Ο Μπούσης δεν βγήκε από ταινία του Σκορσέζε

"Show me the money", φώναζε ο Τομ Κρουζ 22 χρόνια πριν, στο 'Jerry Maguire' με φωνή που διαπερνούσε το πανί της μεγάλης οθόνης. "Show me the money", σε μία από τις κλασικότερες ατάκες στην ιστορία του κινηματογράφου, αυτή που στον επιχειρηματικό κόσμο αποτελεί τη βάση κάθε συζήτησης.

Ο εξ Αμερικής, ομογενής επιχειρηματίας, Μιχάλης Μπούσης, δεν χρειάστηκε να ακούσει στα αυτιά του τις συγκεκριμένες λέξεις όταν κυκλοφόρησε το όνομά του για το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ ΟΦΗ. Ένα γκουγκλάρισμα ήταν αρκετό για το 'who is who' του εξ Αργολίδος ανθρώπου που από το πρωί της Πέμπτης είναι το πρόσωπο της επικαιρότητας στην Κρήτη.

Οι Σαμαράδες αποτελούν εγγύηση

Ο Μπούσης δεν είναι ο 'θείος από το Αμέρικα', με τα δολάρια να τρέχουν από τις τσέπες. Δεν θέλει να είναι αυτό. Ο Ελληνοαμερικάνος ακολούθησε έναν διαφορετικό, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, δρόμο. Οι υποσχέσεις είναι για τους... πρωθυπουργούς, τα 'θα' είναι για τις ψήφους. Στον Μπούση, τον αγγίζει το συναίσθημα.

Όλο αυτό άρχισε από τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά. Η ομάδα αίματος γράφει ΟΦΗ, δεν χρειαζόταν να καταθέσουν πιστοποιητικό συναισθηματικού δεσίματος με την κρητική ομάδα. Ο ένας μεγαλούργησε επί Γκέραρντ, έγραψε τη δική του ιστορία στον ΟΦΗ, αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο στα δρώμενα του συλλόγου. Ο δεύτερος άρχισε από τις Ακαδημίες, έφυγε για το εξωτερικό, έκανε σπουδαία καριέρα, είχε πάντοτε το όνειρο να φορέσει τη φανέλα του ΟΦΗ και να μπει με αυτή στο Γεντί Κουλέ, αλλά η μοίρα το έφερε έτσι και θα ασχοληθεί από άλλο πόστο με την αγαπημένη του ομάδα.

"Αυτό το όνειρο δεν θα πραγματοποιηθεί, αλλά σημασία είναι ότι είμαστε εδώ και θα προσφέρουμε από άλλο πόστο", ήταν από τις λίγες κουβέντες στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης. Εκεί όπου παρουσιάστηκε το πλάνο του νέου ΟΦΗ. Του ΟΦΗ του Μπούση.

Οι Σαμαράδες (όπως του αποκαλεί ο νέος ισχυρός άνδρας της ομάδας) έτρεξαν, μόχθησαν και τον έπεισαν να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο πρότζεκτ. Ακούμπησαν στο συναίσθημά του και ο ίδιος έκανε ακριβώς αυτό σε όσα δήλωσε στους δημοσιογράφους.

Με την ελληνοαμερικάνικη προφορά και το σίγμα τελικό σε κάθε αναφορά του στον ΟΦΗ, ο Μιχάλης Μπούσης έδειξε πάνω απ' όλα σοβαρός άνθρωπος. Ούτε μεγάλα λόγια ούτε υποσχέσεις. Ακόμα και στην ερώτηση για το ενδεχόμενο κατασκευής νέου γηπέδου στην ομάδα ήταν προετοιμασμένος. "Όλα στην ώρα τους. Όπως τα παιδιά. Πρώτα αρχίζουν το νηπιαγωγείο και μετά πηγαίνουν στις άλλες τάξεις".

Ο Μπούσης δεν είναι Σαββίδης

Ευγενέστατος στις κοινωνικές του επαφές. Είναι αυτό που λέμε στην Ελλάδα και στην Αμερική δεν έχει μετάφραση, 'κιμπάρης' στα συναισθήματά του. Θα σου σφίξει το χέρι, θα σου μιλήσει, αλλά όταν η κουβέντα φτάσει στις μπίζνες, εκεί θα δεις άλλον Μπούση.

Μέχρι να κάτσει στο πάνελ ήταν ο περιχαρής και προσηνής Μπούσης. Όταν η συζήτηση πήγε στα πλάνα έγινε ο επιχειρηματίας Μπούσης. Όχι ο 'killer' που θέλει να βγάλει λεφτά, όχι από αυτούς που βλέπουμε στις ταινίες του Σκορσέζε. Ο επιχειρηματίας που έχει πλάνο, που θα αρχίσει από το Α και θα καταλήξει στο Ω. Με υπομονή και επιμονή. Αυτός που αρχίζει το χτίσιμο από τη βάση.

Η ατάκα του "πρωταρχικός στόχος του ΟΦΗ είναι η αποφυγή του υποβιβασμού" ίσως να ξίνισε πολλούς. Αυτούς που συνηθισμένοι από την ελληνική νοοτροπία περίμεναν παχιά λόγια. Μεταγραφές, 'βόμβες', μεγαλεία, ίσως και επίδειξη δύναμης προς τους... απέναντι. Ο Μπούσης έδειξε ακριβώς το αντίθετο. Άνθρωπος με πλάνο, επιχειρηματίας που ξέρει πως να επενδύει, χαρακτήρας που λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

"Ξέρετε, στην Αμερική υπάρχει η νοοτροπία πως η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές, όχι για δουλειές", είπε χαρακτηριστικά σε μία αποστροφή των δηλώσεών του την Πέμπτη. Κι εκεί ακριβώς ήταν που με μία του ατάκα έδειξε ξεκάθαρα τα σχέδιά του: "Δυστυχώς γι' αυτούς, δεν τους άκουσα".

Το ερώτημα που γεννάται από όλα αυτά είναι ένα: αντέχει ο Έλληνας οπαδός να κάνει υπομονή; Αντέχει να περιμένει μέχρι να υλοποιηθεί το πλάνο του κάθε Μπούση;

Ο κόσμος έμαθε να περιμένει

Αν θέλετε να μιλήσουμε με το χέρι στην καρδιά, όχι. Αυτό, τουλάχιστον, έχει δείξει η σύγχρονη ιστορία. Μόνο που στον ΟΦΗ είναι αλλιώς. Ο Μπούσης δεν είναι μόνος, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος. Έχει δίπλα του τους Σαμαράδες και τον Πουρσανίδη. Από μόνο του αυτό φτάνει για ασπίδα προστασίας, για να μπορέσει να υλοποιήσει με ηρεμία ό,τι έχει στο μυαλό του.

Να ξέρετε πως στον ΟΦΗ τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σχέση με άλλες ομάδες. Στον ΟΦΗ έχουν μάθει να περιμένουν. Περίμεναν την 'ανεξαρτησία' τους, περίμεναν την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, περίμεναν τον άνθρωπο που θα έρθει να τους σώσει.

Για τον κόσμο του ΟΦΗ η χαρά δεν είναι ότι ήρθε ο Μπούσης. Η χαρά είναι ότι ο Μπούσης είναι το πρώτο διαφορετικό πρόσωπο στο τιμόνι της ΠΑΕ μετά από 30 χρόνια. Και είναι ο πρώτος, μετά τον Γκέραρντ και τον Θόδωρο, που ακούμπησε στο συναίσθημα. Έγινε από την πρώτη μέρα 'ο δικός τους άνθρωπος'.

(φωτογραφίες: Eurokinissi)