Ο Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ πόνταρε τη ζωή του στη βουλγάρικη μαφία

Ο Ντίμιιταρ Ιβάνοφ Μπερπάτοφ γεννήθηκε το 1981 στο προάστιο της Σόφιας, Μπλάγκοβραντ. Γρήγορα το ποδόσφαιρο έγινε κομμάτι της ζωής του και οι εικόνες του επιθετικού της Μίλαν,Μάρκο Φαν Μπάστεν ενώ έσκιζε τα δίχτυα, έγιναν τα κινηματογραφικά παραμύθια της βουτηγμένης στη φτώχεια εφηβείας του.

Το 1996, ανακάλυψε και τον Άλαν Σίρερ, μαζί του και το αγγλικό ποδόσφαιρο: “Ήταν ο ήρωας μου, ο άνθρωπος που μπορούσε να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο. Και ο πανηγυρισμός του με το αριστερό χέρι σηκωμένο, ήταν μαγικός”. Το 1998, ο Μπερμπάτοφ πήρε ως δώρο γενεθλίων από τους γονείς του μια φανέλα της Νιούκασλ με το όνομα και τον αριθμό του Σίρερ.

Το μικρόβιο του ποδοσφαίρου είχε μπει για τα καλά μέσα του. Σύντομα θα πλήρωνε πολύ ακριβά αυτή τη μεγάλη αγάπη. Ίσως και με τη ζωή του

Ο νεαρός Βούλγαρος ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην ομάδα της γειτονιάς του. Γρήγορα ξεχώρισε, ακόμα πιο γρήγορα κέρδισε το ενδιαφέρον του Ντίμιταρ Πένεφ, του πολυμήχανου προπονητή που είχε φέρει την Εθνική Βουλγαρίας στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1994. Ο Μπερμπάτοφ για ένα κομμάτι ψωμί πήρε μεταγραφή στην ομάδα του Πένεφ, την ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Αυτή η εξέλιξη έγινε αισθητή και σε άλλους επιφανείς(!) ανθρώπους του βουλγαρικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του ’90, όπως ο Γκεόργκι Ίλιεφ, ιδιοκτήτης της Λέφσκι Σόφιας και αφεντικό συμμορίας μαφιόζων.

Μια μέρα όπως όλες οι άλλες, με τον ουρανό στο χρώμα των ταινιών του Στίβεν Κινγκ και το προπονητικό κέντρο της ΤΣΣΚΑ Σόφιας γεμάτο από τους παίκτες, να απολαμβάνουν λίγες ώρες χαλάρωσης, ο Μπερμπάτοφ αποφάσισε να βγει για λίγο στους γύρω δρόμους. Ο περίπατος του διακόπηκε ακαριαία, όταν μια ομάδα αγνώστων αντρών τον έβαλε μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Ο νεαρός Βούλγαρος βρέθηκε μπροστά στον Ίλιεφ, ο οποίος προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον πείσει να πάρει μεταγραφή στην ομάδα του.

Ο ‘κάθε τρόπος’ ήταν κάτι που κανείς δεν είναι σε θέση να περιγράψει, διότι πολύ απλά ο Μπερμπάτοφ ποτέ δεν μίλησε για όσα υπέστη εκείνες τις ώρες. Το σίγουρο είναι πως από θαύμα κατάφερε να ζήσει, όταν οι άνθρωποι του Ίλιεφ τον άφησαν να καλέσει στο τηλέφωνο τον πατέρα του.

Από τότε κλείστηκε στον εαυτό του, μίλαγε ελάχιστα και η απόδοση του στο γήπεδο έπεσε κατακόρυφα. Το καλοκαίρι του 2001 κάνει το μεγάλο άλμα, γίνεται μέλος της σπουδαίας ομάδας της Λεβερκούζεν, φτάνοντας ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όταν και βρήκε μπροστά της τη μυθική Ρεάλ Μαδρίτης του Ζινεντίν Ζιντάν.

Έχοντας αφήσει το στίγμα του στη Μπουντεσλίγκα, με 68 γκολ, 32 ασίστ και 10.944 λεπτά εμφανίσεων, το 2006 κάνει ένα ακόμα πιο μεγάλο άλμα και βρίσκεται στην Αγγλία, αρχικά στην Τότεναμ του Χάρι Ρέντναπ και ύστερα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Φαινομενικά, η καριέρα και η ζωή του είχαν απογειωθεί, ενώ ετοιμάζονταν να παίξει δίπλα σε ανερχόμενους σταρ όπως ο Τέβες και ο Ρονάλντο. Όμως το παρελθόν του βρισκόταν ακόμα εκεί, ένα τηλεφώνημα μακριά.

Το τηλεφώνημα έγινε και ήταν φυσικά από βουλγαρικό αριθμό. Η τοπική μαφία του ζητούσε ένα καλό πουρμπουάρ, της τάξης των 600.000 ευρώ, για την ‘προστασία’ της οικογένειας του, δηλαδή της μητέρας του, Μαργκαρίτα, και της ετοιμόγεννης γυναίκας του, Έλενα. Τμήμα της πρότασης έκανε λόγω και για υπουργό της βουλγαρικής κυβέρνησης που ήταν συνεννοημένος για την πραγματοποίηση της συναλλαγής.

Ο Μπερμπάτοφ κατάλαβε αμέσως τι συνέβαινε και αποφάσισε να διαπραγματευτεί μόνος του την ασφάλεια της οικογένειας του. Όταν επετεύχθη ένα καλό οικονομικό ντιλ, η Έλενα κατάφερε να γεννήσει με ασφάλεια στη Σόφια και στη συνέχεια, η Έλενα, η Μαργκαρίτα και η νεογέννητη κόρη του Μπερμπάτοφ, με πρωτοβουλία του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, βρέθηκαν στην Αγγλία, σώες.

Το 2011, ο Ντίμιταρ έφτασε ένα βήμα πριν από τη συμμετοχή του σε έναν ακόμα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Σερ Άλεξ είχε διαφορετική άποψη και ο Ντίμιταρ είδε την ομάδα του να χάνει 3-1 από την Μπαρτσελόνα βυθισμένος στον πάγκο. Αυτός ο πάγκος έμοιαζε με μαύρη τρύπα που τράβηξε την καριέρα του προς ένα ραγδαία καθοδικό ναδίρ.

Φούλαμ, Μονακό, ΠΑΟΚ – ένα βήμα μακριά από τον Ολυμπιακό και σύνταξη στο πρωτάθλημα Ινδίας, ήταν οι επόμενοι σταθμοί του Βούλγαρου επιθετικού που τουλάχιστον, κατάφερε να πετάξει σαν αερικό στην ελίτ του μοντέρνου ποδοσφαίρου, περπατώντας όρθιος.

Κεντρική φωτογραφία: AP Images