Παίκτες σαν τον Ντούσαν Τάντιτς είναι λόγος για να βλέπεις ποδόσφαιρο

Είναι φίλος του Νόβακ Τζόκοβιτς. Γνωρίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008. Είναι θιασώτης της ελευθερίας. Όχι των σχέσεων. Δηλαδή, όχι γενικά των σχέσεων. Του αρκεί να απολαμβάνει αυτό το δώρο, τις ώρες που περνά με την ασπρόμαυρη μπάλα.

Ο Ντούσαν Τάντιτς έμαθε μπάλα, όπως μάθαινε παράλληλα να επιβιώνει σε περιβάλλον, όπου “ο προπονητής έλεγε 'παίξε εδώ' και αν τολμούσες να πας αλλού, όπου έβλεπες πως θα είσαι πιο αποτελεσματικός, δεν σε ξαναέβαζε” και “η ήττα σε ένα ματς αντιμετωπιζόταν ως θάνατος”, πριν περάσει σε πιο άνετες καταστάσεις και φτάσει να γίνει ο 9ος παίκτης της ιστορίας των ratings της L' Equipe (1988) που πήρε 10/10.

To βράδυ που ο Άγιαξ πέταξε εκτός UEFA Champions League τη φέρουσα το στέμμα, Ρεάλ Μαδρίτης, είχε δυο ασίστ και ένα γκολ στο 4-1 του “Santiago Bernabéu”.

Μετά παραδέχθηκε στο ολλανδικό Veronica TV “ αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι που 'χω κάνει ποτέ”. Είπε και κάτι ακόμα. Πως πηγή έμπνευσης του, για αυτό το κορυφαίο ματς, ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν ' τον οποίον έχω δει σε πολλά videos'.

Γενικά από παιδί μελετούσε τα είδωλα του. Και μετά προσπαθούσε να κοπιάρει κινήσεις του. Αν ήσουν εσύ, ίσως να 'χες θέματα. Εκείνος όμως, ευλογήθηκε και με σχετικό ταλέντο.

Εν τω μεταξύ, για να μη το ξεχάσω δες τι έχει συνολικά φέτος στο UEFA Champions League -θέλω να σου πω ότι δεν επρόκειτο για πυροτέχνημα.

Toν Ιούλιο του 2014 υπέγραψε στη Σαουθάμπτον, που μόλις είδε δώσει πάνω από 30 εκατ. ευρώ για να ανακαινίσει το γήπεδο της και ο Ρόναλντ Κούμαν είχε προσληφθεί στη θέση του Μαουρίτσιο Ποκετίνο.

Η πρώτη κίνηση του Ολλανδού -κορυφαίου αμυντικού σκόρερ στην ιστορία του σπορ- ήταν να επενδύσει πάνω στον Τάντιτς 14 εκατομμύρια ευρώ. Ο Κούμαν τον ήθελε και το 2012, στη Feyenord, αλλά δεν είχε τα χρήματα που χρειάζονταν για να τον 'κλέψει' από την Twente (τον πήρε τον Απρίλη του 2002 για 7.700.000 ευρώ, αφότου είχε τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό ασίστ στην Ευρώπη, τη σεζόν 2010-11, πίσω από τους Οζίλ και Μέσι).

Είμαστε όμως, στη Σαουθάμπτον, όπου όταν βρέθηκαν οι δυο τους, ο νυν ομοσπονδιακός τεχνικός της Ολλανδίας είχε πει το εξής.

