Παναθηναϊκός: Ό,τι κάνει ο Μπρέι είναι καθοδηγούμενο και αφιερωμένο
Την έχασε τον Νοέμβρη του 2005. Εκείνη ήταν στα 40 της και αυτός στα 13. οτιδήποτε ο Τι Τζέι Μπρέι, το μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, έχει καταφέρει ή θα καταφέρει στο μέλλον οφείλεται στη δική της καθοδήγηση.
Από το 2005 και κάθε χρόνο στις 18/11 εκείνο το μονίμως αναπόδραστο κενό διογκώνεται στο μυαλό και κυριαρχεί επί κάθε σκέψης του Τι Τζέι Μπρέι. Του νέου περιφερειακού που, εν μέσω νέων κρουσμάτων κορονοϊού, ‘υπέγραψε’ ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ με συμβόλαιο 18 μηνών, αλλά και δυνατότητα επέκτασης έως το καλοκαίρι του 2023. Χωρίς για εφέτος να έχει δικαίωμα συμμετοχής στη Euroleague, αλλά μόνο εντός των τειχών, διότι είχε αγωνιστεί σε δέκα παιχνίδια με την Μπάγερν Μονάχου, προτού παραχωρηθεί στην ισπανική Σαραγόσα.
Όλα για τη μητέρα (του)
Τον Αμερικάνο γκαρντ από το Νιου Μπερλίν του Ουισκόνσιν, 18 χλμ από το Μιλγουόκι, είχε φέρει στη ζωή στις 14/6 του 1992 (ως Τόμας Τζόζεφ) η Κιμ Μαρί Μπρέιντι. Σύζυγος του Τομ. Χρόνος παρελθοντικός για μια δραστήρια γυναίκα που έφυγε από τη ζωή πριν μπει στο πρώτο έτος της πέμπτης δεκαετίας του σύντομου βίου της. Ήταν 18 Νοεμβρίου του ’05 όταν η οικογένεια τρανταζόταν συθέμελα από τα άσχημα μαντάτα. Ο 40χρονη Κιμ είχε μπει στο χειρουργείο για την αποκατάσταση ενός προβλήματος στον πρόσθιο χιαστό του γονάτου της και στη διάρκεια της επέμβασης, δίχως να προσδιοριστεί ποιο ήταν το μερίδιο ευθύνης της ομάδας των γιατρών, υπέστη πνευμονική εμβολή από θρόμβο αίματος και κατέληξε.
Προ λίγων μηνών ο Τι Τζέι είχε κλείσει τα 13 του, μόλις είχε μπει στην εφηβεία του. Ηλεκτρισμένο στάδιο και κρίσιμο για τη διάπλαση του χαρακτήρα ενός παιδιού. Πόσο μάλλον ενός γιου που έχασε τη μητέρα του. Άνευ διαφυγής ο Μπρέι κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει τη νέα, περίπλοκη, κατάσταση. Σ’ αυτήν την τρυφερή και εύπλαστη ηλικία, δεν θα ήταν παράξενο ν’ αφεθεί στις μαύρες σκέψεις του και να υποκύψει στη λύπη που, δεδομένα, μετατρεπόταν σε θυμό. Να εγκαταλείψει ό,τι είχε αρχίσει και να παρασυρθεί. Μολονότι η μητέρα του ήταν πλέον απούσα, διάλεξε ν’ ακούει διαρκώς τη φωνή της. Να ‘ναι μαζί του σε κάθε απόφασή του. Να μην διαχωρίσει τις προτεραιότητές του και να προσπαθεί διαρκώς για την αυτοβελτίωσή του.
Στις 18 Νοεμβρίου του 2005, 10 χρόνια από το θάνατό της, ο Μπρέι έγραψε: “Πριν από 10 χρόνια ένας άγγελος προσκλήθηκε στον ουρανό. Είναι σχεδόν αδύνατο να πιστέψω ότι έχει περάσει κιόλας τόσος καιρός. Θυμάμαι να κάθομαι στο ιατρείο του σχολείου άναυδος, αναστατωμένος και συντετριμμένος. Η μαμά μου δεν ήταν μόνο η μητέρα μου, ήταν η καλύτερη φίλη μου, η δασκάλα, η προπονήτρια και η νο1 θαυμάστρια.
