Σε σενάριο και σκηνοθεσία Σακίλ Μακίσικ

Το πόσο δύσκολη ήταν η ζωή του Σακίλ Μακίσικ πριν το μπάσκετ σώσει τη ζωή του το είχε περιγράψει τον περασμένο Φεβρουάριο στο Contra.gr, ο Γιάννης Ζωιτός. Πολλές φορές, για να καταλάβεις έναν παίκτη, είναι αλήθεια ότι πρέπει να έχεις μελετήσει και το τι κρύβεται από πίσω του. Το background που λένε και οι Αμερικανοί. Το ότι ο δυναμικός φόργουορντ του Ολυμπιακού μπαίνει σαν σίφουνας προς το αντίπαλο καλάθι, αποφασισμένος να μη σταματήσει πουθενά, είναι δείγμα και του χαρακτήρα του. Της προσωπικότητας που διαμόρφωσε, βγαίνοντας από τη φυλακή και αποφασίζοντας να παίξει μπάσκετ, πάση θυσία.

Τα δυο ντοκιμαντέρ που ο ίδιος δημιούργησε και ήδη ανάρτησε στο YouTube περιγράφουν τη ζωή του στην Ελλάδα με την ιδιότητα του επαγγελματία μπασκετμπολίστα του Ολυμπιακού. Κι εκεί ανακαλύπτουμε τον καλλιτέχνη ‘Σακ’, με την ξεχωριστή ευαισθησία και σκέψη.

“Θέλω να απεικονίσω όσο καλύτερα γίνεται τη ζωή μου μακριά από τις ΗΠΑ. Οι συγκυρίες της πανδημίας μας έδωσαν πολύ χρόνο. Το περιεχόμενο είναι άπλετο και όλο αυτό είναι κάτι που ήθελα να φτιάξω εδώ και πολλά χρόνια. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι ποτέ δεν είναι αργά να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας”, σημειώνει στο εισαγωγικό κείμενο ο 30χρονος Αμερικανός, πριν παρουσιάσει το πρώτο βίντεο.

Τα πλάνα εντυπωσιακά, από τον Πειραιά αλλά και την Αθήνα. Ο Μακίσικ συνεργάζεται με επαγγελματία , που επιμελείται τις λήψεις και κάνουν μαζί το μοντάζ. Το σπίτι του είναι ένα μικρό… στούντιο, απ’ όπου κάνει και το σπικάζ. Το πρώτο mini-doc ξεκινάει με τις δηλώσεις του Ντοκ Ρίβερς έπειτα απ’ τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και τον Μακίσικ να μιλάει για το Black Lives Matter. “Ζητάω να έχει ο γιος μου τις ίδιες ευκαιρίες με κάθε λευκό παιδί στις ΗΠΑ”, λέει και που προτρέπει τους συμπατριώτες του: “Διάβαζε βιβλία, δες ντοκιμαντέρ, μίλα όποτε βλέπεις μπροστά σου τον ρατσιμό. Η ιστορία δεν ξεχνά”.

Λίγο αργότερα, αποκαλύπτει ότι σε δυο χρόνια ενδεχομένως να σταματήσει το μπάσκετ. Όχι γιατί δεν θα αισθάνεται δυνατός μέσα στο γήπεδο, αλλά επειδή “καμιά φορά σκέφτομαι ότι μπορεί να μην αξίζει”. Η μητέρα του υποφέρει από καρκίνο του στήθους, έχει υποβληθεί σε εγχείρηση, ο γιος του είναι στις ΗΠΑ, τον βλέπει να μεγαλώνει από το FaceTime.

