Ο Μπρούνο Φερνάντες έχει ζήσει ντου οπαδών στα αποδυτήρια
Ο Μπρούνο Φερνάντες έφυγε, έφηβος ακόμα από την Πορτογαλία, γιατί δεν του δόθηκε έστω μια ευκαιρία. Γύρισε με τους όρους του, για να ξαναφύγει αυτήν τη φορά, προκειμένου να δοκιμαστεί μεταξύ των καλύτερων (βλ. Premier League), με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ένα στρες, μια αγωνία την ένιωσε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπως αναζητούσε παίκτες να ενισχύουν το ρόστερ της στο μεταγραφικό ‘παράθυρο’ του Γενάρη. Ήξερε τι ήθελε, αλλά είδε τις προτεραιότητες να καταλήγουν αλλού, με πρώτο τον Άρλινγκ Χολάντ. Δεν ήταν ο μόνος. Αλλά νερό κι αλάτι, αφού κατάφεραν να ‘κλείσουν’ κάποιον. Είναι ο Μπρούνο Φερνάντες, στον οποίον οι ‘κόκκινοι διάβολοι’ πρόσφεραν 69.980.000 ευρώ. Με αυτά τα λεφτά εξασφάλισαν έναν παίκτη που μπορεί να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, αλλά και να σκοράρει -έναν που μπορεί να ‘γιατρέψει’ τη θέση που ‘πληγώθηκε’ από την έξοδο των Αντρέ Χερέρα και Φελαϊνί, συν τον τραυματία Σκοτ ΜακΤόμινεϊ. Για αυτά τα λεφτά, ο Φερνάντες προτίμησε τη Γιουνάιτεντ, από τους Τότεναμ και Ατλέτικο Μαδρίτης.
Ο τύπος που είχε για ίνδαλμα τον Πίρλο και τον Μουτίνιο και φορά το Νο8 προς τιμήν του πατέρα του (παράτησε το ποδόσφαιρο, για να ταΐσει την οικογένεια του) γεννήθηκε στα 11 χιλιόμετρα βόρεια από το κέντρο του Πόρτο (στο Μάια των 135.306 κατοίκων) από παιδί είχε ένα πλάνο για τη ζωή του -όπως λέει ο αδελφός του Ρικάρντο: να γίνει ποδοσφαιριστής. Και αν αυτό δεν ήταν δυνατό; Θα έβλεπε -αν ερχόταν εκείνη η ώρα. Δεν ήλθε. Για να αφοσιωθεί πλήρως, στο πλάνο του παράτησε το σχολείο στα 11. Δεν ήταν κακός μαθητής. Είχε κρίνει όμως, ότι το σχολείο του ‘έκοβε’ ώρες από τη διεκδίκηση του ονείρου του.
Η πρώτη του ομάδα ήταν η Infesta. Γρήγορα πήγε στην ακαδημία της Μποαβίστα, που για να τον βοηθήσει να κερδίσει εμπειρίες τον έστειλε δανεικό στην Pasteleira. Το 2012 του δόθηκε η ευκαιρία να φύγει για την Ιταλία. Στις 27/8 του 2012 έγινε μέλος της Νοβάρα, με έδρα την χρόνια ‘πρωτεύουσα’ του ιταλικού χόκεϊ επί πάγου, καθώς η ομώνυμη ομάδα κατέκτησε ό,τι υπήρχε έως το 2009 (τότε εξαφανίστηκε και επανεμφανίστηκε με νέο όνομα).
“Η ευκαιρία που είχα ήταν λίγο περίεργη: ένας προπονητής ήλθε να δει άλλον παίκτη στην Μποαβίστα και τελικά, διάλεξε εμένα” εξήγησε στο Maisfutebol, το 2016, όταν έπαιξε για τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. “Μετά μου βρήκε δουλειά στη Νοβάρα, της οποίας εκπρόσωποι επίσης ήλθαν να με δουν να παίζω πριν γίνει η μεταγραφή. Αποφάσισα να πάω στην Ιταλία, γιατί δεν ήμουν μεταξύ εκείνων που είχαν κληθεί στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας. Δεν μου έδωσαν καν, την ευκαιρία. Τότε η Νοβάρα ήταν στη Serie A”.
Ο -τότε 17χρονος- στοίχισε 1.000.000 ευρώ και αποκτήθηκε για τη δεύτερη ομάδα. Μέσα σε τρεις μήνες ήταν στην ανδρική. Έπαιξε στο δεύτερο μισό της σεζόν 2012-13. Η παρέα του προκρίθηκε στα playoffs. Εκείνος είχε το καλοκαίρι, πρόταση από την Ουντινέζε -του Αντρέα Στραματσόνι. Επειδή φαίνονται όλα απλά, αλλά δεν είναι, τον πρώτο καιρό είχε μια νοσταλγία, έναν καημό, καθώς του έλειπε το σπίτι του, ενώ δεν βοηθούσε ότι δεν μπορούσε να συνεννοηθεί -αφού δεν ήξερε τη γλώσσα. Η οικογένεια του έσπευσε να βοηθήσει, όπως και η κοπέλα του (νυν σύζυγο του και μητέρα της κόρης του), η οποία επίσης εγκατέλειψε το σχολείο για να ζήσει μαζί του στην Ιταλία. Σε έχω αφήσει στην Ουντινέζε. Τον πήρε για 2.5 εκατομμύρια ευρώ. Τα μισά του δικαιώματα τα κράτησε η Νοβάρα. Η ταχύτητα του, το ταλέντο και η ευελιξία (αγωνιζόταν στο κέντρο και μπροστά, ως συνεργάτης του Τότο ντι Νατάλε -ο οποίος έγινε και μέντορας του 19χρονου) τον εξέλιξαν σε ‘πολλά υποσχόμενο’. Δικαιολόγησε το χαρακτηρισμό, με προσκλήσεις στις μικρές εθνικές και γκολ.
“Ο Μπρούνο με εκνευρίζει, γιατί είναι νέος και παρ’ όλα αυτά έχει την καλύτερη ποιότητα όσων είμαστε στο ρόστερ. Έχει γρήγορα πόδια, αλλά κάποιες φορές ‘αράζει’ κατά τη διάρκεια των ματς”, Τότο Ντι Νατάλε
Στην… καταγγελία του δασκάλου είχε απαντήσει, μέσω της Observador πως ‘έχω την αίσθηση ότι εννοούσε πως δεν έπαιρνα περισσότερο την μπάλα. Πάντα ήθελα να ‘χω σταθερή απόδοση από την αρχή έως το τέλος. Κάποιες φορές δεν κατέστη δυνατό, είτε γιατί έφταιγα εγώ, είτε διότι ήταν θέμα της ομάδας. Αλλά είναι φυσιολογικό. Είμαι χαρούμενος που ο μέντορας μου με βοήθησε να εξελιχθώ και να ασχοληθώ με λεπτομέρειες, όπως η στάση του σώματος, τις οποίες δεν θεωρούμε σημαντικές‘.
Στις 16/8 του 2016 έβαλε την τρίτη διαφορετική φανέλα, στη γειτονική μπότα: αυτήν της Σαμπντόρια. Πήγε ως δανεικός, με option να αποκτηθεί εφόσον έπειθε. Έπεισε μεν, αλλά στις 27/6 του 2017 του δόθηκε η δυνατότητα να επιστρέψει στη χώρα του, με τον τρόπο που είχε ευχηθεί: ως μέλος μεγάλης ομάδας. Είχε δυο επιλογές: την Μπενφίκα και τη Σπόρτινγκ. “Δεν έγινε συζήτηση μαζί μου. Από όσα έχω ακούσει, ξέρω πως ενδιαφέρθηκε και η Πόρτο, αλλά δεν υπήρχε κάτι επίσημο. Έχω πει στον ατζέντη μου να μου αναφέρει μόνο τις επίσημες προτάσεις. Δεν ενημερώνομαι για απλό ενδιαφέρον”.
Στις 27/7 του 2017 υπέγραψε στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, για πέντε χρόνια και 8.5 εκατομμύρια ευρώ -συν 500.000 ευρώ ως μπόνους. Το buyout ορίστηκε στα 100.000.000 ευρώ. Έως τότε το ρεκόρ ήταν τα 60.000.000 -το [‘χε θέσει ο Χουλκ, όταν πήγε στη Ζενίτ. Ήταν η πέμπτη μεταγραφή της ομάδας (ο πρώτος που ζήτησε ο Ζοζέ Ζεζούς), εκείνο το καλοκαίρι. Στα 5 πρώτα παιχνίδια στη Liga NOS σκόραρε τέσσερα γκολ. Στο πρώτο παιχνίδι του, στους ομίλους του UEFA Champions League, το 3-2 επί του Ολυμπιακού στις 12/9, ήταν αυτός που ‘άνοιξε’ το σκορ.
Ως νέο στόχο είχε αν κάνει νέο career high σε γκολ. Είχε έως τότε από 4 το 2013, το 2014 και το 2015, 4 το 2016 και 5 το 2017. Όπως είχε πει ‘δεν ήμουν ποτέ σε μεγάλη ομάδα, οπότε θα ‘χει ενδιαφέρον αυτό που θα γίνει. Θέλω να μάθω όσα περισσότερα μπορώ από τον προπονητή’. Το 2018 τελείωσε με 16 – ήταν ο δεύτερος σκόρερ, πίσω από τον Μπας Ντοστ. Αναδείχθηκε ‘καλύτερος παίκτης της λίγκας’. Το 2019 είχε 31 και φέτος είναι ήδη στα 15. Στο σύστημα του Ζεζούς ‘άνθισε’. Έπαιζε είτε ως δεύτερος επιθετικός, πίσω από τον Ντοστ ή αριστερός εξτρέμ -για να ανοίγει χώρους στις άκρες.
Στη Λισαβόνα έζησε και το ντου οπαδών στα αποδυτήρια
Ο Καρβάλιο ήταν μεταξύ αυτών που έζησαν την επίθεση οπαδών στην Σπόρτινγκ, την 15η του Μάη του 2018, όταν 50 μασκοφόροι εισέβαλαν στα αποδυτήρια και επιτέθηκαν σε παίκτες και προπονητές, μετά τον αποκλεισμό από το UEFA Champions League.
Όλο αυτό ξεκίνησε -σύμφωνα με μαρτυρίες- από την προτροπή του τότε προέδρου του συλλόγου, Μπρούνο ντε Καρβάλιο. Πέραν του ότι έγραφε στα social media τις ενστάσεις που ‘χε σχετικά με την πορεία της ομάδας, ‘πυροδοτώντας’ το κλίμα, υπάρχουν καταθέσεις που τον θέλουν να ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την επίθεση. Εναντίον του εκκρεμούν και άλλες 44 κατηγορίες, μεταξύ των οποίων είναι και η απαγωγή -που για τον πορτογαλικό νόμο είναι ισότιμο της τρομοκρατίας, η βίαιη επίθεση, η κατοχή απαγορευμένων πυροβόλων όπλων κλπ. Είχαν προηγηθεί αρνητικά αποτελέσματα, σε Liga NOS και UEFA Champions League και ο πρόεδρος φέρεται να διέταξε την επίθεση.
Η υπόθεση πήγε σε δίκη στις 2/8 του 2019 (τα στοιχεία ήταν αδιάσειστα), με τον Ντε Καρβάλιο να καθαιρείται και να περιμένει -έκτοτε- να μάθει την απόφαση του δικαστή. Ομοίως και άλλοι τέσσερις που συνελήφθησαν. Ένας είναι ο Νούνο Μέντες, επικεφαλής οργανωμένου κλαμπ οπαδών (‘Mustafa’), ο οποίος δεν έχει αποφυλακιστεί, καθώς εκκρεμούσαν εις βάρος του κατηγορίες για εμπόριο ναρκωτικών. Οι υπόλοιποι είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Ο φυσικοθεραπευτής Γκονσάλο Αλβάρο κατέθεσε στις 19/12 του 2019 (στην 15η δικάσιμο) ότι ‘την παραμονή της επίθεσης, μετά την ήττα από τη Μαριτίμο, συναντηθήκαμε το σταφ με τη διοίκηση. Μίλησε με απαξιωτικά λόγια για το κύπελλο που επέκειτο (είπε ‘πως για εμένα είναι σκατά’) και πως ό,τι και αν συμβεί αύριο, θέλω να ξέρω ποιος είναι μαζί μου. Όποιος δεν είναι, ας φύγει από την αίθουσα’. Τότε δεν κατάλαβα τι εννοούσε. Στο τέλος της συνάντησης είπε ‘θα τα πούμε αύριο στις 16.00’. Είχε ζητήσει να αλλάξουμε την προπόνηση και να την κάνουμε απογευματινή, από πρωινή γιατί ήθελε να μιλήσει στους παίκτες και το πρωί δεν είχε χρόνο. Πιστεύαμε ότι θα θέλει να τους πει δυο ενθαρρυντικά λόγια“.
Στις 6 του τρέχοντος Γενάρη κατέθεσε ο Ρούι Πατρίτσιο, νυν γκολκίπερ της Γουλβς. Ήταν ένας από τους επτά που αποχώρησαν από το ρόστερ. Ήταν και μεταξύ των τεσσάρων (μαζί με Καρβάλιο, Γκέλσον Μάρτινς και Μπρούντο Φερνάντες) που εκπροσώπησαν τη χώρα, στο 2018 World Cup. Παρεμπιπτόντως, ο Φερνάντες έμεινε διότι έφυγε ο πρόεδρος που δημιούργησε το πρόβλημα και του βελτίωσαν το μισθό.
Ενώπιον του δικαστή, ο Πατρίτσιο είπε πως “ευχόμουν να μην μας σκοτώσουν οι χούλινγκαν που εισέβαλαν στην ακαδημία Alcochete. Ήμουν στα αποδυτήρια και ετοιμαζόμουν για την προπόνηση, όταν άκουσα φασαρία και είδα οπαδούς να εισβάλουν, ουρλιάζοντας. Ο Βάσκο Φερνάντεζ, τεχνικός διευθυντής της ομάδας, προσπάθησε να κλειδώσει την πόρτα, αλλά δεν πρόλαβε. Οι εισβολείς, οι οποίοι είχαν καλυμμένα τα πρόσωπα τους, άρχισαν την επίθεση. Δεν είπαν λέξη. Ήλθαν προς το μέρος μας, πολύ επιθετικά. Κρατούσαν διάφορα, Εκτόξευαν διάφορα”.
Οι μασκοφόροι χτυπούσαν και απειλούσαν -με θάνατο- τους παίκτες. Αυτοί που τέθηκαν στο επίκεντρο ήταν οι Αργεντινοί Μάρκος Ακούνα και Ροντρίγκο Μπατάγια. Ο Ολλανδός Μπας Ντοστ επίσης, δέχθηκε χτύπημα στο κεφάλι, ενώ τραυματίστηκαν και δυο βοηθοί προπονητή. “Υπήρξε σύγχυση, καπνός και ουρλιαχτά. Πέταξαν και πυρσούς. Μας έλεγαν να βγάλουμε τις φανέλες μας και ότι είμαστε ντροπή. Όπως και ότι θα μας σκοτώσουν”. Ένας γύρισε προς τον Πατρίτσιο και του είπε ‘γελάς; Θες να φύγεις; Θα σου σπάσω το σαγόνι’.
Πίσω στον Φερνάντες και την επικείμενη μετακόμιση στην Αγγλία, ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και ο συνεργάτης του, Μάικ Φίλαν ήταν στις εξέδρες του Estadio Jose Alvalade, στο ματς με την Πόρτο (5/1), ενώ την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της Σπόρτινγκ, Φρεντερίκο Βαράντας ‘πέταξε’ για το Λονδίνο, για να συναντήσει ιθύνοντες της Γιουνάιτεντ -και να τελειώνει η ιστορία.
