Η μεταγραφή της Φενέρμπαχτσε που έδειξε πως παίκτες υπάρχουν εκεί έξω

Ως η πιο 'hot' ομάδα του τελευταίου μήνα στην Euroleague η Φενέρμπαχτσε θα έπρεπε να 'ναι ήσυχη. Οι 5 διαδοχικές νίκες, οι τρεις εξ αυτών με διαφορές μεγαλύτερες των 20 πόντων, είχαν αποκαταστήσει την αλλοιωμένη εικόνα που εμφάνιζε το σύνολο του Ιγκόρ Κοκόσκοφ ως το σοκαριστικό 99-62 από τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας και με ρεκόρ 10-10 (πριν ταξιδέψει στη Μόσχα) έχει πια επανέλθει σε τροχιά οκτάδας, και συμμετοχής πλέι οφ κατ' επέκταση, που για τουλάχιστον δέκα ομάδες είναι ο πρωταρχικός στόχος.

Η αγωνιστική αυτή ανάκαμψη συνδυάστηκε αν μη τι άλλο αφενός με το φορμάρισμα του Γιαν Βέσελι, που έχει κατά μέσο όρο 15 πόντους σε αυτό το διάστημα, αφετέρου με την προσθήκη του Μίλαν Γκούντουριτς στην περιφέρεια. Ανά 25'23'' ο Σέρβος γκαρντ δίνει 11.6 πόντους, με 54.2% στο δίποντο και 40.9%, αλλά κυρίως 4 ασίστ και 1.2 κλεψίματα, απελευθερώνοντας τον Λορέντζο Μπράουν και βοηθώντας όλους τους άλλους ρολίστες (Έντι, Πιέρ) ν' αναδειχθούν.

Επειδή πάντως εκείνος ο περίφημος εχθρός του καλού είναι το ακόμη καλύτερο οι άνθρωποι της τουρκικής ομάδας δεν άφησαν τίποτα στην (ενδεχόμενη) ρέντα της εποχής. Αφού το πείραμα με τον θηριώδη Τζόνι Χάμιλτον (από την Νταρουσάφακα) απέτυχε στη φροντ λάιν, πλεύρισαν και συμφώνησαν μ' έναν κανονικό NBAer ψηλό. Κι επειδή τα trades που περιλαμβάνουν παίκτες με παχιά γενειάδα είναι τάση τις τελευταίες εβδομάδες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού φρόντισαν να το 'πουλήσουν' δεόντως.

Προτού αποκαλύψουν ότι πίσω από το σκίτσο ήταν ο 31χρονος Κάιλ Ο'Κουίν.

Ο βέρος Νεοϋορκέζος, βαθιά μέσα από το Κουίνς, είναι παίκτης με 474 συμμετοχές στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, έχοντας υπηρετήσει τέσσερις διαφορετικούς οργανισμούς. Άλλους περισσότερους κι άλλους λιγότερους. Ως draft pick των Μάτζικ το 2012 (με Νο1 τον Άντονι Ντέιβις) έμεινε στο Ορλάντο για τρεις σεζόν, προτού μέσω sing and trade παραχωρηθεί στους Νικς για άλλα τρία χρόνια, συνεχίσει κατόπιν για μία σεζόν στους Πέισερς (τον ήθελαν και οι Κλίπερς) και καταλήξει πέρυσι στους Σίξερς (πίσω από Εμπίντ και Χόρφορντ).

• Είναι παίκτης με ύψος 2μ06 που καλύπτει κατά βάση στο '5', αλλά ενίοτε μπορεί να γίνει πάουερ φόργουρντ. Είναι παίκτης που στην καλύτερη σεζόν του είχε 7.1 πόντους, 6.1 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ και 1.3 μπλοκ ανά 18 λεπτά παρουσίας στο παρκέ, ερχόμενος από τον πάγκο της Νέας Υόρκης, αριθμοί που σε αναγωγή 36 λεπτών συμμετοχής (αφού ο χρόνος του θα 'ναι αυξημένος πλέον) μετατρέπονται απευθείας σε 14.5 πόντους, 12.9 ριμπάουντ, 3.4 ασίστ και 3 μπλοκ! Τα ατομικό ρεκόρ του είναι οι 23 πόντοι, τα 16 ριμπάουντ - από δύο φορές - και οι 11 τελικές πάσες!

