Ο επεισοδιακός προημιτελικός Ολυμπιακός-ΑΕΚ του 1996

Photostop στην σεζόν 1995-96. Ολυμπιακός και ΑΕΚ συγκρούονται στον προημιτελικό του Κυπέλλου. Ο Σταύρος Διαμαντόπουλος κόντρα στον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Σαβέφσκι, Κωστής, Μπατίστα, Κετσπάγια, Καραπιάλης, Γιουσκόβιακ, Ίβιτς και Σκαρτάδος πρωταγωνιστές σε μάχες που είχαν γκρίνια για τη διαιτησία και ατάκες για Μεγαλέξανδρους και... Κίναιδους

ZASTRO

11 ΦΕΒ 2015

Το σημερινό παιχνίδι Κυπέλλου μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ είναι ένα παιχνίδι με τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Από τα προημιτελικά του θεσμού το μακρινό 1965, μέχρι τον αλησμόνητο «καλύτερο τελικό όλων των εποχών» το 2009, οι δύο ομάδες πρόσφεραν ανέκαθεν στο κοινό αναμετρήσεις που έμειναν βαθιά χαραγμένες στο ποδοσφαιρικό θυμικό με μια… ανατριχιαστική ισορροπία, αφού και οι δύο ομάδες μετρούν από δέκα νίκες, με τέσσερα παιχνίδια να έχουν λήξει ισόπαλα.

Μια από τις πλέον συζητημένες μάχες έγινε 19 χρόνια πριν, τον Ιανουάριο του 1996, όταν οι δύο ομάδες συναντήθηκαν για τον Γ’ γύρο του Κυπέλλου, έχοντας αποκλείσει με δύο νίκες Ηρακλή και Νιγρίτα αντίστοιχα. Από το Δεκέμβριο της κλήρωσης, η ένταση έχει κορυφωθεί και το παιχνίδι δείχνει να διαθέτει καθαρό φαβορί, αφού η ΑΕΚ εκείνης της εποχής ήταν τρις πρωταθλήτρια Ελλάδος και κατά κοινή ομολογία απέδιδε το καλύτερο ποδόσφαιρο της θητείας Μπάγεβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Πρόβλημα της ΑΕΚ οι διοικητικές ανακατατάξεις, με το δίδυμο Μελισσανίδη-Καρρά να έχει παραδώσει τις τύχες της ομάδας στον επιχειρηματία Μιχάλη Τροχανά, ο οποίος διαθέτει «νεωτεριστικές» ιδέες όσον αφορά το ποδοσφαιρικό management και δεν αργεί να έλθει σε ευθεία σύγκρουση με τον απόλυτο άρχοντα της ομάδας μέχρι τότε, Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι, η ΑΕΚ έχει ενισχυθεί με την επιστροφή του Ντανιέλ Μπατίστα από τον Ολυμπιακό (ο οποίος προφανώς δεν «άσπρισε» κατά τη ρήση Μελισσανίδη) αλλά και την έλευση του νεαρού Χρήστου Μαλαδένη από την Ξάνθη, ενός ποδοσφαιριστή που επιθυμούσε διακαώς να εντάξει στο δυναμικό της Ένωσης, ο προπονητής της Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Το πρόβλημα όμως στην ΑΕΚ, ήταν και παρέμενε η διοικητική αλλαγή και η νέα ιδιοκτησία Τροχανά, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν κατόρθωσε να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με το Σερβοέλληνα τεχνικό, πολλώ δε να αποκτήσει το feeling που είχαν οι Μελισσανίδης και Μπάγεβιτς από τη συνεργασία τους.

Ολυμπιακός με Διαμαντόπουλο

Ο Ολυμπιακός από την άλλη, με το Σωκράτη Κόκκαλη απόλυτο αφεντικό και απηλλαγμένο από τη διοίκηση πρωτοδικείου, είχε ξαφνιάσει άπαντες με την επιλογή προπονητή στο πρόσωπο του Σταύρου Διαμαντόπουλου, ενός προπονητή που μέχρι τότε είχε ως highlights της καριέρας του τις καλές σεζόν στους πάγκους του Εδεσσαϊκού και του Λεβαδειακού και σε καμία περίπτωση δεν κάλυπτε τις φιλοδοξίες των οπαδών της ομάδας. Η προσωπική επιλογή Κόκκαλη είχε προβληματίσει ολόκληρο τον ερυθρόλευκο οργανισμό, αφού μετά τις επιλογές προπονητών όπως ο Όλεγκ Μπλαχίν, ο Λιούπκο Πέτροβιτς και ο Τάις Λίμπρεχτς, όλοι περίμεναν ένα πολύ ηχηρό όνομα για τον πάγκο του Ολυμπιακού, ανάλογο ίσως του Αρσέν Βενγκέρ που είχε έλθει να συζητήσει με τον Κόκκαλη δύο καλοκαίρια πριν.

