Ο Τζα Μοράντ είναι ό,τι πιο cool υπάρχει φέτος στο NCAA
Από εκεί που δεν ασχολείτο μαζί του άνθρωπος, πλέον φιγουράρει ως 'ο πρώτος πόιντ γκαρντ που θα βρει ομάδα στο 2019 ΝΒΑ draft'. Ο Τζα Μοράντ δούλεψε πολύ για να 'υπάρξει' στα σημειωματάρια των scouts. Πλέον είναι σε αυτά όλων των οργανισμών του ΝΒΑ. Δες τους λόγους.
Δεν είναι ο πρώτος δευτεροετής mid-major κολεγίου (ανήκουν στην Division I, αλλά όχι στις Power Five περιφέρειες -ACC, Big 10, Big 12, Pac-12 και SEC ) που κατάφερε να αναρριχηθεί στα rankings των ειδικών, οι οποίοι αξιολογούν το ‘νέο αίμα’ πριν κάθε NBA draft. Είναι αυτός που έκανε το μεγαλύτερο άλμα #diplis.
Από το “κανένα αποτέλεσμα” στην αναζήτηση του ονόματος του, ο ύψους 1.90 point guard, Τemetrius Jamel ‘Ja’ Morant (Τζα Μοράντ) τοποθετήθηκε σε τίτλους που συνοδεύονταν με φράσεις όπως “ το lottery pick που δεν είχες ξανακούσει” και “ ο παίκτης που ‘χει πια την προσοχή όλων”, με τους Καβς να τον έχουν πια στο μυαλό τους -διότι έχουν πολλές πιθανότητες να επιλέξουν στην πρώτη τριάδα του επικείμενου ΝΒΑ draft.
Οι ειδήμονες συμφωνούν στο ότι ο Μοράντ θα είναι ο πρώτος πόιντ γκαρντ που θα επιλεγεί το βράδυ της 20ης Ιουνίου, στο Barclays Center του Μπρούκλιν “γιατί υπάρχουν ομάδες που τον βλέπουν και μπορούν να ονειρευτούν τη δική τους εκδοχή του Ντι’ Άαρον Φοξ“.
Οι λόγοι που έχει περάσει πάνω (πάλι #diplis) από τα φαβορί που υπήρχαν πριν δοθεί το τζάμπολ της αγωνιστικής περιόδου 2018-19 και σύμφωνα με τις νυν εκτιμήσεις θα βρει δουλειά από τους πρώτους, είναι κυρίως φάσεις σαν και αυτήν.
Σου θυμίζει κάτι. Να σε βοηθήσω.
Το συνέχισε από εκεί και μια εβδομάδα αργότερα έκανε αυτό. Πριν πατήσεις το play, μάθε πως δεν είχε σχέση με τα social media, ώσπου τα καρφώματα του άρχισαν να εμφανίζονται σε λογαριασμούς άλλων και έκαναν θραύση.
Τα καρφώματα που δούλευε καθημερινά με τον πατέρα του -πηδώντας πάνω από ρόδες φορτηγών, για δυο ώρες- είναι ένας από τους λόγους που έγινε διάσημος και γνωστός πια ως “dunking highlight machine”. Συνολικά φέτος έχει 24.3 πόντους ανά αγώνα, 5.9 ριμπάουντ, 10.6 ασίστ, 1.8 κλεψίματα, με ποσοστό στα σουτ που φτάνει το 54.4% και εκείνο των τρίποντων στα 34.2%.
Την εβδομάδα 14-20/1 είχε 33.5 πόντους (56.7% στα σουτ), 10.5 ασίστ, 3 κλεψίματα και 3 ριμπάουντ και αναδείχθηκε “ο καλύτερος παίκτης” από το CBS Sports. H ομάδα του είχε φτάσει το 15-2 και χαρακτηριζόταν ως μια εξ αυτών που θα φτάσουν στο NCAA Tournament και η πιο πιθανή να εξελιχθεί σε ‘σταχτοπούτα’.
