Ο Παϊτίμ Κασάμι ψάχνει μια ευκαιρία να δείξει πως έχει αλλάξει

Ο Παϊτίμ Κασάμι αγνοείτο. Δηλαδή, όλοι ήξεραν ότι βρίσκεται στην Ελβετία, αλλά δεν ‘υπήρχε’ στη λίστα των παικτών που ‘χουν παίξει στην Ελλάδα και παρακολουθούνται στενά -γιατί ενδιαφέρουν όσα κάνουν στις λίγκες στις οποίες αγωνίζονται. Ώσπου προέκυψε το tweet που ακολουθεί.

Ο πρόεδρος της Σιόν απαίτησε από όλους τους παίκτες του να δεχθούν περικοπές στους μισθούς, λόγω κορονοϊού, χωρίς να τους αναγνωρίσει καν το δικαίωμα να συμβουλευτούν πρώτα τους δικηγόρους τους. Μεταξύ τους ήταν και ο περί ου ο λόγος. Πάντα σύμφωνα με τα ελβετικά media, όσοι δεν αποδέχθηκαν το ‘θέλω’ του αφεντικού της Σιόν μένουν ελεύθεροι, γεγονός που σημαίνει πως ο 27χρονος τοποθετείται στη λίστα του Ολυμπιακού. Για δυο λόγους. Κατ’ αρχάς οι Πειραιώτες δεν χρειάζεται να πληρώσουν (την ομάδα όπου αγωνίστηκε πέρυσι ή τον ίδιο -πολλά λεφτά εννοώ) και δεύτερον εν αναμονή προτάσεων για τους Μπουχαλάκη και Καμαρά, ο Κασάμι κρίνεται ως λύση, καθώς ξέρει την ομάδα. Και τούμπαλιν. Η ικανότητα του στο σπορ δεν ήταν ποτέ ο λόγος που δεν απήλαυσε την καριέρα για την οποία ήταν προορισμένος. Το θέμα εντοπιζόταν στον τρόπο που διαχειριζόταν κάποιες καταστάσεις -και είχαν να κάνουν με την έλλειψη συνεπούς συμπεριφοράς. Λέει πως έχει αλλάξει. Μένει να το αποδείξει.

Μούγκα στη στρούγκα

Τη φράση ‘μούγκα στη στρούγκα’ την έχεις υπ’ όψιν σου. Δεν έχει την παραμικρή σχέση με την πόλη Στρούγκα, από όπου ‘προέρχεται’ ο Κασάμι -από εκεί είναι οι αλβανικής καταγωγής γονείς του. Για την ακρίβεια, είναι Αλβανοί από το Κόσοβο. Η στρούγκα της φράσης γράφεται ως strungā (σημαίνει ‘διασκορπίζω, εξαπλώνω’), η πόλη του παίκτη που ενδέχεται να επιστρέψει στον Ολυμπιακό γράφεται ως Struga. Η ρίζα ανήκει στην ίδια χώρα.

Επειδή υποθέτω πως έχεις χρόνο να σου πω ότι σύμφωνα με το Slang.gr το ‘μούγκα στην στρούγκα’ είναι η ανάγκη για αποσιώπηση μιας αλήθειας που ‘καίει’ κάποιους που ‘χουν ισχύ -και η αποκάλυψη μπορεί να θέσει σε ρίσκο αυτόν που την κάνει’. Αντίστοιχη φράση είναι το ‘η σιωπή των αμνών’.

Πίσω στο θέμα μας, η πόλη Στρούγκα βρίσκεται νοτιοδυτικά της Βόρειας Μακεδονίας -στην όχθη της λίμνης Οχρίδας. Το παλαιότερο όνομα ήταν Εγχαλών -από το χέλι που ζει στην Οχρίδα. Εκεί γεννήθηκαν οι γονείς του Κασάμι, οι οποίοι μετοίκισαν στο Αντελφίνγκεν (των 2.217 κατοίκων, στην απογραφή του 2018 και των 35.5 χιλιομέτρων από τη Ζυρίχη) της Ελβετίας και εκεί καλωσόρισαν τον Παϊτίμ στις 2/6 του 1992. Είχαν ήδη δυο παιδιά.

