Καμ Ρέντις, ο τρίτος καλύτερος ρούκι των ΗΠΑ

Είναι ο τρίτος καλύτερος ρούκι του έθνους, σύμφωνα με την αξιολόγηση του ESPN. Ήταν ο τρίτος καλύτερος τελειόφοιτος high school. Και στις δυο λίστες ο Καμ Ρέντις (βλ. Κοκκινωπός) είχε μπροστά του τους φίλους και συμπαίκτες του, Ζάιον Ουίλιαμσον και RJ Μπάρετ.

Ναι, κατέληξαν στο ίδιο κολέγιο. Και πίσω από αυτό υπάρχει -ξεκάθαρα- μια ιστορία που θα διαβάσεις στη συνέχεια. Προς το παρόν, να σου πω ότι κυκλοφορεί ως το μεγαλύτερο αίνιγμα του προσεχούς ΝΒΑ draft, όπως εξήγησε ο Τζέι Ουίλιαμς στην ανάλυση που είχε κάνει, για το ESPN, μετά την ανατροπή και τη νίκη των Blue Devils επί του Louisville (τον περασμένο Φλεβάρη).

Είναι σαν τον Κρις Μπος, την εποχή της κυριαρχίας των Χιτ. Όταν άκουγες τότε για το Μαϊάμι, το μυαλό σου πήγαινε στον ΛεΜπρον Τζέιμς και τον Ντουέιν Ουέιντ. Όταν ακούς τώρα για το Ντιούκ, σκέφτεσαι πρώτα τον Ουίλιαμσον και τον Μπάρετ.

” Ο Ρέντις είναι το μεγαλύτερο αίνιγμα του προσεχούς NBA draft. Είναι 2.03, με wingspan 2.16. Μπορείς λοιπόν, να καταλάβεις ποιο είναι το μέγεθος -το μήκος- που ‘χει, όταν παίρνει την μπάλα ψηλά. Το 60% των σουτ που παίρνει, αφορούν catch and shoot σε συνεργασία με τους Ουίλιαμσον και Μπάρετ. Μόνο το 17% των προσπαθειών του γίνεται μετά μια ντρίμπλα“.

Μια στάση εδώ, για να πούμε δυο πράγματα για τον ειδικό που κάνει την ανάλυση: ο Ουίλιαμς ήταν πρωταθλητής με το Duke το 2001 και Νο2 επιλογή στο 2002 ΝΒΑ draft, όπου τον διάλεξαν οι Μπουλς. Φόρεσε την κόκκινη φανέλα τη 2002-03 και την έβγαλε τον Ιούνιο του 2003, όταν παραβίασε τον κανονισμό των ‘Ταύρων’ που απαγόρευε στους παίκτες να οδηγούν μηχανή.

Η αποκάλυψη έγινε σε ατύχημα που είχε -επιπροσθέτως δεν φορούσε κράνος και δεν είχε άδεια οδήγησης για το Ιλινόις. Διέλυσε το κυρίως νεύρο του αριστερού ποδιού, ‘έβγαλε’ τρεις συνδέσμους και έπαθε ρήξη. Χρειάστηκε θεραπείες για να μπορέσει να ξαναπερπατήσει. Πλήρωσε με τα 3.000.000 δολ. που του έδωσε το Σικάγο για να τον αφήσει ελεύθερο. Προσπάθησε να γυρίσει, είχε όμως, ένα θέμα με τον εθισμό στα αναλγητικά, πριν του δώσει ευκαιρία το Νιου Τζέρσι, το Σεπτέμβρη του 2006. Δεν του έδωσε εγγυημένο συμβόλαιο, πήγε στους Austin Toros (G-League) και αυτοί τον ελευθέρωσαν, έπειτα από τραυματισμό. Έκτοτε εργάζεται ως αναλυτής.

Αφότου εξήγησε τα βασικά για τον Ρέντις, άρχισε να ασχολείται με τα επί μέρους ζητήματα του 19χρονου σούτινγκ γκαρντ/σμολ φόργουορντ. Άρχισε με αυτό.

Αν έχει ο προσωπικός του αντίπαλος κάτω τα χέρια, δείτε τι πλεονέκτημα αποκτά.

