O Aλάμπα δεν πήρε 100% αύξηση από την Μπάγερν και φεύγει

Το υπ’ αριθμόν 1 δεδομένο είναι πως το συμβόλαιο του Ντέιβιντ Αλάμπα με την Μπάγερν ολοκληρώνεται στις 30/6 του 2021. Άρα ο παίκτης έχει το ελεύθερο να διαπραγματευτεί το μέλλον του από την 1η του Γενάρη. Και να φύγει ως ελεύθερος το καλοκαίρι.

Στο Νο2 της λίστας με τα facts είναι πως ο 28χρονος απέρριψε πρόταση των Βαυαρών να μείνει κοντά τους, με το πέρας του τρέχοντος συμβολαίου. Ο εκπρόσωπος του, Πίνι Ζαχάβι προσπάθησε να πείσει τους πρωταθλητές για το δίκαιο του αιτήματος γενναίας αύξησης, αλλά απέτυχε. Πόσα ήθελε; Όσα παίρνει ο Λεβαντόφσκι και ο Μίλερ.

Στο Νο3 θα βρεις πως στο κατώφλι του ‘κλαίνε’ οι Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Παρί Σεντ Ζερμέν, Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης. Θα έλεγες ότι έχει ζήτηση -που γίνεται μεγαλύτερη από το γεγονός ότι όποιος τον πάρει δεν έχει να πληρώσει buy out, γεγονός τεράστιο στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Ο κατ’ αρχάς λόγος που τον θέλουν πολλοί είναι πως πρόκειται για μια αξιοπρεπέστατη περίπτωση αμυντικού, σε μια εποχή που δεν είναι πολλοί διαθέσιμοι.

Ο (βαθιά θρήσκος) David Olatukunbo Alaba παρουσιάστηκε ως ‘πολίτης του κόσμου’, ‘παιδί’ θαύμα’ και ‘εθνικός ήρωας’ στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Bundesliga, προ τριετίας. Ας τα δούμε ένα, ένα.

‘Πολίτης του κόσμου’

Ο πατέρας του, Τζορτζ είναι πρίγκιπας τoυ Ογκούν της Νιγηρίας. Το 1984 οι γονείς του τον είχαν στείλει στη Βιένη για σπουδές στα οικονομικά. Τις παράτησε για να αφοσιωθεί στη μουσική. Το πρώτο του CD έκανε θραύση. Τέτοια που η κυβέρνηση του έδωσε την υπηκοότητα, στα μέσα του ’90. Τους ευχαρίστησε υπηρετώντας τον στρατό της χώρας -και έγινε ο πρώτος μαύρος στρατιώτης του. Αυτό τον έκανε ακόμα πιο δημοφιλή -και διάσημο. Τη σήμερον ημέρα ασχολείται ακόμα με τη μουσική. Η μητέρα του, Τζίνα παίκτη είχε αναδειχθεί Miss Philippines, τη δεκαετία του ’80. Σήμερα εργάζεται ως νοσοκόμα. Γνωρίστηκαν το 1988, λίγο καιρό αφότου η Τζίνα είχε μεταναστεύσει στην Αυστρία, για δουλειά. Παντρεύτηκαν το 1996. Απέκτησαν τον Ντέιβιντ στις 24/6 του 1992. Μετά απέκτησαν την Ρόουζ Μέι. Και τα δυο παιδιά απολάμβαναν της προσοχής που τους έδειχναν όλοι, χάριν του πατέρα τους που είχε φτάσει στο πικ της επιτυχίας του, στα τέλη του ’90. Η Ρόουζ Μέι ακολούθησε το δρόμο του -έγινε μουσικός. Ο Ντέιβιντ διάλεξε το ποδόσφαιρο, με το οποίο δεν ασχολούνταν πολλοί οπότε θα είχε μια μεγάλη ευκαιρία να πετύχει.

‘Παιδί θαύμα’

Για καλή του τύχη, παίζοντας με τους φίλους του κάθε μέρα διαπίστωσε πως πέραν του ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι που τον διασκεδάζει, είναι και κάτι που το κάνει καλά. Ή τουλάχιστον καλύτερα από όσους είχε γύρω του. Ξεκίνησε στα 6 στην ακαδημία της SV Aspern (της γειτονιάς). Τέσσερα χρόνια μετά (2002), ο πατέρας του τον πήγε στην ‘καλή’ ομάδα της Βιέννης, την FK Austria. Τότε δεν είχε θέση. Έπαιζε παντού. Ξεκίνησε ως playmaker (θέση που πήρε μετά στις εθνικές), συνέχισε ως αμυντικός μέσος και σέντερ μπακ και όταν τοποθετήθηκε ως αριστερό μπακ από τον Λουίς φαν Χαάλ γνώρισε… τον έρωτα.