• Είναι παίκτης που είχε διαδοχικά κερδίσει το τιμητικό βραβείο κοινού για τον πιο 'Hustle Player' των Μάτζικ. Αυτόν δηλαδή που ξόδευε την περισσότερη ενέργεια στο παρκέ προς όφελος της ομάδας του, παίζοντας με πάθος και αυταπάρνηση για κάθε μπάλα. Όταν τον Δεκέμβρη του 2014 έλειπε από τους Μάτζικ ο Νίκολα Βούτσεβιτς είχε 15.4 πόντους και 6.8 πόντους ως ο βασικός σέντερ του Ορλάντο σε πέντε αναμετρήσεις.

• Είναι ο παίκτης που θα κυνηγήσει κάθε φάση και θα θυσιαστεί για τους υπόλοιπους χωρίς να νοιαστεί. Του αρέσουν οι σωματικές επαφές, δεν τις αποφεύγει σπρώχνοντας πολύ, αν και κομματάκι αργός στα πλάγια βήματα.

Ομολογουμένως δεν είναι η πιο αξιόπιστη λύση στην επίθεση, χωρίς το 52% καριέρας στα εντός πεδιάς σουτ να θεωρείται χαμηλό. Ωστόσο με τα ψηλά σχήμα του Κοκόσκοφ και τον Βέσελι να τραβιέται έξω για να σουτάρει από τα 4-5 μέτρα, ο Κουίν μοιάζει, γιατί η πράξη θα το αποδείξει, ένα ιδανικό συμπλήρωμα, χάρη σε πάσα και σκριν, κάνοντας παρέα στον Μπάρτελ (που έχασε τα τελευταία ματς) και στον Ντουβερίογλου. Για το ύψος του έχει εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας και την πασάρει πολύ καλά, ένα προσόν με τον τρόπο που ξεδιπλώνονται τα συστήματα της Φενέρμπαχτσε, από μέσα προς τα έξω.

Πού και τι ψάχνεις, τι και πόσα δίνεις

Ο Ο'Κουίν έψαχνε για καιρό συμβόλαιο στο ΝΒΑ, αλλά δεν το βρήκε. Τούτο σημαίνει πως λύσεις στις βιτρίνες υπάρχουν. Δραστικές αποφάσεις και μικρές υπερβάσεις του μπάτζετ αναζητούνται σε μια χρονική περίοδο οι όσες ομάδες κυνηγούν την αγωνιστική βελτίωση και μαζί την εκπλήρωση των στόχων τους ξοδεύουν κάτι παραπάνω για να το βρουν. Όσο προλαβαίνουν φυσικά, καθώς απομένει μόλις ένας μήνας για προσθήκες - 24/2 λήγει η διορία. Ρισκάροντας ενδεχομένως.

Αντίστοιχα είχε πράξει η Εφές με τον Τζάνα Μούσα και η Ζενίτ με τον Ταρίκ Μπλακ. Πάντα το ζήτημα είναι τι ζητάς και δίνεις γι' αυτό που θες. Η Φενέρμπαχτσε δεν είχε τον προϋπολογισμό των προηγούμενων ετών, εξ ου χάθηκαν από προπονητή μέχρι παίκτες και γι' αυτό άρχισε με επιλογές από τα χαμηλότερα ράφια. Πριν να είναι αργά όμως γύρισε τον διακόπτη, βγήκε στον δρόμο και έκλεισε τις τρύπες πριν από το τελευταίο τέταρτο της σεζόν στη διοργάνωση. Το τι κάνουν, αν κάνουν, οι ανταγωνιστές της δεν την απασχολεί.