Μολαταύτα, ο Κόκκαλης έδειχνε να δικαιώνεται απόλυτα στην «παράξενη» επιλογή Διαμαντόπουλου, αφού η ομάδα είχε ξεκινήσει μετά από πολλά χρόνια πολύ δυνατά με 14 νίκες και μια ισοπαλία στις τρεις διοργανώσεις που μετέχει και έχει αποκλείσει με συνοπτικές διαδικασίες Σλάβια Σόφιας και Μάριμπορ στο κύπελλο UEFA. Σκοντάφτει στον οίστρο του Σούκερ στην «καταραμένη» για τους οπαδούς του Ολυμπιακού ρεβάνς με τη Σεβίλλη στο Καραϊσκάκης, όταν παρά το 2-0 στην παράταση που δίνει την πρόκριση στον Ολυμπιακό, δέχεται στο 119’ το γκολ-φάουλ του Κροάτη που τον καταρρακώνει ψυχολογικά. Το συγκεκριμένο παιχνίδι και ο αποκλεισμός ήταν κομβικής σημασίας για το υπόλοιπο της σεζόν του Ολυμπιακού, ο οποίος από τα μέσα Νοεμβρίου και μετά δεν είναι η ίδια ομάδα και ο Διαμαντόπουλος δέχεται (άλλοτε δίκαια και άλλοτε όχι) δριμύτατη κριτική για τις επιλογές του.

Το Δεκέμβριο, η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Διαμαντόπουλου (ο οποίος στο μεταξύ από mister έχει γίνει «κυρ-Σταύρος» ακόμη και για τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού) έχει κορυφωθεί και η αρχή του τέλους είναι η επώδυνη ήττα στο 89ο λεπτό από τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκης με το γκολ του Καπουράνη.

Εν τω μεταξύ, με δεδομένη τη φυγή του δανεικού από τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας Πολωνού striker Αντρέι Γιουσκόβιακ για την Γκλάντμπαχ, θα περίμενε κανείς ο Διαμαντόπουλος να επιλέξει έναν κυνηγό κατά την εμβόλιμη μεταγραφική περίοδο, προς έκπληξη όλων όμως και πάλι, ο Κατερινιώτης καθηγητής φυσικής αγωγής επιλέγει το διεθνή Βούλγαρο δεξιό μπακ χαφ της Λέφκσι Σόφιας, Εμίλ Κρεμενλίεφ.

Την ίδια περίοδο πάντως, έρχεται στον Πειραιά και το «δεκάρι» της Παναχαϊκής, ο αριστεροπόδαρος ζογκλέρ Γρηγόρης Γεωργάτος, ένας ποδοσφαιριστής που τα επόμενα χρόνια θα γράψει τη δική του ιστορία στον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η ημέρα του αγώνα

Το κλίμα όσο πλησιάζει το πρώτο παιχνίδι για το Κύπελλο με την ΑΕΚ, είναι βαρύ για το Διαμαντόπουλο, ο Κόκκαλης όμως δεν ακούει κανέναν και διατηρεί τον προπονητή στη θέση του, μεταβάλλοντας ουσιαστικά τη διπλή μάχη με την Ένωση σε «τελευταία ευκαιρία» του Έλληνα προπονητή.

Ο Διαμαντόπουλος παρατάσσει έναν Ολυμπιακό με αμυντικούς προσανατολισμούς φοβούμενος το καλό φεγγάρι της ΑΕΚ και επιμένει να διατηρεί το Γιουσκόβιακ στην ενδεκάδα παρά το γεγονός ότι ο Πολωνός κυνηγός, μετά τη συμφωνία του με τη Γκλάντμπαχ είναι προκλητικά αδιάφορος και «προσεκτικός» σε προπονήσεις και αγώνες. Οι ερυθρόλευκοι έχουν ρίξει όλο το βάρος στον άξονα και μόλις ο Μπάγεβιτς κάνει το «τρικ» τραβώντας Τσιάρτα και Κετσμπάγια στα άκρα, ο Ολυμπιακός γίνεται έρμαιο στις διαθέσεις της ΑΕΚ.