Στη δεύτερη φάση τον έδειξε να κερδίζει φάουλ, που διεκδίκησε μαζί με τον Ουίλιαμσον (και δεν χρειάζεται να θυμίσουμε τι μπορεί να κάνει ο Ουίλιαμσον σε αυτό το κομμάτι), μετά ” χόρεψε με την μπάλα στο transition” και τέλος σκόραρε.

” Λεπτομέρειες όπως αυτές με κάνουν να πιστεύω ότι ο Ρέντις μπορεί να γίνει ο πιο επιτυχημένος παίκτης της ‘τάξης’ του. Εννοώ το ύψος του, το wingspan, τα καλά ποσοστά από την περιφέρεια, στοιχεία που δεν έχει δει ο πολύς ο κόσμος” γιατί επικεντρώνει στους άλλους δύο. Οι αντίπαλοι προπονητές, πάλι κάτι έχουν καταλάβει -και του στέλνουν πάντα τουλάχιστον δυο πάνω του.

Οι αναλυτές εξηγούν πως έχει ταλέντο στα τελειώματα, είναι καλός χειριστής, δημιουργικός, απίστευτα αθλητικός και με τις δυνατότητες να ξεχωρίσει και στις δυο άκρες του γηπέδου.

Ο Ρέντις ταιριάζει απόλυτα στον τρόπο που παίζεται πια το παιχνίδι, το οποίο ο Έρικ Σποέλστρα έχει εξηγήσει με τον πλέον απλό, λιτό και απέριττο τρόπο: ” Δεν μας νοιάζουν οι θέσεις. Δεν μας νοιάζουν τα συμβατικά ‘κουτάκια’ στα οποία ταιριάζουν οι παίκτες“. Αλλαγές να μπορούν να κάνουν και να ‘χουν καλό ποσοστό στα τρίποντα και όλα θα γίνουν.

Αυτή δεν ήταν η ιστορία από την αρχή της σεζόν, όταν έδειξε μια κάποια δυσκολία στο να προσαρμοστεί σε έναν μικρότερο ρόλο, πίσω από τους άλλους δύο. Επίσης, δεν τρεφόταν καλά, δεν πρόσεχε το σώμα του. Αισθανόταν συνέχεια εξαντλημένος. Ήταν συνέχεια άρρωστος. ” Υπάρχουν πολλά που δεν ξέρει απαραίτητα ο κόσμος. Περνούσα διάφορα και είχα νιώσει να μπουχτίζω. Για εμένα το μπάσκετ είναι όσα συμβαίνουν όταν δεν κοιτά κανείς“.

Δεν είμαι prospect. Είμαι work in progress. Πάντα υπάρχει κάτι περισσότερο, κάτι άλλο που πρέπει να μάθω.

Το The Ringer ενημέρωσε πως τότε οι NBA scouts αμφισβητούσαν το κίνητρο και τη διάθεση που είχε να βρει το χώρο του και το δρόμο του. Με την παρέμβαση και τη φροντίδα οικογένειας του νίκησε μία προς μία τις ‘μάχες’ του. ” Ωρίμασα, έμαθα να φροντίζω τον εαυτό μου” και περνούσε τις περισσότερες ώρες του, στον αγαπημένο του χώρο: το γυμναστήριο. Τώρα οι scouts θεωρούν πως δεδομένα θα επιλεγεί στο ΤΟΡ5.

Ό,τι ο Ουίλιαμς περιέγραψε ως πλεονέκτημα ήταν ο κύριος λόγος που αρκετοί άλλοι, οι οποίοι είχαν τις ίδιες ικανότητες ” ζούσαν πάνω από τη στεφάνη στο κολέγιο. Δεν μπήκαν στον κόπο να βελτιώσουν το σουτ τους, πριν μπουν στο ΝΒΑ, όπου δεν ήταν πια οι καλύτεροι αθλητές του γηπέδου“.

Ο Ρέντις ήταν πόιντ γκαρντ στο σχολείο (και στην Team USA του Παγκοσμίου U19 το καλοκαίρι του 2017, με εντολή του Τζον Καλιπάρι) και έγινε σπεσιαλίστας των σουτ στο κολέγιο, με το 63% αυτών να είναι από το τρίποντο. Είναι αυτός που ‘ανοίγει’ την αντίπαλη άμυνα. Είναι ο starter με τη μεγαλύτερη συνέπεια στο τρίποντο. Επιχειρεί 7.3 ανά ματς. Οι άλλοι τέσσερις έχουν μαζί 9.8. Κανείς πάνω από 32%.

