Όταν ο Γιαννακόπουλος “κάρφωνε” με τη φανέλα της Μπόλτον

Έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο εδώ και περίπου επτά χρόνια. Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού και πρωταθλητής Ευρώπης το 2004 με την Ελλάδα, Στέλιος Γιαννακόπουλος, είχε δώσει μια αποκλειστική συνέντευξη στο Contra.gr και τον Άγγελο Τόμπρο το 2006 ως ποδοσφαιριστής της Μπόλτον.

Ο Stelios όπως τον γνώρισαν οι Άγγλοι την πενταετία (2003-2008) που πέρασε στη Μπόλτον, αλλά και το μικρό διάστημα στη Χαλ. Μιλώντας στο “μπλε” σάιτ τότε, ο πρώην ποδοσφαιριστής είχε αποκαλύψει λεπτομέρειες για τη ζωή του στο Νησί, την ομάδα του, αλλά και καριέρα του.

Διαβάστε τη συνέντευξη του Στέλιου Γιαννακόπουλου στο Contra.gr όπως είχε δημοσιευτεί στις 27 Μαρτίου του 2006.

Φτάνοντας στο σταθμό του Μάντσεστερτηλεφώνησα στον Στέλιογια να κλείσουμε το ραντεβού. Το Μπόλτον απέχει μόλις 25 λεπτά με το τρένο, αλλά στάθηκα τυχερός γιατί εκείνη τη μέρα, μετά την προπόνηση, η ομάδα είχε έρθει στο Μάντσεστερ για φαγητό σε ένα ισπανικό εστιατόριο. Με καθοδήγησε με ακρίβεια παρόλο που δεν βρισκόμασταν στην πόλη που μένει και λίγα λεπτά αργότερα ήμουν στο “Harper’s”.

Σε ένα μακρύ τραπέζι κάθονταν όλοι οι παίκτες της Μπόλτον και σε ένα μικρότερο ο Αλαρντάιςμε το επιτελείο του. Ο Στέλιος με υποδέχτηκε και αφού ολοκλήρωσε το γεύμα του, κάθισε μαζί μου για να αρχίσουμε την κουβέντα μας. Δίπλα μας, τα γέλια των συμπαικτών του τράνταζαν τους τοίχους του μαγαζιού, αφού το αλκοόλ είχε αρχίσει να κάνει ακόμη πιο χαλαρή την -έτσι κι αλλιώς- πολύ καλή ατμόσφαιρα.

” Δεν συμβαίνει συχνά. Μια-δυο φορές το χρόνο βρίσκουμε την ευκαιρία να βγούμε έτσι ως ομάδα, να αισθανθούμε λίγο πιο ελεύθερα και να πιουν λίγο παραπάνω οι παίκτες. Οπως βλέπεις έχουμε ωραίο κλίμα και αυτό βγαίνει στο γήπεδο. Αν δεν περνάς καλά εκτός γηπέδου και δεν αισθάνεσαι δική σου την ομάδα είναι δύσκολο να ευχαριστηθείς το παιχνίδι”,μου εξήγησε ο Στέλιος.

Είμαστε στα τέλη Μαρτίου και το παλτό είναι απαραίτητο για να κυκλοφορήσεις στο δρόμο. Το σχεδόν μόνιμα συννεφιασμένο σκηνικό προκαλεί μελαγχολία σε κάποιον που έχει μάθει να ζει σε μια ηλιόλουστη χώρα. Ο ίδιος δεν δείχνει να επηρεάζεται ή τουλάχιστον το έχει συνηθίσει:” Να φανταστείς πως η σημερινή μέρα είναι πολύ ωραία!Φαντάσου τι γίνεται το χειμώνα. Φυσικά και μου λείπει η Ελλάδα, αλλά αυτό που ζω τώρα είναι προσωρινό και άλλωστε παίζω στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, επομένως αντισταθμίζονται κάπως όλα αυτά που μπορείς να κάνεις στην Ελλάδα”.