Ως η καλύτερη φίλη μου, ήταν πάντα εκείνη για να ακούει και να με βοηθά με προβλήματα. Έχοντας μια μαμά που δούλευε από το σπίτι ήταν υπέροχο, ήταν εκεί για να υποδεχθεί κάθε ημέρα μετά το σχολείο και περνούσαμε όλο το καλοκαίρι μαζί. Μπορούσα να της μιλήσω με ειλικρίνεια για τα πάντα. Με δίδαξε ότι οτιδήποτε λιγότερο από το άριστο στο σχολείο δεν είναι αποδεκτό. Αποφοίτησε από το Μαρκέτ με δίπλωμα στη Χημεία, συνέχισε αντίστοιχα με το μεταπτυχιακό, όλα σε 5 χρόνια. Ήξερε ότι τα παιδιά της ήταν όσο ικανή ήταν η ίδια. Υπήρχαν στιγμές που όταν εγώ χαιρόμουν για ένα Β, εκείνη ήξερε ότι μπορούσα να πάρω Α. Αυτή η ενθάρρυνση με οδήγησε στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου. Ένα καλοκαίρι είχε γράψει ένα σημείωμα: ‘όταν δεν προπονείσαι, θυμήσου, ότι κάποιοι κάπου γυμνάζονται και όταν θα συναντηθείτε, θα νικήσουν’ και το κρέμασε στο χολ μας.
Διαρκώς τόνιζε τη σημασία της σκληρής δουλειάς. Η αστοχία στις βολές δεν ήταν κάτι που δεν έβγαζε νόημα γι’ αυτήν, γιατί είχε κερδίσει έναν διαγωνισμό όταν ήταν στο λύκειο. Ένιωθε ότι αν ξοδέψεις χρόνο στην προπόνηση, δεν θα είναι πρόβλημα. Αυτά τα δύο πράγματα με βοήθησαν να φτάσω στο υψηλότερο μπασκετικό επίπεδο. Ως φίλαθλος με υποστήριζε ανεξαρτήτως του τι προσπαθούσα να πετύχω. Ήταν εκεί στη διάρκεια των αγώνων, στα σημαντικά τεστ, ακόμη και στα ρεσιτάλ του πιάνου. Ήταν πάντα ακριβώς εκεί, δίπλα μου ωθώντας με και ενθαρρύνοντάς με να φτάσω νέα ύψη.
Η Κιμ Μαρί Μπρέι ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος και είμαι χαρούμενος που είμαι ικανός να την αποκαλώ μητέρα για τα τελευταία 23 χρόνια. Η βάση που έχτισε για μένα κατά την κοινή ζωή μας με κουβάλησε μέσα από τις καλές και κακές στιγμές. Παρόλο που ως φυσική παρουσία δεν είναι μαζί μου τα τελευταία 10 χρόνια, ξέρω ότι προσέχει τη Σάρα, τον Άλ και εμένα. Σ’ ευχαριστώ για όλα, μαμά. Σ’ αγαπώ και μου λείπεις“.
Οι αποφάσεις του την είχαν σημείο αναφοράς
Ο Μπρέι ήταν 23ων ετών όταν προχωρούσε στην εκ βαθέων ανάρτηση/εξομολόγηση. Με τα λόγια της μητέρας του να παίζουν σημαίνοντα ρόλο στις επιλογές του έκτοτε, είχε ήδη χαράξει το δρόμο του. Φεύγοντας από το τοπικό λύκειο Catholic Memorial, δεν επέλεξε την υποτροφία από κολέγια που του υπόσχονταν μια εύκολη φοιτητική τετραετία, αλλά προτίμησε να εγγραφεί στο Πρίνστον της ελίτ των πανεπιστημίων και μαζί με την εξέλιξη στο μπάσκετ να λάβει υψηλού επιπέδου ακαδημαϊκή μόρφωση, ακολουθώντας τον οικονομικό κλάδο. Ήταν τότε που η Journal Sentinel της περιοχής τον περιέγραφε ως το περίφημο καθαριστικό ‘Windex’, διότι φροντίζει για τα πάντα.