Εξαιρουμένου του Τέιτουμ, κάνει την καλύτερη δουλειά από έξι πρωτοετείς wings που βρήκαν δουλειά στο ΤΟΡ10 των τεσσάρων τελευταίων NBA draft.

Ένα θεματάκι που χρειάζεται ακόμα δουλίτσα είναι πώς να παίζει χωρίς την μπάλα. Και το δυσκολεύει το γεγονός ότι από όταν άρχισε να ασχολείται με το σπορ, ήταν χειριστής και οργανωτής. Επίσης, αποθαρρύνεται όταν δεν ευστοχεί στα πρώτα σουτ. Και μετά υπάρχει πρόβλημα. Ή αν προτιμάς δεν υπάρχει αποτελεσματικότητα. Μικρό παιδί είναι. Θα μάθει. Μια φορά την πρώτη ύλη την έχει.

Δεν είναι ο πρώτος του είδους του, αλλά ο συνδυασμός των σωματικών δυνατοτήτων με τις ικανότητες που διαθέτει επαναπροσδιορίζουν το τι σημαίνει να είσαι μπασκετμπολίστας σήμερα, που οι ομάδες τρέχουν πίσω από εύπλαστους σταρ.

Το παραπάνω ανήκει στο Sports Illustrated και το άρθρο που ‘χε γράψει για τον Ρέντις τον Μάρτιο του 2018, όταν ενημέρωσε πως θα πάει στο Duke. Στο The Players’ Tribune έγραψε για εκείνον το μπάσκετ είναι ” το καρδιοχτύπι μου“. Για την ακρίβεια, η πρόταση που συνέθεσε ήταν η εξής: ” Το μπάσκετ δεν είναι απλά κάτι που κάνω. Δεν είναι το χόμπι μου. Είναι το καρδιοχτύπι μου“. Ενημέρωσε και πως όταν δεν ασχολείται με αυτό -και δεν είναι σε μάθημα- παίζει Call of Duty και Grand Theft Auto.

Ο πατέρας του, Ρόμπερτ είναι 2 μέτρα και η μητέρα του Ζάνθια φτάνει το 1.87. Οπότε καταλαβαίνεις ότι εύλογα έχει το ύψος που έχει. Έφτασε τη μαμά του, όταν τελείωνε το δημοτικό. ” Δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερους γονείς. Είναι ο λόγος που κάνω ό,τι κάνω” είπε πρόσφατα.

Οι γονείς μου έλεγαν πάντα ‘μπορείς να έχεις όλα τα όνειρα του κόσμου και όλο το ταλέντο του κόσμου, αλλά χωρίς δουλειά δεν θα ‘χουν σημασία.

Aπ’ όταν θυμάται τον εαυτό του σηκωνόταν 6 το πρωί, έτρεχε στο γυμναστήριο του σχολείου, φορούσε τα ακουστικά του, άκουγε δυνατά τις μουσικές του (” σιχαινόμουν να ακούω περίεργους ήχους στο άδειο γήπεδο“), έκανε όσα σουτ τριών πόντων και μέσης απόστασης μπορούσε έως τις 7, όταν πήγαινε στο εστιατόριο για πρωινό. Μετά μαθήματα, προπόνηση, διάβασμα, PlayStation, ύπνο και πάλι από την αρχή.

Ο προπονητής του στο ιδιωτικό, προπαρασκευαστικό Haverford School αρρένων, έξι μίλια βορειοδυτικά από το σπίτι του στο Norristown (των 34.324 κατοίκων) είχε δει πως ο Ρέντις μπορεί να παίξει ως ‘άσος’, αλλά είχε ένα άλλο παιδί που χειριζόταν την μπάλα και έπαιρνε καλύτερες αποφάσεις.

Το 2013 (στα 14) άρχισε να προπονείται με τον αδελφό του Τάιρικ Έβανς, Έρικ ‘Pooh’, στο χειρισμό, τα γρήγορα πόδια και το σουτ. ” Κάθε μέρα μου εμφάνιζε και κάτι νέο” είχε πει ο Καμ, με τον κόουτς να εξηγεί ότι ” έκανα τις ίδιες προπονήσεις και στον αδελφό μου“.

