Όνειρα και εφιάλτες

Ο ποδοσφαιρικός πλανήτης, συμπεριλαμβανομένου και του Μίτσελ, περιμένει μια βελτιωμένη Γιουνάιτεντ. “Διαφορετική, πιο αποφασισμένη”, είπε ο Ισπανός στη συνέντευξη Τύπου, που ζήτησε απ’την ομάδα να μη βασιστεί στα χάλια του αντιπάλου. Απόλυτο δίκιο έχει ο Ισπανός, που καταλαβαίνει πως το 2-0 δεν αλλάζει το αφεντικό του ζευγαριού.

Δεν αρκεί αυτό το προβάδισμα για να μικρύνει το συνολικό μέγεθος της Γιουνάιτεντ, ούτε τα φετινά χάλια που τα είχαμε δει πριν τον πρώτο αγώνα . Το πληγωμένο θηρίο έχει τη μπαγκέτα της ρεβάνς, εξακολουθεί να είναι φαβορί, γι’αυτό θα δούμε τη ρεβάνς πρώτα απ’τη σκοπιά του. Κυρίως για να δούμε πιθανές διαφορές σε σχέση με τον πρώτο αγώνα και τι συνεπάγονται αυτές για τον Ολυμπιακό.

Ρυθμός και πίεση

Το πρώτο και βασικότερο που μπορεί να βάλει δύσκολα στον Ολυμπιακό δεν έχει να κάνει με διατάξεις και πρόσωπα. Αφορά το ρυθμό και την πίεση. Μια αγγλική ομάδα που παίζει στην έδρα της, τρέχει, ανοίγει το ματς και πιέζει στη μπάλα είναι δύσκολο έργο για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, όποιο κι αν είναι το σκορ του πρώτου αγώνα. Οι χαμηλές στροφές της Γιουνάιτεντ στο Φάληρο ήταν τα θεμέλια εκείνου του 2-0. Όλα τα υπόλοιπα τα έχτισε ο Ολυμπιακός με κόπο και ιδρώτα πάνω σ’αυτήν την πλατφόρμα.

Οι ομάδες, βέβαια, δεν έχουν διακόπτη. Ρυθμός και πίεση εξαρτώνται απ’τη γενική δουλειά στην προπόνηση, όπως κι απ’τα χαρακτηριστικά των παικτών. Η ομάδα που απλώς παρακολουθούσε τη Λίβερπουλ την Κυριακή, δεν μπορεί ξαφνικά να μετατραπεί σε μηχανή που δουλεύει στα κόκκινα.

Όμως, μπορεί παρόλα αυτά να αγωνιστεί με μεγαλύτερη ένταση, να πάει σε physical game, να τρέξει και να πιέσει όσο μπορεί. Μια ομάδα που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και συν τοις άλλοις καλείται να ανατρέψει ένα 2-0 συχνά απαλλάσσεται από κάθε άγχος και σκέψη: όλα για όλα και ο,τι γίνει.

Μια τελευταία σκέψη για την πίεση αφορά τον Εντινγκά, ειδικά αν αυτός ξεκινήσει δίδυμο με τον Μανιάτη, χωρίς έναν εκ των Μασάντο-Σάμαρη ως τρίτο χαφ. Ο Εντινγκά είχε αποθεωθεί για το καλό passing game στο Φάληρο, αλλά η αποθέωση ήταν απλώς μια επιφανειακή ματιά: η Γιουνάιτεντ τον είχε αφήσει ανενόχλητο. Μερικές μέρες αργότερα ο Παναθηναϊκός έστειλε τον Αντζαγκούν πάνω του και ο Ολυμπιακός κόπηκε στα δύο: ο Τσόρι κατέβαινε χαμηλά να βοηθήσει κι έτσι οι ερυθρόλευκοι δεν απειλούσαν ψηλά και όταν ο Μανωλάς ανέλαβε το ρόλο, η μπάλα χάθηκε και έγινε το 0-1.

Άμυνα

Η Γιουνάιτεντ θα έχει σίγουρα αλλαγές στα πρόσωπα. Δεξιά θα είναι σίγουρα ο Ράφαελ, στη θέση του Σμόλινγκ. Στο Φάληρο ο Πέρες είχε πάει εξαιρετικά πάνω στον άτεχνο Σμόλινγκ και σ’εκείνη την πλευρά είχε κερδηθεί η πρώτη μάχη του Ολυμπιακού. Ο Ράφαελ μπορεί την Κυριακή να έκανε το πρώτο πέναλτι της Γιουνάιτεντ, αλλά δεν παύει να είναι ένας πολύ ενεργητικός μπακ, σε μια ομάδα που εξακολουθεί να παίζει συχνά με διαγώνιες αλλαγές παιχνιδιού προς τα δεξιά. Πέρες και Χολέμπας θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στην κίνηση του Ράφαελ χωρίς μπάλα.

Στο κέντρο της άμυνας είναι μάλλον απίθανο να δούμε ξανά το Φέρντιναντ-Βίντιτς. Πολλοί είπαν πως το μοναδικό ψεγάδι του Ολυμπιακού στον πρώτο αγώνα ήταν πως δεν έβγαλε αντεπιθέσεις. Κάτι τέτοιο, όμως, ήταν σχεδον αδύνατο, αφού δεν γίνεται να βγάλεις κόντρα όταν τα αντίπαλα σέντερ-μπακ περιμένουν χαμηλά, έξω απ’τη μεγάλη περιοχή. Τα βαριά τους πόδια τους κράτησαν πίσω και ο Ολυμπιακός αντί να βρει χώρο στην πλάτη τους, βρήκε στρέμματα μπροστά τους, στο κενό ανάμεσα στις γραμμές. Εκεί ήρθαν τα σουτ που έφεραν το 2-0.

Αν ο Ολυμπιακός είχε τον Ολαϊτάν στην κορυφή, θα έλεγα πως είναι καλύτερο για τους ερυθρόλευκους ένα δίδυμο που θα ανέβει ψηλά και μπορεί να εκτεθεί στην κόντρα. Με τον Νιγηριανό απόντα και τον βαρύ Βαλντές να είναι το φαβορί για να πάρει τη θέση του, θα είναι καλύτερο για τον Ολυμπιακό ένα εξίσου βαρύ αμυντικό δίδυμο, που θα αφήσει χώρους ανάμεσα στις γραμμές για να κινηθούν Τσόρι και Βαλντές για να “ανασάνουν” και Κάμπελ-Πέρες για να απειλήσουν.

Κέντρο

Ο Σκωτσέζος κληρονόμησε ένα προβληματικό κέντρο και το έκανε ακόμα χειρότερο με την προσθήκη του Φελαϊνί, μια κίνηση που φαινόταν λανθασμένη πριν καν ο Βέλγος αγωνιστεί : μαζί με τον Κάρικ φτιάχνουν καλό δίδυμο μόνο για beach volley. Μαζί έπαιξαν όταν η Γιουνάιτεντ έφαγε τέσσερα απ’τη Σίτι και τρία απ’τη Λίβερπουλ. Θα είναι αμαρτία να τους δούμε να ανασταίνονται ως δίδυμο απόψε.

Οι Άγγλοι λένε πως μπορεί να ξεκινήσει ο Γκιγκς δίπλα στον Κάρικ, άλλοι λένε πως χρειάζεται το (ανούσιο) τρέξιμο του Κλέβερλι, ενώ κάποιοι προτρέπουν τον Μόγιες να αφήσει το 4-4-2 και να παίξει με τρεις στο κέντρο. Το τελευταίο προφανώς και δεν θα είναι καλή εξέλιξη για τον Ολυμπιακό.

Υποθέτω πως οι φήμες για την παρουσία του Γκιγκς συνδέονται με τον Ρούνεϊ: ο Ουαλλός μπορεί να αναλάβει αυτός τη μπαγκέτα του μοιράσματος του παιχνιδιού και να τρέξει λίγο την μπάλα, ώστε ο Άγγλος να πάει πιο κοντά στον Φαν Πέρσι, για να φτιαχτούν καταστάσεις 2vs2 στην περιοχή του Ολυμπιακού: συνέβη στο “Καραϊσκάκης” όταν μπήκε ο Γουέλμπεκ και καθόλου τυχαία τότε απείλησε κάπως ο Φαν Πέρσι. Σε κάθε περίπτωση, είναι δεδομένο πως το (πιθανό) δίδυμο των destroeyrs Εντινγκά-Μανιάτη θα έχει πολλή δουλειά.

Φαν Πέρσι

Ο Ολλανδός είναι ένα θέμα από μόνος του. Μετά το 2-0 στο Φάληρο “κάρφωσε” τον Μόγιες, λέγοντας πως οι άλλοι παίκτες κινούνται στους χώρους του και δεν μπορεί να παίξει. Στο 0-3 επί της Γουέστ Μπρομ πήρε κίτρινη στο 50’ με το σκορ στο 0-1 και για δέκα λεπτά αγωνιζόταν λες και ήθελε σώνει και ντε να αποβληθεί. Ο Μόγιες τον έβγαλε στο 63’, ο Φαν Πέρσι βγήκε βαρύς και ασήκωτος και με τον Γουέλμπεκ στη θέση του η Γιουνάιτεντ έγινε αμέσως καλύτερη και έφτασε στο 0-3.

Με τη Λίβερπουλ ήταν εξαφανισμένος και δεν κατάφερε να βρει έστω το τέρμα όταν ο Ρούνεϊ του έδωσε μια ελεύθερη κεφαλιά στη μικρή περιοχή. Ο ίδιος δηλώνει πολύ χαρούμενος στο Ολντ Τράφορντ, αλλά κανείς δεν τον πιστεύει. Όπως εύστοχα έγραψε Άγγλος δημοσιογράφος, “αν λέει αλήθεια, τότε η γλώσσα του σώματός του κάνει καταπληκτική δουλειά στο να κρύβει τη χαρά του.”

Δεν παύει να είναι ο Φαν Πέρσι και κανείς δεν ξέρει πως θα εμφανιστεί. Με βάση την εικόνα του το τελευταίο διάστημα, θα ανησυχούσα περισσότερο αν τον έβλεπα εκτός της βασικής ενδεκάδας. Ο Γουέλμπεκ είναι ακόμα πολύ άγουρος σαν φορ, αλλά η κινητικότητα και η διάθεσή που θα έχει ίσως θα είναι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες απ’τον Ολυμπιακό. Στο “Καραϊσκάκης” ο Μανωλάς του έκοψε γρήγορα τη φόρα, αλλά τότε ο Ολυμπιακός είχε το 2-0, οι παίκτες του πετούσαν και ο Γουέλμπεκ είχε μπει ως αλλαγή σε ένα αγωνιστικό ναυάγιο. Είτε στην κορυφή, είτε στ’αριστερά, ο πιτσιρικάς θέλει προσοχή.

Καγκάβα

Ο Ρούνεϊ δεν χρειάζεται συζήτηση, γιατί αυτός είναι δεδομένα ο Νο1 κίνδυνος, οπότε η τελευταία ματιά θα πάει στον Καγκάβα. Ο Μόγιες δήλωσε πως ο Γιαπωνέζος θα αγωνιστεί στη ρεβάνς, χωρίς να ξεκαθαρίσει αν θα ξεκινήσει ή αν θα μπει αλλαγή. Ο,τι κι αν γίνει, ο Καγκάβα μπορεί να αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα και η εξήγηση είναι στο παρακάτω βίντεο απ’τον πρώτο αγώνα.

Ο Γιαπωνέζος μάταια περιμένει μια πάσα στους αγαπημένους του χώρους, ανάμεσα στις γραμμές, είτε στο ημικύκλιο, είτε στις γωνίες της περιοχής. Οι συμπαίκτες του τον αγνοούν επιδεικτικά: παίζουν με μεγάλες μπαλιές από πίσω ή βγάζουν την μπάλα στο πλάι για τυφλές σέντρες, με τον Καγκάβα να αναγκάζεται να κατεβαίνει ακόμα πιο χαμηλά μπας και πάρει καμιά πάσα.

Προσέξτε όμως τι γίνεται στις δύο φορές που η μπάλα περνάει σωστά απ’τα πόδια του Καγκάβα. Στο 1.58 το οφσάιντ σπάει για πρώτη φορά και έτσι έρχεται το ελεύθερο σουτ του Φαν Πέρσι. Στο 3.20 ο Ρούνεϊ βρίσκει για μία και μοναδική φορά κάποιον για να παίξει το 1-2, οι μέσοι του Ολυμπιακού αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά και δεύτερο παίκτη εκτός του Ρούνεϊ που κάνει απειλητικά μέτρα με την μπάλα, Γούελμπεκ και Φαν Πέρσι γίνονται φορ και ο Εβρά μπαίνει για πρώτη φορά με χώρο/χρόνο στην περιοχή. Ιδού:

Δύο πολύ επικίνδυνες στιγμές σε ισάριθμες ενέργειες του Καγκάβα. Οι δύο δεν κόστισαν στον Ολυμπιακό στο Φάληρο, αλλά περισσότερες από δύο στο Ολντ Τράφορντ θα είναι πρόβλημα. Νομίζω πως για όσο αγωνιστεί ο Καγκάβα, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί τρίτο μέσο κοντά στους Εντινγκά-Μανιάτη.

Ολυμπιακός

Είδαμε πως μπορεί να προσπαθήσει η Γιουνάιτεντ να παρουσιαστεί βελτιωμένη και πιο απειλητική: όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν τα αγωνιστικά πρέπει του Ολυμπιακού χωρίς την μπάλα. Όμως, όπως είπε και ο Μίτσελ, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κάτσει πίσω και να προστατεύει το 2-0, πρέπει να παίξει και να απειλήσει.

Το πρώτο που θα χρειαστεί είναι καλό passing game, ειδικά αν η Γιουνάιτεντ προσπαθήσει να πιέσει στην μπάλα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να προσπαθήσει για το μάξιμουμ της κατοχής. Και για να αμυνθεί μέσω αυτής, να κρατήσει δηλαδή πίσω τη Γιουνάιτεντ και να πάρει ανάσες, αλλά και για να γίνει απειλητικός. Κομβικοί σ’αυτό οι Τσόρι-Πέρες-Κάμπελ, ειδικά απ’τη στιγμή που η κατάσταση του Βαλντές είναι μεγάλο ερωτηματικό. Οι τρεις τους θα έχουν το βάρος τόσο του να υποδεχθούν την μπάλα και να κρατήσουν την κατοχή, όσο και του να φτιάξουν τους επιθετικούς συνδυασμούς.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μεγάλο ματς σε όλα τα σημεία του γηπέδου και δεν είναι πως δεν έχει κι αυτός τα προβλήματά του. Δεν έχει ξεκάθαρη λύση στην επίθεση, αφού Βαλντές-Σαβιόλα δεν είναι 100% φιτ και όποια άλλη επιλογή είναι ένα μικρό πείραμα. Ερωτηματικό έχει και στην άμυνα, με τον Μανωλά να μην πατάει καλά τελευταία και τον Μαρκάνο να προέρχεται απ’τον τραυματισμό στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Συνολικά ο Ολυμπιακός μοιάζει να βρίσκεται ένα κλικ πιο κάτω απ’την αγωνιστική κατάσταση που είχε τον καιρό των αγώνων στον όμιλο. Η ελπίδα είναι πως το μέγεθος της πρόκλησης θα είναι αρκετό για να δουλέψουν οι μηχανές όπως πρέπει.

Ζυγαριά

Η Γιουνάιτεντ έχει την έδρα, τον όγκο του συλλόγου και τους μεγάλους παίκτες, αλλά βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, διχασμένη και με ένα 2-0 στην πλάτη. Ο Ολυμπιακός έχει όπλα το 2-0, τη φλόγα που δίνει η υπέρβαση και τα χάλια του αντιπάλου, αλλά έχει κι αυτός τα δικά του θέματα, περιμένει μια βελτιωμένη Γιουνάιτεντ και συν τοις άλλοις αγωνίζεται κόντρα σε μεγαθήριο, σε μια χώρα όπου σε 11 αγώνες έχει ισάριθμες ήττες, με τέρματα 34-3.

Είναι οξύμωρο και πραγματικά σπάνιο, αλλά το έργο είναι δύσκολο και για τους δύο. Κι ίσως τελικά, εκτός από όλα τα αγωνιστικά που είδαμε στο κείμενο, όλα να κρίνονται σε μία και μόνο μάχη: το μέγεθος του διχασμένο ισχυρού κόντρα στη φλόγα του ενωμένου αουτσάιντερ. Αυτοί που θα παίξουν για σώσουν πρώτα τους εαυτούς τους, κόντρα σ’αυτούς που θέλουν να δοξαστούν μαζί.

Ο,τι κι αν γίνει, το τέλος της μάχης θα βρει τη μία ομάδα να περπατά με το κεφάλι σκυφτό, σ’ένα Θέατρο των εφιαλτών. Και οι δύο θα τα δώσουν όλα, όμως η Γιουνάιτεντ θα το κάνει περισσότερο για να γλιτώσει έναν ακόμα εφιάλτη: δεν θα είναι δα και όνειρο να βρεθεί στους 8 του Champions League, ενώ για τον Ολυμπιακό ένας αποκλεισμός της Γιουνάιτεντ αγγίζει τα όρια της φαντασίωσης. Άλλο το κίνητρο της εξιλέωσης κι άλλο αυτό της υπέρβασης.

Γι’αυτό και στον Ολυμπιακό δεν αρκεί να τα πάει πολύ καλά στην υπεράσπιση του 2-0, στην αναχαίτιση του εφιάλτη, αλλά χρειάζεται εξίσου καλές επιδόσεις στο κυνήγι του ονείρου, του γκολ που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά. Δύσκολος συνδυασμός.

*** Παρακολουθήστε την Super BALL εκτάκτως αυτή την Τετάρτη (19/3) με ρεπορτάζ, σχόλια και αναλύσεις για το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Μάντσεστερ. Παρουσιάζουν ο Παντελής Βλαχόπουλος και ο Θέμης Καίσαρης. Σέντρα εκπομπής στις 21:00 με το pregame και συνέχεια με το postgame αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αναμέτρησης.

Διαβάστε ακόμη:

Καρεμπέ: "Ολοι ξέρουν την κρισιμότητα του ματς"

Εικόνες από την τελευταία προπόνηση

Μίτσελ: "Με δικαίωσαν οι παίκτες μου"

Αναστασίου: "Θα είναι σπουδαία πιθανή πρόκριση του Ολυμπιακού"

Το δικό του όνειρο θέλει να ζήσει ο Ολυμπιακός

Μόγες: "Το 2-0 είναι δύσκολο σκορ, αλλά μπορούμε να περάσουμε"

Στο Μάντσεστερ με τις συντρόφους τους

Βαλντές: "Πάμε για το όνειρό μας"