Ο "δυσκοίλιος" Ολυμπιακός και ο ελαφρύς Μήτρογλου

Διαφορές

Οι παρόμοιες συνθήκες είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τις διαφορές που έχει φέρει στον Ολυμπιακό η αλλαγή προπονητή και το διάστημα που έχει περάσει απ’τον αγώνα στην Τρίπολη.

Νομίζω πως είναι εύκολο να θυμηθείτε τον τρόπο παιχνιδιού επί Μίτσελ. Μεγάλη συμμετοχή των ακραίων μπακ, πολύ επιθετική λογική, αμυντικά κενά που προέκυπταν απ’αυτήν ακριβώς τη λογική και την αδυναμία των στόπερ να τα καλύψουν. Με τον Περέιρα τα πράγματα είναι πιο τακτοποιημένα: καλύτερη αμυντική ισορροπία, μετρημένα και συγχρονισμένα ανεβάσματα απ’τους μπακ, καλύτερες αποστάσεις στο διάστημα κατοχής, επιθέσεις χτισμένες με μεγαλύτερη υπομονή, μεγαλύτερη πίεση και πιο “σφιχτή” εικόνα στο χορτάρι.

Συνοχή

Ξεκινάμε απ’το τελευταίο. Στην Τρίπολη ο Ολυμπιακός επιτέθηκε κατά κύματα και έτσι άφησε πολλά κενά πίσω. Ακόμα και με δέκα παίκτες, ο πολύ καλός σ’αυτό το παιχνίδι Αστέρας είχε βγάλει κόντρες, που θα είχαν φέρει τους παίκτες του σε αρκετά τετ-α-τετ, αν δεν είχαν πάθει αγκύλωση οι επόπτες του Σπάθα εκείνο το βράδυ.

Στη Βέροια δεν συνέβη το ίδιο. Και ναι, ίσως η Βέροια να μην είναι εξίσου ικανή στο να παίξει στην κόντρα, αλλά είναι νομίζω σαφές πως ο Ολυμπιακός δεν αφήνει τους ίδιους χώρους και πιέζει πολύ περισσότερο στην μπάλα, για να μην βγει η μπαλιά της αντεπίθεσης. Μία ήταν η φάση, όταν ο Ντουμίτρου έδειξε γιατί ο Ολυμπιακός έπρεπε να πάρει στόπερ: πρώτα εξέθεσε τον Αυλωνίτη και μετά έκανε το “έγκλημα” να μην γυρίσει την μπάλα στον Καλτσά.

“Δυσκοίλιος”

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη. Η υπομονή, οι σωστές αποστάσεις και η προσοχή να μην δημιουργηθούν κενά δεν άφησαν τον Ολυμπιακό να βρει τις φάσεις που θα ήθελε. Στην Τρίπολη απέναντι στους δέκα του Αστέρα, ο Ολυμπιακός είχε φτιάξει αρκετές φάσεις, τις οποίες δεν είχε τελειώσει αποτελεσματικά ο Μήτρογλου.

Στη Βέροια παρότι ο αντίπαλος είχε χάσει από νωρίς το εξάρι του, ο Ολυμπιακός ήταν μάλλον “δυσκοίλιος”. Μέχρι να γίνει το 0-1, η Βέροια είχε δοκάρι και τη φάση του Ντουμίτρου και ο Ολυμπιακός είχε ένα γύρισμα στο πρώτο ημίχρονο που δεν πρόλαβε ο Μήτρογλου στο δεύτερο δοκάρι. Καμία κλασική ευκαιρία, καμία αίσθηση πως το γκολ πλησιάζει, γιατί πλέον οι επιθέσεις είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

Αφελάι και Ντοσεβί δεν κατάφεραν ξανά να δημιουργήσουν όσο απαιτούν οι ρόλοι τους και ο Περέιρα αναγκάστηκε να ρίξει στο ματς Τσόρι και Χάρα, για να έχει έναν ακόμα δημιουργό και έναν ακόμα παίκτη να κινείται κοντά στον Μήτρογλου. Ο φορ του Ολυμπιακού ήταν και η τελευταία, ειδοποιός διαφορά.

Ελαφρύς

Ο Μήτρογλου ήταν βαρύς στο ξεκίνημα της σεζόν. Όχι μόνο δεν έφτιαχνε φάσεις για τον εαυτό του, αλλά ήταν και κακός ως finisher, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι στην Τρίπολη. Ακόμα και στο τελευταίο διάστημα, που ο Μήτρογλου έχει επανακτήσει την επαφή του με τα δίχτυα, ποτέ δεν έχω γράψει πως έχει βρει τον περσινό του εαυτό.

Κι αυτό γιατί ο Μήτρογλου δεν ήταν ποτέ Γκέκας. Δεν ήταν ο finisher που θα τον δεις μόνο στο τελευταίο άγγιγμα της μπάλας. Ήταν παίκτης που ναι μεν είχε πολύ καλά τελειώματα, αλλά πάνω απ’όλα ήταν επιθετικός που μπορούσε να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του. Να υποδεχθεί την μπάλα σε σημείο που δεν ήταν επικίνδυνο και λίγα δευτερόλεπτα να πανηγυρίζει το γκολ.

Εκ του μηδενός

Στη Βέροια ήταν ο παλιός εαυτός του πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο φετινό παιχνίδι. Καλές επαφές μακριά απ’την μπάλα, ελαφρύς, κινητικός, “έφευγε”. Ναι, ο Φορτούνης έδειξε την τεχνική του κατάρτιση και δικαίωσε όσους έλεγαν εδώ και μήνες πως ήταν ο μοναδικός αδικημένος απ’τον Μίτσελ. Όμως ο Μήτρογλου του το έκανε εύκολο, αφού στην ουσία αυτός δημιουργεί εκ του μηδενός τη φάση, με την υποδοχή-πάσα και την άμεση κίνηση στο χώρο.

Χωρίς αυτόν είναι αμφίβολο το αν ο Ολυμπιακός θα έβρισκε τον τρόπο να φύγει με το διπλό. Και ναι, ήρθε και το γκολ για τον Ντοσεβί, αλλά για τον Γάλλο ισχύει αυτό που είπαμε και στα προηγούμενα ματς που είχε βρει δίχτυα. Αφού ακόμα δεν έχει βρει τον τρόπο να έχουν χειροπιαστό αποτέλεσμα οι φάσεις που δημιουργεί ο ίδιος για τον εαυτό του και τους άλλους, μπορεί τουλάχιστον να προσφέρει ως finisher. Όμως, δεν αρκεί.

Ζητούμενα

Το ταμείο λέει πως έστω και δύσκολα και με αριθμητικό πλεονέκτημα ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε, δηλαδή το +5. Η ματιά στο χορτάρι λέει πως με τον Περέιρα έχει βρει συνοχή και πολύ καλύτερη ισορροπία, αλλά ακόμα τα μπορώ στην επίθεση είναι λίγα, κυρίως γιατί Αφελάι και Ντοσεβί δεν έχουν σταθερή προσφορά στη δημιουργία. Ειδικά ο Ολλανδός, που γίνεται αλλαγή και έχεις ελάχιστα πράγματα να θυμάσαι απ’αυτόν.

Αυτό που σίγουρα αξίζει να σημειωθεί είναι το γεγονός πως ο Ολυμπιακός μοιάζει να είναι έτοιμος για να παίξει καλύτερα στα ματς με διαφορετικά ζητούμενα, όταν δηλαδή επισκεφτεί Τούμπα και Λεωφόρο, εκεί που μάλλον θα αφήσει την μπάλα και θα παίξει πίσω απ’αυτήν, “πατώντας” και πάνω στο προβάδισμα που (μάλλον θα) έχει στη βαθμολογία.

ΥΓ. Ο Μπαλάφας φρόντισε να μας ενημερώσει για το τι είπε στον διαιτητή και ο ίδιος ο ρέφερι γνωρίζει αν στην καριέρα του έχει αποβάλλει κάθε ποδοσφαιριστή που του είπε “τι σφυρίζεις, ρε μα..κα” κι αν θα έκανε το ίδιο αν το άκουγε από παίκτη του Ολυμπιακού. Επίσης, ο ίδιος ξέρει το γιατί δεν τόλμησε να αποβάλει τους παίκτες της Βέροιας που έχασαν κάθε ψυχραιμία μετά την αποβολή και το επεισόδιο με τον Μανιάτη. Και ο τελευταίος ξέρει τι δουλειά είχε να προκαλέσει το επεισόδιο και τι ήλπιζε να κερδίσει με την εμπλοκή του στην ειρωνική αντίδραση του Μπατιόν.

Οι παίκτες της Βέροιας δεν τα είχαν με τους αντιπάλους τους, αλλά με τον διαιτητή και η συμπεριφορά του Μανιάτη τους έστρεψε εναντίον τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Επίθεση με μολότοφ στο πούλμαν του Ολυμπιακού

Θεοδωρίδης στη SuperBALL: "Δεν φοβόμαστε κανέναν"

Ένταση στα αποδυτήρια με Καλτσά

Βέροια-Ολυμπιακός 0-2 (VIDEOS)