Ο Κουν Αγουέρο(οοοοο) είναι η αιώνια κραυγή της Σίτι

Η Premier League είναι το ωραιότερο πρωτάθλημα του κόσμου γιατί, εκτός από ποδόσφαιρο υψηλής ποιότητας, σπουδαίους ποδοσφαιριστές και κορυφαίους προπονητές, προσφέρει και έντονο το συναίσθημα. Οι φλεγματικοί Άγγλοι, πηγαίνοντας στο γήπεδο, ξεχνούν τον έμφυτο καθωσπρεπισμό τους, πολλές φορές δακρύζουν από χαρά ή από συγκίνηση. Μαζί τους και οι πρωταγωνιστές του συναρπαστικού πρωταθλήματος, που ακόμη κι όταν ολοκληρώνεται έχει να προσφέρει στους φιλάθλους συγκινητικές στιγμές. Κατά σύμπτωση η τελευταία αγωνιστική συνέπεσε και με την επιστροφή του κόσμου στις εξέδρες, κάτι σαν πρόγευση για την ολική επαναφορά στην κανονικότητα (λέμε τώρα) της επόμενης σεζόν.

Στο Άνφιλντ η Λίβερπουλ, μετά το 2-0 επί της Κρίσταλ Πάλας και την εξασφάλιση μιας θέσης στο Champions League του 2021-22, αποχαιρέτησε τον Τζίνι Βαϊνάλντουμ (αλλά και τον για 30 χρόνια φροντιστή Γκράχαμ Κάρτερ) με pasillo του Κλοπ και των παικτών στον Ολλανδό χαφ, που αλλάζει οριστικά φανέλα μετά από μια συναρπαστική πενταετία. Οι ‘κόκκινοι’ θα θυμούνται για πάντα τα δυο γκολ που πέτυχε στο 4-0 επί της Μπαρτσελόνα στον απίστευτο επαναληπτικό με τους Καταλανούς, που έστειλε την ομάδα τους στον τελικό (και μετέπειτα στην κατάκτηση) της κορυφαίας διοργάνωσης.

Γιορτή έστησαν και στο ‘King Power Stadium’ οι άνθρωποι της Λέστερ. Παρά την οδυνηρή ήττα από την Τότεναμ και τον αποκλεισμό, εν τέλει, από το Champions League οι κυπελλούχοι Αγγλίας ήθελαν να αποχαιρετήσουν (μαζί με τον κόσμο τους) σε ένα αντίστοιχο pasillo τον Αυστριακό Κρίστιαν Φουκς και κυρίως τον αρχηγό τους Φες Μόργκαν, που σταμάτησαν το ποδόσφαιρο, ενώ ο Μπρένταν Ρότζερς, λίγο αργότερα εμφανίστηκε μαζί με το τρόπαιο που κατέκτησε η ομάδα του στο Ουέμπλεϊ.

Όμως, αυτοί που γιόρτασαν περισσότερο απ’ όλους ήταν όσοι βρέθηκαν στο ‘Etihad’, για τον τελευταίο αγώνα της πρωταθλήτριας Μάντσεστερ Σίτι. Το 5-0 επί της Έβερτον σφράγισε θριαμβευτικά τον τίτλο (7ο συνολικά, τρίτο στα τελευταία τέσσερα χρόνια) και ήταν η καλύτερη ευκαιρία για τον αποχαιρετισμό ενός παίκτη που έγραψε μια ξεχωριστή ιστορία φορώντας τη θαλασσιά φανέλα. Ο Σέρχιο Αγουέρο (ή καλύτερα Κουν, όπως ο ίδιος θέλει να τον αποκαλούν, από τα γιαπωνέζικα καρούν κουμ-κουμ, που έβλεπε μικρός και έδωσε την ευκαιρία στους παππούδες του, να βγάλουν το παρατσούκλι) μετά από δέκα χρόνια, φεύγει από την Σίτι και ετοιμάζεται, όπως ο Πεπ Γκουραρδιόλα αποκάλυψε, να φορέσει τη φανέλα της Μπαρτσελόνα!

