Mind the… gap μεταξύ Αλαφούζου - Πιεμπονγκσάντ!

● Είναι "περίεργες" μέρες, ρεπορταζιακά αυτές στον Παναθηναϊκό. Πολύ "περίεργες" και δύσκολες. Όχι γιατί οι "πράσινοι" έχουν μπει σε διαδικασία αλλαγής στο ιδιοκτησιακό κι όλοι τρέχουν γύρω απ’ αυτό, αλλά πάνω απ’ όλα διότι αρκετά πράγματα είναι ακόμα συγκεχυμένα. Και πολύ περισσότερο οι πληροφορίες που βγαίνουν (και) απ’ τις δύο πλευρές. Πολλά λέγονται και γράφονται, πολλά (πάρα πολλά) σώτα "διαρρέονται" ως πληροφορίες από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο, το καθετί πρέπει να "διυλίζεται" δύο και τρεις φορές και βεβαίως όλα αυτά επιβαρύνουν το περιβάλλον της απόλυτης καχυποψίας. Ο κόσμος κουράστηκε και είναι πάρα πολύ μπερδεμένος. Τα έχει "δει" όλα πια κι έχει απόλυτο δίκιο…

● Αν η κατάσταση ήταν νορμάλ στον Παναθηναϊκό το τελευταίο 8μηνο, ε, διάολε, θα περίμενες να είναι νορμάλ και η διαδικασία μίας πιθανής διαδοχής στην "κεφαλή". Το πραγματικό πρόβλημα όμως κι αυτό που μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, είναι το "κενό αποφάσεων", που υπάρχει προσώρας σε επίπεδο κορυφής. Διότι έτσι όπως τα "κατάφερε" ο Γιάννης Αλαφούζος, ο Παναθηναϊκός δεν έχει χρόνο, μα καθόλου χρόνο ούτε πάνω στην επικείμενη "αλλαγή" του ιδιοκτησιακού κι αυτό δημιουργεί ένα ακόμη πιο "θολό" τοπίο.

● Υπεγράφη λοιπόν ένα MoU το περασμένο Σάββατο (5/5) ανάμεσα σε Αλαφούζο και Πιεμπονγκσάντ, που οδηγεί τα επόμενα βήματα ως τη διαδοχή. Μέχρις εδώ όλα καλά. Μέχρι την 30 Ιουνίου όμως τι; Πως θα "τρέχει" αυτή η ομάδα; Πως θα προετοιμαστεί, έχοντας να αντιμετωπίσει εκτός όλων των άλλων κι ένα άκρως πιεστικό πλαίσιο, με περιορισμούς μεταγραφών, ένα ρόστερ με παίκτες στα… όριά τους έτοιμους να πατήσουν το enter της προσφυγής, με μηδενικά περιθώρια να χαθούν ποδοσφαιριστές που λόγω ακριβώς αυτών των περιορισμών δεν μπορούν να αντικατασταθούν κ.ο.κ.

● Εδώ μέχρι να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο με το "αναλαμβάνει-δεν αναλαμβάνει" ο Νταμπίζας ως τεχνικός διευθυντής, έπρεπε να περάσει το θέμα από 40 κύματα. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να "περιμένει" μέχρι τα μέσα ή το τέλος Ιουνίου, διότι δεν έχει την "πολυτέλεια" και την άνεση του χρόνου. Πρέπει να γίνουν πράγματα, πρέπει ήδη να γίνονται πράγματα. Όχι όμως μόνο από τη μία πλευρά. Αλλά και απ’ τις δύο. Θα πει βεβαίως κάποιος "… μα ρε φίλε, δεν είναι ακόμη 100% σίγουρο το deal με τον Πιεμπονγκσάντ, πως θα μπορέσει να πάρει πάνω του πράγματα;".

● Όχι δεν έχει αναλάβει ακόμη και ίσως αν ο οικονομικός και νομικός έλεγχος βγάλει… δράκους, να μην αναλάβει εντέλει και ποτέ. Όμως είναι υποχρέωση και των δύο πλευρών να ανεβάσουν ακόμη περισσότερο τον βαθμό "επικοινωνίας" τους. Και να μεταδώσουν μεγαλύτερη "ασφάλεια" και προς τα έξω. Προς τον κόσμο και τους παίκτες που είναι στα… κάγκελα. Να συναποφασίζουν πολύ πιο άμεσα και αποτελεσματικά, βήμα με το βήμα. Τι έχουμε αυτή τη στιγμή; Μία αγοροπωλησία που είναι ακόμη στο "πάμε να…". Τι επείγει αυτή τη στιγμή; Να εξοφληθεί και να μείνει ως έχει το 90% του ρόστερ με το οποίο ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα η ομάδα. Διότι πέραν του ότι είναι πιθανό να μην γίνει το deal και να μείνει η ομάδα στον Αλαφούζο, ακόμη κι αν αναλάβει η Pan Asia, τα περιθώρια ελιγμών κι ενίσχυσης στον βαθμό που θα ήθελε (ειδικά την πρώτη σεζόν) θα είναι περιορισμένα…

● Δουλειά του Αλαφούζου λοιπόν: α) Να πληρώσει τους ποδοσφαιριστές που έχει αυτή τη στιγμή στο δυναμικό του ο Παναθηναϊκός και να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό το ρεσιτάλ ανακολουθίας με το "σήμερα παιδιά θα σας πούμε πότε θα πληρωθείτε" και "τελικά θα σας πούμε την Τρίτη, μη λείψει κανείς", β) Να βελτιώσει στην ουσία και όχι στα λόγια, τον βαθμό επικοινωνίας με τον Ταϊλανδό και τους συνεργάτες του. Κι όχι να παίζει… μπάλα, έχοντας πρώτα απ’ όλα στο μυαλό του τη λογική "… κοιτάξτε εγώ θα κάνω το πλάνο μου κανονικά, μην τυχόν στραβώσει το deal και αν έρθει η Pan Asia βλέπουμε". Δεν υπάρχει "βλέπουμε", διότι δεν έχει πια περιθώρια ο Παναθηναϊκός για "βλέπουμε".

● Από την άλλη οι υποψήφιοι επενδυτές, πρέπει να αρχίσουν να βάζουν κι εκείνοι πλέον τη λέξη "ουσία" στις κινήσεις τους. Θέλετε τον Παναθηναϊκό κι έχετε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ; Λαμπρά… Όμως μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτή την 15 ή πολύ περισσότερο την 30 Ιουνίου, αρχίστε να λειτουργείτε λίγο και σαν "εν δυνάμει" ιδιοκτήτες κι όχι με το "θα δούμε". Χρειάζεται η ομάδα κάποιον για να "τρέξει" άμεσα τις υποχρεώσεις και τα ανοικτά μέτωπά της; Ναι… Τρέξτε κι εσείς άμεσα τις συζητήσεις με τον Αλαφούζο για το ποιος θα μπει κι όχι να φάμε 5 και 6 μέρες μέχρι να καταλήξουμε στον Νταμπίζα και με "διαρρούλες" (ενώ έχει δοθεί προφορικά το "ΟΚ") πως "… εμείς δεν έχουμε πει ακόμη "ναι" πάνω σ’ αυτό". Ό,τι έχετε να πείτε, να το πείτε δημόσια. Χρειάζεται να γίνει ο οικονομικός έλεγχος; Ναι… Εχετε έτοιμη λοιπόν την εταιρία που θα μπει για να ξεψαχνίσει τα οικονομικά της ΠΑΕ και μην περιμένετε μία εβδομάδα μέχρι να καταλήξετε στο ποιος θα τον κάνει. Δεν υπάρχουν μέρες για χάσιμο.

● Ασχοληθείτε και οι δύο πλευρές με την ουσία. Συνεργαστείτε για την επόμενη μέρα, οριοθετήστε ξεκάθαρα και επικοινωνήστε τα βήματα που πρέπει να γίνουν (και) στο αγωνιστικό, το οποίο "καίει" εξίσου την ομάδα. Θα μείνει π.χ. ο Λουτσιάνο και υπό ποιο οικονομικό καθεστώς; Τον θέλει με αυτό το συμβόλαιο η Pan Asia; Τι σκοπεύει να κάνει με τα μεγαλύτερα συμβόλαια κ.ο.κ.. Θα πληρώσει/εξοφλήσει ο Αλαφούζος τη σημερινή ομάδα ή θα αρχίσουν να σκάνε οι προσφυγές σαν τις στρακαστρούκες και τα βεγγαλικά μετά το "Χριστός Ανέστη" του παπά έξω από εκκλησία το Πάσχα;

● Αφήστε ΟΛΟΙ στην άκρη τα επικοινωνιακά και το ποιος θα αναλάβει τι και που την επόμενη μέρα (εφόσον υπάρξει αυτή η επόμενη μέρα με Pan Asia) και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ σωστά, πρώτα μεταξύ σας και μετά προς τον κόσμο. Διότι αυτό είναι μέχρι στιγμής το βασικό πρόβλημα μία εβδομάδα μετά τις υπογραφές του MoU. Ή για να το αντιπαραβάλουμε με την ατάκα "… προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας" που ακούγεται απ’ τα μεγάφωνα του ηλεκτρικού, το θέμα μας εδώ είναι το "…mind the gap μεταξύ Αλαφούζου και Πιεμπονγκσάντ". Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες, είναι τρομερά δύσκολα τα πράγματα στο οικονομικό status της ομάδας, για να παίζουν όλοι αυτή τη στιγμή με την… υγεία του "μωρού".

● Και κάτι άλλο… Η πρόταση της ΑΕΚ στον Λουντ υπήρξε. Όχι απλή… προσέγγιση, επίσημη πρόταση: Συμβόλαιο 3ετές, με 270.000 ευρώ ετήσιες απολαβές, 80% περισσότερα απ’ όσα έπαιρνε ο 25χρονος στον Παναθηναϊκό, βάση της σύμβασης που είχε κάνει τον Μάιο του 2015. Και είναι λογικό να υπάρχουν "διαψεύσεις" απ’ τη στιγμή που πλέον ο Φινλανδός φαίνεται να… απομακρύνεται για όλους τους εν Ελλάδι "υποψηφίους" κι ετοιμάζει βαλίτσες για το εξωτερικό και την πρόταση των 600.000 που του έχει βρει ο ατζέντης του.

● Ο Νταμπίζας πιστεύει ότι ακόμη και τώρα, μπορεί να ψήσει τον Λουντ και να του αλλάξει τη γνώμη, ποντάροντας: α) Στο γεγονός πως για οικογενειακούς λόγους (και κυρίως την επιθυμία της γυναίκα τους Φινλανδού) ο 25χρονος μέσος θα προτιμούσε να μείνει στην Ελλάδα που λατρεύει όλη η φαμίλια, β) ο Άγγλος ατζέντης του Λουντ, ο Πολ Μάρτιν (του WMG, εκ των κορυφαίων γραφείων agents στην Αγγλία) είναι πολύ καλός φίλος του εδώ και χρόνια. Θεωρεί λοιπόν, πως έχει κάποιες (μικρές) πιθανότητες για να τον πείσει να μείνει στον Παναθηναϊκό. Λιγοστές, αλλά θα το… παλέψει! Αρκεί βεβαίως να υπάρχουν και οι (οικονομικές) εγγυήσεις.

●Το ότι επιστρέφει πάντως ο Νταμπίζας στη θέση του τεχνικού διευθυντή, σου δίνει τουλάχιστον μία σχετική ηρεμία πως μπαίνει επιτέλους ένας άνθρωπος που θα μπορέσει να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά. Που έχει γνώση του που έρχεται, τι έχει να κάνει, πως πρέπει να το διαχειριστεί και τι πρέπει να προγραμματίσει. Γιατί τα τελευταία χρόνια, πήξαμε στους άσχετους και τους επικίνδυνους πέριξ της ομάδας. Ας ελπίσουμε πως θα τον αφήσουν να δουλέψει σωστά και με ηρεμία και δεν θα δούμε τρικλοποδιές απ’ τους "γνωστούς-άγνωστους", σαν αυτές που έβαζαν επί ενάμισι χρόνια στον Ουζουνίδη και στους συνεργάτες του…

● Α, και κάτι τελευταίο… Τα "γεροντοπαλίκαρα" εκεί στην ΠΑΕ, αντί να πλακώνονται καθημερινά στα τσίπουρα, δεν κοιτάνε να κάνουν καμιά δουλειά, κανονική δουλειά, προς όφελος του Παναθηναϊκού, μπας και βρεθεί καμιά άκρη; Ειδικά με τα οικονομικά και με αυτά τα "στοιχειωμένα" οφειλόμενα της Αλ Αΐν; Γιατί από υποσχέσεις για καταγγελίες στη FIFA, άλλο τίποτα!