Αν σου αρέσει το ποδόσφαιρο, έρχεσαι στο γήπεδο για να δεις παίκτες σαν τον Ντούσαν. Αντιμετωπίζει κάθε αγώνα, σαν να είναι τελικός. Έχει περιθώρια βελτίωσης, αρκεί να σουτάρει περισσότερο και να σκοράρει περισσότερο

Ο Τάντιτς έμαθε πως στην Αγγλία πρέπει να είσαι killer, ακόμα και όταν δεν έχεις την μπάλα. Αν την έχεις, “ είναι σημαντικό να νιώθεις ελεύθερος, να δημιουργήσει και να παίξεις με το κεφάλι σου. Για να σκοράρω περισσότερο, πρέπει να αλλάξω τη στάση μου. Το κεφάλι το 'χω πάντα ψηλά, ώστε αν δω κάποιον συμπαίκτη μου σε καλύτερη θέση, να του στείλω την μπάλα. Θα συμφωνήσω ότι θα ήταν χρήσιμο να γίνω λίγο πιο εγωιστής'.

Ο Κούμαν που λες, είδε τον 'αγαπημένο' του να ηγείται πορείας που έβγαλε τους Saints στη δεύτερη θέση της Premier League, πίσω από την Τσέλσι στην εκκίνηση της χρονιάς.

Η Independent τον είχε ρωτήσει ποια είναι η φάση του. Πώς τα κάνει όλα αυτά. “ Θες να νιώθεις ελεύθερος. Κάθε παίκτης μπορεί να κάνει τα καλύτερα, όταν είναι ελεύθερος. Αν φοβάσαι κάτι, δεν φτάνεις στο πικ”.

Θα σκέφτεσαι 'τι μπορεί να φοβάται ένας ποδοσφαιριστής, στο γήπεδο;'. Θα σου πει.

Στη Σερβία, η πίεση είναι απίστευτη. Όταν χάνουμε ένα ματς, είναι σαν να 'χει πεθάνει κάποιος. Μας βάζουν σε ξενοδοχείο μετά το παιχνίδι. Έρχονται οι φίλαθλοι και κλοτσούν τους παίκτες. Και η ομάδα δεν δίνει το μισθό στην ώρα του. Νιώθεις πως πρέπει να παλέψεις για τα λεφτά σου

Κατέληξε ότι δεδομένων όλων αυτών, οι παίκτες δεν μπορούν να συγκεντρώνονται στη δουλειά τους. Κάτι που κατάφερε να κάνει στην Ολλανδία και την Αγγλία. “ Όταν είσαι δημιουργός, λειτουργείς ιδανικά στο σωστό περιβάλλον” είχε διευκρινίσει, πριν προσθέσει “ δεν μου προκαλεί την παραμικρή έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί παίκτες της γενιάς μου 'άνθησαν' αφότου έφυγαν από τη Σερβία”.

Είπε πως δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάποια χειρότερη συνθήκη, από αυτή που ζουν οι παίκτες στη χώρα του. Αν διαβάσεις όσα είχε να αποκαλύψει, θα αντιληφθείς πως τελικά όλοι οι Βαλκάνιοι είμαστε πολύ ωραίοι τύποι (#not). Και δεν αναφέρομαι μόνο στους παίκτες και τους προπονητές που δραστηριοποιήθηκαν στη χώρα μας. Αναφέρομαι και σε εμάς.

Η αφήγηση του Τάντιτς άρχισε από τον πρώτο επαγγελματικό σταθμό: τη Βοϊβοντίνα, όπου πήγε το 2002 σε ηλικία 14 χρόνων. Στα 18 έγινε σταθερό μέλος της πρώτης ομάδας.

Για να μην αφήνουμε κενά, η πρώτη φανέλα που φόρεσε ήταν της AIK Bačka Topola, του συλλόγου της γενέτειρας του (Μπάκα Τόπολα) που θα τη βρεις στο πιο νότιο κομμάτι της Σερβίας και όπου ζουν 14.573 άνθρωποι με ρίζες στην Ουγγαρία -τέλεσε υπό ουγγρική κατοχή από το 1941 έως το 1944-, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Κροατία.

Στους δρόμους της πόλης του έπαιξε για πρώτη φορά μπάλα.

