Οι αναγνώστες γράφουν για το Contra.gr

Μπλε σαν το... βιάγκρα

Εδώ και 15 χρόνια μόνο μπλε. Ναι αυτό το μπλε που όταν είδα για πρώτη φορά στην οθόνη του υπολογιστή και μου φάνηκε περίεργο. Σε ένα ελληνικό ίντερνετ που τα πάντα είχαν ως βασικό χρώμα το άσπρο το contra ήρθε για να δώσει κάτι διαφορετικό και τα κατάφερε (όχι μόνο με το παρουσιαστικό του).

Είναι η πρώτη σελίδα που θ’ ανοίξω μόλις βρεθώ σε υπολογιστή και η τελευταία που θα κλείσω. Δεν είναι η μόνη αθλητική, αλλά είναι αυτή που έμαθα να εμπιστεύομαι περισσότερο.

Είναι αυτή που δεν έπαιζε ποτέ με τα εκατοντάδες ονόματα σε μεταγραφικές περιόδους. Δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί τον πόνο του οπαδού, απλώς για μερικά κλικ παραπάνω. Σχεδόν πάντα φρόντιζε πρώτα να δει τι ισχύει και μετά να μπει στο μεταγραφικό χορό. Με αποδείξεις και όχι διάθεση να πουλήσουν «φύκια και μεταξωτές κορδέλες», τα οποία θα την έκανε να χάσει την αξιοπιστία της.

Με μελαγχολία θυμάμαι αυτόν τον Paparazzi που μας έκανε να κλαίμε με τις φωτό και τα σχόλια του. Πάνε πολλά χρόνια πίσω, αλλά είναι από τις αστείες στήλες που δύσκολα ξεχνάς.

Αξιόλογα ήταν και συνεχίζουν να είναι και τα σχόλια που ανεβαίνουν. Ελάχιστα με έχουν προκαλέσει και με έχουν κάνει να αντιδράσω. Ακόμα και οι ρεπόρτερ των ομάδων -οι οποίοι πάντα παίζουν σε άλλο ταμπλό σε σχέση με τα συνηθισμένα- διατηρούν ένα επίπεδο και δεν λειτουργούν ως φερέφωνα. Σπουδαίες πένες είδαμε και θα δούμε. Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα είναι 80 χρόνια, εμείς που διανύουμε την 4η δεκαετία της ζωής μας έχουμε πολλά χρόνια να απολαύσουμε το contra.gr.

Επειδή όμως στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα η ροή ειδήσεων θα είναι κάτι που θα ήθελα να δω να βελτιώνεται. Με περισσότερα νέα και ενημέρωση που κάποιες φορές μπορεί να καθυστερήσει. Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα το λάβουν υπ’ όψιν τους. Με στόχο να "ψαρέψουν" πιο γρήγορα τις πραγματικές ειδήσεις. Αυτές που έχουν ουσία και δεν είναι "δώστε τσόντα στο λαό".

Αλήθεια τώρα, πότε πέρασαν 15 χρόνια; Να είστε πάντα καλά και να μας κρατάτε παρέα για τα επόμενα 15 χρόνια και βάλε. Με τόσο μπλε που έχουν δει τα μάτια μας, μάλλον το Contra.gr είναι το δικό μας βιάγκρα.

Νίκος Μοναστηριώτης

Το Contra είναι οι άνθρωποί του

Το Contra ειναι συνδυασμένο στο μυαλό μου με αγαπημένους φίλους και καλούς ανθρώπους. Κάθε χρόνο που αυτό μεγαλώνει χαίρομαι διπλά γιατί όσοι εργάζονται σε αυτό, συνεχώς βελτιώνονται, προσπαθούν για το καλύτερο και παραμένουν συνεπείς. Είναι σπουδαίο προτέρημα η συνέπεια και το contra μπορεί, δικαίως, να υπερηφανεύεται για αυτό.

Με τη σειρά μου και εγώ υπερηφανεύομαι που κάποτε ο Paparazzi "φιλοξένησε" στη στήλη του, τη "Γεροντοκόρη". Μια από τις πρώτες μου προσπάθειες να παράγω "χιούμορ". Δυστυχώς για όλους δεν ήταν και η τελευταία!

Τότε, ακόμα το contra μπουσουλούσε. Τώρα τρέχει με την όρεξη και τη δύναμη των 15, έφηβων, χρόνων του και μαζί του τρέχουμε και εμείς,γιατί έτσι είναι οι έφηβοι. Σε ξεσηκώνουν, σε τραβάνε από το χέρι, σε πάνε σε μέρη που έχεις ξεχάσει ότι υπάρχουν ή που μόνος σου δε θα πήγαινες ποτέ.

Εύχομαι το contra να μη σταματήσει να μεγαλώνει. Εύχομαι να ωριμάσει, αλλά να μη ξεχάσει ποτέ τα χρόνια που ήταν μικρό και εμείς και εσείς μπαίναμε να το φροντίσουμε, να το διαβάσουμε, να το μοιραστούμε με γνωστούς, να το επικοινωνήσουμε σε αγνώστους. Να μη ξεχάσει ποτέ ότι κάποιοι άνθρωποι του είναι φίλοι μου και οι ιστορίες τους, η δουλειά τους, ο κόπος τους, το τρέξιμο, τα ξενύχτια τους, τα γέλια τους έχουν χαράξει το κορμό του site.

Αν κόψεις τον κορμό, σκότωσες το δέντρο. Το αγαπούν το contra οι άνθρωποί του, δε γίνεται αλλιώς, τέτοιοι που είναι.

Φωτεινή Σπανούδη

Contra....η πρώτη μου αγάπη

Έχουν περάσει ακριβώς 15 χρόνια. Τότε ήμουν ένα κακομαθημένο 20άχρονο, πλημμυρισμένο από ενέργεια και όρεξη να αποδείξω το πόσο καλός δημοσιογράφος μπορώ να γίνω. Χωρίς έγνοιες, χωρίς φοβίες. Μόνο αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Πλέον είμαι ένας 35άρης με δύο... θησαυρούς μέσα στο σπίτι μου (τα δίδυμα αγόρια μου). Μακρία από το χώρο της δημοσιογραφίας, αλλά πλέον πιο ρεαλιστής, λιγότερο συναισθηματικός και πολύ περισσότερο γνώστης της ζωής, αν και υποθέτω ότι έχω πολλά να μάθω ακόμα.

Όταν όμως γυρνάω το χρόνο πίσω, πάντα αναπολώ με νοσταλγία, αυτά τα 3 υπέροχα χρόνια που πέρασα σε αυτό το αθλητικό "μπλε" σάιτ, με τις κακές και τις καλές του στιγμές. Δεν θα ξεχάσω την αγωνία που υπήρχε για τον αν θα καταφέρουμε να σταθούμε επάξια στο στον ηλεκτρονικό χώρο της δημοσιογραφίας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα ξενύχτια που.... βάραγα για να δω το αγαπημένο μου NBA και μετά να γράψω για τα παιχνίδια της βραδιάς, περιμένοντας γεμάτος περηφάνια να τα διαβάσω μετά δημοσιευμένα, νομίζοντας ότι θα έρθει η στιγμή που θα με πάρουν από το Espn να με ζητήσουν. Υποθέτω ότι και τα παιδιά που δουλέυαμε μαζί τότε, δεν θα ξεχάσουν, το πόσο πολύ αργοπορημένος ήμουν, αφήνοντας τους να περιμένουν έξω από την πόρτα. Βλέπετε τα αφεντικά Βασίλης και Κωστής, είχαν την φαηνή ιδέα να μου έχουν δώσει εμένα τα κλειδιά. Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν....

Μα πάνω από όλα δεν θα ξεχάσω τα παιδιά που γνώρισα και τις στιγμές που πέρασα μαζί τους. Τον Νίκο Ντελαλή, που όλη μου την μεταεφηβική και προσυζυγική ζωή μου την πέρασα μαζί του. Τον Νίκο Μοναστηριώτη που του οφείλω πολλά για αυτό που κάνω τώρα (ξέρει αυτός). Τον Σταύρο που μπορεί με την πρώτη όψη να σε "τρομάζει", αλλά τέτοια ψυχή και καρδιά δύσκολα θα γνωρίσεις. Τον Κωστή που σου έδινε την αίσθηση ότι είναι ο πιο χαλαρός άνθρωπος στον κόσμο. Τον Βασίλη που νομίζω ότι δεν υπάρχει πιο οργανωμένο άτομο από δαύτον. Τον Μιχάλη με τα ξενύχτια του και τα μαύρα γυαλιά που με έκαναν να πιστεύω ότι δεν κοιμάται ποτέ. Την Ιουλία, την "φιλόσοφό" μας. Τον Κώστα, τον Άγγελο, τον Δημήτρη που ήταν Επαγγελματίες πραγματικοί. Και για όποιον ξεχνάω με συγχωρείται, αλλά 15 χρόνια είναι αυτά....

Contra σε ευχαριστώ όχι γιατί με έκανες πιο σοφό ή άλλες τέτοιες αηδίες. Εξάλλου μην με παρεξηγείτε, αλλά τώρα στην φάση που είμαι δεν θα ήθελά να κάνω αυτήν την δουλειά. Σε ευχαριστώ όμως, γιατί είσαι από τις περιπτώσεις που θα ξαναγύριζα το χρόνο πίσω για να ξαναπεράσω αυτά τα 3 χρόνια, γιατί πολύ απλά γούσταρα αυτό που έκανα! Αλλά που ξέρεις, μπορεί να ξανασυνανηθούμε κάποια στιγμή...

Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος

Κι επειδή πάντα το Contra.gr ήταν το Μέσο που έδινε βήμα στο λαό, αν κι εσείς θέλετε να στείλετε τις ευχές σας για τα 15 χρόνια ή να εκφράσετε τα παράπονά σας (δεν βρίζω, να περάσει) στείλτε το κείμενο με το ονοματεπώνυμό σας στο [email protected], με την ένδειξη "ΓΙΑ ΤΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ"