Ο Λιρόι Σανέ έμαθε ό,τι είχε να μάθει από τον Γκουαρδιόλα κι έφυγε

Ήμασταν στον Γενάρη του 2020, όταν UEFA 'έβγαλε' κόκκινη κάρτα στη Mάντσεστερ Σίτι, για τις παρατυπίες που είχαν διαπιστωθεί από το 2012 έως το 2016, σε επίπεδο financial fair play. Ως αναμενόταν, ο σύλλογος απευθύνθηκε στο CAS για να βρει το δίκιο που θεωρεί πως έχει. Έως την έκδοση της απόφασης από το ανώτατο αθλητικό διαιτητικό δικαστήριο, δίπλα στο 'διετής αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και πρόστιμο 30 εκατομμυρίων ευρώ' υπάρχει ένα ερωτηματικό. Αν διερωτάσαι πότε θα βγει, join the club.

Πριν λίγες ώρες, επιβεβαιώθηκε η πληροφορία που πρώτη δημοσίευσε η Daily Mail και ήθελε τους καθ' ύλην αρμοδίους να προχωρούν σε ανακοινώσεις τη Δευτέρα 13/7. Η καθυστέρηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Cοurt of Arbitration for Sport έχει να διαχειριστεί και ουκ ολίγες άλλες υποθέσεις.

Σε περίπτωση που η Σίτι δεν γνωρίσει τη δικαίωση, ο Πεπ Γκουαρδιόλα -ο οποίος αποφάσισε να μείνει εκεί όπου είναι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα- θα 'χει ξεκάθαρη δυσκολία να κρατήσει τους παίκτες που έχει -και θέλει-, αφού η ομάδα δεν θα μετέχει στην κορυφαία σκηνή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η πρώτη έξοδος αποτελεί γεγονός και είναι αυτή του Λιρόι Σανέ, ο οποίος 'πέταξε' για το Μόναχο, ώστε να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις και να ακολουθήσει η ανακοίνωση του από την Μπάγερν, στην οποία θα ανήκει για την προσεχή πενταετία. “Με έπεισε το πλάνο” είπε στις πρώτες του δηλώσεις.

Δεν θα αισθάνθηκες και την έκπληξη του αιώνα, όταν διάβασες πως επισήμως ο 24χρονος επιστρέφει στη Γερμανία, αυτήν τη φορά για την Μπάγερν, αν κρίνω πως η πληροφορία υπήρχε εκεί έξω από το Μάιο. Ενδεχομένως να μη γνώριζες πως ο Σανέ δεν θα εμφανιστεί με την Μπάγερν στην ολοκλήρωση του φετινού UEFA Champions League, αρχής γενομένης από το δεύτερο προημιτελικό με την Τσέλσι, στις 7/8.

Ο Leroy Aziz Sané είχε φύγει από τη Σάλκε για τη Μάντσεστερ Σίτι το 2016, για 52 εκατομμύρια ευρώ. Έγινε ο πιο ακριβός Γερμανός παίκτης -ήταν και η πιο ακριβή προσθήκη της Σίτι, στο πρώτο καλοκαίρι του Γκουαρδιόλα-, με τη συμφωνία να ξεπερνά τα ποσά που 'χαν δοθεί για τους Εζίλ, Γκέτσε και Νόιερ. Δυο πρωταθλήματα Premier League, ένα FA Cup και δυο League Cups και το βραβείο του 'καλύτερου νέου παίκτη' του 2018 (το πήρε από τον Χάρι Κέιν και τον Μάρκους Ράσφορντ) αργότερα, οι “Πολίτες” τον πούλησαν στους Βαυαρούς 49.000.000 ευρώ. Όχι γιατί 'χάλασαν', αλλά επειδή το συμβόλαιο του παίκτη τελειώνει το καλοκαίρι του 2021 και άρα θα τον 'έχαναν' χωρίς να πάρουν σεντ.

Όπως γράφει το ESPN, το ότι θα τον έχαναν ήταν δεδομένο, από τη στιγμή που ο Σανέ αρνήθηκε να υπογράψει νέο συμβόλαιο με τη Μάντσεστερ Σίτι, το οποίο αφορούσε και τα διπλάσια χρήματα από αυτά που θα πάρει στο Μόναχο (οι πρωταθλητές Bundesliga θα του δώσουν 22 εκατομμύρια το χρόνο).

Μη ξεχνάς εν τω μεταξύ, πως τον Αύγουστο του 2019, ενώ ήταν η έκπληξη της ενδεκάδας που εμφάνισε ο Γκουαρδιόλα στο παιχνίδι με τη Λίβερπουλ για το Community Shield, έπαθε ρήξη χιαστού πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο. Τότε η Μπάγερν επίσης, τον είχε προσεγγίσει στο βαθμό που πίστευε βάσιμα ότι θα τον κάνει δικό της -πρόσφερε μάλιστα, τα διπλάσια από όσα έδωσε τελικά. Την επομένη του τραυματισμού, ο Σανέ διέκοψε τις συζητήσεις, με την υπόσχεση να τα ξαναπούν όταν θα είναι καλά. Ήταν κύριος, με τη μετακίνηση να ολοκληρώνεται σήμερα, Παρασκευή 3/7.