Παίζαμε δύο εναντίον δυο, μέχρι να αναδειχθεί ο νικητής. Οι φίλοι μου ήθελαν να είναι ο Ζιντάν ή ο Ρονάλντο. Εγώ ήθελα να είμαι ο Γιόχαν Κρόιφ. Δεν τον είδα ποτέ live, αλλά ήταν το πρώτο μου είδωλο

Λάτρευε να βλέπει και τους 'ήρωες' της Γιουγκοσλαβίας στο France '98 (Σαβίσεβιτς, Στοϊκοβιτς, Μιγάτοβιτς, με τους 'πλάβι' να αποκλείονται από την Ολλανδία στους '16'), όταν ήταν μόλις 9 χρόνων. Προσπαθούσε να 'κοπιάρει' κινήσεις τους. Οι γύρω του διαπίστωσαν πως είχε ευλογηθεί με ένα κάποιο ταλέντο.

Όταν δεν παρακολουθούσε πώς κινούνται οι αγαπημένοι του παίκτες του, έβλεπε ισπανικές telenovelas “ και άκου άκου ισπανικά, έμαθα τη γλώσσα”. Έμεινε στη Βοϊβοντίνα για τέσσερις σεζόν, μολονότι τον ζητούσαν -κάθε δεύτερο μήνα- οι Ερυθρός Αστέρας και Παρτίζαν. Ο λόγος ήταν πολύ συγκεκριμένος.

Ήλθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Ράκτο Μπουτόροβιτς -με παχύ το σίγμα, στο τέλος-, ο οποίος το πάλαι ποτέ είχε ενδιαφερθεί να αγοράσει την ΚΑΕ ΠΑΟΚ.

O γεννημένος στις 17/7 του 1956 Μπουτόροβιτς, γνωστός ως Bata Kan Kan (από το αγαπημένο του club, όπου ξημεροβραδιαζόταν όταν ζούσε στο Παρίσι), επιβίωσε δυο αποπειρών δολοφονίας, στη ζωή του πριν εγκαταλείψει το μάταιο κόσμο στις 8/6 του 2013, όταν βρέθηκε νεκρός σε δωμάτιο ξενοδοχείου του. Ήταν 56 χρόνων. Η νεκροψία έδειξε πως πέθανε από φυσικά αίτια: σταμάτησε η καρδιά του.

Είχε πτυχίο πολιτικού μηχανικού από το Νόβι Σαντ και επιχειρηματικό δαιμόνιο που του έδωσε τα πρώτα του χρήματα από την πώληση κλεμμένων ρούχων που έφταναν στη Γιουγκοσλαβία από την Ιταλία. Στην τρίτη δεκαετία της ζωής του μετακόμισε στη Βιέννη, όπου 'έφτιαξε' σώμα και δούλεψε ως σωματοφύλακας. Μετά πήγε και στο Παρίσι και όταν επέστρεψε στη Σερβία (στα μέσα του '80) άλλαξε το όνομα του από Μπουτούροβιτς σε Μπουτόροβιτς, διότι εκκρεμούσαν εντάλματα συλλήψεως εις βάρος του.

Η δολοφονία της 'βασίλισσας της ομορφιάς'

Εγκαταστάθηκε στο Βελιγράδι και έφτιαξε εταιρεία που εξυπηρετούσε τις μεταφορές από και προς το αεροδρόμιο, ενώ είχε και ενοικιάσεις αυτοκινήτων. Εγκατέλειψε τη Σερβία, για την Ελλάδα όταν το Σεπτέμβρη του 1995 βρέθηκε νεκρή η 19χρονη βασίλισσα ομορφιάς, Γελένα Μόλναρ. Ποιο ήταν όμως, το πρόβλημα: η Μόλναρ έχασε τη ζωή της σε δωμάτιο του Hotel Park -του Νόβι Σαντ-, το οποίο είχε πληρωθεί από εταιρεία του Μπουτόροβιτς.

Ο σύντροφος της Μόλναρ ήταν ένας σωματοφύλακας του Bata Kan Kan, ο οποίος συνελήφθη ως ύποπτος δολοφονίας και αθωώθηκε στη δίκη -μετά αθωώθηκε και από το Aνώτατο Δικαστήριο.