Η ζωή του ποδοσφαιριστή έχει μια γλυκιά ρουτίνα, αλλά για κάποιον που έχει πάρει την καριέρα του στα σοβαρά, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Αλλωστε, η οικογένειά του μένει μαζί του στο σπίτι που αγόρασε κοντά στο προπονητικό κέντρο της Μπόλτον.

“Ξυπνάω γύρω στις 8.30. Πίνω έναν καφέ και σερφάρω στο internet να δω τα νέα και τι γράφουν οι ελληνικές εφημερίδες. Το contra.gr είναι από τα πρώτα που μπαίνω και το πρώτο που έμαθα όταν άρχισα να ασχολούμαι.Κατά τις 10 παρά πρέπει να είμαι στο γήπεδο γιατί στις 10.30 αρχίζει η προπόνηση. Διαρκεί λίγο παραπάνω από μιάμιση ώρα και μετά πάω λίγο γυμναστήριο. Μετά έχουμε φαγητό στο προπονητικό κέντρο και όταν τελειώσω γυρίζω στο σπίτι για οικογενειακές στιγμές με τα παιδιά που έχουν γυρίσει από τον παιδικό σταθμό και τη γυναίκα μου. Οταν έχει έρθει η μητέρα μου ή η πεθερά μου και μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά, βγαίνουμε με τη γυναίκα μου για φαγητό. Κάπως έτσι κυλάει το πρόγραμμα“.

Ενα από αυτά που μου έχουν κάνει εντύπωση στα χρόνια που παρακολουθώ την Εθνική ομάδα, είναι το πάθος και η διάθεση που έχει ο Γιαννακόπουλος στις προπονήσεις. Τον έχω δει μετά από μιάμιση ώρα προπόνησης να κάθεται για άλλο ένα δεκάλεπτο μόνος του στο γήπεδο και να κάνει κολπάκια με τη μπάλα. Είναι “άρρωστος” με το ποδόσφαιρο.

” Η μπάλα είναι η ζωή μου. Είναι τρόπος ζωής και δεν ξέρω τι θα κάνω όταν έρθει η ώρα να τελειώσω την καριέρα μου. Σίγουρα θα συνεχίσω να παίζω μπάλα γιατί το ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω. Αν δεν είσαι σοβαρός στην προπόνηση και δεν τα δίνεις όλα, θα σου βγει και στο παιχνίδι. Εκεί έχεις την ευκαιρία να βελτιώσεις το παιχνίδι σου και να φτιάξεις κάποια πράγματα που σου λείπουν”.

Τον Ιούλιο θα κλείσει τα 32 αλλά διανύει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Είναι πρώτος σκόρερ της Μπόλτον με 12 γκολκαι όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω από κοντά στον αγώνα με αντίπαλο τη Γουέστ Χαμ, έχει αποκτήσει απίστευτη ωριμότητα στο παιχνίδι του. Στη συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων φιλάθλων είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χώρας μας. Η σταθερά βελτιωμένη παρουσία του στο αγγλικό πρωτάθλημα και στην Εθνική ομάδα είναι το αποτέλεσμα συνεχούς προσπάθειας να γίνεται καλύτερος, σε μια ηλικία που οι περισσότεροι Ελληνες ποδοσφαιριστές αρχίζουν να παίρνουν την κάτω βόλτα.

“Πάνω από όλα πρέπει να έχεις την υγειά σου και από εκεί και πέρα όλα παίζουν ρόλο. Το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού, η πίστη στον εαυτό σου και βέβαια η σκληρή δουλειά. Αν έχεις ταλέντο θα φανεί, αλλά η Ελλάδα δεν είναι εύκολη χώρα για να παίξεις ποδόσφαιρο και να διακριθείς. Το ότι πολλοί Ελληνες με θεωρούν αυτή τη στιγμή τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της χώρας, είναι κάτι που με έχει πάει… στα σύννεφα. Τέτοια σχόλια και διακρίσεις είναι που σε κρατούν ζωντανό και σου δίνουν επιπλέον κίνητρο για να πας ακόμη ψηλότερα. Νομίζω πως αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας. Να είσαι αχόρταγος για επιτυχίες…”

AP Photo/Tom Hevezi