο να πάει σε ένα τέτοιο φόρματ η UEFA, από τη στιγμή που οι διπλοί αγώνες είναι εξαιρετικά προσοδοφόροι σε οικονομικό επίπεδο. Προφανώς, όλα έχουν να κάνουν με το οικονομοτεχνικό κομμάτι και οπωσδήποτε δεν θα γίνει κάτι που δεν βολεύει τους ισχυρούς της διοργάνωσης. Μη νομίζετε ότι στα “αφεντικά” του ποδοσφαίρου αρέσει να χάνουν οι επενδυτές των δισεκατομμυρίων και να κερδίζουν οι (σχήμα λόγου) φτωχοδιάβολοι. Κάθε άλλο…
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι η UEFA έβαλε τα δυνατά της για να οργανώσει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα την τελική φάση των δυο διοργανώσεων και να μη χάσει έτσι ένα τεράστιο μέρος των εσόδων της από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ο Τσεφέριν δεν έκρυψε ότι υπήρξαν στιγμές έντονης νευρικότητας, καθώς έπρεπε να ακολουθηθεί ένα πολύ αυστηρό πρωτόκολλο υγείας και ταυτόχρονα να παιχθεί μπάλα: “Δεν το βάλαμε κάτω, ωστόσο. Θέλαμε να δούμε τους αγώνες και τα καταφέραμε. Από τη στιγμή που οι ομάδες πήγαν σε Γερμανία και Πορτογαλία, μπορώ να πω ότι ηρέμησαν. Στη ‘φούσκα’ όλα είναι πιο ελεγχόμενα. Όταν ακόμη οι παίκτες ήταν σπίτια τους και έβλεπαν οικογένειες και φίλους, υπήρχε ρίσκο. Τώρα, απλά παίζουν ποδόσφαιρο“.
Και ωραίο, μάλιστα…