Από το 2000 κι έπειτα ο Μπουτόροβιτς ασχολήθηκε με τη φιλοξενία και τα ξενοδοχεία και το 2003 έφτιαξε εμπορικό κέντρο στο Νόβι Σαντ. Ένα χρόνο μετά αγόρασε το Hotel Park και συνέχισε με το Hotel Leopold I.

Το 2006 ήλθε η σειρά της Βοϊβοντίνα, όπου εμφανίστηκε ως σωτήρας. Από 'καταδικασμένη σε πτώση' την έφτασε την επόμενη σεζόν, στις τρεις καλύτερες ομάδες της χώρας. Η θητεία του διήρκεσε έως το θάνατο του.

Το 2008 συνελήφθη ως ύποπτος για στήσιμο αγώνων ποδοσφαίρου -μέσω συμφωνιών/δωροδοκιών με διαιτητές. Στη φαντασμαγορική σύλληψη του, με έφοδο στην έπαυλη του, εμφανίστηκαν φαν που φώναζαν 'Μην τα παρατήσεις Bata'. Αργότερα αφέθηκε ελεύθερος, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες γιατί δεν υπήρχαν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία.

Μολονότι θεωρείτο εκ των ηγετικών στελεχών μαφίας με Μαυροβούνιους που δρούσε στο Νόβι Σαντ, αυτό ήταν το μόνο πάρε δώσε που είχε με την αστυνομία. O Mπουτόροβιτς είχε γίνει φίλος του 50 Cent και ξεκάθαρα είχε επηρεαστεί από το στιλ του Αμερικανού ράπερ.

Aυτός ο τύπος που λες, έλεγε διαρκώς 'όχι' και 'όχι' στο δίπολο της Σερβίας. Ώσπου το 2010 ήλθε η πρόταση από την FC Groningen, ο ιδιοκτήτης ζήτησε 1.23 εκατ. ευρώ, τα πήρε και τον έδωσε.

Στην Ολλανδία έμαθα τη γλώσσα, όπως έμαθα και τη φιλοσοφία του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Οι προπονητές διδάσκουν μια πιο επιθετική εκδοχή. Θέλουν να κυριαρχούν στο παιχνίδι. Να νικούν τον αντίπαλο, με τον τρόπο που αγωνίζονται.

Τα χρόνια του στη SuperLiga της Σερβίας του είχαν μάθει άλλα. Με πρώτο την ανάγκη να 'χεις προσωπικότητα και χαρακτήρα, όπως και να μην ακούς τι λένε γύρω σου -να μένεις προσηλωμένος στο στόχο-, για να μπορείς να επιβιώσεις στο ποδόσφαιρο και γενικά στη ζωή.

“ Όταν κάνεις μια κακή πάσα, ένα μικρό λάθος, γνωρίζεις την οργή του κόσμου. Μοιραία οι παίκτες φοβούνται να αναλάβουν ευθύνες. Και δεν μπορούν να δείξουν ποιοι πραγματικά είναι. Για να επιβιώσεις πρέπει να μάθεις να μάχεσαι”.

Δεν εννοούσε βέβαια, αυτό που έγινε στα προκριματικά του Euro 2016 στο ματς με την Αλβανία, τον Οκτώβρη του 2014.

Δεν κατάλαβε τι είχε γίνει. " Είδα μόνο μια σημαία. Άκουσα ότι μπορεί να είναι και βόμβα. Όχι. Δεν φοβήθηκα. Εξεπλάγην που συνέβη κάτι τέτοιο”.

Το έζησε όμως, κι αυτό, ως διεθνής -με την ανδρών, μέλος της οποίας είναι από το 2008 και πήγε και στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο. Με το σύλλογο του απέκτησε καλύτερες ευρωπαϊκές γνώσεις, από τη συμμετοχή του στο UEFA Cup, τον Αύγουστο του 2007 όταν αντιμετώπισε την Ατλέτικο Μαδρίτης (3-0 για τους Ισπανούς).

