Ο Λημνιός στη χώρα της αμετροέπειας

Η ήττα της εθνικής μας από την Ιταλία με σκορ 2-0 στο ‘Olimpico’ της Ρώμης για την προκριματική φάση του Euro 2020 έγινε δεκτή με σχεδόν… πανηγυρικό τρόπο στην Ελλάδα. Καθόλου περίεργη ‘επιλογή’ για τον κόσμο και τον Τύπο γενικότερα, αφού είναι δεδομένο πως στην χώρα μας ουσιαστικά υποφέρουμε κάθε φορά που πρέπει να τοποθετήσουμε ένα γεγονός στην σωστή του βάση. Έτσι και τώρα.

Οι προηγούμενες εμφανίσεις και τα απογοητευτικά αποτελέσματα, σε συνδυασμό με την πρόθεση του Γιον Φαν’τ Σιπ να δοκιμάσει πράγματα αφήνοντας εκτός πλάνων πρωτοκλασάτες επιλογές (με άλυτο μυστήριο το ‘μαγικό’ με τον Πασχαλάκη, τον οποίο αρχικά δεν κάλεσε, στη συνέχεια επανέφερε μετά τον τραυματισμό του Μπάρκα και τελικά τον χρησιμοποίησε βασικό!) είχαν δημιουργήσει μια ανησυχία συντριβής κόντρα στους Ιταλούς και από τη στιγμή που αυτή δεν ήρθε, είπαμε να το πανηγυρίσουμε!

Η λογική λέει πως απέναντι σε έναν αντίπαλο που ουσιαστικά είχε εξασφαλίσει την πρόκριση του πριν από αυτό το παιχνίδι, εν μέσω γιορτινής ατμόσφαιρας στη Ρώμη, με παίκτες που έχουν ήδη ‘βαρβάτες’ υποχρεώσεις με τους συλλόγους τους στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σε ένα βράδυ όπου είναι πιθανόν να συζητήθηκε πιο πολύ το λανσάρισμα της πράσινης φανέλας παρά ο αντίπαλος της Ιταλίας, οι κρίσεις θα όφειλαν να είναι περισσότερο ‘μετρημένες’ και προσαρμοσμένες στα ρεαλιστικά δεδομένα.

Αυτή η -σίγουρα αξιοπρεπής αλλά στην πραγματικότητα μέχρι εκεί και τίποτα παραπάνω- εμφάνιση της εθνικής Ελλάδας στο ‘Olimpico’ θα είχε πολύ μεγαλύτερη αξία και θα φανέρωνε αλήθειες αν είχε πραγματοποιηθεί σε μια αναμέτρηση που θα είχε πραγματικό κίνητρο για τον αντίπαλο, χωρίς διεκπεραιωτικό χαρακτήρα. Αν υπήρξαν ουσιαστικές πινελιές που αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον; Ναι. Όχι όμως ως προϊόν αποκλειστικά του συγκεκριμένου αγώνα, αλλά μέσω αυτού ως ένα ακόμη δείγμα πως ‘κάτι καλό έχουμε εδώ στα χέρια μας’. Και αυτό απαντάται στο πρόσωπο του Δημήτρη Λημνιού.

Ο Φερέιρα πριν τον Φαν’τ Σιπ

Ο εξτρέμ του ΠΑΟΚ είχε πολύ καλή παρουσία στο ‘Olimpico’. Σίγουρα ήταν ο πιο απειλητικός Έλληνας για την αντίπαλη εστία, δημιουργώντας ρήγματα στην αριστερή πλευρά της ιταλικής άμυνας πατώντας περιοχή για να εκτελέσει ή να δημιουργήσει. Τον αισθάνθηκε για τα καλά η οπισθοφυλακή των γηπεδούχων, έστω και αν η δράση του δεν συνοδεύτηκε από γκολ ή ασίστ. Νικήθηκε από τον Ντοναρούμα στην πρώτη σπουδαία ευκαιρία του ματς, ενώ ο Κουλούρης δεν ευτύχησε να ολοκληρώσει επιτυχώς την εξαιρετική ενέργεια του συμπαίκτη του στην δεύτερη μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας στο ματς. Ο Λημνιός ήταν απόλυτα συνεπής τακτικά, βοήθησε σημαντικά τον Μπακάκη ανασταλτικά και εμφάνισε ωριμότητα στο παιχνίδι του. Ήταν μια επιλογή που δικαίωσε τον Φαν’τ Σιπ.

Ωστόσο πριν από τον Ολλανδό τεχνικό, ένας άλλος προπονητής είχε αποφασίσει να στηρίξει τον 21χρονο εξτρέμ. Ο Αμπέλ Φερέιρα εμπιστεύτηκε τον Λέο Ζαμπά στο ξεκίνημα της χρονιάς, προσφέροντας φανέλα βασικού στον Βραζιλιάνο μπαλαδόρο στις δύο αναμετρήσεις με τον Άγιαξ και αυτή με την Σλόβαν στην Μπρατισλάβα. Στη ρεβάνς με τους Σλοβάκους στην Τούμπα ο Πορτογάλος τεχνικός έδωσε την ευκαιρία στον Δημήτρη Λημνιό, εκείνος την άρπαξε (άσχετα αν η ομάδα του γνώρισε έναν ‘καταστροφικό’ αποκλεισμό) και έκτοτε δεν ξαναβγήκε από την ενδεκάδα. Σήμερα είναι δεδομένο πως για τον Αμπέλ Φερέιρα δεν υπάρχει κανένα δίλημμα στην ερώτηση ‘Ζαμπά ή Λημνιός;’ Αν συνηθίσει κ σε ανάλογες ‘διεθνείς πτήσεις’, σύντομα ο Λημνιός θα γίνει το ίδιο απαραίτητος στην εθνική ομάδα.

Περισσότερη τόλμη και ψυχολογική διαχείριση

Ο Λημνιός έχει βάλει πλέον τον εαυτό του σε μια κατάσταση που μοιάζει ιδανική για την συνέχεια της καριέρας του. Σε αυτό το σημείο δεν έχει πλέον κανέναν λόγο να κοντοσταθεί. Είναι μονόδρομος ο δρόμος που έχει πάρει και δεν θα πρέπει να κοιτάξει πίσω. Μόνο μπροστά έχει για τον 21χρονο εξτρέμ, σε μια διαδικασία που είναι απαραίτητη για την εξέλιξη του αλλά όχι εύκολη.

Ο διεθνής κυνηγός έχει συμπληρώσει 9 συμμετοχές (631′) την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, με απολογισμό 1 γκολ και 2 ασίστ. Για μια ομάδα με τις αγωνιστικές απαιτήσεις του ΠΑΟΚ η παραγωγή αυτή κρίνεται μη ικανοποιητική, έστω κι αν οι εμφανίσεις του Λημνιού είναι στο σύνολο τους καλές, με αποκορύφωμα τις δύο ασίστ για τον Σβιντέρκσι στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (2-2) στο ΟΑΚΑ. Αν οφείλει να προσθέσει γρήγορα ένα στοιχείο στο παιχνίδι του, αυτό αφορά την τόλμη και την αποφασιστικότητα. Βελτιώνοντας τις τελικές του αποφάσεις, μοιραία θα γίνει περισσότερο αποτελεσματικό, ανεβάζοντας και τα νούμερα του προς επιβεβαίωση της προσπάθειας που καταβάλλει στο γήπεδο.

Αν οφείλει να προσέξει κάτι, είναι πως στη χώρα της αμετροέπειας μπορεί εύκολα στην περίοδο ενός ντεφορμαρίσματος να γίνει από ‘εθνική ελπίδα’ ένας εξτρέμ… της σειράς. Η χρονιά αυτή μπορεί να αποδειχθεί κομβική για την καριέρα του Λημνιού και θα πρέπει να είναι έτοιμος να διαχειριστεί ψυχολογικά οποιαδήποτε υπερβολή (‘υπέρ’ ή ‘κατά’) που θα ακούσει αναφορικά με το αγωνιστικό του ποιόν. Αν μπορέσει να ελέγξει τον συναισθηματικό του κόσμο, θα έχει κάνει και το πρώτο βήμα για την καταξίωση.

Στο νέο επεισόδιο του Pod-όσφαιρο καλεσμένος είναι ο Αντρέα Παλομπαρίνι του Sport24 Radio 103,3 για έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό: να αποθεώσει το κάλτσιο. Επιλέγει την καλύτερη Ιταλία που έχει δει και δεν είναι εκείνη του 2006 και παίρνει σαφέστατη θέση στο δίλημμα Ρονάλντο – Ζιντάν. Oi Κώστας Μπράτσος και Λευτέρης Ελευθερίου σχολιάζουν τα ‘κοψίματα’ πρωτοκλασάτων παικτών από τον Γιον φαν’τ Σιπ στην Εθνική Ελλάδας, ενώ αποφαίνονται και στο ποιος εκ των Παναθηναϊκού ή Άρη θα μείνει εκτός playoffs.