Όταν ο διαιτητής κάνει μεγάλο λάθος στην πιο κρίσιμη στιγμή
Η διαιτησία του μπάσκετ δεν μπορεί να μην έχει λάθη. Καμιά φορά τόσο... χοντρά που είναι να απορείς "πώς δεν το είδαν;" Με αφορμή τα όσα συνέβησαν στον ημιτελικό Final Four του ΝCAA, το Contra.gr ρωτάει τον διεθνή διαιτητή Σπύρο Γκόντα και τον επικεφαλής των ρέφερι της λίγκας VTB, Νίκο Πιτσίλκα, τι πρέπει να κάνει ένας διαιτητής για να αποφύγει την κατακραυγή.
” Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από τα τελευταία 2 λεπτά σε έναν αγώνα μπάσκετ“, είχε πει ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, αλλά στο τέλος το συγκεκριμένο ρητό θα γίνει σαν το αντίστοιχο του… Γκάρι Λίνεκερ, με τους Γερμανούς στο ποδόσφαιρο. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις ένα ματς μπάσκετ να κρίνεται στην τελευταία φάση, αρκεί να μην τύχει η ομάδα σου και χάσει στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ή είσαι διαιτητής και σου προκύψουν όλες οι φάσεις μαζεμένες.
Βιρτζίνια και Τέξας Τεκ ετοιμάζονται για τον τελικό του NCAA (04:20 το πρωί της Τρίτης, για μας στην Ελλάδα), αλλά η συζήτηση για τις φάσεις του 1ου ημιτελικού μεταξύ Όμπορν και Βιρτζίνια συνεχίζεται. Ο σάλος δεν έχει ακόμη κοπάσει
Διαβάσατε στο Contra.gr την παραφιλολογία για το περίφημο φάουλ (που ήταν) στην τελευταία φάση του ματς, όταν ο Σαμίρ Ντάτι παρενόχλησε τον Κάιλ Γκάι που δοκίμαζε σουτ 3 πόντων. Οδυνηρό μεν, φάουλ δε, που δεν θα μπορούσε να μην σφυριχτεί από τους διαιτητές.
Στον έναν από τους τρεις ρεφ, έγινε ακριβώς μπροστά του.
Αυτό που δεν είδαν οι διαιτητές ήταν η εξόφθαλμη παράβαση διπλής ντρίμπλας από τον Τάι Τζερόμ του Βιρτζίνια. Χάνει την μπάλα που χτυπάει στο πόδι του, την ξαναπαίρνει και… συνεχίζει την ντρίπλα του. Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, ανακαλύφθηκε και παράβαση αμέσως πριν, αφού ο αντίπαλος του (Μπράις Μπράουν του Όμπορν) τον τραβάει στιγμιαία από τη φανέλα, χωρίς το φάουλ να καταλογίζεται!
(Το φάουλ στο τέλος, έγινε μπροστά στα μάτια του διαιτητή, που το έδωσε)
Χαμός.
Ο επικεφαλής διαιτησίας του ΝCAA, Tζέι Ντι Κόλινς, κάνει επίσημη τοποθέτηση μετά από το ματς, όμως μόνο για την τελευταία φάση: ” Ο διαιτητής Τζέιμς Μπρίντινγκ θεώρησε ότι ο Ντάτι εισήλθε στην κατακόρυφο του αντιπάλου του, έχοντας επαφή με τον Γκάι, ενώ αυτός προσγειωνόταν από το άλμα που έκανε για να σουτάρει. Η παράβαση του κανονισμού 4, εδάφιο 39… κλπ, κλπ“. Ο Κόλινς δικαίωνε την τελευταία απόφαση των ρέφερι, αλλά έκανε… μόκο για το εξόφθαλμο νταμπλ-ντριμπλ!