Για τον τρίτο προκριματικό γύρο του UEFA Europa League της σεζόν 2009-10 έπαιξε με την Austria Wien. Ήταν 20 και σκόραρε. Ήταν και η τελευταία του χρονιά εντός των συνόρων, καθώς τον ζήτησε και τον πήρε η FC Groningen.

Εκεί, όπως διάβασες ήδη, άλλαξε μενταλιτέ. Είχε την τεχνική υποδομή που χρειαζόταν, για να ανταποκριθεί και όταν πήγε στην Αγγλία ήταν ένα μείγμα δημιουργικού μέσου, με παλαιάς σχολής εξτρέμ. Στη φάση που η Σαουθάμπτον ήταν στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, εκείνος είχε 6 ασίστ -τις περισσότερες πίσω από τον Σεσκ Φάμπρεγκας.

To Mάιο του 2018 έδωσε όλα του τα ρούχα στους φαν, μετά την ήττα από τη Μάντσεστερ Σίτι, που συνδυάστηκε ωστόσο, με το 2-1 της Στόουκ επί της Σουόνσι και οι Saints έμειναν στην κατηγορία.

Στις τέσσερις σεζόν του στην Premier League, μεταξύ πολλών άλλων έγινε ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία της λίγκας που είχε τουλάχιστον τρεις ασίστ σε περισσότερα από ένα παιχνίδια. Το 'περισσότερο από ένα παιχνίδια' ήταν αυτό με την Μάντσεστερ Σίτι, την Πρωτομαγιά του 2016 (στο 4-2 της παρέας του). Το καλοκαίρι του 2018 ενημερώθηκε πως υπάρχει ομάδα στην Ολλανδία που ενδιαφέρεται για την επιστροφή του στη Eredivisie. Ήταν ο Άγιαξ. Τον πήρε με 11.400.000 ευρώ.

“Δεν έπρεπε να φύγω από την Αγγλία, αλλά ο Άγιαξ, είναι ο Άγιαξ: ένας από τους δέκα μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου” είχε πει στο περιοδικό Elfvoetbal.

Όταν περπατούσε στο γήπεδο, αισθανόταν την παρουσία των τεράστιων παικτών που 'χαν πατήσει τα ίδια χώματα. “ Ανατριχιάζω κάθε φορά” είχε πει. Είχε προειδοποιήσει ότι “ το 90% στο ποδόσφαιρο εξαρτάται από τον ενθουσιασμό που 'χουν οι παίκτες. Όχι από το ταλέντο. Με σεβασμό στο ταλέντο θα πω ότι όλοι είμαστε παιδιά που θέλουμε να δουλέψουμε'.

Για να αγωνίζεται ο Άγιαξ κάθε χρόνο στο UEFA Champions League θα πρέπει να ρίξει πολύ αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. Πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε για αυτό. Να γίνουμε μαχητές έτοιμοι για 'μάχες' δυο φορές την εβδομάδα.

Ένα μήνα μετά τη μεταγραφή του, άρχισε η πορεία στο UEFA Champions League που αφορούσε τρεις προκριματικούς γύρους, την ένταξη σε όμιλο, νίκες επί της ΑΕΚ, της Μπενφίκα και ισοπαλίες με την Μπάγερν, πρόκριση στα νοκ άουτ και τον αποκλεισμό της κατόχου του τίτλου. Ό,τι και αν γίνει από εδώ και πέρα, το βέβαιο είναι πως ο συγκεκριμένος τύπος δεν θα αλλάξει κάτι στη νοοτροπία του. Δεν άλλαξε στα δύσκολα (πέρυσι τέτοια περίοδο πάλευε με τη Σαουθάμπτον να κρατηθεί στην Premier League). Γιατί να το κάνει στα εύκολα; Τώρα πια είναι ικανός για όλα, γιατί είναι -απόλυτα- ελεύθερος.

Photos: Associated Press