Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Η μανιασμένη κόντρα Μπενίτεθ-Φέργκιουσον

Το Λίβερπουλ–Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παραμένει το μεγαλύτερο ματς στην Premier League, ακόμη και σε περίεργες εποχές για αμφότερα τα μεγαλύτερα κλαμπ του νησιού. Πόσο μάλλον τώρα, που έπειτα από μια δωδεκαετία βρίσκονται στο νο 1 (η Γιουνάιτεντ) και στο νο 2 (η Λίβερπουλ) της βαθμολογίας και κοντράρονται στο ‘Άνφιλντ’, σε κομβικό ματς για την εξέλιξη της σεζόν. Σαν να μην έφτανε αυτό, μια εβδομάδα αργότερα (24/1), οι δυο ομάδες θα βρεθούν αντιμέτωπες και στο ‘Ολντ Τράφορντ’ για τον 4ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας.

Το ντεμαράζ της Γιουνάιτεντ στις τελευταίες αγωνιστικές και οι 11 νίκες που έχει σε 17 ματς, δηλαδή δύο περισσότερες από τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι (η οποία πάντως έχει κι ένα ματς λιγότερο), την έφεραν στην κορυφή της βαθμολογίας για πρώτη φορά ύστερα από 2,5 χρόνια. Είναι η καλύτερη στιγμή της στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο του πρωταθλήματος, μετά την αποχώρηση του σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ νιώθει πλέον πιο άνετα στον πάγκο, ενώ πριν από δυο μήνες το θέμα ήταν αν έπρεπε η Γιουνάιτεντ να σπάσει τη συμφωνία μαζί του και να πάρει πόδι! Είναι τόσο σπουδαία η μεταμόρφωση των “κόκκινων διαβόλων”, που ακόμη και ο… άσωτος υιός, Πολ Πογκμπά, παίζει καλά και την οδηγεί εκ του ασφαλούς, όπως συνέβη μεσοβδόμαδα κόντρα στην Μπέρνλι.

Την ίδια ώρα, η Λίβερπουλ των συνεχόμενων τραυματισμών και της λειψανδρίας έχασε έδαφος, δεν παίζει καλά και ο Γιούργκεν Κλοπ προσπαθεί να υπερασπιστεί τη στρατηγική επιλογή να μην κάνει μεταγραφές, αλλά και αφήνει διαρκείς αιχμές για τη διαιτησία, εμπλέκοντας στην κουβέντα και τη Γιουνάιτεντ για τα πέναλτι που παίρνει, τα οποία είναι περισσότερα από την ομάδα του. Ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ, επικεφαλής της ελληνικής ΚΕΔ, που αρθρογραφεί στην Daily Mail, έγραψε ότι ο Γερμανός παίζει mind games, θυμίζοντας τον Φέργκιουσον για τον οποίο όμως, παραδέχθηκε ότι είχε ευνοϊκή μεταχείριση από τους διαιτητές (δηλαδή και από τον ίδιο, καθώς στην εποχή του σερ Άλεξ ήταν εν ενεργεία διαιτητής)!

Τα παιχνίδια του μυαλού, πάντως, παίχθηκαν στο φουλ πριν από 12 χρόνια, όχι τόσο από τον Φέργκιουσον, όσο από τον Ράφα Μπενίτεθ. Τότε, στη σεζόν 2008-2009, ήταν η τελευταία φορά που είδαμε τις δυο ομάδες να μονομαχούν για τον τίτλο, σε μια κόντρα δίχως τέλος, με δυο νίκες της Λίβερπουλ (η εκτός έδρας μάλιστα με μια ξεγυρισμένη τεσσάρα), αλλά τον τίτλο της πρωταθλήτριας να πηγαίνει για 3η συνεχή χρονιά στη Γιουνάιτεντ. Αυτός ήταν κι ο στόχος του Φέργκιουσον στην τελευταία χρονιά του Κριστιάνο Ρονάλντο, πριν πάει στη Μαδρίτη. Να πάρει ξανά 3 σερί πρωταθλήματα, όπως στο ξεκίνημα του μιλένιουμ, όταν είχε γράψει πάλι 3/3 από το 1998 μέχρι το 2001.

Η Λίβερπουλ, που είχε κερδίσει το Champions League του 2005 και είχε παίξει στον τελικό του 2007, ζούσε με το όραμα της κατάκτησης του τίτλου. Ο Μπενίτεθ πίστεψε ότι είχε έρθει η ώρα της ομάδας του. Όταν νωρίς-νωρίς η Λίβερπουλ (μόλις στην 3η αγωνιστική) νικούσε τη Γιουνάιτεντ με 2-1, στο ‘Άνφιλντ’, τα λαμπάκια του Ισπανού κόουτς άναψαν για τα καλά. Η πρώτη μονομαχία των δυο μεγάλων αντιπάλων ξεκίνησε με τη Γιουνάιτεντ να ανοίγει γρήγορα το σκορ (στο 3ο λεπτό) με τον Κάρλος Τέβες, όμως οι “κόκκινοι”, αφού ισοφάρισαν μάλλον τυχαία με αυτογκόλ του Γουές Μπράουν που μπουρδουκλώθηκε στην έξοδο του Έντβιν φαν ντερ Σαρ, πήραν τη νίκη χάρη σε ένα ωραίο σουτ του Ράιαν Μπάμπελ στο 77′.

Η επιστροφή του Στίβεν Τζέραρντ και του Φερνάντο Τόρες στην ενδεκάδα (αντιμετώπιζαν προβλήματα τραυματισμών στο ξεκίνημα της χρονιάς) έφεραν τη Λίβερπουλ σε θέση ισχύος. Ο Τόρες έβαζε γκολ, ο Ντιρκ Κάιτ (ή Κάουτ, ή Κόιτ) ήταν σπουδαίος παρτενέρ, ο Τσάμπι Αλόνσο δέσποζε στη μεσαία γραμμή με τον Τζέραρντ κι η ομάδα του Μπενίτεθ βρέθηκε επικεφαλής για πρώτη φορά στην 9η αγωνιστική και εν συνεχεία από τη 15η μέχρι την 21η. Έχοντας 13 νίκες, μόλις μόια ήττα και 7 ισοπαλίες, έδειχνε ικανή να κρατήσει την 1η θέση, μέχρι το τέλος.

Η επίθεση του Μπενίτεθ

Η Γιουνάιτεντ, εκτός από τη Λίβερπουλ, είχε χάσει και από την Άρσεναλ, έδειχνε ευάλωτη, αλλά ως συνήθως στην εποχή Φέργκιουσον γινόταν καλύτερη μετά τα Χριστούγεννα. Ο Μπενίτεθ ξεκίνησε έναν… ανηλεή πόλεμο, με στόχο τον Σκοτσέζο τεχνικό, κατηγορώντας τον ευθέως ότι επηρεάζει καταστάσεις: “Είναι ο μοναδικός που μπορεί να κάνει δηλώσεις σε βάρος του Μάρτιν Άτκινσον ή του Κιθ Χάκετ και δεν τιμωρείται. Μάλλον έχουν χάσει την ψυχραιμία τους, γιατί είμαστε στην κορυφή“, δήλωνε, απαντώντας στη μάλλον προκλητική δήλωση του Φέργκιουσον ότι “όλοι είναι εναντίον της Γιουνάιτεντ”, λόγω του προγράμματος που κατά τη γνώμη του ήταν σε βάρος της ομάδας του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Φέργκιουσον έριχνε καρφιά όταν θεωρούσε ότι οι διαιτητές δεν έπαιζαν καλά τη Γιουνάιτεντ, προετοιμάζοντας το… επόμενο παιχνίδι κι ο Μπενίτεθ σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Ίσως, όμως, το παράκανε, καθώς κάθε εβδομάδα παρέθετε γεγονότα για την εύνοια της αντιπάλου του. “Δεν κάνω παιχνίδια μυαλού, μιλάω με πράγματα που έχουν συμβεί”, έλεγε ο Ισπανός, που κάποια στιγμή έχασε και το δίκιο του. Ο Φέργκιουσον του έγινε εμμονή, αργότερα το παραδέχθηκαν κι οι παίκτες του, βλέποντας τον προπονητή τους να έχει αποπροσανατολιστεί πλήρως.

Ο ίδιος ο Φέρκιουσον στην αυτοβιογραφία του έχει σημειώσει: “Το έκανε προσωπικό θέμα και δεν τον βοήθησε. Ενώ εγώ είχα τίτλους, αυτός έψαχνε να τους βρει, άρα είχα πλεονέκτημα”. Οι σχέσεις του με τον Μπενίτεθ δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ, αντίθετα ψυχράθηκαν ακόμη περισσότερο σε ένα ματς κυπέλλου, όταν ο τελευταίος ήταν πλέον στην Τσέλσι. Το ματς έληξε 2-2 και ο Φέργκιουσον αγνόησε επιδεικτικά την καθιερωμένη χειραψία των προπονητών μετά τη λήξη.

Δεν έφτανε η ‘τεσσάρα’ στο ‘Ολντ Τράφορντ’

Με 10 σερί νίκες η Γιουνάιτεντ έπαιρνε κεφάλι στη βαθμολογία χάρη στην εκτός έδρας νίκη επί της Μπόλτον, όπου είχε πετύχει γκολ στις καθυστερήσεις ο Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ. Από τότε δεν έχασε ποτέ την 1η θέση, παρότι στο ματς του 2ου γύρου στο “Ολντ Τράφορντ”, η Λίβερπουλ πήρε μια από τις πιο εντυπωσιακές νίκες που πέτυχε ποτέ στην εποχή της παντοδυναμίας της Γιουνάιτεντ.

Οι ‘κόκκινοι’ ήταν καταιγιστικοί, παρότι είδαν τη Γιουνάιτεντ να προηγείται με πέναλτι του Ρονάλντο στο 23′ και στη συνέχεια και έβαλαν 4 γκολ. Ο Τόρες έκανε το 1-1, ο Τζέραρντ με πέναλτι το 2-1, ο Φάμπιο Αουρέλιο με ωραίο χτύπημα φάουλ το 3-1 (στη φάση του φάουλ αποβλήθηκε με κόκκινη ο Νεμάνια Βίντιτς) και ο Αντρέα Ντοσένα το 4-1 στις καθυστερήσεις του αγώνα, που είχε γίνει στις 14 Μαρτίου 2009.

Ακόμη κι όταν η Γιουνάιτεντ έχασε 0-2 από τη Φούλαμ, αμέσως μετά την ‘τεσσάρα’ από τη Λίβερπουλ, η ομάδα του Φέργκιουσον δεν κινδύνευσε στη βαθμολογία. Ναι μεν η Λίβερπουλ έκανε 10 νίκες στα τελευταία 11 παιχνίδια της, όμως τη χαντάκωσαν οι ισοπαλίες που είχαν προηγηθεί. Ένα απίθανο 4-4 με την Άρσεναλ (στο ιστορικό ματς όπου ο Αντρέι Αρσάβιν είχε βάλει όλα τα γκολ των ‘κανονιέρηδων’) κι η ήττα από τη Μίντλεσμπρο της στέρησαν την ευκαιρία να πάρει κεφάλι στον πίνακα.

Η Γιουνάιτεντ τερμάτισε ξανά 1η με διαφορά 4 βαθμών από τη Λίβερπουλ, κατακτώντας το 18ο πρωτάθλημα της ιστορίας της, ισοφαρίζοντας εκείνη τη χρονιά τους τίτλους των “κόκκινων”. Μια σπουδαία σεζόν για την ομάδα, καθώς έφτασε και στον τελικό του Champions League, αλλά ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα με 0-2 στη Ρώμη. Ο Μπενίτεθ θα έμενε ακόμη ένα χρόνο στη Λίβερπουλ, σε μια καταστροφική σεζόν για τους ‘κόκκινους’ (7η θέση) και τον ίδιο να αποχωρεί από το ‘Άνφιλντ’ έπειτα από 6 χρόνια.