Ο Ολυμπιακός δοκίμασε 3 φορές το γκολ

Η φάση του δεύτερου γκολ που βάζει ο Ολυμπιακός στην ΑΕΚ επαναλήφθηκε 3 φορές. Πλαγιοκόπηση του Ντανιέλ Ποντένσε κι ενώ όλη η άμυνα της Ένωσης περιμένει παράλληλη σέντρα, που θα’ λεγε κι ο Μανόλης Μσυρομμάτης, ο Πορτογάλος βγάζει την πάσα στην κορυφή της μεγάλης περιοχής. Εκεί περιμένει ο Μαντί Καμαρά. Στις δυο πρώτες φάσεις, ο Παναγιώτης Τσιντώντας έδιωξε την μπάλα. Στην τρίτη, αν και την ακούμπησε, η μπάλα μπήκε στα δίχτυα και το 2-0 έδινε οριστικά τη νίκη στους ‘ερυθρόλευκους’.

Ένα γκολ που σίγουρα άξιζε ο Καμαρά, ο παίκτης που δέσποσε στη μεσαία γραμμή, δικαίωσε τον προπονητή για την επιλογή του να παίξει με 3 χαφ στον άξονα (ενώ η ΑΕΚ επέλεξε να παίξει με δυο κεντρικούς μέσους), υπέδειξε την αδυναμία των ‘κιτρίνων’ να διαβάσουν τον τρόπο ανάπτυξης των αντιπάλων τους αλλά και τους αυτοματισμούς που βγάζει, πλέον, ο Ολυμπιακός.

Όταν μια φάση επαναλαμβάνεται, με τον ίδιο τρόπο 3 φορές, δείχνει πόσο έχει… δοκιμαστεί στην προπόνηση κι έτσι μιλάμε για αυτοματισμούς, που βγαίνουν στον αγώνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός παρουσιάζει κάτι τέτοιο, δείχνοντας πόσο δουλεύει στο Ρέντη. Το γκολ που πέτυχε με τον ΟΦΗ (αλλά δεν μέτρησε λόγω του οριακού οφσάιντ του Χιλάλ Σουντανί) ήταν επίσης ένα δείγμα εξαιρετικού passing game και αυτοματισμών, που κατέληξαν με την μπάλα να βρίσκει τον στόχο. Είναι οι στιγμές που ο Ολυμπιακός δείχνει γιατί έχει ποιότητα, αλλά και πόσο καλοδουλεμένος μοιάζει από τον Πέδρο Μαρτίνς.

Ο Πορτογάλος προπονητής που έχει υποστεί κριτική γιατί “δεν παίρνει αποτέλεσμα στα μεγάλα ματς“, το… έκανε με τον τρόπο του. Διαβάζοντας καλά τον αντίπαλό του, εκμεταλλευόμενος τα δικά του πλεονεκτήματα και βασιζόμενος στη δουλειά που κάνει όλη η ομάδα στις προπονήσεις. Ό,τι και να λέμε εμείς, όσες ενδεκάδες να έχουμε στο μυαλό μας ή τακτικές ή εκτιμήσεις με βάση τη στατιστική, όλα ξεκινούν από τη δουλειά που γίνεται στο προπονητήριο. Εκεί μπαίνουν τα θεμέλια, ώστε το οικοδόμημα να είναι στέρεο σε όλη την αγωνιστική περίοδο. Να παίζει με μέθοδο, με πρόγραμμα, με σχέδιο. Όχι άρτζι, μπούρτζι και λουλάς…

Δυο νέοι πρωταγωνιστές

Η συγκεκριμένη δουλειά αντικατοπτρίζεται κι από ένα άλλο γεγονός. Το ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει να βγάζει πρωταγωνιστές και να τους προσθέτει στο οπλοστάσιό του. Την Κυριακή εμφανίστηκαν δυο παίκτες, που έκαναν τη διαφορά. Ο ένας ήταν ο Καμαρά. Ανυπέρβλητος, δεν έχασε σχεδόν καμιά μονομαχία, γέμισε τη μεσαία γραμμή με την πληθωρική παρουσία του, δημιούργησε φάσεις με κάθετες πάσες, άλλαξε το παιχνίδι με μακρινές και στο τέλος… εκτέλεσε, όπως απαιτούσαν ο συνθήκες και ο ρόλος του. Προφανώς και ένας τόσο καλός ‘σουτέρ’, όπως αυτός, πρέπει να δοκιμάζει το πόδι του. Έχει πετύχει κι άλλα γκολ, από μακριά. Μόνο, που πολλές φορές στο παρελθόν, το παράκανε. Έκανε τα σουτ, χωρίς λόγο. Αυτήν τη φορά, ευρισκόμενος στην κατάλληλη θέση, τρεις φορές πολύ σωστά δοκίμασε να σκοράρει. Τα κατάφερε, άλλωστε, για να επισφραγίσει μια εξαιρετική απόδοση.

Ο Γκιγιέρμε ενθουσιασμένος από το γκολ του Μεντι Καμαρά, πανηγυρίζει μαζί με το σκόρερ το 2-0 Eurokinissi Sports

Ο άλλος παίκτης που έκανε τη διαφορά ήταν ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Ο έμπειρος σέντερ-μπακ, ήταν παρών σε κάθε φάση που έπρεπε να επέμβει. Έκανε 2-3 τάκλιν τα οποία ανέκοψαν επικίνδυνες επιθέσεις της ΑΕΚ, έβαζε τα πόδια του κοντράροντας τους αντιπάλους, κέρδιζε κεφαλιές, έπαιξε με βάση τα… χιλιόμετρα που έχει στο κοντέρ του. Καθόλου κουρασμένος, σε καμιά περίπτωση ‘παλαίμαχος’, όπως βιάστηκαν κάποιοι να τον χαρακτηρίσουν, όταν επέστρεψε στο ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’.

Βγάζει άσους ο Μαρτίνς, προβληματική ΑΕΚ

Κάθε φορά, ο Ολυμπιακός βγάζει άσους από το μανίκι του Μαρτίνς. Την περασμένη εβδομάδα ήταν ο Σουντανί, ο οποίος επίσης έχει προστεθεί σαν ‘όπλο’ στο ρόστερ του πρωταθλήματος, καθώς δεν μπορεί να αγωνιστεί στην Ευρώπη. Οι Πειραιώτες ποντάρουν στις επιλογές τους, καθώς έτσι δεν παίζει ρόλο η κόπωση (σωματική και πνευματική) από τα δύσκολα ματς του Champions League. Ο προπονητής έχει ανοίξει το ροτέισον, ξέροντας ότι δεν μπορεί να βασιστεί μόνο σε 12-13 ποδοσφαιριστές όλη τη σεζόν. Ήδη, ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει δυο φορές να καλύψει την απώλεια σημαντικών παικτών. Πρώτα του Κώστα Φορτούνη, του πιο ποιοτικού ποδοσφαιριστή που διαθέτει, που τραυματίστηκε πριν καν ξεκινήσει η χρονιά, και πρόσφατα του Ματιέ Βαλμπουενά, εκείνου δηλαδή που είχε αναλάβει το ρόλο του Έλληνα ‘μαέστρου’. Κι όμως. Βγήκε αλώβητος, έπαιξε καλή μπάλα και βλέπει το μέλλον του με αισιοδοξία.

Δεν τα κάνει όλα τέλεια ο Ολυμπιακός. Υπάρχουν και αστοχίες μέσα στη χρονιά. Ο Σουντανί, για παράδειγμα, έπρεπε να είναι στη λίστα του Champions League. Κάποιος παίκτης να δώσει πραγματικές ανάσες στον Γκιλιέρμε δεν υπάρχει και ο Βραζιλιάνος μοιάζει να έχει καταπιεί… ντούρασελ, για να βγάλει όλη τη χρονιά με φορτωμένα 90λεπτα. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σωστή δουλειά που κάνει η ‘ερυθρόλευκη’ ομάδα, κάτι που φαίνεται από το ποδόσφαιρο που παίζει.

Κι ο Μαρτίνς ακόμη, μπορεί να μοιάζει… πεισματάρης, αλλά πολλές φορές μοιάζει να μαθαίνει από τα λάθη του. Στα δυο ματς που απέτυχε φέτος παταγωδώς (με Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και με Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι), ο αντίπαλός του είχε προσθέσει ένα χαφ στη μεσαία γραμμή, κερδίζοντας (στο 2ο ημίχρονο) τη μάχη του άξονα. Αυτήν τη φορά, ήταν έτοιμος εξ αρχής να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με την τακτική που ακολούθησε, βάζοντας τους 3 κεντρικούς μέσους.

Στη θεωρία έμοιαζε να κοιτάζει τα μετόπισθέν του, να μη δεχθεί φάσεις. Πρακτικά, του έδωσε το δικαίωμα να κυριαρχήσει στο κέντρο, πρώτα να μη δεχθεί ουσιαστικές απειλές και ύστερα να βγάλει γρήγορες αντεπιθέσεις κλέβοντας μπάλες, ειδικά μετά το γρήγορο πρώτο γκολ, που πέτυχε ο Ρουμπέν Σεμέδο. Και η απόδοση του Πορτογάλου στόπερ ήταν ένα ζητούμενο, ειδικά σε ένα παιχνίδι που ξεκίνησε με ήττα σε προσωπική μονομαχία κόντρα στον Χρήστο Αλμπάνη και κίτρινη κάρτα.

Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να ανησυχήσει τον αντίπαλό της. Ελάχιστες οι φορές που πάτησε με αξιώσεις την περιοχή. Έχει μείνει 8 βαθμούς πίσω από την κορυφή, ο Νίκος Κωστένογλου αρχίζει και αμφισβητείται (λες και θα μπορούσε ο Έλληνας προπονητής να μετατρέψει αυτή την ομάδα σε διεκδικήτρια του τίτλου) και η εσωστρέφειά της μόνο αδιέξοδα μπορεί να της δημιουργήσει. Και το χειρότερο γι’ αυτήν είναι ότι έχασε καθαρά από τον Ολυμπιακό, που δεν ανέβασε ψηλά τα ντεσιμπέλ της απόδοσής του. Λογικό, όταν από το 9ο λεπτό προηγείται με 1-0, ελέγχει απόλυτα την εικόνα του ματς και δείχνει ότι σε μια αντεπίθεση θα βάλει το δεύτερο γκολ.

ΥΓ: Ο Γιουσέφ ελ Αραμπί είναι ο παίκτης που έχει ‘χτυπηθεί’ περισσότερο από το VAR στην Ελλάδα. Τρία γκολ δεν του έχουν μετρήσει οι βαρίστες διαιτητές. Αυτό της Κυριακής, πάντως, σηκώνει αρκετή κουβέντα για το πόσο το χέρι του Γκιλιέρμε (αν δεχθούμε ότι υφίσταται παράβαση σε μπλεγμένα χέρια) επηρέασε την εξέλιξη της φάσης. Μιλάμε ότι η μπάλα έχει αλλάξει δυο φορές πόδια, καθώς μετά τον Γκιλιέρμε, πάει προς τα πίσω, ο Καμαρά κάνει ένα ανάποδο ‘ψαλίδι’, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ ανακτούν την μπάλα και τη χάνουν από την παρέμβαση του Ελ Αραμπί. Πόσο πίσω μπορεί τελικά να πάει το VAR για να εξετάσει την ‘κανονικότητα’ μιας φάσης; Αν από το χέρι του Γκιλιέρμε, δινόταν η ευκαιρία στον Ελ Αραμπί να αρπάξει την μπάλα και να βάλει το γκολ, έχει καλώς. Εδώ, προηγήθηκε κάτι άλλο και… κάτι.

Έκρινε τους διεκδικητές του τίτλου το αποτέλεσμα του Ολυμπιακός-ΑΕΚ; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: