Ο Χόρχε Μάζβινταλ είναι too much για τον Κόνορ ΜακΓκρέγκορ

O Κόνορ ΜακΓκρέγκορ έχει πει πως θέλει να δώσει τρεις αγώνες μέσα στο 2020, πριν κάνει το comeback στα οκτάγωνα του UFC. O πρώτος έγινε το Γενάρη, όταν νίκησε τον Σερόνε. Μένουν άλλοι δύο. Δεν έχει ενημερώσει για την κατηγορία στην οποία θα αγωνιστεί. Έχει μόνο πει πως οραματίζεται τον εαυτό΄του σε mega-fight, με αντίπαλο κάποιων εξ των superstars του UFC.

Την Πέμπτη 14/5 έκανε spam στα social media, με καταιγισμός μηνυμάτων εναντίον των πάντων. Μετά έκανε μια παύση ‘πυρών’ στον Χαμπίμπ Νουρμαγκομέντοφ, του οποίο ο πατέρας είναι σε κώμα, σε στρατιωτικό νοσοκομείο της Μόσχας “όπου δεν επιτρέπονται οι επισκέψεις”. Ο Ιρλανδός ευχήθηκε περιστατικά. Σε όλους τους άλλους, ευχήθηκε να μην πέσουν στα χέρια του. Μεταξύ άλλων, απείλησε τον Τζάστιν Γκέιτσι πως ‘I will f… butcher you’. Ο Γκέιτσι είναι ο επόμενος αντίπαλος του Νουρμαγκομέντοφ, για τη ζώνη lightweight, με τον αγώνα να ‘χει τοποθετηθεί στο Σεπτέμβρη. Ο πιο ακριβοπληρωμένος μαχητής του UFC μπορεί πάντα να επιστρέψει στην welterweight και να βρεθεί με τον Νέιτ Ντίαζ, σε αγώνα που περιμένει όλος ο κόσμος -δεδομένου ότι ο τελευταίος είχε διακόψει το αήττητο του ΜακΓκρέγκορ το Μάρτιο του 2016, με τον Ιρλανδό να ρεφάρει τον Αύγουστο του ίδιου έτους και τον τρίτο αγώνα να εκκρεμεί ακόμα.

Έλα όμως, που ο Ντίαζ έχασε στην τελευταία του εμφάνιση σε οκτάγωνο από τον Χόρχε Μάζβινταλ. O Ιρλανδός άφησε να εννοηθεί πως δεν βλέπει τον Αμερικανό -o oποίος και προφανώς τον κάλεσε να τα ‘πουν’. Μάλλον για τα μάτια του κόσμου, γιατί αν κρίνεις από όσα έχει κάνει ο Μάζβινταλ θα καταλάβεις πως ο ΜακΓκρέγκορ δεν πρέπει να θέλει πολύ να βρεθεί απέναντι του. Να σου εξηγήσω τώρα, και το γιατί, καθώς ο Μάζβινταλ είναι η σημερινή μας ιστορία.

Γεννήθηκε στο Μαϊάμι της Φλόριντα, στις 12/11 του 1984. Ο πατέρας του είναι Κουβανός. Είχε αφήσει, στα 14, τη χώρα του, με ένα φίλο του και το θείο του φίλου. Επιβιβάστηκαν σε αυτοσχέδια βάρκα, φτιαγμένη από λάστιχα φορτηγού. Έμειναν στα ανοιχτά για επτά ημέρες, πριν καταλήξουν στις Παρθένες Νήσους, το 1971. Όπως συμβαίνει συνήθως, με όλα όσα ζούμε και ανακαλούμε με απόσταση χρόνου, στις διηγήσεις που έκανε στο γιο του για την Κούβα είχε να πει μόνο τα καλά. Τα πάρτι στους δρόμους, το ρούμι, τη διασκέδαση.