Λέγεται ότι ο προπονητής του Όμπορν, Μπρους Περλ, είχε ολόκληρη κουβέντα με τους υπεύθυνους του NCAA, ώστε στη συνέντευξη Τύπου μετά από τον αγώνα να μη μιλήσει για τη διαιτησία. Αυτός που τα… έριξε κανονικά ήταν ο Μπράουν, ο γκαρντ του Όμπορν, που μετά από τον αγώνα είπε ξεκάθαρα: ” Το NCAA χρειάζεται νέους διαιτητές“. Μια μέρα μετά δήλωνε μετανιωμένος για τη συγκεκριμένη δήλωση, την είχε κάνει, ωστόσο, μπροστά στις κάμερες…
Λεπτομέρεια: το CBS που έκανε τη μετάδοση τουίταρε την παράβαση μετά από το παιχνίδι. Στη διάρκεια του κανονικού αγώνα, ωστόσο, κανείς από τους σπίκερ, πολύ περισσότερο κανείς από το Όμπορν, δεν… διαμαρτυρήθηκε για την εμφανέστατη διπλή ντρίμπλα. Για να καταλάβετε πόσο ‘άτιμο’ είναι το μπάσκετ.
Γκόντας: “Το είδαν, αλλά δεν το σφύριξαν, συμβαίνει συχνά”
Με αφορμή όλα αυτά, το Contra.gr προσπαθεί να εξηγήσει πώς τόσο έμπειροι διαιτητές (στο NCAA υπολογίζεται ότι οι καλοί ρέφερι κερδίζουν 200.000 δολάρια ετησίως) κάνουν ένα τόσο χοντρό λάθος.
Ο Σπύρος Γκόντας, διαιτητής Euroleague, που είδε το κολεγιακό ματς, είχε να λέει: ” Δεν χωράει αμφιβολία ότι στο τέλος υπήρξε φάουλ. Σύμφωνα με τους δικούς μας κανονισμούς, μάλιστα, μπορεί να θεωρηθεί και αντιαθλητικό, γιατί ο επιτιθέμενος κινδυνεύει να μην πατήσει σωστά στο παρκέ και να τραυματιστεί σοβαρά. Για την άλλη παράβαση, είναι ξεκάθαρο ότι τη βλέπουν και δεν τη σφυρίζουν. Δεν είναι η πρώτη φορά, που συμβαίνει. Μου έχει τύχει και εμένα…” .
– Και πώς γίνεται να μην σφυρίζεις μια τέτοια εξόφθαλμη παράβαση;
” Πολλά μπορεί να συμβούν. Να μην είσαι συγκεντρωμένος. Να θεωρείς ότι πρέπει να αφήσεις το ματς να εξελιχθεί, να έχει προηγηθεί κάτι άλλο που δεν σφύριξες και να μη σφυρίζεις το επόμενο” .
– Συμβιβασμός λαθών, δηλαδή;
” Δεν είναι σωστό, αλλά γίνεται. Περνάνε χίλια πράγματα από το μυαλό σου εκείνη την ώρα. Είμαι της άποψης, πάντως, ότι στα τελευταία 2 λεπτά δεν πρέπει να σκέφτεσαι τίποτε περισσότερο από το να δίνεις ό,τι βλέπεις” .
– Σου έχει συμβεί να σφυρίξεις λάθος και να το καταλάβεις αμέσως;
” Ναι. Το χειρότερο είναι να νομίζεις ότι έχεις δώσει ένα σωστό σφύριγμα, αλλά το βίντεο να δείχνει άλλα. Γίνεσαι ρόμπα. Φυσικά και δεν είναι εύκολη η διαιτησία στο μπάσκετ. Βλέπεις, ας πούμε, να κατεβάζει ένας το χέρι του πολύ δυνατά. Λες, φάουλ. Βλέπεις το βίντεο και αποδεικνύεται ότι έχει βρει μόνο μπάλα. Λέγεται ότι σε κάθε ματς υπάρχουν 160-180 σφυρίγματα. Αν υπάρχουν πάνω από 10 λάθη, η διαιτησία έχει πρόβλημα. Και φυσικά, όχι στο τελευταίο δίλεπτο“.
Πιτσίλκας: “Μελέτη για να μην το ξανακάνεις”
Ο Νίκος Πιτσίλκας, επικεφαλής διαιτησίας σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, τη VTB, συμφωνεί ότι το λάθος γίνεται… μπροστά στα μάτια σου: ” Επειδή το έχω πάθει κι εγώ ως διαιτητής, χωρίς να έχω δει τη συγκεκριμένη φάση που μου περιγράφεις (σ.σ. τη διπλή ντρίμπλα), λέω ότι όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Σίγουρα η ευθύνη είναι εκείνου που δεν σφυρίζει την παράβαση, αλλά και οι άλλοι δυο είναι υποχρεωμένοι να τον βοηθήσουν. Γι’ αυτό τους λέω όταν συναντιόμαστε ότι η μηχανική στη διαιτησία είναι εργαλείο που βοηθάει τον καθένα χωριστά να βρει το χώρο του, να εποπτεύσει εκεί που πρέπει, αλλά όλοι μαζί συγκροτούν ένα γκρουπ που πρέπει να αποδώσει δικαιοσύνη. Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν ποιος θα σφυρίξει την παράβαση, αρκεί να τη δώσει”.
– Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο καλός διαιτητής;
” Αυτός, που σφυρίζει με βάση το γράμμα αλλά και το πνεύμα του νόμου. Αν παίρναμε υπόψη μόνο τους κανονισμούς, θα έπρεπε να σφυρίζουμε σε κάθε παιχνίδι 300 φάουλ. Η γνώμη και η συμβουλή μου είναι να δίνονται οι παραβάσεις εκείνες που συνιστούν πλεονέκτημα στον έναν και μειονέκτημα στον άλλον. Αν το παιχνίδι δεν επηρεάζεται, μπορείς να το συνεχίσεις. Ένα καλό ματς, μπορεί να καταστραφεί με συνεχόμενες διακοπές” .
– Είναι αλάνθαστος ο καλός διαιτητής;
” Όχι. Θα κάνει λάθη, γιατί είναι η φύση του παιχνιδιού τέτοια. Αν όμως, ξεκαθαρίσει από την αρχή στους διαγωνιζόμενους τις προθέσεις του, αν δείξει ότι μοιράζει ισομερώς τα λάθη του, τότε έχει κάνει καλά τη δουλειά του. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι δυο ομάδες πώς θα παίξουν. Αν στην αρχή, ας πούμε, αφήνεις τις επαφές και μετά σφυρίζεις το παραμικρό, δεν έχεις κάνει κάτι σωστά. Ο διαιτητής θα πρέπει να ελέγχει τα πάντα. Και τη συμπεριφορά των προπονητών και των παικτών. Δεν πρέπει να είναι δικτάτορας, αλλά με διπλωματικό τρόπο και καλή προαίρεση να εξηγεί τι ισχύει. Αν βεβαίως του πάνε κόντρα, έχει τον τρόπο να επιβληθεί” .
– Και πώς γίνεται καλύτερος;
” Υπάρχουν 3 βασικά πράγματα. Πρώτον: Να μελετήσει τους κανονισμούς, ώστε να γνωρίζει καλά τι δίνει και για ποιον λόγο. Πρόσεξε: μελέτη, όχι απλό διάβασμα. Δεύτερον: Να παρακολουθεί ματς με τους συναδέλφους του στο υψηλότερο επίπεδο. Παίρνει εικόνες και προετοιμάζεται. Και τρίτον: Να βλέπει τα δικά του βίντεο, αναλύοντας τα λάθη του και κυρίως να μην τα… επαναλαμβάνει. Ο καλός διαιτητής εν κατακλείδι, είναι αυτός που δεν ξανακάνει το ίδιο σφάλμα στο επόμενο παιχνίδι” .
– Κι αν το επαναλάβει;
” Εδώ έρχεται ο ρόλος του αξιολογητή. Του δικού μας, δηλαδή. Εμείς που παρακολουθούμε την απόδοσή τους, πρέπει να συζητάμε μαζί τους. Ο αξιολογητής είναι ταυτόχρονα και ψυχολόγος, γιατί πρέπει να μπει στην ψυχοσύνθεση του ρέφερι, να καταλάβει αν έχει πρόβλημα με κάποιον ή κάποιους μέσα στο γήπεδο. Θέλει πολύ βίντεο και περισσότερη κουβέντα. Δεν είναι εύκολη δουλειά…” .
Photo credits: Eurokinissi, AP images