> Στις 19/1 μέτρησε 40 πόντους, 11 ασίστ και 5 κλεψίματα εναντίον του Southern Illinois-Edwardsville. Ήταν η πρώτη φορά, σε 20 χρόνια, που παίκτης της Division I έφτασε στα συγκεκριμένα νούμερα, στην κανονική περίοδο.
> Είναι στο Νο1 του πίνακα με τις ασίστ (10.7 ανά αγώνα) σε όλες τις ΗΠΑ. Ο δεύτερος έχει 8.2 κατά μ.ο.
> Αν συνεχίσει με αυτόν το ρυθμό, θα γίνει ο πρώτος που είχε ως μέσο όρο τουλάχιστον 20 πόντους και 10 ααίστ, από τότε που άρχισαν να καταγράφουν τις τελικές πάσες (1983-84).
> Παίζει το 93.4% των λεπτών στους αγώνες της ομάδας του.
> Χρησιμοποιεί το 35% των κατοχών. Έχει 59.1% στην αποτελεσματικότητα των σουτ (76.8% στις βολές, 61.7% στα δίποντα και 35% στα τρίποντα -πάνω στα οποία δουλεύει).
> Έχει και 5.1 λάθη, ανά ματς. Αλλά αυτό διορθώνεται.
Ναι, αλλά γιατί δεν του έδωσε κάποιο μεγαλύτερο κολέγιο σημασία;
“ Στη South Carolina υπάρχει πολύ ταλέντο” είχε πει ο ίδιος πέρυσι στη The News. “ Υπάρχουν πάρα πολλά ονόματα στην περιοχή, οπότε χρειάζεται να βρεις τον τρόπο να κάνεις τον εαυτό σου γνωστό”.
O γεννημένος στις 10/8 του 1999, στο Dalzell της South Carolina, περιοχή 2.300 κατοίκων, βρήκε πολλούς τρόπους να κάνει δουλειά. Άρχισε με τη συμβουλή της μητέρας του, Jamie που έχει κάνει και tattoo: το beneath no one.
Είναι χρήσιμο να γνωρίζεις πως ο πατέρας του, Tee ήταν συντοπίτης και συμπαίκτης του Ρέι Άλεν στο σχολείο. Έπαιξε μπάσκετ και στο Claffin University πριν κάνει καριέρα εκτός συνόρων. Όταν απέκτησε τον Ja τα παράτησε όλα και αφοσιώθηκε στην ανατροφή του.
Φρόντισε να του μάθει και τα βασικά του σπορ, μέσω προπονήσεων με καρέκλες, σκάλες, λάστιχα στους αστραγάλους. Αυτό που επαναλάμβανε διαρκώς ήταν “ να επικεντρώνεσαι στο παιχνίδι σου και όλα θα βρουν το δρόμο τους”. Εκεί επέστρεφε ο γιος του, οποτεδήποτε εμφανιζόταν κάπου και μετά δεν τον ενοχλούσε άνθρωπος. Αυτή η αδιαφορία έγινε το κίνητρο του. Τον κρατούσε ‘πεινασμένο’.
Λατρεύω το μπάσκετ και κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν νιώθω την ίδια χαρά, όταν παίζω εκνευρισμένος ή απογοητευμένος.
Ο Tee συνόδευε τον μικρό σε όλα του τα παιχνίδια. Δεν έχασε ένα από τότε που ο Τζα ήταν 6 χρόνων. Και κάθε φορά του έλεγε πως δεν έκανε και τίποτα σπουδαία. Ακόμα και όταν νικούσε τα μεγαλύτερα prospects, αυτά που διαφημίζονταν ως κορυφαία ταλέντα.
Τον συνόδευε και στην Amateur Athletic Union. Εκεί εμφανιζόταν με την Team South Carolina. Ένας εκ των συμπαικτών του ήταν ο Ζάιον Ουίλιαμσον, γνωστός ως και το παιδί που κατά πάσα πιθανότητα θα επιλεγεί στο φετινό NBA draft πρώτος. Ο Μοράντ ήταν στη δεύτερη τάξη του λυκείου και ο Ουίλιαμσον στην πρώτη. Ήταν το καλοκαίρι που ο τελευταίος μπήκε σε όλα τα σημειωματάρια.
“ Ήταν ένα ήσυχο παιδί που δεν έδειχνε να ‘χει πολλές προσδοκίες. Είχε ικανότητες. Όχι φυσικά, όσες έχει τώρα” είχε πει ο πατέρας του Μοράντ στο CBS Sports. Ο Ουίλιαμσον κάρφωνε από τότε -με τις πάσες του Τζα- και μετά πήγε στο Adidas Circuit. Ο Τζα έμεινε εκεί όπου ήταν. Ώσπου αυτό άλλαξε.
Η περιέργεια ανακάλυψε τον Μοράντ
Τον Ιούλιο του 2016 ο James Kane, βοηθός προπονητή στο Murray State είχε πάει να παρακολουθήσει combine με παιδιά λυκείου, στο Spartanburg της South Carolina -από όπου είναι ο Oυίλιαμσον. Οι καλύτεροι είχαν τη στήριξη αθλητικών εταιριών και της fan base που ‘χαν ‘χτίσει’ στα social media.
Ο Κέιν ήθελε να τσεκάρει τον Tevin Brown -starter πια στο Murray State. Κάποια στιγμή πείνασε και πήγε να αγοράσει κάτι να φάει. Καθ’ οδόν άκουσε τον ήχο της μπάλας σε παρκέ που υπήρχε παραπλεύρως της κεντρικής σκηνής -μακριά από τον κόσμο. Από περιέργεια, πήγε να δει τι γίνεται.
Βρέθηκε αντιμέτωπος με ματς 3on3. Έπειτα από πέντε λεπτά, σημείωσε το όνομα του Μοράντ στο μπλοκάκι του και αναρωτιόταν “ γιατί δεν παίζει στο κυρίως γήπεδο;”. Ο Tee ήταν στις εξέδρες και τραβούσε video το γιο του, με GoPro.
Ο assistant coach τον είχε δει να φτάνει στα 111 εκατοστά στο επιτόπιο άλμα, να είναι γρήγορος, να βλέπει γήπεδο. Περιττό να σου πω ότι ο Κέιν δεν έφαγε ποτέ. Δηλαδή, όχι πριν τηλεφωνήσει στον head coach, Matt McMahon και του πει “ αυτό το παιδί θα γίνει επαγγελματίας. Την επομένη μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα στο Spartanburg. Παρακολουθούσαμε όλον τον Ιούλιο τον Τζα”, είπε στο NBA.com.
Γνώρισαν τους γονείς τους και εύχονταν να μην τον προσέξει κάποιος άλλος, πριν γίνει δικός τους. Τον πρόσεξαν πολλοί (15 σχολεία), αφότου είχε δεσμευτεί μαζί τους. “ Στην επίσκεψη που έκανα στο κάμπους ένιωσα πως θα γινόμουν μέλος οικογένειας”.
Εκεί όπου είναι το κολέγιο, σε πόλη 17.741 κατοίκων, η μεγαλύτερη συγκίνηση σε έξοδο είναι να πας για μπόουλινγκ. Ή να κάνεις βαρκάδα στη λίμνη. Άρα δεν υπήρχαν αντιπερισπασμοί.
Υπήρχε και ένα ακόμα πλεονέκτημα: στο συγκεκριμένο κολέγιο ο ρυθμός ήταν υψηλός και ο προπονητής έδινε στους πόιντ γκαρντ την ελευθερία να πάρουν αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Ο ΜακΧον του έδωσε από την αρχή το οξυγόνο που χρειαζόταν. Τον είδε να κάνει πολλά λάθη,πριν το στρώσει.
Ήθελα να χρησιμοποιήσει τη δημιουργικότητα και την ελευθερία, για να αποκτήσει και αυτοπεποίθηση”. Από τις 14 έως τις 24 του Γενάρη είχε 11 λάθη και 32 ασίστ.
Στην πρώτη χρονιά, ήταν starter και στα 32 ματς και έδινε 12.7 πόντους, 6.5 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ στην ομάδα που πήγε στο NCAA Tournament για πρώτη φορά έπειτα από έξι σεζόν. Ο προπονητής τον χαρακτήριζε “μπασκετική ευφυΐα”. Εξηγούσε πως ο τρόπος με τον οποίον βλέπει το γήπεδο και πράττει τα δέοντα ήταν που τον έκαναν να ξεχωρίζει.
Είναι αθλητικός, εκρηκτικός “ αλλά για εμένα το πιο σημαντικό χάρισμα είναι το μπασκετικό του IQ και το πώς κάνει αυτούς που ‘χει γύρω του καλύτερους”, εξηγεί πια ο ΜακΧον. Ο κόουτς της Alabama -και πρώην NBAer- Avery Johnson πρόσθεσε ότι “ τον είχα δει σε βίντεο, αλλά από κοντά είναι καλύτερος. Του στείλαμε 5-6 παίκτες. Τζίφος”. Γιατί το μενού του πρωταγωνιστή της ιστορίας μας, στις ασίστ δεν είναι περιορισμένο. Κάθε άλλο.
Μέσα σε όσα κατάλαβε είναι πως προτιμά να πασάρει με το ένα χέρι “γιατί όταν έβαζα τα δύο, γύριζα το πάνω μέρος του σώματος μου και έχανα κάτι από την ενέργεια μου. Νιώθω άνετα να ντριμπλάρω μέσα σε συνωστισμό και να δίνω από διαφορετικές γωνίες, την μπάλα”.
Τον τελευταίο χρόνο βρίσκονται στα παιχνίδια του σκάουτς από όλους τους οργανισμούς του ΝΒΑ. Οι αντίπαλοι σχεδιάζουν αμυντικές τακτικές, προσαρμοσμένες πάνω του -έχουν φτάσει τα 17. Εκείνος πια, επικοινωνεί και με τον κόσμο του, μέσω Twitter και Instagram.
Ο ανταγωνισμός του, στη θέση του -στο ρόστερ του πανεπιστημίου- ήταν ο Cameron Payne (νυν παίκτης του Κλίβελαντ) και ο Isaiah Canaan (μέλος των Σανς). Όπως είχε πει πέρυσι ο Ντάνα Φορντ, του Μιζούρι “ήταν ο καλύτερος από όλους, με διαφορά. Είναι γκαρντ τύπου Κάνσας. Μακρύς, ανταγωνιστικός, γρήγορος, αθλητικός και ‘βλέπει’ το παιχνίδι, πριν αναπτυχθεί. Ναι, κάνει εύκολα λάθη. Αλλά αυτό διορθώνεται. Ενώ αυτά που ήδη έχει ή τα έχεις ή δεν τα αποκτάς ποτέ. Είναι λίγο από Τζον Ουόλ με Κρις Πολ”.
Ο Έιβερι Τζόνσον είχε να πει και κάτι ακόμα, για να βοηθήσει στην κατανόηση.
Στον τρόπο που παίζει βλέπω διάφορους άλλους παίκτες. Την εξυπνάδα του Αϊζάια Τόμας, την ικανότητα που είχε ο Τζον Στόκτον στις πάσες. Την αθλητική ικανότητα του Ράσελ Ουέστμπρουκ.
Ο Ουέστμπρουκ είναι ο αγαπημένος παίκτης του Mοράντ. Ο προπονητής του Middle Tennessee, Nick McDevitt πρόσθεσε πως “ όπως το είδωλο του, ο Τζα πρέπει να παίρνει την μπάλα. Να αρπάζει αμυντικό ριμπάουντ και να κερδίζει τους πάντες, στον αιφνιδιασμό. Υπάρχουν παίκτες που λειτουργούν ιδανικά, όταν πάρει άλλος την μπάλα και τους τη δώσει. Ο Μοράντ έχει δείξει πως μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ουέστμπρουκ”.
Photo: Associated Press