Μετά την προειδοποιητική βολή με το φάουλ του Τιμούρ Κετσμπάγια που έφυγε ελάχιστα άουτ, με τη συμπλήρωση είκοσι λεπτών ο Ντανιέλ Μπατίστα σημειώνει το 0-1 από προσωπική ενέργεια και όμορφη ασίστ του Τόνι Σαβέβσκι.

Η ΑΕΚ είναι ξεκάθαρο αφεντικό στο ματς, ο Ολυμπιακός πελαγοδρομεί και τακτικά είναι ανύπαρκτος στο γήπεδο, σε βαθμό να έχει αδειάσει εντελώς ο μέχρι πρότινος φορτωμένος άξονας και οι Μανωλάς και Βλάχος να φτάνουν εντελώς ανενόχλητοι ακόμη και έξω από την περιοχή του Στρακόσια.

Η ΑΕΚ εκμεταλλεύεται το ερυθρόλευκο black out και ξαναχτυπά στο 26’: επέλαση και πάλι του Κετσμπάγια, πάσα στον αμαρκάριστο Σαβέβσκι από αριστέρα και δεύτερη συστημένη ασίστ του Σκοπιανού στο κεφάλι του Χρήστου Κωστή για το 0-2.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού βγάζουν εγωισμό στο χορτάρι με τη συμπλήρωση μισής ώρας αγώνα, το πλασέ του Ίλια Ίβιτς όμως θα φύγει λίγο άουτ από το δεξί κάθετο δοκάρι του Ατματσίδη.

Αυτή ήταν και η μοναδική αντίδραση του Ολυμπιακού απέναντι στην «παράσταση» της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο και το τελευταίο σημείο πριν την κατάρρευση με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Ανενόχλητη κούρσα του Μπορμπόκη από δεξιά, σέντρα στον Κωστή, το πλασέ του οποίου αποκρούει ασθενώς ο Στρακόσια, για έλθει σαν τρέηλερ και πάλι ο Ντανιέλ Μπατίστα και να γράψει το 0-3. Ο κόσμος του Ολυμπιακού βράζει με το Διαμαντόπουλο στην εξέδρα, ο οποίος από το 37’ έχει «στοχοποιήσει» τον Τάκη Γκώνια ως πρωταίτιο μη εφαρμογής του πλάνου του, αλλάζοντάς τον με το Βασίλη Καραπιάλη.

Το ματς "τελείωσε" στο τρίτο γκολ

Από το τρίτο γκολ κι έπειτα, δεν υπάρχει ματς. Ενώ οι κιτρινόμαυροι έχον στήσει το δικό τους πάρτι, οι οπαδοί του Ολυμπιακού απαιτούν απόλυση του «ταβερνιάρη κυρ-Σταύρου» ακόμη και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η ΑΕΚ μένει με δέκα μετά την αποβολή του Μανωλά με δεύτερη κίτρινη στο 58’ και έξι λεπτά αργότερα ο Ολυμπιακός μειώνει σε 1-3 με εύστοχο χτύπημα πέναλτυ του Ίβιτς που πιο πολύ κέρδισε ο Σαπάνης παρά έκανε ο Βάιος Καραγιάννης. Λίγο αργότερα, στο 73ο λεπτό, η ΑΕΚ θα μείνει με 9 παίκτες μετά την ορθή αποβολή και του Κωστένογλου με δεύτερη κίτρινη κάρτα, ο Ολυμπιακός όμως πέρα από μια διπλή ευκαιρία Γεωργάτου (που είχε μπει στο ματς αντί του Αμανατίδη) και Γιουσκόβιακ λίγο πριν τη λήξη, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει προβλήματα ακόμη και στη μειονεκτούσα αριθμητικά ΑΕΚ.

Όπως είναι φυσικό, μεγαλύτερο ενδιαφέρον και από το ίδιο το παιχνίδι, αποκτά το «τρίτο ημίχρονο», με το Μιχάλη Τροχανά να έχει διάθεση να αστειευτεί με το Σωκράτη Κόκκαλη προτείνοντάς του να αγοράσει την ΑΕΚ για να δει άσπρη μέρα και τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού να αποχωρεί συνοφρυωμένος και προβληματισμένος από τα επίσημα του Ολυμπιακού Σταδίου και κατευθύνεται στα αποδυτήρια όπου και παραμένει για είκοσι λεπτά.

Η συνέντευξη τύπου είναι απολαυστική με τους ρεπόρτερ του Ολυμπιακού να πρεσάρουν στενά το Διαμαντόπουλο και τον Κατερινιώτη τεχνικό να υποστηρίζει ότι η ομάδα του από δικά της λάθη δέχθηκε τα 3 γκολ και μπορούσε να ισοφαρίσει στο δεύτερο ημίχρονο. Όταν κλήθηκε δε να σχολιάσει τις εντονότατες αποδοκιμασίες του κόσμου του Ολυμπιακού στο πρόσωπό του, αρκέστηκε στο σιβυλλικό «όλοι χάνουμε και όλοι κερδίζουμε» που εξαγρίωσε ακόμη περισσότερο τους παριστάμενους και ειδικά τον Άρη Ποΐλα που παρακολουθούσε όρθιος τη συνέντευξη τύπου.

Μεγαλέξανδρος, αλλά και... κίναιδος

Το τέλος του Σταύρου Διαμαντόπουλου θα έλθει και τυπικά 4 μέρες αργότερα και αφού μεσολάβησε το ιστορικό παιχνίδι στην Έδεσσα εναντίον του τοπικού Εδεσσαϊκού του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο Ολυμπιακός θα κερδίσει 2-5 σε ένα χορταστικό ματς, το καλύτερο όμως θα έλθει και πάλι στην ηλεκτρισμένη συνέντευξη τύπου στη μικρή αίθουσα του γηπέδου της Έδεσσας. Αναστασιάδης και Διαμαντόπουλος θα επιδοθούν σε αλληλοκαρφώματα, με τον Άγγελο να κατηγορεί ευθέως τη διαιτησία για τη νίκη του Ολυμπιακού και τον ευρισκόμενο σε σύγχυση Διαμαντόπουλο να απαντά όταν ερωτάται για την επικείμενη απόλυσή του το αξιομνημόνευτο: «Εγώ είμαι Μακεδόνας και παλικάρι. Δεν καταλαβαίνω τίποτα και δεν με ενδιαφέρει τι λέτε. Εγώ είμαι Μεγαλέξανδρος!».

Η ρήση Διαμαντόπουλου θα μείνει στην ιστορία, όπως και η απίστευτη απάντηση του Γιώργου Σκαρτάδου, όταν πληροφορήθηκε τις δηλώσεις του προπονητή του. Ο Σκαρτάδος, παρ’ ότι νεοφερμένος στον Πειραιά, λόγω της εμπειρίας του έχει αποκτήσει έρεισμα στα αποδυτήρια και ήταν από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού μαζί με τον Καραπιάλη που είχαν εκφράσει «ανησυχίες» για τις ικανότητες του προπονητή τους. Όταν οι δημοσιογράφοι τον πληροφορούν για το «Μεγαλέξανδρος» του κυρ-Σταύρου, δεν διστάζει να δηλώσει μπροστά στις κάμερες το αμίμητο: «Εκτός από παλικάρι, εγώ ξέρω ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν και κίναιδος!» αφήνοντας ρεπόρτερς, κάμερα-μεν και δημοσιογράφους με ανοιχτό το στόμα.

Ο Διαμαντόπουλος απολύεται από τον Ολυμπιακό, έχοντας ρεκόρ 10 νίκες 4 ισοπαλίες και μία ήττα (εκείνη που στοίχισε από τον Παναθηναϊκό) και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τον Άρη, επέστρεψε στις επαρχιακές ομάδες όπου έχτισε το όνομά του, αναγκάζοντας τον Κόκκαλη να τον προσλάβει.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού και πάλι εκπλήσσοντας τους πάντες παραδίδει τα κλειδιά της ομάδας στον μέχρι πρότινος βοηθό του Διαμαντόπουλου Τάκη Περσία, τον άνθρωπο που θα έχει και την πολύ δύσκολη αποστολή να ανατρέψει το 1-3 του ΟΑΚΑ στη ρεβάνς του Κυπέλλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Περσίας μεταβάλλει την ψυχολογία των παικτών του Ολυμπιακού, οι οποίοι μετά την απόλυση του υπερβολικά ανασφαλούς και αγχώδους Διαμαντόπουλου, δείχνουν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τις –λιγοστές είναι η αλήθεια βάσει λογικής- πιθανότητες πρόκρισης στα προημιτελικά του Κυπέλλου.

Η ρεβάνς

Η ΑΕΚ αντιμετωπίζει το ματς χαλαρά και με μια ψυχολογία στο στυλ «τους έχουμε» γεγονός πρωτόγνωρο για τη σοβαρότητα που εξέπεμπε υπό κανονικές συνθήκες η ομάδα του Μπάγεβιτς και παραλίγο να το πληρώσει πάρα πολύ ακριβά.

Ο Ολυμπιακός είναι πολύ επιθετικός, ρισκάρει όσο δεν παίρνει και παρ’ ότι αφήνει τεράστια κενά και δέχεται φάσεις, ικανοποιεί πλήρως τους οπαδούς του παίζοντας ένα «ξεχασμένο» ποδόσφαιρο με όλους τους αρτίστες στη βασική ενδεκάδα. Ο Περσίας έχει ξεκινήσει και με Καραπιάλη και με Γκώνια και με Αλεξανδρή και με Ίβιτς και Γεωργάτο και με τον ξεχασμένο Θεόφιλο Καρασαββίδη, αφήνοντας τον αρνητικό Γιουσκόβιακ στον πάγκο και παίζοντας ουσιαστικά με τρία δεκάρια! Η…άγνοια κινδύνου του Ολυμπιακού δεν αργεί να μετουσιωθεί σε γκολ και λίγο μετά τη συμπλήρωση του πρώτου ημίωρου, ο Ίβιτς κάνει το 0-1 και βάζει τους ερυθρόλευκους στο κόλπο.

Ο Ολυμπιακός αγωνίζεται εντελώς ανορθόδοξα, αλλά ο εγωισμός και η ποιότητα των ποδοσφαιριστών του, επιτρέπει ακόμη και όνειρα πρόκρισης στο δεύτερο ημίχρονο, παρά το καταδικαστικό 1-3 του πρώτου αγώνα. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, θα γίνει η φάση που θα συζητηθεί περισσότερο από κάθε άλλη στο ματς: ο εκ των κορυφαίων στο ματς Ίλια Ίβιτς, θα βγάλει την κάθετη στον Αλεξανδρή, ο οποίος πλασάρει εύστοχα τον Ατματσίδη και κάνει το 0-2 που επιτρέπει στον Ολυμπιακό με ένα ακόμη γκολ να προκριθεί.

Ο διαιτητής Καλαθενός δείχνει να κατακυρώνει το γκολ, βλέπει όμως το βοηθό Βασιλείου με υψωμένο το σημαιάκι για offside. Διαμαρτυρίες, γκρίνια και πίκρα από πλευράς Ολυμπιακού για τον μη καταλογισμό του γκολ, που επιτείνονται και κορυφώνονται στο 70ο λεπτό, όταν ο Καλαθενός σφυρίζει πέναλτυ υπέρ της ΑΕΚ σε ανατροπή του Σαβέβσκι από τον Καραταΐδη.

Ο Τσιάρτας δεν αστοχεί από τη βούλα και οι ήδη εκνευρισμένοι ποδοσφαιριστές του Περσία, ουσιαστικά παρατάνε το ματς και μέχρι το πέρας της αναμέτρησης διαμαρτύρονται διαρκώς στο διαιτητή και τους βοηθούς για τις αποφάσεις τους.

Το παιχνίδι όπως ήταν φυσικό έγινε ακόμα πιο ελεύθερο, απέκτησε διαδικαστικό χαρακτήρα και χάθηκαν ορισμένες φάσεις – κυρίως από πλευράς ΑΕΚ – με το 1-1 να μην διαφοροποιείται μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Η ΑΕΚ προκρίθηκε και ο Ολυμπιακός πνέει μένεα κατά του Καλαθενού, ειδικά για τη φάση του offside του Αλεξανδρή που απέτρεψε το 0-2.

Αντιδράσεις και ανακοινώσεις

Ο Σκαρτάδος κάνει λόγο για διαιτητές που κλέβουν το ψωμί των παικτών, ο Καραταΐδης καλεί τους δημοσιογράφους να απευθυνθούν στον έντιμο όπως λέει Σαβέβσκι για το πέναλτι, ο Αλεξανδρής δηλώνει ότι είδε τη φάση του δικού του ακυρωθέντος γκολ μαζί με το Στέλιο Μανωλά και συμφώνησαν ότι επρόκειτο για πεντακάθαρο γκολ, ενώ ο Περσίας κάπως πιο μετριοπαθής δηλώνει ότι το διαιτητικό τρίο δεν άφησε τον Ολυμπιακό να διεκδικήσει τις πιθανότητες πρόκρισής του.