Στην 10η τάξη (15 χρόνων) ο μικρός πήγε στο Westtown, πανεπιστημιακό ίδρυμα που είναι μιάμιση ώρα νοτιοδυτικά από το πατρικό του και φημίζεται για τις ακαδημαϊκές απαιτήσεις. Ο κόουτς, Σεθ Μπέργκερ είναι ο ιδρυτής της And1 και ένας από τους λόγους που το πρόγραμμα του έγινε ταινία.

Οι άλλοι ήταν ο Mο Μπάμπα, των Μάτζικ και ο Ρέντις, ο οποίος πήρε την μπάλα στα χέρια του, με τον Μπέργκερ να τον εμπιστεύεται γιατί τον παρακολουθούσε από όταν το αγόρι ήταν 11 χρόνων. Μαζί πήραν το πρωτάθλημα της πολιτείας. Έκανε δυο τις διακρίσεις ως junior, με 16.2 πόντους ανά ματς.

Ο τραυματισμός που λίγο έλειψε να του ‘κόψει’ το μπάσκετ

To 2015 ήταν ένα από τα τελευταία ‘κοψίματα’ της U16 για το Παγκόσμιο της Αργεντινής. Το 2017 έγινε ένα από τα κύρια πρόσωπα της U17. ” Στην τελευταία προπόνηση, πριν από το Παγκόσμιο γλίστρησα και τραυματίστηκα στον προσαγωγό” είχε πει στο Slam, ” μπήκα αμέσως στο χειρουργείο. Είχε μείνει στη θέση του μόνο ένας μυς. Μου είπαν πως αν δεν υπήρχε αυτός, η καριέρα μου θα ‘χε τελειώσει“.

Επέστρεψε στην προετοιμασία της U19, αυτήν τη φορά πήγε στο World Cup της Αιγύπτου και είχε σε κάθε ματς 10.7 πόντους και 4.3 ριμπάουντ. ” Ήθελα να δείξω ποιος είμαι, μετά όσα είχαν συμβεί. Οι ατυχίες και το γεγονός ότι μπορούσα να χάσω το όνειρο μου εν ριπή οφθαλμού έγιναν το κίνητρο μου. Κάνω τη δουλειά μου, εμπιστεύομαι το Θεό και συνεχίζω να επεκτείνω τα όρια μου“. Δεν σου είπα πως πριν κάθε ματς, ακούει κηρύγματα του αγαπημένου του ιεροκήρυκα.

Μετά την επιστροφή μου είχα μόνο ένα στόχο: να γίνω το Νο1.

Σε ανάλυση που είχε κάνει ο Κέβιν Ντουράντ το Νοέμβριο του 2017 για το Overtime, όταν ο Ρέντις πήγαινε ακόμα στο high school, ο ‘παλιός’ είχε πει για τον νέο πως ” είναι ανταγωνιστικός. Μου αρέσει αυτό το παιδί. Σίγουρα μπορεί να γίνει επαγγελματίας. Είναι εξαιρετικός αθλητής. Θα γίνει σταρ“. Ένα μήνα μετά πήγε στο National Hoops Festival, στην Ουάσινγκτον και σκόραρε 87 πόντους, σε 2 ματς.

Μετά ήλθε η ώρα να διαλέξει κολέγιο. Επέλεξε το Duke από τα UCLA, UConn, Villanova και Kentucky.

Όλοι οι άλλοι μου είπαν ‘είσαι τέλειος, σε αγαπάμε, σε θέλουμε’. Το Duke μου είπε ‘σε αγαπάμε, αλλά προκειμένου να βελτιωθείς, πρέπει να κάνεις αυτό κι αυτό’. Αποφάσισα να πάω εκεί όπου θα με προκαλούσαν ως ηγέτη, ως μαθητή, ως ώριμο άνθρωπο εντός και εκτός γηπέδων.

Πώς κατέληξαν τα τρία καλύτερα prospect της ίδιας ‘τάξης’ στο ίδιο κολέγιο

Με το click που έκανες, διάβασες ότι οι Ουίλιαμσον, Μπάρετ και Ρέντις απασχολούν τις ισάριθμες κορυφαίες θέσεις στις λίστες που αφορούν τους καλύτερους παίκτες σε όλες τις ΗΠΑ, στη γενιά τους. Συνήθως, οι καλύτεροι παίκτες δεν θέλουν να παίζουν όλοι μαζί, πολλώ δε όταν ανήκουν στο σύστημα ‘one and done’ (μια σεζόν σε κολέγιο και μετά ΝΒΑ). Προτιμούν να πηγαίνουν κάπου, όπου θα ‘χουν όλη την προσοχή πάνω τους -δεν θα τη μοιράζονται.

Το πώς οι συγκεκριμένοι τρεις αποτέλεσαν την εξαίρεση του κανόνα αφορά δυο άλλους τύπους: τον Μάικ Σιζέφσκι και τον Τρε Τζόουνς, επίσης μέλος του ρόστερ και αδελφός του Τάιους Τζόουνς που είχε πάρει πρωτάθλημα με τους Blue Devils το 2015 και ανήκει στους Γουλβς.

Το GQ αποκάλυψε τις λεπτομέρειες της συνύπαρξης. Και είχαν ως εξής:

> Ο Τζόουνς ήταν ο πρώτος που δεσμεύτηκε με το Duke, τον Αύγουστο του 2017. Τo GQ εξήγησε ότι ” τη στιγμή που ένας σταρ του σχολικού πρωταθλήματος δεσμεύεται με ελίτ κολεγιακό πρόγραμμα, γίνεται ο πρώτος recruiter της ‘τάξης’ του -αυτός που κυνηγά τα υπόλοιπα ‘θέλω’“).

> Την ημέρα της δέσμευσης, ο κόουτς Σιζέφσκι ζήτησε τη βοήθεια του Τζόουνς για να πείσει τους Μπάρετ, Ουίλιαμσον και Ρέντις -με αυτήν τη σειρά. Δηλαδή, οι κορυφαίοι. Ο πρώτος ζούσε στον Καναδά, ο δεύτερος στη Νότια Καρολάινα και ο τρίτος στη Φιλαδέλφεια

> Ο Τζόουνς έφτιαξε μια ομάδα στο Whatsapp με μέλη αυτά τα παιδιά. Άρχισαν να μιλούν, να μοιράζονται καθημερινές στιγμές, αστεία, GIFακια, τα νέα των επικείμενων ρούκι του NCAA και videos με δικά τους highlights.

> Σύντομα προέκυψε η δέσμευση του Ρέντις ” του πιο ευαίσθητου, ντροπαλού, ευγενικού και λίγο μελαγχολικού από τους τρεις“.

> Ακολούθησε ο Μπάρετ, πνευματικό παιδί του Στιβ Νας, τον οποίον ήθελαν όλα τα προγράμματα από όταν ήταν 14 χρόνων. ” Το Duke ήταν πάντα το σχολείο των ονείρων μου” ενημέρωσε όταν πια ήταν γνωστό το πού θα παίξει.

Έμενε ένας. Ο Ουίλιαμσον δεν είχε καταλήξει κάπου στις αρχές του 2018, με τη λίστα του να έχει έξι σχολεία. Δεν είχε πει ποιο ήταν στο Νο1. Οι περισσότεροι σκέφτονταν πως η παρουσία των Μπάρετ και Ρέντις στο ίδιο κολέγιο θα τον κρατούσε μακριά από εκεί. Ότι θα ήθελε τη δική του ‘σκηνή’. Ο ο Ζάιον δεν σκεφτόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Επίσης, δεν είχε πει κουβέντα στο γκρουπ για το τι θέλει, για το πρόγραμμα της προτίμησης του. Οι άλλοι του είχαν πει βέβαια, πως αν δεν μπει στην αγωνιστική παρέα, θα τον ‘πετούσαν’ εκτός του chat. Δεν είχε σχολιάσει. Κανείς δεν ήξερε τι θα πει την 20η του Γενάρη όταν ανακοίνωσε πως θα γίνει Blue Devil.

Όλοι ήξεραν πού θέλουν να παίξουν την ημέρα που επισκέφτηκαν το Cameron Indoor Stadium. ” Έγιναν ομάδα πριν γίνουν συμπαίκτες” τόνισε το GQ. Όσοι παρακολουθούν το Duke φέτος, μιλούν για ‘αδελφότητα’. Εκτός γηπέδων μπορεί να κρατήσει για πάντα. Εντός μοιραία θα τελειώσει το προσεχές καλοκαίρι.

Photos: Associated Press