Προμηθέας Πατρών: Το θαύμα του φωνακλά Μάκη Γιατρά
O Γιάννης Φιλέρης γράφει στο Ζαν Πρες για τις συνεχείς υπερβάσεις του Μάκη Γιατρά, που αποφάσισε να καταπλήξει και την Ευρώπη με τον Προμηθέα Πατρών και τα καταφέρνει περίφημα.
Το καλοκαίρι του 2013, ο Βαγγέλης Λιόλιος, πρόεδρος του Προμηθέα Πατρών είχε δει την επιχείρησή του (Coffee Island) να αναπτύσσεται αλματωδώς αλλά και την ομάδα μπάσκετ στην οποία έπαιζε στα νιάτα του να φτάνει στην Γ’ Εθνική κατηγορία. Από τη Γ’ ΕΣΚΑ Πατρών, όπου πρωτοεμφανίστηκε ο σύλλογος στα τέλη της δεκαετίας του ’80, μέχρι την οριστική άνοδο στη χαμηλότερη εθνική κατηγορία μεσολάβησαν σχεδόν δυο δεκαετίες. Η μικρή ομάδα της Πάτρας, μόλις (θα) έκανε το πρώτο αποφασιστικό βήμα, για να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο του μπάσκετ.
Ο Λιόλιος αναζητούσε τον προπονητή, που θα οδηγούσε τον Προμηθέα ένα σκαλί πιο πάνω από τις τοπικές κατηγορίες.
Ο Μάκης Γιατράς είχε τη φήμη ενός προπονητή, που στην Πάτρα ήξερε να παίρνει τις ομάδες από το χέρι και να τις ανεβάζει στη Β’ Εθνική. Το είχε πετύχει με τον Κεραυνό Αιγίου (2007) αλλά και με τον Έσπερο Πατρών (2012). Ήταν ένας επιτυχημένος κόουτς αυτών των κατηγοριών, ενώ παράλληλα με την προπονητική συμμετείχε στην επιχείρηση του αδερφού του, που είχε ανοίξει πιτσαρία (Πόρτο Φίνο) στην Πάτρα.
(Ο Προμηθέας όταν έπαιζε στην Α2)
Είπε το ναι στον Βαγγέλη Λιόλιο, χωρίς βέβαια να φαντάζεται ότι μέσα σε μια πενταετία θα ανακηρυσσόταν προπονητής της χρονιάς στην Α1! Ο Προμηθέας όχι μόνο ανέβηκε τις κατηγορίες… αέρα, αλλά έφτασε την προηγούμενη χρονιά να κατατάσσεται 4ος στην Μπάσκετ Λιγκ και φέτος να μετράει ήδη τέσσερις σερί νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις του Basketball Champions League.
Μπορεί να τους βοήθησαν οι συγκυρίες, μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία άλλων ομάδων της Α2 να παραμείνουν στη μεγάλη κατηγορία, αυτό όμως δεν μειώνει τη δική τους δουλειά και τη δημιουργία μιας ομάδας, που θεωρείται (και είναι) μαγαζί-γωνία.
Ο Γιατράς που το 2016 θεώρησε ότι ο κύκλος του σαν προπονητής της ομάδας είχε κλείσει, επέστρεψε λίγους μήνες αργότερα. Ξανακάθισε στον πάγκο και κατά γενική ομολογία είναι από τους… ηθικούς αυτουργούς της θεότρελης πορείας της ομάδας του εντός και εκτός συνόρων. Εντάξει, δεν είναι και συνηθισμένο μια ομάδα της περιφέρειας να βγαίνει από το καβούκι της, να παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε γκρουπ με πολύ δυνατά ονόματα (Βίρτους Μπολόνια, Στρασμπούρ, Κλαπέιντα, Ολύμπια Λιουμπλιάνας, Μπεσίκτας, Οστάνδη και Μπαϊρόιτ) έχοντας μέχρι στιγμής 4/4!
Κι όσοι αμφέβαλλαν για το αν θα μπορέσει να διατηρηθεί στο ύψος των περιστάσεων και στη φετινή Μπάσκετ Λιγκ, ήρθε η μεγάλη νίκη επί της ΑΕΚ για να αναδείξει τη δυναμική της ομάδας και στα δικά μας χωράφια, που έτσι κι αλλιώς τα άλωσε από πέρσι.
Ο Γιατράς είναι ένας φωνακλάς προπονητής, ιδιαίτερα συναισθηματικός, δηλωμένος… Ολυμπιακός (αλλά κάθε φορά που παίζει με τους ‘ερυθρόλευκους’ σκυλιάζει να τους κερδίσει) μα πάνω απ’ όλα ένας κόουτς που έχει φάει το μπάσκετ με το κουτάλι. Που ξεκίνησαν από χαμηλά, που τρίφτηκαν με τους πάγκους, που κέρδισαν με τον ιδρώτα και το σπαθί τους, πόντο-πόντο, νίκη με τη νίκη την όποια καταξίωση. Πολύ εργατικός.
Η ανάδειξή του Προμηθέα σε νέα δύναμη του μπάσκετ έχει και μια άλλη ευεργετική σημασία. Η ομάδα της Πάτρας αποτελεί πόλο έλξης για μια γενιά παικτών που αναζητά την καταξίωση σε συγκεκριμένο επίπεδο. Ο Γκίκας, ο Σαλούστρος, ο Κασελάκης, ο Τσαϊρέλης, ο Γερομιχαλός, είναι πολύ καλύτερα σε μια τέτοια ομάδα, από το να ψάχνουν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό, ή να προσπαθούν να παίξουν χωρίς επιτυχία σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
(Ο Κέισι Πράδερ από τον Προμηθέα στην Χίμκι)
Όσο για τους ξένους, βλέπουν τον Προμηθέα σαν μια ‘καλή δουλειά’ στην Ελλάδα αλλά και ένα σημαντικό σκαλοπάτι για να προχωρήσουν σε ακόμη καλύτερες ομάδες. Ο Προμηθέας μπορεί να συγκινήσει παίκτες που ήδη έπαιξαν στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπως ο Χολ (μεταγραφή από τον Κολοσσό Ρόδου) αλλά και οι δικοί του ξένοι να κάνουν το βήμα παραπάνω. Τα παραδείγματα του Μο Φαγέ, που μετακόμισε στον Ερυθρό Αστέρα του Τόμιτς και κυρίως του Κέισι Πράδερ ο οποίος πήγε στην Ευρωλίγκα και τη Χίμκι (άσχετα αν ατύχησε και θα μείνει έξω αρκετό καιρό λόγω προβλήματος στο γόνατο) είναι χαρακτηριστικά.
” Έτσι είμαστε εμείς. Μας αρέσει να παίζουμε στον Προμηθέα, το γουστάρουμε, το βλέπετε. Οι παίκτες τα δίνουν όλα, έχουμε μια ωραία ατμόσφαιρα και όλοι βγαίνουν ωφελημένοι”, έλεγε στον Sport24radio 103.3, την Πέμπτη τη πρωί στο ’10 το κακό’ ο Γιατράς.
Είναι αυτό που λέμε … χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.