Νωρίτερα ο 32χρονος Αργεντίνος, που είχε μπει στο παιχνίδι σαν αλλαγή (στο 64′) πρόλαβε να βάλει δυο γκολ, φτάνοντας τον τελικό λογαριασμό του με τη φανέλα της Σίτι στα 260. Τα 184 απ’ αυτά, μπήκαν στην αγγλικό πρωτάθλημα, αριθμός-ρεκόρ για παίκτη μιας ομάδας (ο Ρούνεϊ είχε 183 με την Γιουνάιτεντ). Και αργότερα ο Πεπ Γκουαρδιόλα δεν μπορούσε να κρύψει την συγκίνησή του, μιλώντας για τον μίστερ 10 της ομάδας του. Τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του 50χρονου προπονητή, που μετά βίας μπόρεσε να μιλήσει στο Sky Sports

Δεν το βλέπεις πολύ συχνά. Ούτε και μπορεί κανείς να πιστέψει ότι σε αυτό το επίπεδο, όπου τα εκατομμύρια χορεύουν πάνω από τα κεφάλια προπονητή και παικτών, είναι δυνατόν να εκδηλωθούν τέτοια συναισθήματα. Πίσω όμως από τον σκληρό επαγγελματισμό και τα δις των Αράβων ή των Αμερικανών, πάντα θα βρίσκεται μια ομάδα. Ένας προπονητής, οι παίκτες και τα αποδυτήρια. Αυτό το δέσιμο και την αίσθηση της ομαδικότητας, της κοινής προσπάθειας, ‘ο ένας για τον άλλον’, τίποτε δεν μπορεί να το αλλάξει και να το εκμαυλίσει.

Τα δάκρυα του Πεπ δείχνουν, βεβαίως, και την όλη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην Σίτι, μια ομάδα που χωρίς αυτή τη σύνδεση παικτών-προπονητή, δύσκολα μπορούσε να πετύχει όσα έχει καταφέρει κι ας έσπρωχναν οι ιδιοκτήτες της, τα εκατομμύρια λίρες με τη σέσουλα. Δείχνει επίσης την εκτίμηση όλου του κλαμπ, σε ένα παίκτη που φόρεσε τη φανέλα της για μια δεκαετία και έγινε το σύμβολο της αναγέννησης αυτής της ομάδας, που το 2012 πανηγύριζε τον πρώτο της τίτλο μετά από 44 χρόνια και το σχεδόν ξεχασμένο πρωτάθλημα του 1968. Κι αυτό το τρόπαιο, της σεζόν 2011-12, είχε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Αργεντίνου στράικερ, σε ένα ανεπανάληπτο θρίλερ και μια κραυγή που έμεινε στην ιστορία: “Αγουέροοοοοο”.

Την έβγαλε ο Μάρτιν Τάιλερ, ο εμβληματικός σπορτ κάστερ, που μετέδιδε το ματς της της Σίτι με την ΚΠΡ. Οι ‘μπλε’ ήθελαν οπωσδήποτε τη νίκη, για να πάρουν το πρωτάθλημα, έστω και με καλύτερη διαφορά τερμάτων από την συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ. Η MANU έφευγε νικήτρια από την έδρα της Σάντερλαντ (0-1, με γκολ του Ρούνεϊ) και καθώς το παιχνίδι της τελείωνε νωρίτερα, ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον και οι παίκτες του ήταν πρωταθλητές για τρία λεπτά.

Πίσω στο Μάντσεστερ, η Σίτι όχι μόνο δεν μπορούσε να νικήσει την ΚΠΡ, αλλά με τη συμπλήρωση των 90 λεπτών, έχανε με 2-1, χάρη στα γκολ των Τζιμπρίλ Σισέ και Μακί. Ο Πάμπλο Σαμπαλέτα είχε κάνει το 1-0 για τους γηπεδούχους, η συνέχεια όμως έμοιαζε με εφιάλτη, καθώς η ΚΠΡ σκόραρε στις δυο επιθέσεις που επιχείρησε σε όλο το παιχνίδι. Παρά την αποβολή του Μπάρτον, η Σίτι έμοιαζε μπλοκαρισμένη, με τον Ρομπέρτο Μαντσίνι να χρησιμοποιεί, πάνω στην απελπισία του, τόσο τον Έρβιν Τζέκο όσο και τον Μάριο Μπαλοτέλι!

Στο 91′ ο Τζέκο ισοφάριζε σε 2-2 και πάλι, όμως, δεν έφτανε. Η Γιουνάιτεντ είχε το προβάδισμα δυο βαθμών λόγω της νίκης στο Σάντερλαντ. Το χρονόμετρο σημάδευε 93’20” όταν έγινε αυτό (και ακούστηκε από τον Μάρτιν Τάιλερ η ιστορική κραυγή):

Δύσκολα μπορεί να βρει κανείς, άλλη πιο συναρπαστική στιγμή στην Premier League με αυτή την εναλλαγή των συναισθημάτων και τον τίτλο να πηγαίνει από το ένα μέρος του Μάντσεστερ στο άλλο. Το αριστοτεχνικό σουτ του Αγουέρο ήταν το φινάλε που απογείωνε τον κόσμο της Σίτι και ουσιαστικά, όπως επισήμανε και ο Πεπ Γκουραδιόλα πλέκοντας το εγκώμιο του Αργεντίνου, ξανάκανε το κλαμπ μεγάλο. Ήταν το 30ό γκολ του Αγουέρο σε εκείνη την συναρπαστική πρώτη του σεζόν με τη φανέλα της Σίτι. Στα χρόνια που έμεινε στην Αγγλία δεν μιλούσε πολύ, ίσως γιατί τα αγγλικά του δεν είναι τόσο καλά, στην αυτοβιογραφία του, πάντως, έχει σημειώσει: “Εκείνη την στιγμή, που πήρα την μπάλα από τον Μπαλοτέλι, ένιωσα ένα χτύπημα. Σκέφτηκα ότι αν πέσω, ο διαιτητής θα δώσει πέναλτι, αποφάσισα όμως να συνεχίσω τη φάση. Σούταρα με όλη μου τη δύναμη και μετά άκουσα το γήπεδο να φωνάζει γκοοολ. Έβγαλα τη φανέλα μου κι άρχισα να πανηγυρίζω σαν τρελός, μέχρι που με πρόλαβαν οι συμπαίκτες μου και με έριξαν κάτω. Ο Μπαλοτέλι, μου φώναζε ‘γαμ… ηλίθιε, πόσο μεγάλα αρχ… έχεις’! Ειλικρινά έκανα δυο μέρες να συνειδητοποιήσω ότι είχαμε πάρει το πρωτάθλημα. Κι αυτό το γκολ, φυσικά, δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω. Σε όλη μου τη ζωή“.

Παρότι ο Αγουέρο έβαλε άλλα 154 γκολ στο πρωτάθλημα με την Σίτι, κέρδισε άλλα τέσσερα πρωταθλήματα (ένα με τον Πελεγκρίνι και τρία με τον Γκουαρδιόλα) αυτό του 2012 δεν συγκρίνεται με κανένα. Την Κυριακή, άλλωστε, επιστρατεύτηκε μέχρι και ο Μάρτιν Τάιλερ που στα 75 του χρόνια, πλέον, είναι συνταξιούχος για να ξαναφωνάξει Αγουέροοοοοοο. Πριν από λίγες μέρες, ο θρυλικός σχολιαστής είχε συναντηθεί με τον Αγουέρο, χαρίζοντάς του σαν ενθύμιο τις σημειώσεις του ιστορικού αγώνα. Η κραυγή του στο γκολ του Αργεντίνου, έγινε επιγραφή σε t-shirt, που φορούσαν όλη την επόμενη χρονιά οι οπαδοί της Σίτι.

Στη γιορτή της Κυριακής, ο Αγουέρο είδε και άκουσε μηνύματα που του είχαν στείλει ο Ρομπέρτο Μαντσίνι αλλά και οι συμπαίκτες του από την ομάδα του 2012 (Πάμπλο Σαμπαλέτα και Βενσάν Κομπανί) και παίρνοντας το μικρόφωνο δεν μπόρεσε να κρύψει την συγκίνησή του, λέγοντας: “Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους. Είμαι τόσο ευτυχισμένος”.

Ο Αγουέρο φορούσε ένα απ’ τα μπλουζάκια που πουλιούνται στην μπουτίκ της Σίτι και γράφουν… 93:20, οι συμπαίκτες του τον πέταξαν στον αέρα και ο Πεπ Γκουαρδιόλα στη συνέντευξη Τύπου, υπενθύμισε: “Όλα αυτά τα άξιζε, για όσα έχει προσφέρει στην ομάδα μας. Σίγουρα θα τον χρειαστούμε και στην προσπάθεια μας να κατακτήσουμε το Champions League σε λίγες μέρες“.