Πως το νοσηρό ποδοσφαιρικό περιβάλλον “ξέρασε” την ομάδα του 2004

Γιατί; Διότι την έφαγε εν τη γενέσει της η ελληνική ποδοσφαιρική μιζέρια αλλά και η…αποφυγή όσων θέλησαν να κάνουν κάτι όμορφο για το ποδόσφαιρο της χώρας τους.

Τι ειπώθηκε; Το πολύ χαρακτηριστικό “ρε παιδιά που πάμε να μπλέξουμε. Σίγουρα θα μας κατηγορήσουν ότι πάμε να φάμε λεφτά”. Αυτός ο φόβος σε συνδυασμό με την καταραμένη καχυποψία που υπάρχει στην Ελλάδα για όλα (πόσοι και πόσοι δεν θα μιλούσαν για το κίνητρο των διεθνών και θα φαντάζονταν διάφορους… πάτρωνες πίσω από την κίνηση) οδήγησε στο οριστικό ναυάγιο.

Ετσι, ακόμη και η τελευταία ευκαιρία να αφήσει το αποτύπωμά της στα ελληνικά ποδοσφαιρικά πράγματα η γενιά του 2004 πέρασε ανεκμετάλλευτη. Το ταλέντο αλλά και η συσσωρευμένη πείρα των καλύτερων Ελλήνων παικτών την τελευταία 20ετία θα μείνουν, σε επίπεδο συλλογικής δράσης τουλάχιστον, αναξιοποίητα επειδή το όλον ποδοσφαιρικό περιβάλλον στην πατρίδα μας είναι κάτι παραπάνω από νοσηρό.

Οι διεθνείς απλώς θα δίνουν και στο μέλλον φιλανθρωπικού χαρακτήρα ματς για να βοηθούν ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες και ανθρώπους που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα προβλήματα. Μέχρι εκεί.

Αλλος ένας θρίαμβος του παρασιτικού ποδοσφαίρου κόντρα στο κανονικό είναι γεγονός σ’ αυτή τη χώρα.

Ν.Γ.