Η γραφειοκρατία τον κράτησε μακριά από τη Λίβερπουλ

Ο βενιαμίν άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στο πλησιέστερο club -από το σπίτι του, Winterhur- το 2003 και τρία χρόνια μετά πήγε στην Γκρασχόπερς -ενώ ‘πετάχθηκε’ για οκτώ μήνες στη Λίβερπουλ, με δανεισμό. Είχε την ευκαιρία να μείνει στο Anfield “αλλά είχα πρόβλημα με τα χαρτιά μου, γιατί ήμουν πολύ μικρός σε ηλικία. Είχα μετάσχει σε δυο φιλικά, με την ομάδα των αναπληρωματικών. Είχα βρεθεί μαζί με τους Τζέραρντ, Τόρες και Αλόνσο”.

Στις 2/2 του 2009, όταν ήταν ακόμα 16 χρόνων τον πήρε (ως δανεικό) η Λάτσιο. Ή τουλάχιστον αυτό συμφωνήθηκε. Ακολούθησε η κατάκτηση του World Cup U17 (στις 15/11 του 2009) με την Ελβετία. Ήταν η πρώτη φορά που η χώρα είχε προκριθεί στην τελική φάση της διοργάνωσης, έπειτα από 12 αποτυχημένες προσπάθειες. Ακολούθησαν άλλες πέντε αποκλεισμοί. Το ρεκόρ είναι, μέχρι νεοτέρας, 1/19.

Το απείθαρχο του τον ‘απέβαλε’ από τη Λάτσιο

Η συμφωνία με τη Λάτσιο ήταν να παίξει στην ομάδα της Primavera. Είχε προγραμματιστεί και ημερομηνία άφιξης, για την προετοιμασία. Ο Κασάμι δεν εμφανίστηκε όταν τον περίμεναν. Και δεν ενημέρωσε ποτέ για το λόγο. Όταν πήγε στη Ρώμη, δεν πήγαινε και κάθε μέρα στις προπονήσεις της εφηβικής (ή της πρώτης) ομάδας. Ήταν ελαφρώς απείθαρχος και για αυτό δεν έκανε η Λάτσιο χρήση της option που υπήρχε, για την αγορά του. Η ομάδα αυτή του είχε χτυπήσει ξανά την πόρτα τον Γενάρη του 2017, όταν άνηκε στον Ολυμπιακό. Τελικά, πήγε στη Νότιγχαμ Φόρεστ.

Αλλά ας μην ‘πηδάμε’ κεφάλαια. Είμαστε στο 2009 και τη μετακόμιση του από τη Ρώμη στην Μπελιντζόνα της Ελβετίας, όπου πήγε για την ομώνυμη ομάδα, με συμβόλαιο έως το 2011. Έγινε επισήμως επαγγελματίας τον Μάρτιο, όταν η ομοσπονδία της χώρας δέχθηκε ως νόμιμη τη μεταγραφή του -είχε μείνει ελεύθερος από την προτέρα δέσμευση.

Τελικά, τον Ιούνιο του 2010 τον αγόρασε η Παλέρμο για 500.000 ευρώ (είχε για αθλητικό διευθυντή άνθρωπο που είχε δουλέψει με τον Κασάμι στη Λάτσιο) και του έδωσε και πέντε χρόνια συνεργασίας. Μολονότι ήταν μόλις 18 χρόνων, έγινε αμέσως μέλος της πρώτης ομάδας. Βοήθησαν τα όσα έκανε στην προετοιμασία. Μεταξύ άλλων είχε βάλει και δυο γκολ. Έκανε ντεμπούτο ως αλλαγή, στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Μάριμπορ, για τα playoffs του UEFA Europa League. Την πρώτη του εμφάνιση στη Serie A την έκανε στις 30/8, με την Κάλιαρι. Η σεζόν περιέλαβε 24 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.

Ο πρόεδρος της ομάδας, Μαουρίτσιο Ζαμπαρίνι, είχε πει πως ο νεαρός δεν ήταν ο αντικαταστάτης του Έντισον Καβάνι “γιατί αυτός είναι επιθετικός, ενώ ο Παϊτίμ είναι μέσος. Ας πούμε πως είναι περισσότερο Παστόρε”. Ναι, ο διεθνής Αργεντινός επιθετικός μέσος, που μετά την Παλέρμο είχε πάει στην Παρί Σεν Ζερμέν (για 39.8 εκατομμύρια ευρώ) και από εκεί στη Ρόμα (για 24.7 εκατομμύρια ευρώ). Και ναι, αυτός που σκόπευαν να διώξουν οι Ρωμαίοι το προσεχές καλοκαίρι.