“Είναι μια σπουδαία ευκαιρία για το υπόλοιπο της ζωής μου να λέω πως έχω πτυχίο από εδώ. Θα χρειαστεί πολύ σκληρή δουλειά, αλλά είναι κάτι πραγματικά ανεκτίμητο“, έλεγε χαρακτηριστικά το 2010 ο Μπρέι που ολοκλήρωσε και τα 4 χρόνια του κύκλου σπουδών.
Παραμένοντας ένας εξαιρετικός και κομβικός (αριστερόχειρας) περιφερειακός για τις ‘τίγρεις’ του Μιτς Χέντερσον. Στο NBA draft του 2014 (Ουίγκινς, Πάρκερ, Εμπίντ, Γκόρντον και Έξαμ οι πρώτοι πέντε) χώρο δεν βρήκε, αλλά ως τελειόφοιτος στην Ivy League είχε 18 πόντους με σχεδόν 54% ευστοχία (41% τρίποντο), 5.1 ασίστ, 4.3 ριμπάουντ και 1.3 κλεψίματα ανά ματς. Πάντα εκμεταλλευόταν το γεροδεμένο κορμί του, όπως μπόι των 196 εκατοστών και τα μακριά άκρα του (άνοιγμα χεριών στα 216 εκατ.) για να πιέζει τον αντίπαλο ή να προκαλεί deflections.
Στην Ευρώπη που εγκαταστάθηκε για ν’ αποκατασταθεί επαγγελματικά, αφού ούτε από τα σάμερ λιγκ κατάφερε πολλά, έχει αγωνιστεί από την Α2 της Ιταλίας (Τραπάνι, Μονφεράτο) και το Βέλγιο (Βρυξέλλες) ως τις πρωτοκλασάτες ομάδες της Γερμανίας. Με τη Ράστα Βέχτα μάλιστα είχε λάβει τη δεύτερη θέση στην ψηφοφορία για το βραβείο του MVP, όντας μέλος της καλύτερης πεντάδας και ο κορυφαίος πασέρ του πρωταθλήματος με 7.7 ασίστ (έγιναν 9.1 στα πλέι οφ), που συνδυάζονταν με 14.8 πόντους (έγιναν 19.7) και 3.2 ριμπάουντ. Στη γερμανική ομάδα είχε μεταπηδήσει από τον Κολοσσό, στον οποίο πρωτογνωρίσαμε τον Μάικ Τζέιμς, μετρώντας περί τους 12.1 πόντους με 35% τρίποντο σε 149 προσπάθειες και 3.4 τελικές πάσες.
Τα καλά νούμερά του τού άνοιξαν την πόρτα για την Μπάγερν με συμβόλαιο διετίας. Η τύχη δεν τον βοήθησε, καθώς η θητεία του άρχισε μ’ έναν τραυματισμό στον τένοντα του ποδιού και άργησε να ενσωματωθεί στο υπόλοιπο σύνολο. Τα πιο παραγωγικά παιχνίδια του πέρυσι στην Euroleague ήταν στις εκτός έδρας ήττες των Βαυαρών από Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και Ολυμπιακό, έχοντας συνολικά σκοράρει 29 πόντους (14, 15) με 6/13 τρίποντα και μοιράσει 7 ασίστ. Στο πλάνο του κόουτς Τρινκέρι φάνηκε να μην ταιριάζει εξ αρχής και ως τέταρτη επιλογή στην περιφέρεια (Μπόλντγουιν, Σίσκο, Μπαμπ) προτιμήθηκε μετά το πρώτο δίμηνο να φύγει για την Ισπανία, ως δανεικός στη Σαραγόσα (σε αντάλλαγμα του Σίλι). Στις 4/12 υπέγραψε το συμβόλαιο και μέχρι να προκύψει το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ είχε 7.5 πόντους, 2.7 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ ανά 24’11” σε 11 παιχνίδια, συμμετέχοντας και στο BCL.
“Το πικ εν ρολ είναι ένα από τα δυνατά σημεία μου“, σημείωνε ο Μπρέι κατά την παρουσίασή του. Απ’ αυτό άλλο τίποτα στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ του Όντεντ Κάτας, ο οποίος μετά το 88-77 στο ΣΕΦ, μοιάζει να έχει στο μυαλό του ήδη την επόμενη σεζόν.
