Η λάθος εκτίμηση που παγίδευσε τον Μαρτίνς
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τον τρόπο που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε το ντέρμπι. Δεν υποτίμησε τον Παναθηναϊκό, φάνηκε όμως ότι δεν είχε και τις δυνάμεις να αντιπαρέλθει της ορμής των γηπεδούχων στο 2ο μέρος. Τι λάθος έκανε ο Πέδρο Μαρτίνς.
Όσο διαβασμένος και έτοιμος έδειξε με την Τότεναμ, άλλο τόσο μη μου άπτου και χωρίς φρεσκάδα φάνηκε στο ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός ατύχησε στην πνευματική προετοιμασία του αγώνα με τον Παναθηναϊκό και σίγουρα δεν τον βοήθησε ο προπονητής του να έχει τις δυνάμεις που -όπως αποδείχθηκε- χρειαζόταν για να επικρατήσει. Ο Πέδρο Μαρτίνς ακολούθησε την συνταγή “η ενδεκάδα που κερδίζει δεν αλλάζει”, αλλά ξέχασε μια σημαντική παράμετρο. Η ομάδα του είχε σπαταλήσει τεράστια ποσότητα ενέργειας στον αγώνα της Τετάρτης. Ήταν επίσης ξεκάθαρο πώς θα έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Αντιμετώπιζε το παιχνίδι σαν ‘τελικό’, δεν είχε επιλογές. Οι παίκτες του θα έπεφταν με δύναμη στην μπάλα, θα έκαναν ακόμη και σκληρά φάουλ, ώστε να κερδίσουν διεκδικούμενες φάσεις, να μην αφήσουν τον Ολυμπιακό να παίξει, να δημιουργήσει και να φτιάξει καταστάσεις κοντά ή μέσα στην περιοχή του Σωκράτη Διούδη.
Για να υποκύψει ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να απαντήσει ακόμη πιο δυναμικά. Ειδικά μετά το 1-0, όπου η ψυχολογία των γηπεδούχων βρισκόταν στα κάτω της, οι ‘ερυθρόλευκοι’ δεν έπρεπε να χαλαρώσουν. Το ερώτημα είναι αν μπορούσαν, ή αν προτιμάτε είχαν τη δύναμη να συνεχίσουν. Εκεί, ο προπονητής αφέθηκε στο να βλέπει τον αντίπαλό του να ανεβάζει στροφές, να προσπαθεί ανορθόδοξα μεν με ορμή δε, να επιτεθεί και σταδιακά να κερδίζει μέτρα μέσα στο γήπεδο. Όμως ο Μαρτίνς δεν είχε αλλάξει τίποτε στο μυαλό του από το παιχνίδι του Champions League. Ακόμη κι οι αλλαγές του ήταν πανομοιότυπες με αυτές της περασμένης Τετάρτης. Πρώτα ο Γιώργος Μασούρας και μετά ο Ματιέ Βαλμπουενά έφευγαν από το γήπεδο.
Καμιά βοήθεια από τις αλλαγές
Η έκπληξή του ήταν ο Μαντί Καμαρά, που θεωρητικά μπήκε να οχυρώσει τη μεσαία γραμμή. Δεν τα κατάφερε. Ούτε στα παπούτσια του Βαλμπουενά μπήκε ούτε μάχες κέρδισε, αντίθετα ο Ολυμπιακός έχασε τον μοναδικό παίκτη που θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποιες φάσεις, αν και ο μικρόσωμος Γάλλος δεν ήταν στη μέρα του. Προφανώς, στο μυαλό του προπονητή θα έπαιξε το δίλημμα Γιασίν Μπενζιά ή Καμαρά. Προτίμησε τον μέσο από τη Γουινέα, επειδή είχε πιο φρέσκα πόδια. Δεν τον βοήθησαν. Όπως δεν τον βοήθησε και ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς, που πέρασε στη θέση του Μασούρα. Κι εκείνη η αλλαγή του Γιουσέφ ελ Αραμπί; Μήπως θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα; Ο Μιγκέλ Άνχελ Γκερέρο ήταν φανερά κουρασμένος, τρέχοντας πέρα δώθε, αλλά όταν μπήκε ο Μαροκινός το ματς είχε σχεδόν τελειώσει.
Σίγουρα, ο καλός προπονητής των ‘ερυθρολεύκων’, δεν υποτίμησε τον Παναθηναϊκό. Όχι, δεν είπε “ποιοι είναι αυτοί, θα τους νικήσουμε όπως και να ‘χει”. Αν σκεφτόταν κάτι τέτοιο, δεν θα έπαιζε με την ίδια ενδεκάδα που παρέταξε κόντρα στην Τότεναμ. Όχι, στο μυαλό του ο αγώνας είχε την ίδια σημασία, όπως άλλωστε πολλάκις ειπώθηκε μέσα στην εβδομάδα, ακόμη κι αμέσως μετά το 2-2 της Τετάρτης. Η λάθος εκτίμηση του κόουτς Μαρτίνς αφορούσε στις δυνάμεις των δικών του παικτών. Κανείς προπονητής, σε ένα σημαντικό ματς όπως ήταν αυτό το ντέρμπι (ανεξαρτήτως κατάστασης και δυναμικότητας των αντιπάλων, το ντέρμπι παραμένει… ντέρμπι), δεν θα έκανε… 5-6 αλλαγές. Μια δυο κινήσεις φρεσκαρίσματος, ωστόσο, ήταν απαραίτητες. Ο Πορτογάλος δεν θέλησε να ρισκάρει. Το γιατί, το γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος. Το πιο πιθανό να μην ήθελε κανείς να του πει κάτι. Να δείξει ότι αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό όπως την Τότεναμ.