“Πήγα στην Παλέρμο, χάριν του Μίνο Ραϊόλα. Μετά την πρώτη μου χρονιά, τον πήρα τηλέφωνο και του ζήτησα να μου δώσει τα δεδομένα που με αφορούσαν. Ο Μίνο είναι πολύ αυστηρός με τους πελάτες του. Θέλει να παίζουν καλά, να σκοράρουν, να συμπεριφέρονται καλά, γιατί έτσι δουλεύει η αγορά. Και έτσι θα μπορούσε να με περάσει στο επόμενο επίπεδο. Το καλοκαίρι του 2011 είχα τρεις προσφορές. Από την Ιταλία με ήθελαν η Ρόμα και η Μίλαν και από την Αγγλία η Φούλαμ”. Πήγε στη Φούλαμ ‘γιατί μου έδειξε ότι με θέλει περισσότερο’.

Πλήρωσε -κυριολεκτικά- χαμένο πέναλτι

Στις 25/7 του 2011 η Φούλαμ έκανε τον Κασάμι δικό της -για τέσσερα χρόνια και ποσό που εκτιμάται πως έφτασε στο 1.600.000 ευρώ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, όταν ήταν στη Φούλαμ προέκυψε η πληροφορία πως ο προπονητής του τον είχε χρεώσει με 550 ευρώ (500 λίρες), για πέναλτι που ‘χε χάσει στο πλαίσιο του Carling Cup, στο Stanford Bridge με την Τσέλσι. Στη βούλα επρόκειτο να πάει ο (επιθετικός) Ορλάντο Σα, αλλά τελικά το ανέλαβε ο -τότε- 19χρονος που δεν φημιζόταν για αυτήν την τέχνη. Και έστειλε την μπάλα στο δοκάρι. (Σχεδόν) όσα έγιναν μετά, τα αποκάλυψε στην DailyMail.

“Είχα νιώσει σίγουρος πως μπορώ να σκοράρω. Δεν είχα υπ’ όψιν μου πως ο Σο ήταν αυτός που ‘χε οριστεί ως ο παίκτες που θα εκτελούσε πέναλτι, αν φτάναμε εκεί στο συγκεκριμένο ματς. Ήθελα πάρα πολύ να βοηθήσω την ομάδα μου και παρέκαμψα τη διαδικασία. Εκ των υστέρων θα σας πω ότι έκανα λάθος. Απολογήθηκα στον προπονητή του, μετά το ματς. Συμφωνήσαμε πως υπήρξε κακή επικοινωνία. Ό,τι άλλο ακολούθησε της απόφασης μου μένει μεταξύ εμού και του προπονητή μου. Είμαι ικανοποιημένος από τις εξελίξεις. Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα”. Χαρακτήρισε ‘σκουπίδια’ τα δημοσιεύματα που τον ήθελαν να γίνεται ο λόγος που προκλήθηκε αναστάτωση στην ομάδα του.

Το γκολ που ακολουθεί αναδείχθηκε κορυφαίο της σεζόν 2013-14 της Premier League.

Δεν μετακινήθηκε, εξαιτίας κακής σύνδεσης του Internet

Έμεινε τρία χρόνια στη Φούλαμ και σε αυτό το διάστημα επιχειρήθηκε μια να πάει στην Πεσκάρα αλλά ‘έπεσε’ το Internet -στο ξενοδοχείο του Μιλάνο από όπου έγινε η δουλειά- και δεν εστάλησαν εγκαίρως τα έγγραφα, το Γενάρη του 2013. Toυλάχιστον αυτό είπε ο Ραϊόλα στο Sky Italia. “Eίχαμε όλα τα έγγραφα έτοιμα πριν το τέλος της προθεσμίας, αλλά δεν γνωρίζαμε αν είχαν σταλεί στον προορισμό τους”. Η ιταλική ομοσπονδία και η UEFA ενημέρωσαν πως δεν είχαν πάρει τίποτα.

Έτσι ένα μήνα μετά (15/2) έφυγε για τη Λουκέρνη έως το τέλος της σεζόν. Το καλοκαίρι, όπως είχε αποκαλύψει ο τότε προπονητής της Φούλαμ, Μάρτιν Γιολ “είχε δεχθεί μείωση απολαβών, κατά 50% για να μείνει στην ομάδα”. Άρχισε να παίζει, να σκοράρει, έγινε και τακτικός στην εθνική. Πήγαιναν όλα υπέροχα. “Ήμουν στην καλύτερη χρονιά μου, μαζί με τους Ντάμιεν Νταφ, Μπόμπι Ζαμόρα, Σκοτ Πάρκερ και Ντίμιταρ Μπερμπάντοφ. Είχαμε καλή, δυνατή ομάδα, αλλά δεν φέρναμε τα αποτελέσματα που θέλαμε”, ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ είχε ήδη πουλήσει το σύλλογο στον Σαχίντ Καν και αυτός άλλαζε αβέρτα προπονητές. “Ήταν μια τεράστια αλλαγή για όλους μας. Δεν ξέραμε τι μας περιμένει. Απολύθηκε ο Γιολ, ήλθε ο Μόλεστιν, νιώσαμε πως όλοι ήταν σε πανικό. Μετά άλλαξε πάλι ο κόουτς, ήλθε ο Φέλιξ Μάγκαθ, είχε φύγει και ο Μπερμπάντοφ, το άγχος όλων ήταν στο πικ και ένας ένας περνούσαν την έξοδο. Έτσι έφυγα κι εγώ”.

Τον περασμένο Φλεβάρη αποκάλυψε στην Guardian ότι “έχω πάρει λάθος αποφάσεις στην καριέρα μου, τις οποίες πληρώνω τώρα. Ο ατζέντης μου με πίεζε να φύγω από την Αγγλία. Είχα απογοητευτεί από τις εξελίξεις, αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα. Αλλά τώρα τη μετανιώνω”.

Η ευκαιρία του Ολυμπιακού

Στις 9/7 του 2014 ανακοινώθηκε πως ο Κασάμι είναι παίκτης του Ολυμπιακού, ομάδα που ‘χε δώσει 5.000.000 ευρώ στη Φούλαμ για να τον πάρει. Ο αστικός θρύλος ήθελε ένα ποσοστό του παίκτη να ανήκει στον Ολυμπιακό, ένα άλλο στον Ραϊόλα και ένα τρίτο στη Φούλαμ. Είχε και άλλες προτάσεις, αλλά ήθελε να παίξει στο UEFA Champions League. “Ήταν μια ευκαιρία που δεν ήθελα να χάσω. Με ήθελε μια μεγάλη ομάδα και η απόφαση μου έγινε πιο εύκολη, όταν είδα πως πήραν τον Αφελάι και τον Αμπιντάλ. Ήξερα πως πάω σε ομάδα που θα πάρει τίτλους”. Μαζί πήραν δυο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο.

Ο αλβανικός αετός -που έκανε πολλάκις

Στις 22 Οκτωβρίου του 2014, ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε τη Γιουβέντους στο ‘Γ. Καραϊσκάκης’, για την 3η αγωνιστική των ομίλων του UEFA Champions League. Ο Κασάμι σκόραρε στο 36′ και όπως έτρεχε να πανηγυρίσει, σχημάτισε με τα χέρια του τον αλβανικό αετό (βασικό σύμβολο της σημαίας της χώρας). Αυτό ήταν κάτι που συνήθιζε να κάνει και με την εθνική, αλλά και στην Ιταλία.

Αυτή η χειρονομία εκλαμβάνεται και ως πολιτική δήλωση, καθώς τη χρησιμοποιούν οι Αλβανοί εθνικιστές, για να συμβολίσουν τη Μεγάλη Αλβανία -όπου, πάντα κατά τους ίδιους, ανήκουν εδάφη της Ελλάδος και της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ιστορικά ωστόσο, ο δικέφαλος αετός της σημαίας αφορούσε την ένωση πληθυσμού που είχε και χριστιανούς και μουσουλμάνους, στη σύνθεση του. Υπάρχει και σχετικός μύθος που θέλω πραγματικά να σου δώσω, αλλά θα γίνουν ακόμα περισσότερα τα page down. Μπορείς να τον αναζητήσεις, λοιπόν.

Το θέμα είναι εκ των αθλητών που ‘χουν κάνει τη χειρονομία ξέρει την πραγματική σημασία ή ακολουθεί ένα trend που τελικά, ενισχύει τους εθνικιστές -οι οποίοι προφανώς και σε κάθε τέτοιο φαινόμενο σπεύδουν να δηλώσουν υπερήφανοι.

Την ημέρα που έκανε τον αετό ο Κασάμι, υπήρξαν άνθρωποι στις εξέδρες που φώναξαν πως το Κόσοβο είναι σερβικό -και ύψωσαν σερβικές σημαίες. O ίδιος είχε δηλώσει ότι “οι γονείς μου και τα αδέλφια μου γεννήθηκαν στην Στρούγκα. Είμαστε Αλβανοί. Και για αυτό έκανα τη χειρονομία με τη σημαία. Εγώ γεννήθηκα στην Ελβετία και παίζω για την εθνική ομάδα της χώρας, εξ ου και έχω τη σημαία της στα παπούτσια μου”.

Η φωτοβολίδα στο χέρι

Το Φεβρουάριο του 2015 η πολιτική ηγεσία του τόπου προχώρησε στην απόφαση της διακοπής της Superleague για μία εβδομάδα, μετά τα όσα είχαν γίνει στο ‘ντέρμπι αιωνίων’. Δεν ήταν η αιτία. Έγινε η αφορμή. Μιάμιση ώρα πριν τη σέντρα, όταν ο πρόεδρος και δηλωμένος αρχηγός αποστολής του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης βγήκε από τη φυσούνα, άρχισαν να πέφτουν φωτοβολίδες, καπνογόνα και λοιπά αντικείμενα. Ακολούθησε εισβολή οπαδών, κυνηγητό με τους παίκτες και τους προπονητές των Πειραιωτών, η χρήση χημικών από την Αστυνομία, νέα προσπάθεια να γίνει το ματς και νέα αποτυχία. Ο Κασάμι είχε δεχθεί φωτοβολίδα, στο χέρι. Είχε δηλώσει πως έπαθε σοκ, ότι έκανε μέρες να κοιμηθεί και πως είχε ζητήσει από τον Ραϊόλα να έλθει στην Αθήνα, για να τον βοηθήσει να το ξεπεράσει. “Εύχομαι να μη ζήσει κανείς ό,τι έζησα. Ήταν τραυματική εμπειρία. Είχα ακούσει τι μπορεί να συμβεί σε ματς με τον Παναθηναϊκό. Δεν φανταζόμουν αυτό. Μη ξεχνάτε πως είμαι 22”.

Η μήνυση για ‘απρόκλητη εξύβριση’

Ένα μήνα μετά, η απόφαση για διακοπή έγινε ‘λουκέτο στα γήπεδα’, λόγω επεισοδίων στο δεύτερο ημιτελικό Κυπέλλου, μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού (11/3/2015). Ο Γιάννης Φιλέρης είχε δώσει όλο το χρονικό, μετά το γκολ του Χάρα στο 89′ Αναφέρθηκε στους πανηγυρισμούς του Βίτορ Περέιρα (που περιλάμβαναν χειρονομίες προς την εξέδρα). Αν δεν θυμάσαι, είχε προηγηθεί το 1-1 του πρώτου ημιτελικού. Με 0-0 ο Ολυμπιακός έμενε εκτός συνέχειας.

Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να επιβληθεί στον Κασάμι πρόστιμο 7.000 ευρώ και στον Περέιρα 9.000. Αμφότεροι καταδικάστηκαν -από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών- σε οκτάμηνη φυλάκιση, με τριετή αναστολή, τον Ιούνιο του 2017, όταν τελεσιδίκησε η μήνυση που ‘χε καταθέσει εις βάρος των Περέιρα και Κασάμι φίλαθλος της ΑΕΚ (για απρόκλητη εξύβριση) Ήταν η πρώτη καταδίκη ποδοσφαιριστή και προπονητή, στην Ελλάδα, για το συγκεκριμένο λόγο. Ο εν λόγω φίλαθλος, ονόματι Χρήστος Γαρυφάλλου δέχθηκε επίθεση το Γενάρη του 2018.

