Νίκος Αναστόπουλος: Η πολύκροτη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό
Σαράντα χρόνια πριν, ο Ολυμπιακός ολοκλήρωνε μια από τις σπουδαιότερες μεταγραφές όλων των εποχών, όταν τον Δεκέμβριο του 1980 έπαιρνε το Νίκο Αναστόπουλο από τον Πανιώνιο. Ο Γιάννης Φιλέρης εξιστορεί το σίριαλ που κράτησε ενάμιση χρόνο!
Στις 15 Δεκεμβρίου 1980, τελευταία μέρα των μεταγραφών του χειμώνα της δεύτερης επαγγελματικής σεζόν του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτηση του Νίκου Αναστόπουλου. Ο Σταύρος Νταΐφάς και η αντιπροσωπεία των ‘ερυθρολεύκων’ έβρισκε την ‘χρυσή τομή’ με τον Πανιώνιο, σε μια μεταγραφή που στοίχισε σχεδόν 40 εκατομμύρια δραχμές (ίσως και περισσότερα) ποσό ρεκόρ για την εποχή και κράτησε ενάμιση χρόνο.
Ήταν ένα από τα πιο πολύκροτα μεταγραφικά σίριαλ στην ιστορία, με απανωτά επεισόδια, με εμπλοκή όλων των μεγάλων ομάδων της Ελλάδας, μιας ολλανδικής, αλλά και την εμμονή του ‘Αναστό’ να φορέσει τα ερυθρόλευκα. Για να πείσει άλλωστε τους Νεοσμυρνιώτες ότι έπρεπε να τον παραχωρήσουν, ο κορυφαίος σκόρερ εγκατέλειψε τη δράση για έξι μήνες, έχοντας σαν μονόδρομο την διαδρομή Νέα Σμύρνη-Καραϊσκάκη. Αυτήν την ιστορία, προ σαράντα ετών, θα προσπαθήσουμε με τη βοήθεια των παλιών εφημερίδων, να σας τη διηγηθούμε.
Το καλοκαίρι του 1979, ο Νίκος Αναστόπουλος έχει γίνει ήδη ‘όνομα’. Είναι μόλις 20 ετών και στον τελικό του Κυπέλλου μεταξύ Πανιωνίου και ΑΕΚ είναι ο σκόρερ του πρώτου από τρία γκολ της ιστορικής νίκης των ‘κυανέρυθρων’, οι οποίοι με 3-1 θα κατακτήσουν τον τίτλο. Ο Αναστόπουλος ισοφαρίζει, παίρνοντας την μπάλα από τα δεξιά, περνώντας όποιον βρίσκει μπροστά του και πλασάροντας από διαγώνια θέση τον Λάκη Στεργιούδα.
Ένα μήνα μετά παραχωρεί μια συνέντευξη στο ‘ΦΩΣ’, όπου μιλώντας στο Νίκο Φύριο, δηλώνει χωρίς περιστροφές: “Ή στον Ολυμπιακό, ή κόβω την μπάλα“. Και δεν το ‘λεγε για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Το εννοούσε. Και όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος μέσα στο 1979 (όταν ακόμη η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν είχε πάει στα χέρια της οικογένειας Βαρδινογιάννη) προσπάθησε να τον προσεγγίσει, δεν έδωσε σημασία.
Εντάξει, τη σεζόν 1979-80 ήταν τελικά παρών στην ενδεκάδα του Πανιωνίου. Τρέλανε, μάλιστα, τους Ολλανδούς της Τβέντε στον πρώτο αγώνα του Κυπέλλου Κυπελλούχων (έβαλε γκολ και στο 4-0 της Νέας Σμύρνης, αλλά και στο 1-3, εκτός έδρας) οι οποίοι αμέσως μετά το πρώτο ματς πρόσφεραν 50.000.000 δραχμές για να τον αποκτήσουν. Ούτε ο Πανιώνιος ούτε ο ίδιος ασχολήθηκαν σοβαρά.
Καθώς η σεζόν τελείωνε και ο Ολυμπιακός κατακτούσε το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα όλων των εποχών, ο Αναστόπουλος θεωρούσε ότι ο κύκλος του στη Νέα Σμύρνη είχε ολοκληρωθεί. Και πίεζε με κάθε τρόπο να αποχωρήσει, για το λιμάνι. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ ήξεραν ότι στην υλοποίηση της μεταγραφής, θα είχαν μεγαλύτερο σύμμαχο τον ίδιο τον παίκτη, που καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Ο Ολυμπιακός ήταν πρωταθλητής μετά από πέντε χρόνια (τελευταίος τίτλος το 1975), κερδίζοντας τον τίτλο στο μπαράζ του Βόλου, εναντίον της έξοχης ομάδας του Άρη. Πρώτος σκόρερ είχε αναδειχθεί ο Μάικ Γαλάκος με 10 γκολ, ενώ ο Τόμας Άλστρομ, ο Σουηδός σέντερ-φορ, που αποκτήθηκε στα μέσα της χρονιάς είχε βάλει 7 γκολ, όσα δηλαδή και οι Τάκης Νικολούδης, Γιώργος Κοκολάκης, αλλά και ο 34χρονος τότε Μιχάλης Κρητικόπουλος, στην τελευταία του χρονιά με τα ‘ερυθρόλευκα’.
Ήταν φανερό ότι από την ομάδα του Πειραιά έλειπε ο γκολτζής. Ό,τι δηλαδή ήταν πάνω απ’ όλα στη μεγάλη καριέρα του ο Νίκος Αναστόπουλος.
Ο Πανιώνιος αποδείχθηκε ‘σκληρό καρύδι’ στις διαπραγματεύσεις, ήξερε ότι μπορεί να πάρει πολλά χρήματα. Και φυσικά οι υπόλοιπες ομάδες, ήθελαν να εξαντλήσουν τις πιθανότητές τους να προσθέσουν στο ρόστερ τους, τον πιο ελπιδοφόρο Έλληνα στράικερ. Είχε μεσολαβήσει και το Κύπελλο Εθνών (όπως λεγόταν ακόμη του Euro) με τον Αναστόπουλο να πετυχαίνει το μοναδικό γκολ της Ελλάδας στην παρθενική της συμμετοχή σε μια μεγάλη διοργάνωση. Ήταν το 1-1 (με ωραία κεφαλιά) απέναντι στην Τσεχοσλοβακία, πρωταθλήτρια Ευρώπης από το 1976.
Κάπως έτσι το όνομα του Νικόλα έγινε τακτικό πρώτο θέμα στις εφημερίδες της εποχής. Η ‘Αθλητική Ηχώ’ πληροφορεί τους αναγνώστες της στις 22 Ιουλίου, ότι “η ΑΕΚ κλείνει τον Αναστόπουλο” έχοντας προσφέρει 25 εκατομμύρια δραχμές στον Πανιώνιο (και 10 στον παίκτη), αποκαλύπτοντας ότι υπήρχε και υπογεγραμμένο προσύμφωνο. Είναι οι ημέρες που ο Ολυμπιακός οριστικοποιεί τη μεταγραφή του Νίκου Σαργκάνη από την (Κυπελλούχο) Καστοριά, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει ανοίξει γραμμή με την Αργεντινή για τον περιβόητο Λουίς Αντρεούτσι.
Στο ρεπορτάζ σημειώνεται και η παράδοση της ΑΕΚ να παίρνει παίκτες από τον Πανιώνιο, που έγραψαν ιστορία, όπως ο Κώστας Νεστορίδης και ο Θωμάς Μαύρος. Το ρεπορτάζ υποστηρίζεται μια ακόμη μέρα, όμως δεν θα κρατήσει για πολύ, καθώς ο Ολυμπιακός αρχίζει να προσεγγίζει τον Πανιώνιο. Παρά την παρεμβολή του Παναθηναϊκού και του Γιώργου Βαρδινογιάννη, είναι προφανές ότι οι Πειραιώτες έχουν το προβάδισμα.
Στις 22 Ιουλίου, με τη μεταγραφική περίοδο να οδεύει προς το τέλος της όλα δείχνουν ότι ο Αναστόπουλος θα καταλήξει στον Ολυμπιακό, καθώς ο Σταύρος Νταϊφάς συναντιέται με τον πρόεδρο του Πανιωνίου Γιάννη Ράπτη και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, η μοναδική εκκρεμότητα ήταν ποιόν παίκτη θα παραχωρούσε στους Νεοσμυρνιώτες ο πρωταθλητής. Δεν ήταν όμως ακριβώς έτσι. Συμφωνία στο οικονομικό δεν υπήρχε, μια και ο Πανιώνιος συζητούσε από 30 εκατομμύρια και πάνω και δεν ήταν διατεθειμένος να παραδοθεί έτσι εύκολα στον Ολυμπιακό.
Ο αείμνηστος Σταύρος Νταΐφάς ήταν κι αυτός σκληρός διαπραγματευτής. Λέγεται, μάλιστα, ότι στο μυαλό του έκανε πάντα τη μετατροπή δραχμές σε δολάρια, γιατί έτσι υπολόγιζε όλες τις δουλειές του ως γνήσιος εφοπλιστής. Ο Πανιώνιος, όμως, είχε πολύ υψηλές απαιτήσεις, δεν δεχόταν τους διακανονισμούς που πρότεινε ο Ολυμπιακός και υπογραφές δεν έπεφταν. Σε μια κίνηση τακτικής, οι Πειραιώτες ανακοίνωσαν ότι εγκαταλείπουν την προσπάθεια απόκτησης του διεθνούς άσου.
Νωρίτερα στις 17 Ιουλίου, ο Ολυμπιακός είχε αποκτήσει τον Κώστα Ορφανό από τον ΠΑΟΚ! Αρχικά οι ‘ερυθρόλευκοι’ συζητούσαν το ενδεχόμενο της μεταγραφής του Γιώργου Κούδα (14 χρόνια μετά το σίριαλ του 1966), είχε γίνει μάλιστα συνάντηση του Σταύρου Νταϊφά με τον Γιώργο Παντελάκη. Τελικά οι δυο ομάδες συμφώνησαν στην παραχώρηση του Ορφανού, έναντι 21 εκατομμυρίων δραχμών – πολύ υψηλό ποσό για την εποχή. Ο Νταϊφάς, μάλιστα, παίρνει τον Ορφανό και τον πηγαίνεει στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού νικά την ΑΕΚ 85-80 και κατακτά το Κύπελλο Ελλάδος. Γνωρίζουν αμφότεροι την αποθέωση!
Με τον Ορφανό στο ρόστερ του, ο Ολυμπιακός αισθάνεται πιο δυνατός και δεν ενδίδει στις απαιτήσεις του Πανιωνίου. Οι Νεοσμυρνιώτες, ωστόσο, δεν πτοούνται. Όταν ο Ολυμπιακός δηλώνει ότι παραιτείται από τη διεκδίκηση του Αναστόπουλου, απαντάνε με δική τους ανακοίνωση στην οποία αφήνουν αιχμές για πολύ χαμηλή πρόταση των Πειραιωτών. Από εκεί που οι δυο πλευρές ήταν έτοιμες να συμφωνήσουν, τους χωρίζει μια πολύ μεγάλη απόσταση. Στην τελευταία μέρα των μεταγραφών, ο Ολυμπιακός προσφέρει 25 εκατομμύρια δραχμές και τον Τάκη Περσία. Ο Πανιώνιος δεν απαντά. Μια προσπάθεια του ΠΑΟΚ, επίσης πέφτει στο κενό.
Οι μεταγραφές ολοκληρώνονται, αλλά ο Πανιώνιος λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Δηλαδή τον ίδιο τον Αναστόπουλο, που είχε θεωρήσει σίγουρη τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Κάνει πράξη την προ ενός έτους υπόσχεσή του και εγκαταλείπει τον Πανιώνιο. Αρχίζει να προπονείται μόνος του και δεν υποκύπτει ούτε από τα εξώδικα που του στέλνει η ομάδα του. “Αφού με κοστολογείτε με 35 εκατομμύρια δραχμές, τότε πρέπει να με αμείβετε και αναλόγως“, είναι το μήνυμα του παίκτη. Ο Πανιώνιος βρίσκεται σε αδιέξοδο, δεν πιστεύει ότι ο 22χρονος τότε ποδοσφαιριστής θα τραβούσε το σχοινί στα άκρα.
Όμως ο Αναστόπουλους είναι πεισμωμένος. Αρνείται να παίξει ξανά με τον Πανιώνιο και ζητάει να παραχωρηθεί στην επόμενη μεταγραφική περίοδο. Οι ‘κυανέρυθροι’, που έτσι κι αλλιώς θα συζητούσαν ξανά τον Δεκέμβριο, γνωρίζουν πως δεν έχουν άλλη επιλογή.
Είναι δεδομένο ότι η έξτρα μεταγραφική περίοδος θα έχει τον Αναστόπουλο κεντρικό σημείο αναφοράς. Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, πολύ νωρίτερα από το ξεκίνημά της, η ‘Αθλητική Ηχώ’ προσδιορίζει τους στόχους των τριών μεγάλων ομάδων: Αναστόπουλος: ΠΑΟ, Αναστασιάδης (ο Άγγελος): ΑΕΚ, Χατζηπαναγής: Ολυμπιακός. Μάλλον δεν ήταν και τόσο εύστοχες οι προβλέψεις, αν αναλογιστούμε τη συνέχεια (ο Αναστασιάδης έπαιξε στον Παναθηναϊκό, ο Βάσια έμεινε στον Ηρακλή).
Ουσιαστικά, ο Ολυμπιακός παίζει χωρίς αντίπαλο. Έχει μπει, άλλωστε, ζεστά στην υπόθεση της μεταγραφής, δίνει πολλά χρήματα και πλησιάζει πάλι πολύ κοντά στην υλοποίηση της μεταγραφής. Ο Χρήστος Καλτσάς είναι το έμψυχο αντάλλαγμα, με τις διαπραγματεύσεις να είναι ξανά επίπονες και πολυήμερες. Τελικά στις 15/12, τελευταία ημέρα των μεταγραφών, οι δυο ομάδες καταλήγουν σε συμφωνία! Ο Πανιώνιος εισπράττει 25 εκατομμύρια δραχμές (19 εκ σε μετρητά συν 6 εκ. εγγύηση για 3 φιλικά), ο Αναστόπουλος παίρνει 5 εκ., ενώ ο Καλτσάς με 2 εκ. στην τσέπη, πάει σαν ελεύθερος στον Πανιώνιο. Η μεταγραφή κάνει ιδιαίτερη αίσθηση, αφού ο Ολυμπιακός γίνεται, πλέον, πανίσχυρος.
Ο τίτλος της ‘Αθλητικής Ηχούς’ είναι χαρακτηριστικός, όπως και η υπενθύμιση των πολύ μεγάλων μεταγραφών που είχε κάνει η διοίκηση Νταϊφά μέσα σε ενάμιση χρόνο. Η εφημερίδα γράφει και για τις όχι και τόσο ήρεμες αντιδράσεις μερίδας οπαδών του Πανιωνίου, που επιτέθηκαν κατά των στελεχών της διοίκησης.
“Δώσαμε χρήματα εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Έκανα μεγάλη θυσία για τον παίκτη για τον κόσμο μας“, σημειώνει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, ενώ ο “παιχταράς Αναστόπουλος”, όπως γράφει το ‘ΦΩΣ’, δηλώνει πανευτυχής για την ολοκλήρωση της μεταγραφής του: “Είμαι πολύ χαρούμενος. Δεν ξέρω πώς να εκφραστώ, ήταν το κάτι άλλο για μένα όλο αυτό που έγινε. Όλη αυτή η αγωνία που πέρασα στο διάστημα των διαπραγματεύσεων με έχει επηρεάσει. Στο τέλος δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Περίμενα τηλέφωνο στο σπίτι μου, από τις 2μμ. Τελικά χτύπησε στις 5μμ, ήταν ο κύριος Νταϊφάς που μου είπε ότι όλα τελείωσαν. Να πω την αλήθεια δεν το πίστεψα, παρά μόνο όταν έβαλα την υπογραφή μου και συνειδητοποίησα ότι έγινε η μεταγραφή που τόσο πολύ ήθελα“.
Την επόμενη μέρα στο Καραϊσκάκη, ο Αναστόπουλος φωτογραφιζόταν μαζί με τον Θόδωρο Πάλλα, απόκτημα από τον Άρη. Μια μεγάλη καριέρα ξεκινούσε, με τέσσερα πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα Ελλάδος, 142 γκολ το χάλκινο παπούτσι του 1983 και αμέτρητες ‘ερυθρόλευκες’ στιγμές, που έκαναν τον ‘Μουστάκια’ ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ινδάλματα στον Πειραιά…