Μπορεί κανείς να τον καταλάβει. Μια πιθανή αλλαγή προσώπων, ενδεχομένως να είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Όλοι θα έλεγαν ότι πήρε αψήφιστα τον Παναθηναϊκό. Με την κίνησή του να βάλει την ίδια ενδεκάδα έδειξε το ακριβώς αντίθετο. Όμως, υποτίθεται ότι ο Ολυμπιακός έχει υπεροπλία, επειδή του περισσεύουν οι λύσεις. Τουλάχιστον σε αυτό το αιώνιο ντέρμπι, δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Ο Μαρτίνς αυτοπαγιδεύτηκε στην κρισιμότητα του αγώνα, στην αναγκαιότητα της νίκης, στο δικό του ‘σφίξιμο’ για τους 3 βαθμούς. Ενδεχομένως, αν το σκεφτόταν πιο χαλαρά, να έκανε άλλες επιλογές. Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι λόγω της ισοπαλίας ακυρώνεται όλη η δουλειά που έχει κάνει στο Ρέντη, όλον αυτόν τον καιρό. Και επίσης, να βάλουμε και μια παράμετρο, που εμείς απ’ έξω αγνοούμε στην (υπεράνω) κριτική. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα την ομάδα, το πώς και ποιοι μπορούν να παίξουν, από τον ίδιο τον προπονητή της. O Πορτογάλος χαίρει της εκτίμησης όλων στον Ολυμπιακό και πολύ σωστά. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι όλα τα κάνει τέλεια και αποκλείεται να αποφύγει τα λάθη.
Από την άλλη, η παρέμβαση του κάθε κόουτς φτάνει μέχρι ενός σημείου. Η κακή εμφάνιση του 2ου μέρους, όπου ο Παναθηναϊκός, όσο περνούσε ο χρόνος ανέβαινε, είναι και ευθύνη των παικτών. Τα πόδια δεν έμπαιναν με δύναμη στην μπάλα, οι αντίπαλοι πήγαιναν πρώτοι, έβγαζαν πάθος, ένταση, την ώρα που οι του Ολυμπιακού απλά περίμεναν να ακούσουν το σφύριγμα της λήξης. Όταν σφύριξε ο Γερμανός διαιτητής, όμως, το σκορ ήταν 1-1, με τους ‘πράσινους’ να έχουν χάσει και πέναλτι! Το πώς έπαιξε ο Ολυμπιακός φαίνεται κι από το γεγονός ότι κορυφαίος παίκτης του ήταν ο τερματοφύλακας.
Ακολουθούν κι άλλα τέτοια τετραήμερα
Είναι ανησυχητικό για την άμυνα των Πειραιωτών, ότι ο Γιασίν Μεριά κάνει σχεδόν ίδιο πέναλτι μέσα σε λίγες μέρες. Ανησυχητικό, γιατί υποτίθεται ότι τα λάθη πρέπει να γίνονται μαθήματα και να μην επαναλαμβάνονται. Από την άλλη, είναι και ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα αυτή η ισοπαλία. Για όλη την ομάδα, που ξέρει ότι το κοινό της είναι απαιτητικό, θέλει τα πάντα και δεν συγχωρεί την παραμικρή ολιγωρία.
Αυτή είναι η μοίρα της ‘ερυθρόλευκης’ ομάδας. Ακόμη και ύστερα από μια πολύ μεγάλη εμφάνιση και ένα σπουδαίο ματς στο Champions League, αν δεν πάρεις το επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, ειδικά ένα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τότε αρχίζει η γκρίνια και η μουρμούρα. Και επειδή η χρονιά κάπως έτσι θα κυλήσει, ο Μαρτίνς είναι σίγουρο ότι έχει μάθει από το πάθημα στο ΟΑΚΑ. Την επόμενη εβδομάδα, ο Ολυμπιακός παίζει στο Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα. Πέντε μέρες μετά, θα παίξει με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Αλλά κι αμέσως μετά το εντός έδρας παιχνίδι με την Μπάγερν (22/10), ακολουθεί το ντέρμπι με την ΑΕΚ (26/10). Όπως και μετά το εκτός έδρας ματς με την Τότεναμ (26/11), έρχεται το ματς με τον ΠΑΟΚ στο ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’ (30/11). Προφανώς, δεν γίνεται σε όλα αυτά τα ματς να παίξει η ίδια ενδεκάδα…