Τον βλέπουμε επίσης να προπονείται στο ΣΕΦ και σε στιγμές με τη γυναίκα του, Μπενίλ, ενώ ακούγεται η φωνή του κολλητού φίλου Λαρόν Ντάνιελς, που του θυμίζει πόσο καλά τα κατάφερε στη ζωή του. Με τον Λαρόν, πριν από μερικά χρόνια, κοιμόντουσαν μαζί σε μια Cadillac και είδαν τον καλύτερο φίλο τους, Ντέβιν Τόμπς, να δολοφονείται. Τότε που τα όνειρά τους ήταν σκεπασμένα από βαθύ σκοτάδι…

Δείτε το 1ο μίνι-ντοκιμαντέρ του Μακίσικ:

Ένας Σακίλ που αγάπησε τον Κόμπε

Το 2ο επεισόδιο, που φτιάχτηκε όταν ήδη είχε αρχίσει η Ευρωλίγκα, είναι αφιερωμένο στον Κόμπε Μπράιαντ, έναν παίκτη που λάτρευε ο μικρός Σακίλ. Κι εδώ υπάρχει ένα ευτράπελο. Προφανώς, ο Μακίσικ ονομάστηκε Σακίλ, λόγω του Σακίλ Ο’ Νιλ, που θαύμαζε κάποιος από την οικογένεια (όχι ο βιολογικός πατέρας του, γιατί δεν τον γνώρισε ποτέ). Άλλωστε, το μεσαίο όνομά του είναι… Ο’Νιλ. Ωστόσο, γράφεται με διαφορετική ορθογραφία (Shaquielle) ο Μακίσικ, Shaquille o αυθεντικός “Σακ”. Ένα “e” κάνει τη διαφορά.

Μεγαλώνοντας στην Ιντιάνα, μια από τις μεγαλύτερες μπασκετικές πόλεις των ΗΠΑ, έγινε… αναγκαστικά ένας φανατικός οπαδός των Λέικερς, που λεγόταν ο ίδιος Σακίλ και θαύμαζε τον Κόμπε! Στο 2ο επεισόδιο τον βλέπουμε να τα διηγείται όλα αυτά, παίζοντας μπάσκετ στο εν Αθήναις γηπεδάκι με την προσωπογραφία του μεγάλου άσου. Κι εκεί αποκαλύπτει ότι στους τελικούς του 2000, στις μάχες Λέικερς-Πέισερς, ζούσε για κάθε κάρφωμα του Ο’ Νιλ και κάθε εύστοχο σουτ του Μπράιαντ!

Σε αυτό το 2ο επεισόδιο, μεταφέρει τους πάντες στην ατμόσφαιρα του ντέρμπι Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ-Ολυμπιακός. Σίγουρος για τη νίκη, που στο τέλος ήρθε για την “ερυθρόλευκη” ομάδα, δεν παραλείπει να “βγάλει το καπέλο στον Παναθηναϊκό για την απόδοσή του” και να κάνει μια σύντομη βόλτα στα επόμενα ματς της Ευρωλίγκας. “Να είμαστε όλοι γεροί σε αυτήν την πανδημία, να αντιμετωπίζετε όλα τα προβλήματά σας. Ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνετε ψυχοθεραπεία”, λέει ο Μακίσικ, που στο τέλος δεν ξεχνάει και τον φίλο του, Ζερμέν Μάρσαλ: “Πατέρας, γιος, αδερφός και πάνω απ’ όλα πιστός φίλος”. Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, όταν βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Ναντ της Γαλλίας, όπου έπαιζε μπάσκετ. Με τον Μακίσικ ήταν συνοδοιπόροι στο κολέγιο του Μίτσιγκαν.

Δείτε το 2ο επεισόδιο:

Μια ζωή για ντοκιμαντέρ (και ταινία)

Όταν ο Μακίσικ στάθηκε ενώπιον του δικαστηρίου που του επέβαλε ποινή 2 ετών με αναστολή για τις διαρρήξεις που έκανε (κι αφού είχε καθίσει 3 μήνες στη φυλακή), ο δικαστής τον ρώτησε “αλήθεια, τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου;” Η απάντηση “θα παίξω μπάσκετ σε κολέγιο 1ης κατηγορίας” σχεδόν ανάγκασε τον δικαστή να γελάσει. Το πιθανότερο, με βάση την εμπειρία του, ήταν να ξαναδεί ενώπιόν του τον 18χρονο Σακίλ, που στην καλύτερη περίπτωση θα ανοιγόκλεινε πίσω του η πόρτα της φυλακής για αρκετά χρόνια.

Όμως, η ζωή του άσου του Ολυμπιακού είναι πράγματι για ντοκιμαντέρ. Γυρίστηκε το 2015 με δημιουργό τον αδερφό του, Ντέιβιντ Μακίσικ, όταν ο Σακίλ ολοκλήρωνε τις σπουδές του στο κολέγιο της Αριζόνα, παίρνοντας το πτυχίο του (στις “γενικές σπουδές”) και παίζοντας μπάσκετ με τους Σαν Ντέβιλς.

Είχε τίτλο #SM40, δηλαδή τα αρχικά του ονόματός του και το νούμερο που φορούσε στο Αριζόνα, προς τιμήν του καλύτερου φίλου του στο γυμνάσιο, του Τομπς. Αξίζει να δείτε κι αυτό, καθώς μιλάνε μέλη της οικογένειάς του, ενώ ο ίδιος περιγράφει πώς κυνηγήθηκε από τους αστυνομικούς (σαν να βλέπεις πραγματική ταινία), θυμάται τη φυλακή και ξεσπάει σε λυγμούς όταν θυμάται τον δολοφονημένο φίλο του:

Ο Μακίσικ δεν έκανε πλάκα στον δικαστή. Αυτό που είχε στο μυαλό του, ειδικά μετά τη δολοφονία του φίλου του, ήταν να ξεφύγει από τη ζωή που προδιαγραφόταν κατάμαυρη. Πρώτα έπαιξε στην ομάδα του δημοσίου κολεγίου Έντμοντ και ταυτόχρονα έκανε ό,τι δουλειά μπορεί να φανταστεί κανείς, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Δεν ήταν εύκολο να τα καταφέρει ένας καταδικασμένος για κακούργημα μαύρος, έστω κι αν έπαιζε καλό μπάσκετ. Μια εποχή έκανε δυο δουλειές ταυτόχρονα, καθώς εργαζόταν σε επιπλάδικο και σε ψαροταβέρνα. Το 2011 συμμετείχε στην ταινία “Πέτρα, Ψαλίδι, Χαρτί”, μια κομεντί όπου ένας προπονητής επιστρέφει στο πανεπιστήμιο και συναντά τον κολεγιακό έρωτά του.

Ο Ο’ Νιλ υποδύεται τον Doug Easy Rider, αστέρι της κολεγιακής ομάδας. Η φωτογραφία από την ταινία, μαζί με τον Πίτερ Βικ. Κάπως έτσι, κατάφερε να ξεφύγει από την παλιά Cadillac στην οποία κοιμόταν τα περισσότερα βράδια και να νοικιάσει ένα δικό του σπίτι.

Παράλληλα, έφτιαχνε μόνος του βίντεο με τα προσωπικά highlights και έστειλε περισσότερα από 100 e-mail σε πρωτοκλασάτα κολέγια. Ο Σταν Τζόνσον, βοηθός του κόουτς Χερμπ Σέντεκ στο Αριζόνα Στέιτ, ήταν ο πρώτος που τον εντόπισε. Το NCAA του έδωσε έναν χρόνο ακόμη για την κολεγιακή θητεία του, υπολογίζοντας ότι έχασε χρόνο από την περιπέτεια στα 18.

Τα υπόλοιπα συμπληρώνουν το αληθινό σενάριο μιας συναρπαστικής διαδρομής, που πέρασε απ’ όλη την Ευρώπη, κατέληξε στον Πειραιά, με τον Μακίσικ, εκτός από τα βίντεο της ζωής του, να προσφέρει και εντυπωσιακές φάσεις, όπως αυτό το κάρφωμα με τη Ζενίτ, νο1 στο τοπ-10 της προηγούμενης εβδομάδας στην Ευρωλίγκα: