Οι 3 μεγάλες κινήσεις του Παύλου Γιαννακόπουλου
Ένα διαφορετικό Ζαν Πρες με τον Γιάννη Φιλέρη να θυμάται προσωπικά στιγμιότυπα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο, αλλά και να σημειώνει τις τρεις μεγάλες αποφάσεις του ανθρώπου του οποίου η μνήμη τιμάται απόψε (σ.σ. 27/9) στο ΟΑΚΑ.
Ο άνθρωπος στη μνήμη του οποίου γίνεται το τουρνουά στο ΟΑΚΑ συντρόφευσε το ελληνικό μπάσκετ για 30 χρόνια. Και αφιέρωσε τη ζωή του στον Παναθηναϊκό, σχεδόν εξ’ ολοκλήρου. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, μπορεί να αγάπησε την πορτοκαλί μπάλα από συνοικέσιο, ωστόσο, ο έρωτάς του άνθισε μέσα στη διαδρομή των χρόνων, χωρίς όρια, χωρίς σύνορα.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ένας παράγοντας παλιάς κοπής γιατί ήθελε να τα κάνει όλα μόνος του, όπως (μαζί με τα αδέρφια του) έφτιαξαν από το μηδέν την φαρμακευτική τους εταιρεία. Αλλά και ταυτόχρονα ένας πρόεδρος μπροστά από την εποχή του, γνωρίζοντας ότι η σωστή επένδυση φέρνει εμμέσως χρήμα και τρόπαια.
Ένας άνθρωπος που του άρεσε η ενασχόληση με τα κοινά, θέλησε να πολιτευτεί, αλλά για καλή τύχη του Παναθηναϊκού που λάτρευε, δεν βρήκε διέξοδο στην πολιτική. Αυθόρμητος, αλλά και πρόθυμος να βοηθήσει όταν χρειαζόταν, ο αείμνηστος πρόεδρος των “πρασίνων” που γιγάντωσε το μπάσκετ, ήταν μια εμβληματική μορφή του σπορ σε όλη την Ευρώπη.
Για αυτό το λόγο τον τίμησαν δεκάδες προσωπικότητες απ΄όλη την Γηραιά Ήπειρο. Δεν είναι υπερβολή, αλλά ο Π.Γιαννακόπουλος, συμπεριλαμβάνεται στους ανθρώπους που έκαναν το μπάσκετ το δεύτερο δημοφιλέστερο σπορ στην Ευρώπη, μετά το ποδόσφαιρο.
Προφανώς έκανε και λάθη, τριάντα χρόνια στην ηγεσία μιας ομάδας είναι λίγο δύσκολο να περάσουν μόνο με σωστές ενέργειες. Πολλές φορές λειτούργησε με τον παρορμητισμό του, αφήνοντας κατά μέρος τη λογική, ενώ διαισθανόταν ότι έκανε λάθος. Από την άλλη, είχε ένα ένστικτο που τον οδηγούσε στις ορθές αποφάσεις, ίσως γιατί αφουγκραζόταν με σωστό τρόπο την κοινή γνώμη, ειδικά του κόσμου του Παναθηναϊκού.
Στιγμές με τον Παύλο
Έχουν γραφτεί πολλές ιστορίες για τον “κύριο Παύλο”. Όσοι ασχολήθηκαν με το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, είχαν κάτι να διηγηθούν. Το 1992 όταν στην επίθεση που είχε γίνει στα δημοσιογραφικά του ΣΕΦ (σε αγώνα Πανιωνίου-Παναθηναϊκού) είχα δεχθεί ένα χτύπημα από οπαδό του ΠΑΟ, ήρθε αμέσως να δει την κατάστασή μου: “Αν θες γιατρό, να μου το πεις. Ζητάω συγγνώμη, απ’ όλους στον Παναθηναϊκό”.
Δεν είχα πάθει κάτι σοβαρό. Είδα, όμως, ότι είχε στενοχωρηθεί στα αλήθεια. Με ξαναπήρε τηλέφωνο: “Και πάλι συγγνώμη” είπε. Έτσι ήταν ο Π.Γιαννακόπουλος. Προτιμούσε την άμεση επαφή, έπαιρνε τηλέφωνο ο ίδιος στις εφημερίδες για να αναγγείλει τη μεταγραφή του … τάδε αθλητή. Το 1993 ανέλαβα το Γραφείο Τύπου του ΤΑΚ (μετέπειτα ΚΑΕ) Ολυμπιακός. Ήταν το καλοκαίρι, που οι “πράσινοι” είχαν βάλει στο μάτι το Νικο Γκάλη. Ένα ζεστό απόγευμα, θυμάμαι, ήμουν στα Γραφεία της Απογευματινής στην οποία εργαζόμουν. Χτυπάει το τηλέφωνο και ακολουθεί ο … εξής διάλογος
“Παύλος Γιαννακόπουλος, εδώ. Ποιος είναι…”
” Ο Γιάννης Φιλέρης, πρόεδρε…”
” Παιδί μου, γράψε ότι ο Παναθηναϊκός αποσύρεται από την υπόθεση Γκάλη. Κι επειδή εσύ το ξέρεις, πόσα του έδωσε ο Ολυμπιακός;”
” Πρόεδρε, ειλικρινά δε γνωρίζω…”
“Καλά, σε παίρνω σε πέντε λεπτά”.
Πράγματι μετά από πέντε λεπτά, χτυπάει ξανά το τηλέφωνο: “Παιδί μου γράψε ότι ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του αθλητή Γκάλη”. Με τον Γκάλη είχε μια ιδιαίτερη σχέση. Τον εκτιμούσε πάρα πολύ. Όταν ένα χρόνο μετά ο Νικ σηκώθηκε και έφυγε από το Μετς, γιατί δεν ήθελε να καθίσει στον πάγκο όπως είχε αποφασίσει ο μακαρίτης Κώστας Πολίτης, έκανε τα πάντα για την επιστροφή του μεγάλου άσου. Το έφερε βαρέως που δεν κατάφερε να τον μεταπείσει…
Ζούσε σε μια υπερένταση, νομίζω ότι του έδινε χρόνια ζωής η ενασχόληση με τον ΠΑΟ. Είχε μια τεράστια ζωτικότητα και εκρήξεις, που δεν τις περίμενες. Το 2002, στον τελικό της Μπολόνια, σηκώνομαι από τη θέση μου και τον συναντώ μαζί με τον Θανάση να … είναι σχεδόν έξαλλοι με τη διαιτησία. Μια ώρα αργότερα πανηγύριζαν την κατάκτηση του τροπαίου. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με πιάνει από το χέρι και μου λέει: “Θέλω να σε ευχαριστήσω προσωπικά για τη μετάδοση σου από το Μάτζικ (σ.σ είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα του φάιναλ-φορ). Ξέρω τι ομάδα είσαι, αλλά σήμερα μας έκανες όλους υπερήφανους…”
Οι μεγάλες αποφάσεις του
Υπάρχουν πολλές και σημαντικές αποφάσεις στη διαδρομή του Παύλου Γιαννακόπουλου στον Παναθηναϊκό. Θα ξεχωρίσουμε τρεις:
Η πρώτη … δεν ευοδώθηκε ποτέ. Ήταν η συμφωνία με τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος περίμενε το τέλος του Ευρωμπάσκετ ’93, για να ανακοινώσει τη μεταγραφή του μέγιστου Κροάτη. Το τραγικό δυστύχημα στο Μόναχο, δεν έκανε ποτέ πραγματικότητα το σενάριο Ντράζεν-ΠΑΟ, αν και ο ίδιος ο Πέτροβιτς, σε συνέντευξή μόλις τέσσερις μέρες πριν από το θάνατό του είχε δηλώσει στον Β.Σκουντή και το ‘Τρίποντο’: “Έρχομαι στον ΠΑΟ για να πάρουμε τα πάντα”.
Η δεύτερη προκάλεσε σοκ σε ολόκληρο τον μπασκετικό πλανήτη. Ήταν η συμφωνία με τον Ντομινίκ Ουίλκινς! Ο Αμερικανός σούπερ-σταρ μπορεί να μην άλλαξε τον χάρτη στην Ελλάδα (ο Ολυμπιακός θριάμβευσε με το 72-38 στο τέλος της σεζόν και τον Ντομινίκ … εξοστρακισμένο στις ΗΠΑ) αλλά έδωσε στον ΠΑΟ την αίγλη της ομάδας που είχε στις τάξεις της τον κορυφαίο Αμερικανό που ήρθε ποτέ στην Ευρώπη. Κάπως έτσι έφτασε μέχρι το φάιναλ-φορ στο Παρίσι, όπου ο Ουίλκινς έδωσε ρέστα και ο Παναθηναϊκός πήρε το πρώτο του τρόπαιο στην Ευρωλίγκα.
Και η τρίτη, ίσως η πιο σημαντική, ήταν ένας προπονητής. Το καλοκαίρι του ’99 ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει για δεύτερη φορά το πρωτάθλημα, αλλά οι σχέσεις της διοίκησης με τον προπονητή Σούμποτιτς (και τον Ράτζα) βρίσκονται σε οριακό επίπεδο. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος και ο Τάκης Μπαλτάκος έχουν συμφωνήσει με τον Γιάννη Ιωαννίδη (!) και ενώ ο ΠΑΟ γιορτάζει τον τίτλο, έξω από το κλαμπ που βρίσκεται η ομάδα, γίνεται ολόκληρη κουβέντα με τους οργανωμένους οπαδούς οι οποίοι αντιτίθενται σφόδρα στον ‘ξανθό’. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, αντιλαμβάνεται ότι η κόντρα δεν βοηθάει κανέναν και βάζει τέλος στις συζητήσεις με τον Ιωαννίδη. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ο εκλεκτός και μια άλλη εποχή ξημερώνει για τον Παναθηναϊκό…