Τον Απρίλιο του 2008, όταν ήταν 15 τον κάλεσαν για πρώτη φορά σε αποστολή της πρώτης ομάδας. Λίγες εβδομάδες μετά μετακόμισε στο Μόναχο. Σε ένα ταξίδι των scouts της Μπάγερν στην Αυστρία, δοκίμασαν για τρίτη φορά να τον πείσουν να τους ακολουθήσει. Τις δυο πρώτες είχε αρνηθεί. “Μισούσα πάντα αυτήν την ομάδα, γιατί στα τουρνουά που μετείχα ως παιδί είχε τον καλύτερο εξοπλισμό, το καλύτερο λεωφορείο και στο τέλος ήταν αυτή που έπαιρνε το τρόπαιο”. Η πρώτη προσέγγιση είχε γίνει σε ένα από αυτά τα τουρνουά, που είχε διεξαχθεί στο Μάντσεστερ. Είχε ακόμα νεύρα.

‘Εθνικός ήρωας’

Ήθελε να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο της Νιγηρίας στο στήθος. Αλλά δεν τον ήθελαν εκείνοι. Και για αυτό δεν τον κάλεσαν το 2007, για να γίνει μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Νέων. “Ποτέ δεν με προσέγγισαν επίσημα. Το μόνο που είχε γίνει ήταν συζητήσεις με έναν scout. Είχα ενθουσιαστεί, εξαιτίας του πατέρα μου που ήταν φαν του Ολισέ, όταν έπαιζε στην Κολωνία. Ως παιδί λάτρευα να βλέπω τον Βίκτορ Αγκάλι να παίζει με την Χάνσα Ροστόκ”. Ό,τι δεν έκαναν οι Νιγηριανοί, το έκαναν οι Αυστριακοί την ίδια περίοδο. Έγινε μέλος της U17, ενώ έπαιξε στην U19, την U21 και την ανδρών το 2009.

Η πρώτη κλήση με τους ‘μεγάλους’ ήταν αυτή του Οκτώβρη του 2009 για το παιχνίδι με τη Γαλλία. Πάτησε το πόδι του στο γήπεδο και έγινε ο νεαρότερος διεθνής στην ιστορία της ομάδας. Ήταν μόλις 19 χρόνων όταν κατέκτησε τον τίτλο του ‘καλύτερου παίκτη της χρονιάς’ στην Αυστρία (2011). Το κράτησε και το 2012, όταν σκόραρε το πρώτο γκολ με την εθνική, σε προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο, με το Καζακστάν (στις 16/10 του 2012, τελείωσε 4-0).

Σημείωσε πως πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκε ότι αναδείχθηκε ‘καλύτερος Αυστριακός ποδοσφαιριστής’ και για το 2020.

Στο τέλος των qualifiers για το 2014 FIFA World Cup ήταν ο πρώτος σκόρερ της χώρας του (με 6 γκολ). Πότε όμως, έγινε ήρωας του έθνους: ήταν στις 8/9 του 2015 στο ματς με τη Σουηδία. Το 4-1 έστειλε την Αυστρία στο UEFA Euro 2016. Ήταν η πρώτη πρόκριση της ιστορίας. Είχε παίξει σε όλα τα ματς. Στις 24/3 του 2017 έγινε για πρώτη φορά αρχηγός, στο παιχνίδι με την Μολδαβία για τα προκριματικά του 2018 World Cup όπου δεν πήγε η Αυστρία.

Τι άλλο όμως, είναι ο Αλάμπα; Φίλος του Ριμπερί!

Στα 16 πήγε στην ακαδημία της Μπάγερν. Έπαιξε με την U17 και την U19, πριν προωθηθεί στη δεύτερη ομάδα τη σεζόν 2009-10. Το όνομα του δηλώθηκε μεταξύ αυτών που θα εκπροσωπούσαν το σύλλογο στο UEFA Champions League της αγωνιστικής περιόδου 2009-10. Στο δεύτερο μισό απασχολήθηκε μόνο στην πρώτη ομάδα.

Στις 10 Φεβρουαρίου του 2010 σηκώθηκε από τον πάγκο, για να παίξει εναντίον της SpVgg Greuther Fürth, στο πλαίσιο του DFB-Pokal. Τη δεύτερη φορά που πήρε την μπάλα, έστησε αυτό που έκανε ο Ριμπερί 3-2 (το ματς τελείωσε 6-2). Είχε γίνει ο νεαρότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ με τους Βαυαρούς, σε επίσημο ματς -στα 17 χρόνια, 7 μήνες και 8 ημέρες. Στα 17 χρόνια, 8 μήνες και 13 ημέρες (9/3) έκανε ντεμπούτο και στο Champions League, εναντίον της Φιορεντίνα, για τη φάση των ’16’, στην Ιταλία. Η Μπάγερν έχασε τον αγώνα (3-2), αλλά είχε κερδίσει έναν παίκτη -ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είχε γίνει και ο νεαρότερος εκπρόσωπος του οργανισμού στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ο Αλάμπα είχε κερδίσει έναν φίλο: ήταν ο Φρανκ Ριμπερί. Τους χώριζαν εννέα χρόνια. Τους ένωνε ο τρόπος που αντιλαμβάνονταν το παιχνίδι. Έπαιξαν μαζί μια δεκαετία. “Του χρωστάω πολλά” λέει μέχρι σήμερα. “Ήμουν τυχερός γιατί όταν πήγα στην πρώτη ομάδα, το 2010 όλοι έδιναν τεράστια προσοχή στην εξέλιξη των νέων παικτών. Παίκτες όπως οι Σβαϊνστάιγκερ, Γκόλεζ, Λαμ ήταν πάντα δίπλα μου. Ο Φρανκ έπαιξε τεράστιο ρόλο στην καριέρα μου. Με βοήθησε να εξελιχθώ από την πρώτη μέρα. Ήταν πολλά περισσότερα από ίνδαλμα, για εμένα”.

Στο δεύτερο μισό της σεζόν 2010-11 τον έδωσαν στη Χόφενχαϊμ, στο πλαίσιο της τακτικής που είχε ο οργανισμός να παραχωρεί ως δανεικούς τους πιο ταλαντούχους νέους, για να κερδίσουν εμπειρίες πριν τους καθιερώσει στην πρώτη ομάδα. Είχε πει πως θα έμενε ευχαρίστως και άλλη μια σεζόν, γιατί θα του έκανε καλό. Ο Γιουπ Χάινκες είχε άλλη άποψη. Τον κάλεσε πίσω στη Βαυαρία και στην εξέλιξη της φάσης, τον έβαλε στον ημιτελικό του Champions League με τη Ρεάλ (2011-12). Ανέλαβε να εκτελέσει και ένα από τα πέναλτι που ‘έβγαλαν’ νικητή.

Στα 25 (2017-18) είχε συμπληρώσει 200 συμμετοχές στην Bundesliga. Στην ίδια ηλικία έφτασε τις 300 συμμετοχές, συνολικά -στην 31η αγωνιστική με το Ανόβερο-, ενώ είχε έξι τίτλους στην Bundesliga. Όσοι είχαν παίξει για χρόνια κοντά του, έλεγαν πως το ταλέντο ήταν δεδομένο, εν τούτοις αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει ήταν η διάθεση του και η γενικότερη συμπεριφορά του ως προς την εξέλιξη και τη βελτίωση.

Σε ό,τι αφορά τα ‘φρέσκα κουλούρια’, ο Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε ξεκαθάρισε πως ‘κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να φτάσουμε στη συμφωνία. Είχαμε πολλές συζητήσεις, αλλά θέλαμε την απάντηση του στα τέλη του Οκτώβρη. Δεν την έδωσε και δεν είμαι σίγουρος πια, ότι θα επιστρέψουμε στις διαπραγματεύσεις’. Διαβεβαίωσε ότι η πρόταση που του έκαναν ‘του έδειξε πόσο τον εκτιμούμε. Αλλά δεν την αποδέχθηκε’. H Βild έγραψε πως του πρόσφεραν 218.946 την εβδομάδα. Έπαιρνε 164.209. Ο Λεβαντόφσκι έχει λαμβάνειν 410.523. Ο Μίλερ αμείβεται με 328.419 το επταήμερο.

Πόσα ζητά από τον επόμενο εργοδότη

H ‘Αs‘ αποκάλυψε πως το ποσό που θα χρειαστεί να διαθέσει όποιος θέλει να αποκτήσει τον Αλάμπα είναι 12.000.000 ευρώ. Τόσα λέει, ζήτησε ο ατζέντης του από τη Ρεάλ, που ενημέρωσε πως δεν μπορεί να φτάσει πολύ εύκολα σε αυτή τη σούμα. Το βέβαιο είναι πως η Μπάγερν το έχει πάρει απόφαση πως θα συνεχίσει τη ζωή της, χωρίς εκείνον.