Στο μεσοδιάστημα, στο παιχνίδι για την 22η αγωνιστική του πρωταθλήματος μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, στις 13 Φεβρουαρίου του 2016, η Ένωση νίκησε 1-0 στο ΟΑΚΑ. Είχε ‘σπάσει’ το σερί νικών των πρωτοπόρων ‘ερυθρολεύκων’, σε ματς που είχε τρεις αποβολές (Μποτία 47′, Μιλιβόγεβιτς 77′ και Γκάλο 86′), μεταξύ πολλών άλλων. Μετά το τέλος, ο Ελβετός είχε πει live στην κάμερα των καναλιών Novasports τα εξής:

“Είδατε όλοι τι συνέβη σήμερα. Είναι ντροπή! Όπου πηγαίνουμε λένε ότι ο Ολυμπιακός κερδίζει μόνο με τον διαιτητή. Και είδατε σήμερα πώς μας κέρδισαν. Μόνο έτσι μπορούσε να μας κερδίσει η ΑΕΚ. Είναι μια μικρή ομάδα, 16 βαθμούς πίσω μας. Δεν μπορούσε να μας κερδίσει αλλιώς. Οι αποφάσεις του διαιτητή ήταν γελοίες. Μου έγινε μαρκάρισμα από τον Σουκουλίνι από πίσω και δεν έδωσε τη γ… κόκκινη. Ούτε κίτρινη δεν έδωσε! Και αμέσως μετά έδωσε την αποβολή στον Μποτία. Και δεν είχε τα α… να πάρει πάνω του την ευθύνη. Πήγε στον βοηθό και τον ρωτούσε αν ήταν ο τελευταίος παίκτης; Ήταν τελευταίος. Σήμερα οι φίλαθλοι της ΑΕΚ πανηγύρισαν σαν να κέρδισαν το πρωτάθλημα. Αλλά στο τέλος εμείς θα σηκώσουμε το πρωτάθλημα, όπως είπε και ο προπονητής, γιατί το αξίζουμε. Εύχομαι στο μέλλον και στην ΑΕΚ να το πάρουν κάποια στιγμή, για να δούνε οι φίλαθλοί της πώς είναι να παίρνεις έναν τίτλο“.

Τον Αύγουστο του 2018, σε συνέντευξη του στο Goal.com εξήγησε -με την απόσταση χρόνου- τι έγινε εκείνη τη μέρα και τις επόμενες.“Ήμουν εκνευρισμένος μετά το παιχνίδι. Είχαμε χάσει. Είπα πράγματα που προκάλεσαν αντιδράσεις στην Ελλάδα. Αλλά δεν μετανιώνω, γιατί αγαπώ τον Ολυμπιακό, τους φαν και τον πρόεδρο. Είχα νιώσει την ανάγκη να υπερασπιστώ τους συμπαίκτες μου και το club”. Ο τρόπος που το έκανε είχε ως συνέπεια “να με ακολουθούν διάφορα αυτοκίνητα, να με περιμένουν άλλα κάτω από το σπίτι μου. Ο σύλλογος μου με φρόντισε, τοποθετώντας έναν άνθρωπο ασφαλείας στο σπίτι μου, νυχθημερόν. Το μίσος μεταξύ των συγκεκριμένων ομάδων είναι τόσο μεγάλο, που δεν μπορείτε να το φανταστείτε”.

Δεν έγινε ποτέ ο πιο πειθαρχημένος παίκτης

Το καλοκαίρι του 2015 πληροφορίες τον ήθελαν να κατευθύνεται προς την Ιταλία, όπου τον ήθελαν οι Φιορεντίνα και Ίντερ. Μετά προστέθηκαν οι Λεβερκούζεν και Ρόμα. Τελικά, δεν πήγε πουθενά, γιατί αφενός οι περισσότεροι έμειναν στα λόγια και όσοι πέρασαν στην κατάθεση επίσημων προσφορών, δεν έφτασαν στο ποσό που ήθελε ο Ολυμπιακός.

(Κυρίως) Πειθαρχικοί λόγοι τον οδήγησαν στην έξοδο τον Αύγουστο του 2016, όταν δόθηκε ως δανεικός στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Είχε μια τάση τη μια μέρα να είναι ο θρίαμβος του επαγγελματία και την επομένη ‘αλλού’. Στο δίνω μεν, λίγο ακραία, αλλά η αδυναμία των προπονητών και των συμπαικτών να γνωρίζουν τι να περιμένουν από εκείνον κάθε μέρα, έγινε πρόβλημα. Και έτσι επέστρεψε στην Αγγλία, με δανεισμό ενός έτους. Συχνά πυκνά εξέφραζε το ενδιαφέρον του να γυρίσει στον Πειραιά -έλεγε και ότι δεν ήταν χαρούμενος στο City Ground. Ούτε οι της Νότιγχαμ ήταν χαρούμενοι μαζί του και όταν απολύθηκε ο προπονητής που τον πήγε στην πόλη (Φιλίπ Μοντανιέ), ‘τελείωσε’ και εκείνος. Στις 5/5 ανακοινώθηκε το comeback στον Ολυμπιακό. Δεν έγινε. Πήγε στη Σιόν, ως ελεύθερος. Για τρία χρόνια. Eκεί τον πήγε ο Μέντες.

Στη Σιόν ήταν ο λόγος που η ομάδα του κέρδισε στα τρία τελευταία ματς της σεζόν και ‘έμεινε’ στην κατηγορία. Έως τότε ήταν ο λόγος που πάλευε για τη ‘σωτηρία’. Εκείνος είχε πει πως “ήταν δύσκολη σεζόν. Είμαι υπερήφανος που κατάφερα να ‘ρεφάρω’ για την εικόνα μου. Ένιωθα σαν να είχα απογοητεύσει τους πάντες. Τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν. Τους φιλάθλους. Τα πράγματα δεν έγιναν όπως έπρεπε. Πέρασα κάποιους από τους πιο δύσκολους μήνες της καριέρας μου, το 2018. Δεν ήθελα να βγω από το σπίτι. Δεν πήγα να δω την οικογένεια μου. Πιστεύω ότι διαχειρίστηκα καλά την όλη πίεση. Προσπαθούσα να μη χάσω τη ψυχραιμία μου και την αισιοδοξία μου. Υπήρχαν πολλά αρνητικά γύρω μου και ήταν δύσκολο, για αυτό και έμενα σπίτι”. Τον ρώτησαν ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στην καριέρα του; “Όταν κερδίζω παιχνίδια”.

“Δεν είμαι μισθοφόρος”

Έχει πει πως έχει δεθεί συναισθηματικά με τις ομάδες που έχει παίξει -δεν είναι μισθοφόρος-, ενώ παρά τις διαρκείς μετακινήσεις δεν έχει χάσει την πίστη στον εαυτό του και τις δυνατότητες του ή τη διάθεση του να επιστρέψει στην ελίτ. “Ξέρω πως για αυτό θα χρειαστεί υπομονή και σκληρή δουλειά. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, όλοι μπορεί να είναι φανταστικοί. Όταν δεν πηγαίνουν καλά όμως, είναι που φαίνεται ποιος πραγματικά είσαι -ως παίκτης και ως άνθρωπος. Για να ξεφορτωθώ την αρνητική ενέργεια και τις αρνητικές σκέψεις προσπαθώ να κάνω κάτι που με χαροποιεί. Όπως το να επισκέπτομαι την οικογένεια μου. Αν και κάθε τέτοια επίσκεψη καταλήγει στο να μιλάμε για ποδόσφαιρο, ενώ εγώ έχω ανάγκη να μιλάω για οτιδήποτε άλλο”. Ακόμα και σήμερα λαμβάνει όμορφα μηνύματα από φαν του Ολυμπιακού και της Φούλαμ. “Θέλουν να επιστρέψω. Οι φαν του Ολυμπιακού έχουν και σύνθημα με το όνομα μου”.

Στην ιστορία των μετακινήσεων του “καμία δεν έγινε γιατί μου αρέσει να αλλάζω παραστάσεις. Θα λάτρευα να παραμείνω σε ένα σημείο, να είμαι ικανοποιημένος και να μπορώ να φτιάξω κάτι καλό. Προφανώς και κάθε παίκτης έχει στόχους, είτε είναι η Αγγλία, είτε η Ιταλία ή η Ισπανία. Έχω πειστεί πως αν είμαι αρκετά υπομονετικός και δουλέψω όσο πρέπει, θα υλοποιήσω τους στόχους που ‘χω θέσει”. Σημείωσε λίγο πως έχει φτάσει τα 27. Έχει γίνει και πατέρας.

Πριν λίγες ώρες, ο πρόεδρος της Σιόν (ονόματι Κριστιάν Κονσταντέν) αποφάσισε να λήξει τις συνεργασίες που ‘χε με παίκτες, οι οποίοι δεν δέχθηκαν μείωση αποδοχών λόγω κορονοϊού. Σε ό,τι αφορά τον Κασάμι, ζήτησε πρώτα να μιλήσει με το δικηγόρο του και μετά να συναντηθεί με το αφεντικό. Αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό. Και κάπως έτσι έγινε ‘στόχος’ του Ολυμπιακού.