Ως παιδί, ο Χόρχε Μάζβινταλ Sr έβγαζε λεφτά -για να ζήσει-, πουλώντας ψάρια που έπιανε στις καταδύσεις που έκανε με το ψαροτούφεκο του. Η οικογένεια του ήταν σε αξιοπρεπή κατάσταση. Όχι πλούσια, μηδέ φτωχή. Ο παππούς του εργαζόταν ως οδηγός λεωφορείου, πριν αλλάξει το καθεστώς στην Κούβα και μαζί του η ζωή στο βαθμό που η φαμίλια έχασε τα πάντα. Και τότε ήταν που ο πρεσβύτερος Μαζβιντάλ έφυγε. Στις Παρθένες Νήσους δεν είχε κανέναν. Η κυβέρνηση του έδωσε στέγη και τον έστειλε στο σχολείο. “Ήταν σε γειτονιά μαύρων και όλοι μιλούσαν αγγλικά. Εγώ ήξερα μόνο ισπανικά. Τσακωνόμουν κάθε μέρα. Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δεν μπορούσα καν να συνεννοηθώ. Οπότε εγκατέλειψα”, είχε πει στο Fightland.

“Όταν είχα ρωτήσει τον μπαμπά μου πώς τόλμησε να φύγει, στα 14 από την Κούβα μου είχε πει ‘θα αποφάσιζαν άλλοι για εμένα ποιο χρώμα θα μου αρέσει ή για όσα θα μπορούσα να κάνω, οπότε αποφάσισα να φύγω‘”.

Από τις Παρθένες Νήσους πήγε στην Καλιφόρνια. Εργάστηκε αρχικά σε οικοδομές. Χρειαζόταν όμως, και συμπλήρωμα για να ζήσει. Καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης, λόγω ανθρωποκτονίας. Αποφυλακίστηκε, γνώρισε την Περουβιανή σύντροφο του και το 1986 απέκτησαν τον Χόρχε Jr.

Πατέρας και γιος έκαναν μαραθώνιο ταινιών κουνγκ φου, κάθε Σάββατο. Αγόραζε στο γιο του ντόνατ και γάλα και παρακολουθούσαν αγώνες όλο το απόγευμα, έως ότου τον μικρό τον έπαιρνε ο ύπνος. Οι δυο τους ήταν οι καλύτεροι φίλοι. Ώσπου μια μέρα, όταν ο Χόρχε ήταν 4, ο πατέρας του εξαφανίστηκε. Για πάντα. Σιγά σιγά το ‘γιατί’ του Χόρχε έγινε οργή και μετά μίσος προς τον μπαμπά του. Η ‘Μάμα Ντιουκς’, όπως αποκαλεί τη μαμά του, δεν του ‘χε πει την αλήθεια για τις δραστηριότητες του μπαμπά του ‘για να με προφυλάξει’. Ήξερε πως ο μπαμπάς είχε πάει στον στρατό. Η μαμά του πουλούσε ψωμί για να βγάλει τα προς το ζην. Από όταν το παιδί της ήταν 7 έως ότου έγινε 13 ζούσαν στο δώμα πολυκατοικίας πολυκατοικία πέντε ορόφων. Ο ανελκυστήρας χαλούσε μια φορά το μήνα. ‘Κατ’ αυτόν τον τρόπο έγινα καλός στο να τρέχω σε σκάλες‘.

Σε εκείνη τη γειτονιά -μια από τις χειρότερες του Μαϊάμι- ανακάλυψε πως είναι bad m… f…, όπως είπε στο ESPN. Ήταν υπερενεργητικό παιδί στο βαθμό που η μαμά του δεν τον άφηνε να πάει καν στα γενέθλια του εξάδελφου του, γιατί δημιουργούσε προβλήματα. Εκείνος εξηγεί πως οι τσακωμοί ήταν ο τρόπος που ‘χε για να εκτονώνει την ενέργεια που τον ‘έπνιγε’. Του άρεσε και ο ανταγωνισμός. Σε ό,τι και αν έκανε. Συμπεριλαμβανομένης της salsa.

“Σε αυτούς τους καβγάδες συνειδητοποίησα πως είχα κάτι διαφορετικό από όλους τους άλλους”, είχε πει στo BBC. Θυμήθηκε και τη μέρα που ήλθε σε αυτήν τη συνειδητοποίηση. “Ήμουν 9 χρόνων και έκανα ποδήλατο με τους φίλους μου, όταν μας σταμάτησαν κάτι τύποι μεγαλύτεροι από εμάς. Ένας με άρπαξε από την μπλούζα και έβγαλε μαχαίρι, απαιτώντας να του δώσω το ποδήλατο μου. Φοβήθηκα. Είχε μαχαίρι. Υπήρχε όμως, ένας φράχτης ανάμεσα μας. Οπότε τραβήχτηκα προς τα πίσω, ελευθερώθηκα και απέδρασα. Έξι μήνες μετά, κάποιος χαστούκισε ένα φίλο, στο σχολείο. Όταν του ζήτησα να μου δείξει ποιος είναι, διαπίστωσα πως ήταν αυτός που με είχε αρπάξει. Από τις ταινίες κουνγκ φου που ‘χα δει, ήξερα πώς να ρίχνω μπουνιές. Τον πέτυχα στην καφετέρια του σχολείου. Του έριξα μια, μετά τον χτύπησα με το κεφάλι και διέλυσα τη μύτη του”.

Στα 13 θυμάται πως είχε ‘φάει’ το χειρότερο ξύλο της ζωής του. Ήταν αμέτρητα τα περιστατικά με τσακωμούς του, αλλά εκείνη την ημέρα τη θυμάται σαν να ήταν χθες. Ήταν μόνος του εναντίον πολλών. Κατέληξε στο νοσοκομείο. “Ήταν η μόνη φορά που τσακώθηκα και η ημέρα μου δεν τελείωσε με ξύλο από τη μητέρα μου. Αυτό που σκέφτηκα ήταν πως έπρεπε να βρω έναν τρόπο, ώστε να μπορώ να είμαι αποτελεσματικός σε ανάλογες περιπτώσεις. Αναρωτήθηκα ποιον μπορούσα να ρωτήσω για το τι μπορώ να κάνω. Κατέληξα στον πατέρα μου”.

Τότε ήταν που η μητέρα του του αποκάλυψε πως ο μπαμπάς του ήταν στη φυλακή. Είχε καταδικαστεί σε 18 χρόνια, για διακίνηση ναρκωτικών. “Με είχαν αποβάλει από το σχολείο, γιατί δημιουργούσα συνεχώς προβλήματα και η μαμά μου μου είπε ‘θα καταλήξεις σαν τον πατέρα σου’. Της είπα ‘πού, στον στρατό;’. Μου απάντησε ‘όχι, στη φυλακή’”.

Από τότε άρχισε να επισκέπτεται τον Χόρχε Sr τακτικά. Ένα από τα πράγματα που έμαθε ήταν πως ο μπαμπάς του ήθελε να του αποκαλύψει την αλήθεια, αλλά δεν το έκανε από σεβασμό στη μάνα του παιδιού -που δεν ήθελε να διαταράξει το ψυχισμό του γιου της. Ο Χόρχε Sr εξελίχθηκε στον άνθρωπο που κρατούσε τον μαχητή από τις χειρότερες αποφάσεις της ζωής του. Όπως τότε που ήθελε να βρει εκείνους που τον είχαν στείλει στο νοσοκομείο, για να τους τακτοποιήσει -έναν προς έναν. “Μου είπε πως θα καταλήξω στη φυλακή. Το θυμάμαι σαν να έγινε χθες”. Το 2007 (όταν ο πρωταθλητής ήταν 21) ο Χόρχε Sr αποφυλακίστηκε, με περιοριστικούς όρους. “Ήταν η πρώτη φορά που τον πήρα αγκαλιά, έπειτα από μια δεκαετία”. Ήταν ήδη επαγγελματίας μαχητής μια τετραετία.

Αυτή η ιστορία ξεκίνησε από τα 14 όταν άρχισε να πηγαίνει σε γυμναστήριο, για να μάθει πυγμαχία, μετά το σχολείο -όπου ήταν στην ομάδα πάλης, αλλά έχασε το δικαίωμα συμμετοχής λόγω κακών βαθμών. Στα 18 άρχισε να μαθαίνει mixed martial arts. Άρχισε να μετέχει και σε -οργανωμένους- αγώνες του δρόμου. Ο ορισμός αυτών θέλει δυο ανθρώπους να συμφωνούν να παλέψουν, χωρίς να προκαλέσουν κακό σε όσους άλλους είναι στο χώρο ή καταστροφές στο χώρο που γίνεται ο αγώνας. Η διαδικασία δεν είναι απόλυτα νόμιμη, ούτε απόλυτα παράνομη.

“Ποτέ δεν αγχώθηκα με τη νομιμότητα των street fights, γιατί υπογράφαμε το ίδιο χαρτί οι αντίπαλοι. Είχα ένα άγχος να μην τραυματίσω σοβαρά τον αντίπαλο μου. Όταν παίζεις σε αυλές, αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις απόλυτα. Τα πάντα μπορούν να συμβούν. Για παράδειγμα, μπορεί να τσατιστεί ο φίλος του αντίπαλου σου και να σου επιτεθεί με μαχαίρι ή όπλο. Δεν υπάρχουν γιατροί και νοσοκόμες”.

Σε αυτούς τους αγώνες συνδύαζε ό,τι είχε μάθει από street fights, πυγμαχία και MMA. Τα σχετικά videos των street fights ‘ανέβαιναν’ στο YouTube. Αυτό συνέβη και με το υλικό του αγώνα που έδωσε ο Μάζβινταλ με τον Ρέι Φουέντες, προστατευόμενο του ‘Kimbo Slice’ (το Rolling Stone είχε χαρακτηρίσει τον Κέβιν Φέργκιουσον που ‘χε το παρατσούκλι που μόλις διάβασες ως ‘King of the web brawlers’).

“Θυμάμαι πως καθόμουν στο drive-through των McDonalds όταν με πήρε τηλέφωνο κάποιος, για να με ρωτήσει αν ήθελα να αντιμετωπίσω τον Ρέι. Ήταν ο αείμνηστος, Kimbo Slice. Πηγαίναμε στο ίδιο γυμναστήριο. Με είχε δυο κάποιες φορές, είχαμε δημιουργήσει μια κάποια σχέση. Με ρώτησε λοιπόν, αν ήθελα να παλέψω στην αυλή του. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία”. Μετά την πρώτη νίκη του Μάζβινταλ -σε ηλικία 18 χρόνων- επί του Φουέντες, συμφώνησαν να δώσουν rematch. Νίκησε πάλι ο Μάζβινταλ. Αυτό το video είχε 12 εκατομμύρια views. Ο ‘Κίμπο Σλάις’ πλησίαζε το νικητή και του πρότεινε να αγωνιστεί, για περισσότερα λεφτά. Ήταν η εποχή που εκείνος σκεφτόταν πως θέλει να γίνει επαγγελματίας, γιατί όπως του ‘χε πει ο προπονητής του ‘δεν θέλω να σε ακολουθήσω στο ταξίδι που κάνεις στους αγώνες του δρόμου. Αν γίνεις επαγγελματίας, μπορείς να γίνεις πρωταθλητής. Και σε αυτό το ταξίδι θα ήθελα να είμαι δίπλα σου‘. Ο σημερινός πρωταγωνιστής είπε χρόνια μετά ότι “αυτή ήταν μια από τις πιο σημαντικές μέρες της ζωής μου‘”.

Αυτό που έκανε έως τότε ήταν να πηγαίνει η παρέα σε άλλες γειτονιές,να βρίσκει τον πιο δυνατό μαχητή και να ‘κλείνει’ αγώνα με τον Μάζβινταλ. Μετά ‘έπεφταν’ τα στοιχήματα. Αν κέρδιζε ο Μάζβινταλ, κερνούσε τους φίλους και συνεργάτες του στα McDonalds. Τα λεφτά δεν του έφταναν για νοίκι -ζούσε πια, μόνος του- και κοιμόταν συνήθως στο αυτοκίνητο του, το οποίο είχε παρκάρει έξω από το γυμναστήριο όπου έκανε προπονήσεις. Όταν άλλαξε τακτική, όλα έγιναν καλύτερα. “Στην αρχή είχα το στίγμα του street fighter. Με θεωρούσαν ύποπτο για όλα. Δεν έχασα ποτέ ζύγισμα και δεν προκάλεσα ποτέ το παραμικρό πρόβλημα”. Ακόμα έχει για παρατσούκλι το Street Judas.

Nίκησε, με ομόφωνη απόφαση, το ντεμπούτο του στο kickboxing, στις 11/4 του 2003 και με τεχνικό νοκ άουτ τον Τζο Λόζον, εκ των υστέρων μέλος του UFC. Συνέχισε τις κυρίαρχες νίκες, πριν υπογράψει με το Bellator, το 2009, ενώ η εταιρία promotion ΜΜΑ -δεύτερη μεγαλύτερη των ΗΠΑ, μετά το UFC-, ήταν στη δεύτερη χρονιά της. Για την ιστορία, bellātor σημαίνει πολεμιστής. Στον πρώτο αγώνα νίκησε. Στο δεύτερο έζησε ‘την υποταγή της χρονιάς’ από τον Τόμπι Ιμάντα. Επέστρεψε με νίκη, πριν τον αποδεσμεύσει η εταιρία και αλλάξει κατηγορία (πέρασε από τη lightweight στην welterweight). Η δοκιμή ήταν αποτυχημένη, καθώς έχασε από τον Πολ Ντέιλι. Γύρισε στα γνωστά και συμφώνησε να γίνει μέλος της Strikeforce (οργανισμός kickboxing και Mixed Martial Arts), το 2011. Δυο χρόνια μετά τον έκανε δικό του το UFC, τον έβαλε στη welterweight και long story short φτάσαμε το Νοέμβριο του 2019 στον αγώνα που έδωσε τη ζώνη ‘baddest motherfucker’, όπως είχε πει η διοργανώτρια αρχή.

Τον Ιούνιο του 2019, όταν ήταν ήδη πατέρας 3 παιδιών -τα απέκτησε με την Ιμάν Κάγουα με την οποία δεν έχουν παντρευτεί, αλλά είναι μαζί μια δεκαετία- το ESPN του ζήτησε να γράψει ένα γράμμα στον πατέρα του, για να του το παραδώσουν ανήμερα της ‘ημέρας του πατέρα’. Αυτό που δεν ήξερε, την ώρα που μιλούσε στο μέσο, ήταν πως ο μπαμπάς του ήταν στο διπλανό δωμάτιο και τον άκουγε.

“Τι κάνεις; Είμαι ο γιος σου. Μου έδειξες τι σημαίνει να είσαι άνδρας, πώς να είμαι πατέρας και ότι ακόμα και όταν η ζωή δεν είναι καλή, συνεχίζεις να προσπαθείς μέχρι να γίνει καλή. Μέχρι να κάνεις αυτόν τον κόσμο ό,τι θέλεις να γίνει. Είσαι ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσα να έχω. Αν κάποιος βλέπει έναν αξιοπρεπή άνθρωπο σε εμένα, είναι γιατί εσύ με έκανες αξιοπρεπή. Σε αγαπώ από τα βάθη της ψυχής μου. Θα κερδίσουμε και αυτή τη ζώνη μαζί -αυτή που διάβασες από πάνω. Σε αγαπώ”. Ο πατέρας του εισέβαλε στο χώρο που ήταν ο Μάσβινταλ, τον αγκάλιασε και του είπε ‘σε αγαπώ μικρέ μου Κουβανέ’. Εκείνος τον διόρθωσε, λέγοντας του ‘είμαι Αμερικανός, φίλε μου’. Ο Χόρχε Sr εξήγησε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο γιος του του λέει αυτά τα λόγια. “Μιλάμε πολύ μεταξύ μας. Διδάσκουμε ο ένας τον άλλον” (ο μαχητής-φόβητρο καθόταν σαν μωρό στην αγκαλιά του). “Προσπαθώ να τον κατευθύνω όσο καλύτερα μπορώ, για να μην κάνει τα λάθη που έκανα εγώ. Αυτό θέλω: να φροντίσω το μωρό μου”. Το γιος του σχολίασε πως ‘είμαι επικίνδυνο μωρό’, με τον πατέρα του να λέει ‘παραμένεις ωστόσο, το μωρό μου’. Του είπε ‘το ξέρω’. Όπως ξέρει και ότι θα συνεχίσει να είναι επικίνδυνος στα οκτάγωνα.