Πού θα τοποθετηθεί στην Μπάγερν

Mε την ευκαιρία, να πούμε και 2-3 πράγματα για αυτό το παιδί που επέλεξε και ο Χάνσι Φλικ, για να βάλει δίπλα στους Κίνγκλσεϊ Κομάν, Σερτζ Γκνάμπρι και Αλφόνσο Ντέιβις. Όπως γράφει η επίσημη ιστοσελίδα της Bundesliga “o Σανέ ήταν εκ των λόγων του quadruple της Σίτι, το 2019, ως μέλος επίθεσης τριών παικτών -ως αριστερό εξτρέμ. Αυτό κάνει τον αριστεροπόδαρο ξεκάθαρο υποψήφιο να παίξει εκεί όπου είναι ο Κομάν, όταν είναι καλά. Τα στατιστικά του δείχνουν πως απολαμβάνει αυτόν τον ρόλο (είχε 16 γκολ και 17 ασίστ, σε όλες τις διοργανώσεις). Με το ρυθμό του και τις κοφτερές αλλαγές κατεύθυνσης, μπορεί να ελευθερωθεί από τους αμυντικούς και να παίξει οπουδήποτε στην επίθεση -ίσως ακόμα και σε έναν ρόλο τύπου Τόμας Μίλερ, υποστηρικτικό στον πρώτο σκόρερ της Bundesliga, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι”.

Για αρχή ονειρεύτηκε τον εαυτό του ως αστροναύτη

Ο Σανέ πήρε αυτά τα χαρίσματα και γενετικά, καθώς ο πατέρας του Σουλεϊμάν Σανέ υπήρξε διεθνής με τη Σενεγάλη (29 γκολ σε 55 συμμετοχές) και επιθετικός της Φράιμπουργκ, της Νυρεμβέργης, όπως και ομάδων της Αυστρίας και της Ελβετίας. Υπήρξε από τους πρώτους Αφρικανούς παίκτες της Bundesliga, με την ταχύτητα του να είναι το κύριο προσόν του (100 μέτρα σε 10.7). Ο γιος Σενεγαλέζων διπλωματών, μετακόμισε με την οικογένεια του στη Γαλλία, όταν ήταν 4. Εκεί αγάπησε το ποδόσφαιρο και το εξέλιξε σε καριέρα. Πήγε στη Γερμανία για να υπηρετήσει το -γαλλικό- στρατό και βρέθηκε να παίζει ποδόσφαιρο. Είχε πει πως είχε περάσει πολύ δύσκολα -εξαιτίας του ρατσισμού. Όπου και αν πήγαινε, του πετούσαν μπανάνες και έκαναν τον ήχο μαϊμούς, συν ανάλογες χειρονομίες. Τον αποκαλούσαν και 'τον πιο άσχημο άνδρα της λίγκας'.

Δεν τσακώθηκε ποτέ. Δεν έβρισε ποτέ κανέναν. Υπέμενε τα πάντα, στωικά. Και δεν περίμενε από κανέναν (πχ την ομοσπονδία) τίποτα, αφού η μετανάστευση ήταν στο πικ της και η αλλαγή των δεδομένων πάντα προκαλεί αναστάτωση σε όσους δεν θέλουν να ξεβολευτούν. Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε ο Σουλεϊμάν, ως στόχος ανεγκέφαλων ήταν ο λόγος που τον αγάπησε η Ρεγκίνα, aka 'η πιο διάσημη γυναίκα αθλήτρια της εποχής, στη Γερμανία'.

Το 1996, όταν έγινε πατέρας του Λιρόι ήταν στη Λοζάνη. Ο μικρός γεννήθηκε στο Έσεν της Γερμανίας, όπου ζούσε με τη μητέρα του και το μεγαλύτερο αδελφό του, Κιμ -ο οποίος είχε γεννηθεί στην Αυστρία. Η οποία μητέρα του, Ρεγκίνα Ουέμπερ, ήταν Ολυμπιονίκης στο σύνθετο ατομικό της ρυθμικής γυμναστικής, το 1984 (πήρε το χάλκινο). Από το 1981 έως το 1986 είχε κερδίσει ό,τι υπήρχε στη Δυτική Γερμανία και αφορούσε το σπορ της. Οι ρίζες της ήταν στη Γαλλία, αλλά πήγε στη Γερμανία για την καριέρα της.

Οι Σουλεϊμάν και Ρετζίνα απέκτησαν και τρίτο γιο -τον Σίντι, οκτώ χρόνια μικρότερο του Λιρόι, ο οποίος είναι 18 και υπολογίζεται στην πρώτη ομάδα της Σάλκε, όπου πήγαν μικρά όλα τα αδέλφια -μετά την πρώτη γνωριμία με το οργανωμένο ποδόσφαιρο στον τοπικό σύλλογο που λεγόταν SG Wattenscheid 09. Ο Λιρόι το έκανε με το ζόρι. Όπως έχει πει “δεν ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Ως παιδί ονειρευόμουν τον εαυτό μου αστροναύτη, ώσπου κάποια στιγμή κατάλαβα πως δεν ήταν αυτό το 'κάλεσμα' μου. Έως τα 16 δεν είχα κάτι άλλο να με απασχολεί, από το ποδόσφαιρο”.

Ο Σουλεϊμάν ήταν ο τερματοφύλακας στα παιχνίδια των αγοριών του. “Μετά έγινε ο προσωπικός μας προπονητής. Το πρώτο που μας έμαθε ήταν η πειθαρχία. Μιλώ μαζί του, έπειτα από κάθε ματς, για να μου πει τι πρέπει να βελτιώσω, τι δεν έκανα καλά και τι πρέπει να κάνω καλύτερα στα επόμενα ματς. Οι γονείς μου, μου έμαθαν πολλά για τη ζωή του επαγγελματία αθλητή, αλλά και το πώς να δουλεύω το σώμα μου. Η μητέρα μου με δίδαξε κινήσεις και ο πατέρας μου ταχύτητα. Και οι δύο επέμειναν στο να έχω ως προτεραιότητα το να περνάω καλά στις προπονήσεις και τα παιχνίδια”, είχε εξηγήσει στο Manchestercity.com

Η πρώτη ομάδα που αγάπησε ήταν η Μπαρτσελόνα. Ο πρώτος παίκτης ήταν ο Ροναλντίνιο. Ακολούθησε ο Μέσι. Στα 8 πήγε στη Σάλκε. “Είχε ήδη αναπτύξει την ικανότητα να είναι αποτελεσματικός με το αριστερό πόδι”. Αγαπημένη του συνήθεια ήταν το nutmeg. “Από όταν άρχισα να παίζω, ήταν κάτι που έκανα κάθε φορά που μου δινόταν η ευκαιρία. Όχι για να ενοχλήσω τους αντιπάλους μου. Στο μυαλό μου είναι τρόπος να περάσω τον αμυντικό”. Το 2005 ο Λιρόι πετάχτηκε μέχρι τη Λεβερκούζεν και έμεινε εκεί έως το Μάρτιο του 2011, όταν γύρισε στη βάση του. Είχε για συμπαίκτη τον Μεσούτ Εζίλ, με τον οποίον ζούσαν και στην ίδια πόλη.

Η Σάλκε του έδωσε και την πρώτη συμμετοχή στην Bundesliga -στα 18-, τον Απρίλιο του 2014 -εναντίον της Στουτγάρδης. Ακολούθησε η πρεμιέρα με το εθνόσημο στο στήθος -με την U21-, το Σεπτέμβριο του 2015. Η τεχνική, η ισορροπία, η ταχύτητα και η εκτέλεση ήταν στη λίστα με τα 'συν' του. Σημείωσε πως ως κάτοχος και γαλλικής υπηκοότητας, ο Σανέ μπορούσε να παίξει με την τρικολόρ. Επέλεξε τη νασιοναλμανσάφτ.

Ο Γιοακίμ Λεβ τον είχε καλέσει για το Euro2016, όπου τον έβαλε σε ένα ματς -ως αλλαγή του Σβάινσταϊγκερ στο 2-0 του ημιτελικού με τη Γαλλία. Έμεινε εκτός του ρόστερ που πήγε στο 2018 FIFA World Cup και το Σεπτέμβρη πήρε νέο προσκλητήριο για τα ματς με τη Γαλλία και το Περού. Έφυγε από το ξενοδοχείο όπου έμενε η αποστολή, κατόπιν συνεννόησης με τον εθνικό κόουτς 'για προσωπικούς λόγους' που μετά έγιναν συγκεκριμένοι: ήταν η γέννηση της κόρης του.

Στις 16/11 του 2018 σκόραρε για πρώτη φορά με την εθνική, εναντίον της Ρωσίας. Ήταν αυτός που 'άνοιξε' το σκορ στο ματς που τελείωσε 3-0. Στην πρεμιέρα των προκριματικών για το Euro2020, εναντίον της Ολλανδίας (τον Μάρτιο του 2019), ο Λεβ τον ξανακάλεσε, τον έβαλε να παίξει και τον είδε να σκοράρει.

Πριν πάει στη Σίτι, είχε να διαλέξει μεταξύ πολλών που τον ήθελαν. Ο Γκουαρδιόλα όμως, ήταν αυτός που τον παρακολουθούσε “από όταν ήταν στην Μπάγερν” και για αυτό τον 'κέρδισε' -μετά ένα τηλεφώνημα που του έκανε “για να μου πει πως με θέλει να παίξω για εκείνον. Μου είπε πως θα με κάνει καλύτερο παίκτη και με ενημέρωσε για το πού πρέπει πρέπει να βελτιωθώ (δεξί πόδι, αυτοπεποίθηση, συγκέντρωση από την αρχή έως το τέλος, ώστε να μην κάνω λάθη)”.

Στην Αγγλία συνέχισε να απολαμβάνει την κάθε μέρα “και τις προπονήσεις μου με παίκτες όπως ο Τουρέ, ο Σίλβα και ο ΝτεΜπριν. Μαθαίνω από όλους. Όλοι θέλουν να γίνεται η ομάδα όλο και καλύτερη. Όλοι θέλουν να κατακτήσουν τίτλους”. Από την αρχή κατάλαβε τις διαφορές μεταξύ της Bundesliga και της Premier League 'όπου κάθε ματς είναι δύσκολο, ενώ το στιλ που έπαιζε στη Σάλκε ήταν άρδην διαφορετικό από αυτό του Γκουαρδιόλα. Η ποιότητα στην Αγγλία είναι πολύ καλύτερη'. Κατάφερε να διαχειριστεί τις διαφορές και να ανταποκριθεί, με τη μητέρα του να τον ακολουθεί στο Μάντσεστερ -για να μην έχει να αγχώνεται το παιδί για πράγματα που δεν αφορούσαν τη δουλειά του.

"Είναι εντυπωσιακό πόσο μπορεί να βοηθήσει ο Γκουαρδιόλα έναν παίκτη"

Είχε λατρέψει τον Νταβίντ Σίλβα 'για τον τρόπο που διαβάζει το παιχνίδι. Βλέπει πού είναι τα πάντα και πού να πάει, πριν γίνει η όποια φάση'. Δεκαοκτώ μήνες αφότου πήγε στο Μάντσεστερ, η παρέα του είχε ματς με τη Λίβερπουλ. Τον είχαν ρωτήσει, από την Guardian, πώς νιώθει που μπορεί να αποκτήσει για συμπαίκτη τον Αλέξις Σάντσες. “Δεν ανησυχώ. Είναι εξαιρετικός παίκτης που θα μας βοηθήσει. Όλοι χρειαζόμαστε, γιατί έχουμε πολλά παιχνίδια. Επίσης, αν δεν βάλεις προκλήσεις στον εαυτό σου, δεν μαθαίνεις ποτέ πόσο καλός είσαι”. Ο Χιλιανός δεν πήγε τελικά, εκεί όπου ήταν ο Σανέ, ο οποίος είχε γνωρίσει και το δημόσιο θαυμασμό του Γιούργκεν Κλοπ. “Μιλούσαμε συχνά στο τηλέφωνο πριν έλθω στη Σίτι. Ήταν στην Ντόρτμουντ. Είναι εξαιρετικός τύπος”. Τον είχε ζητήσει πολλάκις (από το 2008 έως το 2015) “αλλά ήμουν στη Σάλκε και δεν υπήρχε σκέψη να πάω αλλού. Δεν το μετανιώνω. Είμαι χαρούμενος με ό,τι έκανα”.

Ο Γκουαρδιόλα 'φρόντισε' το ταλέντο του Σανέ, έχοντας πάντα υπ' όψιν τη θέληση του παίκτη να προκαλεί διαρκώς τα όρια του. “Με βοήθησε να γίνω καλύτερος, γενικά στο παιχνίδι μου. Στο πώς αγωνίζομαι, πώς κινούμαι στο χώρο, όταν δεν έχω την μπάλα ή όταν την έχω. Είναι εντυπωσιακό το πόσο μπορεί να βοηθήσει στην εξέλιξη. Από τα πρώτα πράγματα που μου είπε ο Γκουαρδιόλα ήταν να βρω την αυτοπεποίθηση μου και να παίξω με την ελευθερία που απολαμβάνει ο Λιονέλ Μέσι -προφανώς όχι όπως παίζει ο Μέσι, γιατί αυτό είναι αδύνατο”.

“Μου είπε 'να είσαι ελεύθερος σαν τον Μέσι, να περνάς καλά και να κάνεις αυτά που θα ήθελε εκείνος από έναν επιθετικό -να πάρεις την επιλογή να σουτάρεις ή να δίνεις ασίστ. Ναι, εξακολουθώ να διασκεδάζω όταν παίζω”.

Αντί των κλασικών highlights, ας δούμε το video που του 'έφτιαξε' η Σίτι για να τον αποχαιρετήσει.