Πολύ πιο δριμεία και απείρως πιο δηκτική είναι η ανακοίνωση που εκδίδει η ΠΑΕ Ολυμπιακός και αφού προηγουμένως όλοι έχουν πάρει μια πρόγευση από τις δηλώσεις του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού καλεί το Μιχάλη Τροχανά να συναινέσει ούτως ώστε να επαναληφθεί επί ίσοις όροις το παιχνίδι, χαρακτηρίζει τα λάθη εσκεμμένα και όχι ανθρώπινα και καταφέρεται ευθέως εναντίον του Καλαθενού και των βοηθών (ιδίως του Βασιλείου που υπέδειξε το offside του Αλεξανδρή) οι οποίοι όπως λέει ήταν οι mvp του αγώνα και μένουν υπόλογοι απέναντι στη φίλαθλη κοινή γνώμη.

Κοντά στις απόψεις του Προέδρου του Ολυμπιακού και η Θ7, η οποία με μακροσκελή ανακοίνωσή της ουσιαστικά καθιστά υπεύθυνους των επεισοδίων στα ελληνικά γήπεδα την ΕΠΟ, την ΕΠΑΕ και την ΚΕΔ. Η ανακοίνωση είναι πολύ σκληρή, ίσως από τις σκληρότερες που εκδίδονται ποτέ από τα κεντρικά της Θ7 στα χρόνια διοίκησης Κόκκαλη στον Ολυμπιακό και κλείνει με νόημα: «Μπορεί να είμαστε περιθωριακοί σε ντύσιμο κι εμφάνιση, οι πραγματικοί όμως αλήτες είσαστε εσείς οι ''κοστουμαρισμένοι'' κύριοι της Θεμιστοκλέους και της Συγγρού. Ευτυχώς όμως δεν θα σας μοιάσουμε σε τίποτα. Είμαστε ακόμη ζωντανοί. Θ7».

Ο επίσημος Ολυμπιακός δεν εγκατέλειψε την υπόθεση και ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία Καλαθενού, Βασιλείου και Τσαγκαράκη από τα αρμόδια όργανα, ενώ 2 ημέρες αργότερα κατά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του τμήματος στην παλιά αίθουσα VIP του Καραϊσκάκης, ο Σωκράτης Κόκκαλης επαναλαμβάνει τα περί σφαγής του Ολυμπιακού, ενημερώνει τους παρευρισκόμενους ότι έχει αποστείλει και ο ίδιος επιστολή στα αρμόδια όργανα και επιτίθεται κατά πάντων. Στο περιθώριο εκείνης της γιορτής, ερωτάται και για το αγωνιστικό μέλλον του Ολυμπιακού που σχετίζεται άμεσα με την υψίστης σημασίας απόφαση της πρόσληψης νέου προπονητή. Ο Κόκκαλης θα πει με νόημα ότι το ΔΣ αποφάσισε να γίνει πάρα πολύ προσεκτική επιλογή στο ζήτημα αυτό και ο νέος τεχνικός θα χτίσει μαζί με τον Τάκη Περσία το νέο Ολυμπιακό.

Με Περσία μέχρι...

Ο Ολυμπιακός δεν θα ανακοινώσει προπονητή, παρά τη χαμένη σεζόν και τα σκαμπανεβάσματα, δεν θα προσλάβει κανέναν και ο Τάκης Περσίας θα παραμείνει στη θέση του, παρατάσσοντας την ομάδα αποκλειστικά με διάταξη 4-4-2 και έμφαση στα άκρα. Οι πρώτες φήμες έχουν ξεκινήσει να διαρρέουν από τα τέλη Φλεβάρη, οι γνωρίζοντες δημοσιογράφοι ξεκινούν με μισόλογα να προετοιμάζουν το έδαφος για τη μεγάλη βόμβα που επίκεται να εκραγεί και να σείσει συθέμελα το ελληνικό ποδόσφαιρα, αλλάζοντας επί της ουσίας το ρου της ιστορίας και μετατρέποντας έναν άνθρωπο από Πρίγκιπα, σε «βάτραχο». Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία…