Η κεφαλιά του γερο-Γκόγκα στην Πόρτο άλλαξε τον Ολυμπιακό
Το ματς με την Πόρτο είναι κομβικό. Όπως ήταν εκείνο του 1998, όταν ο Σίνισα Γκόγκιτς ισοφάρισε στις καθυστερήσεις με ένα σημαδιακό γκολ, που άλλαξε τον ίδιο και τον Ολυμπιακό. Το Ζαν Πρες θυμάται τον Σέρβο (διεθνή με την Κύπρο), που αμφισβητήθηκε και λατρεύτηκε.
Η μονομαχία με την Πόρτο στο “Ντραγκάο” είναι κομβικής σημασίας για τον Ολυμπιακό. Με δεδομένη τη νίκη της περασμένης εβδομάδας επί της Μαρσέιγ, ένα θετικό αποτέλεσμα στην έδρα των “δράκων” τον βάζει στην ευθεία για τη 2η θέση του 3ου ομίλου του Champions League, πίσω από τη θεωρητικά απλησίαστη Μάντσεστερ Σίτι. Ένα τέτοιο ματς έγινε πριν από 22 χρόνια. Ο Ολυμπιακός τότε δεν το ‘ξερε, η ισοπαλία, όμως, που απέσπασε μέσα στην Πορτογαλία, ουσιαστικά του έδωσε “αέρα” για μια εκπληκτική πορεία, που σταμάτησε από τον κανονικό αέρα του ΟΑΚΑ, στη ρεβάνς των προημιτελικών εναντίον της Γιουβέντους.
Εκείνη η ισοπαλία που ήρθε στις καθυστερήσεις του αγώνα, ήταν το κλειδί για να κατακτήσει ο Ολυμπιακός την 1η θέση του γκρουπ και να πάρει το εισιτήριο για τους “8”. Ναι, ήταν η εποχή που το Champions League μπορούσε στο τέλος της φάσης των ομίλων να βρει επικεφαλής ακόμη και μια ελληνική ομάδα. Η διοργάνωση δεν είχε γεμίσει από τα κλαμπ των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, έπαιζαν σχεδόν αποκλειστικά οι πρωταθλητές, όλα ήταν λίγο πιο αγνά και ξεκάθαρα.
Η σέντρα του Κούλη Καραταΐδη στο 93ο λεπτό του αγώνα βρήκε τον Σίνισα Γκόγκιτς στην καρδιά της περιοχής της Πόρτο. Ο Σέρβος πρόλαβε τον Ίβιτσα Κράλι, που βλέποντας… κανέναν συμπαίκτη του να μαρκάρει τον σέντερ-φορ του Ολυμπιακού, επιχείρησε καθυστερημένη έξοδο. Η μπάλα μπήκε στα δίχτυα και ο Ολυμπιακός, που στο 82ο λεπτό έχανε με 0-2, ισοφάριζε ένα σχεδόν χαμένο ματς!
Η ιστορία γραφόταν αλλιώς. Και για την “ερυθρόλευκη” ομάδα της σεζόν 1998-1999 και για τον ίδιο τον Γκόγκιτς, ή “παππού” ή “Γκόγκα”, που σύμφωνα με το γνωστό σύνθημα της εξέδρας “έπινε χασίς και κόκα”! Είχε μπει αλλαγή στο 86ο λεπτό και σχεδόν στην πρώτη επαφή του έβαζε γκολ. Όπως και ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, τον οποίο επίσης ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε ρίξει από τον πάγκο στο 78ο λεπτό (για να μειώσει στο 86′).
Ήταν μια δύσκολη βραδιά, καθώς η Πόρτο, που ‘χε κατακτήσει 7 πρωταθλήματα από τη σεζόν 1989-1990 και μετά, ήταν ιδιαίτερα πιεστική, είχε χάσει πολλές ευκαιρίες και έδειχνε ότι θα καθαρίσει εύκολα χάρη στα γκολ των δυο μεγάλων της αστέρων, του Ζλάτκο Ζάχοβιτς στο 65′ και του Μάριο Ζαρντέλ στο 82’. Ο Σλοβένος που δεν φανταζόταν ακόμη ότι έναν χρόνο αργότερα θα έπαιζε στον Ολυμπιακό και με τον Βραζιλιάνο συγκροτούσαν μια εντυπωσιακή τετράδα την οποία συμπλήρωναν o Πορτογάλος Νούνο Καπούσο και ο Σέρβος Λιούμπινκο Ντρούλοβιτς. Ήταν η βάση της Πόρτο στο να κατακτήσει 3 συνεχόμενους τίτλους (1996-1998). Την ομάδα από τον Μάιο του 1998 είχε αναλάβει ο Φερνάντο Σάντος.
Το 2-0 στο 82ο λεπτό έδινε στην πορτογαλική ομάδα τη σίγουρη αίσθηση ότι θα ξεκινούσε νικηφόρα στον όμιλο, όπου συμμετείχαν ακόμη ο Άγιαξ και η Κροάσια. Αντί να κερδίσει όμως, είδε τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζει μια χρυσή ισοπαλία και τον Γκόγκιτς, που μέχρι τότε προκαλούσε περισσότερη γκρίνια από θαυμασμό, να μεταμορφώνεται σιγά-σιγά σε μια κεντρική προσωπικότητα της κορυφαίας πορείας του Ολυμπιακού στη διοργάνωση. Πρώτα, όμως, δείτε το βίντεο του αγώνα που είχε γίνει στις 16 Σεπτεμβρίου 1998:
Η συνταγή του Μπάγεβιτς
Το καλοκαίρι του 1998, ο Ολυμπιακός ήταν πρωταθλητής για 2η συνεχή χρονιά Η “άγονη” 10ετία (1988-1997) έμπαινε σιγά-σιγά στην άκρη, ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε βρει στο πρόσωπο του Μπάγεβιτς τον ιδανικό προπονητή μετά τα πειράματα των πρώτων χρόνων του στη διοίκηση της ΠΑΕ. Η απόκτηση των καλύτερων εγχώριων παικτών (Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Στέλιος Γιαννακόπουλος, Γρηγόρης Γεωργάτος), που προστέθηκαν δίπλα σε παίκτες πολύ μεγάλης κλάσης (όπως ο Βασίλης Καραπιάλης, ο Ίλια Ίβιτς, ο Αλέξης Αλεξανδρής), είχε κάνει τον κορμό του Ολυμπιακού πανίσχυρο.
Η συνταγή του Μπάγεβιτς αποδείχθηκε αλάνθαστη. Ο Σερβοβόσνιος κόουτς προτιμούσε μεταγραφές ουσίας, παρά ονόματα που θα έστελναν τον κόσμο της ομάδας στο αεροδρόμιο. Πρόσθετε με προσοχή τα υλικά, χτίζοντας τον Ολυμπιακό που θα συνέχιζε την πορεία του, ακόμη κι όταν αυτός αποχωρούσε από το λιμάνι. Κάπως έτσι, διάλεγε παίκτες όπως ο ταλαντούχος Πίτερ Οφορίκουε ή ο έμπειρος Γκόγκιτς, ο οποίος είχε έρθει ως πρόσθετη λύση για την επίθεση της ομάδας, τον Φεβρουάριο του 1997.
Η μεταγραφική ενίσχυση του Ολυμπιακού ήταν ανάλογη των προηγούμενων χρόνων με τον Μπάγεβιτς στον πάγκο. Οι Πειραιώτες είχαν αποκτήσει τους δυο καλύτερους ποδοσφαιριστές της Ξάνθης, Λουσιάνο και Παρασκευά Άντζα. Πήραν επίσης τον Σάββα Πουρσαϊτίδη από τη Βέροια, ενώ είχαν επενδύσει και στον νεαρό Σταύρο Τζιωρτζιόπουλο. Δεν θα ‘λεγε κανείς ότι οι πρωταθλητές είχαν σαρώσει. Οι επιλογές δε των δυο Γκανέζων, Φέλιξ Αμποάγκουε και Κόφι Αμπονσά, δεν συγκαταλέγονται στις… καλύτερες όλων των εποχών. Οι οπαδοί της ομάδας ήθελαν και κάτι πιο… τρανταχτό, το ίδιο και ο Κόκκαλης, ωστόσο η εξαιρετική ομάδα που είχε φτιάξει ο Μπάγεβιτς, ήταν η καλύτερη απάντηση σε όσους μεμψιμοιρούσαν.
“Θέλεις να έρθεις στον Ολυμπιακό;”
Σε αυτό το πλαίσιο είχε καταφτάσει στον Πειραιά ο Γκόγκιτς. Τον Δεκέμβριο του 1997 ήταν 34 ετών, είχε συμπληρώσει μια 6ετία στην Κύπρο βάζοντας διαρκώς γκολ, είτε με τον ΑΠΟΕΛ είτε με την Ανόρθωση. Η παρότρυνση της γυναίκας του, Μίνα, να συνεχίσει την καριέρα του στην Κύπρο ήταν η καλύτερη ιδέα που είχε το ζευγάρι, αφού στην Κύπρο ο Γκόγκιτς βρήκε τον ποδοσφαιρικό παράδεισο και είχε φτιάξει ανάλογα και τη ζωή του. Βρισκόταν προς το τέλος. Έτοιμος να πει το “αντίο’ στα γήπεδα.
Ένα βράδυ, το τηλέφωνο χτύπησε στο σπίτι του και μια φωνή τον ρώτησε: “Σίνισα, θέλεις να παίξεις στον Ολυμπιακό;” Ήταν ο Μπάγεβιτς, που είχε μελετήσει το παιχνίδι του συμπατριώτη του σέντερ-φορ και τον θεωρούσε μια σπουδαία λύση για την επιθετική γραμμή του Ολυμπιακού. Η ικανότητά του στο σκοράρισμα, η κίνηση χωρίς την μπάλα κι η ευστροφία του μέσα στο γήπεδο είχαν εκτιμηθεί δεόντως από τον Μπάγεβιτς.
Ο Γκόγκιτς δεν πρόλαβε να πει το “ναι” και είδε τον Γιώργο Λούβαρη να μεταβαίνει στην Κύπρο, για να κλείσει τη μεταγραφή που στοίχισε συνολικά 230.000.000 δραχμές. Το όνομά του, βέβαια, δεν έλεγε τίποτε στον κόσμο, που δυσπιστούσε πολύ για το αν αυτός ο 34χρονος σέντερ-φορ θα μπορούσε να πιάσει στον Ολυμπιακό. Στην πορεία για τον τίτλο της ομάδας έπειτα από 10 χρόνια, ο Γκόγκιτς σκόραρε 3 φορές, όμως έδωσε και 8 ασίστ, πολύ μεγάλος αριθμός, αν αναλογιστεί κανείς ότι αγωνίστηκε συνολικά σε 16 παιχνίδια.
Όμως η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περίμενε. Σκόραρε δυο φορές στην πεντάρα επί της Μοζίρ τον Σεπτέμβριο, αλλά η υπόλοιπη σεζόν πέρασε με ένα μόλις γκολ (στο πρωτάθλημα). Ο Σέρβος έμοιαζε να έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του, η εξέδρα μουρμούραγε, η θέση του στην ομάδα ήταν επισφαλής. Παρόλα αυτά, ξεκίνησε και τον 3ο χρόνο του συμβολαίου του. Όπου όλα θα άλλαζαν…
“Θα μείνετε όλοι στο σπίτι του Γκόγκα”
Η αντίπαλος του Ολυμπιακού στα προκριματικά του Champions League ήταν η κυπριακή Ανόρθωση. Οι “ερυθρόλευκοι” δεν κατάφεραν να πάρουν σκορ ασφαλείας στον 1ο αγώνα, καθώς το 2-1 έδινε ελπίδες στους Κύπριους για τη ρεβάνς. Στον Πειραιά υπήρχε μια ανησυχία και ο Κόκκαλης, καθώς η ομάδα ήταν μαζεμένη στο ξενοδοχείο, έβγαλε μια ιστορική ομιλία.
“Δεν πιστεύω να κινδυνεύσουμε. Θέλω να τα δώσετε όλα και να πάρουμε την πρόκριση. Αν πάντως δεν τα καταφέρετε, να ξέρετε ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Θα μείνετε όλοι εδώ, στο σπίτι του Γκόγκα. Ελπίζω να είναι μεγάλο και να σας… χωρέσει”. Ο Ολυμπιακός δεν λάθεψε, πέρασε νικηφόρα από την Κύπρο με 4-2 (ο Γκόγκιτς έβαλε το τελευταίο γκολ) και ετοιμάστηκε για τους ομίλους. Εκεί, όπου θα γραφόταν ιστορία…
Το γκολ που πέτυχε ο Γκόγκιτς στο “Ντας Άντας” ήταν η αφετηρία. Με το 2-2 να του έχει δώσει τεράστια αυτοπεποίθηση, οι “ερυθρόλευκοι” πόνταραν στα δυο ματς που θα ακολουθούσαν στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εξήντα χιλιάδες θεατές είδαν το Ολυμπιακός-Κροάσια 2-0, με τους Αλεξανδρή και Γκόγκιτς (με γκολάρα) να υπογράφουν τη νίκη. Ο Σέρβος ήταν πλέον ο αγαπημένος της εξέδρας. Ο Καραταΐδης, σχεδόν συνομήλικός του, τον είχε βαφτίσει “παππού” (και λόγω… εμφάνισης γενικότερα), ο κόσμος τραγουδούσε το γνωστό σύνθημα. Στο ματς με τον Άγιαξ δεν έπεφτε καρφίτσα (73.250 εισιτήρια). Ο Αλεξανδρής με το υπέροχο γυριστό νικούσε τον Έντουιν φαν ντερ Σαρ, σε μια από τις πιο μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές της ιστορίας του συλλόγου.
Σε 3 αγώνες ο Ολυμπιακός είχε μαζέψει 7 βαθμούς και ήταν, πλέον, φαβορί του ομίλου. Η ήττα από τον Άγιαξ (με 0-2) στο Άμστερνταμ δεν τον έβγαλε εκτός προγράμματος, καθώς στο Ολυμπιακό Στάδιο (μπροστά σε 70.000 κόσμο) ο Γκόγκιτς άνοιξε γρήγορα το σκορ (στο 18′) εναντίον της Πόρτο. Ο Αλεξανδρής έκανε το 2-0 κι οι Πορτογάλοι βρίσκονταν στο καναβάτσο, αφού απλά μείωσαν με τον Ζάχοβιτς στο 76′.
Ο Ολυμπιακός ήθελε να πάρει έναν βαθμό στο Ζάγκρεμπ, ώστε να μείνει στην 1η θέση, αφού στην ισοβαθμία με την Κροάσια θα ήταν καλύτερος. Στο χιονισμένο “Μάκσιμιρ”, ο Γιαννακόπουλος ισοφάριζε στο 64′ κι η πρόκριση ήταν γεγονός. Οι “ερυθρόλευκοι” περνούσαν στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Η Γιουβέντους, με επικεφαλής τον Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά και τους Έντγκαρ Ντάβιντς, Πίπο Ιντζάγκι και Αντόνιο Κόντε, ήταν ομαδάρα. Στις 3 Μαρτίου 1999, σε ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ με ομίχλη στο Τορίνο. 8.000 οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν γεμίσει μια από τις εξέδρες του αχανούς “Ντέλε Άλπι”. Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος κάνει μια τρομερή εμφάνιση, η “Γιούβε” βάζει δυο γκολάρες με Ιντζάγκι-Κόντε, αλλά το πέναλτι που κερδίζει στο 90′ ο Αλεξανδρής και μετατρέπει σε γκολ ο Ανδρέας Νινιάδης, αφήνει την πρόκριση ανοιχτή.
“Συστημένη” σέντρα από Γεωργάτο
Το δράμα κορυφώνεται στο περίφημο ματς του ΟΑΚΑ. Ο Γκόγκιτς, αφού αστοχεί σε ένα ωραίο πλασέ στο 8ο λεπτό, ανοίγει το σκορ στο 12′. Η σέντρα του Γεωργάτου πάει “συστημένη” στο κεφάλι του και το Ολυμπιακό Στάδιο παίρνει φωτιά, καθώς το 1-0 βάζει από νωρίς τον Ολυμπιακό σε τροχιά πρόκρισης. Μέχρι το 85′ έχουν σπάσει 70.000 καρδιές και εκατομμύρια που βλέπουν το ματς από την τηλεόραση. Ο Γιώργος Αμανατίδης χάνει μια μοναδική ευκαιρία να κλειδώσει το ματς στο 2ο ημίχρονο, γενικά ο Ολυμπιακός δείχνει να ελέγχει το παιχνίδι. Πέντε λεπτά πριν από το τέλος, όμως, η σέντρα του Αλεσάντρο Πιριντέλι βρίσκει σύμμαχο τον αέρα, που παρασύρει σε λανθασμένη έξοδο τον Ελευθερόπουλο. Ο Κόντε βλέπει την μπάλα να προσγειώνεται στα πόδια του και κάνοντας το 1-1, δίνει την πρόκριση στους Ιταλούς.
Η ευρωπαϊκή πορεία της “ερυθρόλευκης” ομάδας τελειώνει άδοξα. Στον ημιτελικό περνάει η “Γιούβε” (αποκλείστηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στον… τρελό τελικό με την Μπάγερν στη Βαρκελώνη) και ο Ολυμπιακός μένει με το παράπονο ότι απέμεναν μόλις 5 λεπτά. Συνολικά, έχει κάνει μια σπουδαία πορεία, με τον Γκόγκιτς να πετυχαίνει 5 γκολ. Στα 36, όχι μόνο δεν είναι ξοφλημένος, αλλά αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς της ομάδας του, εντός κι εκτός συνόρων.
Ο Ολυμπιακός θα πάρει το νταμπλ (1ος στο πρωτάθλημα με διαφορά 10 βαθμών από την ΑΕΚ, 2-0 στον τελικό του κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, παίζοντας μάλιστα με 10 παίκτες) και ο γερο-Γκόγκα θα πετύχει συνολικά 14 γκολ σε 44 αγώνες που συμμετείχε σε όλες τις διοργανώσεις. Θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν (34 ματς-6 γκολ), πριν επιστρέψει στην Κύπρο για να κλείσει την καριέρα του.
Στον Πειραιά μπορεί να τον αμφισβήτησαν, αλλά στο τέλος τον λάτρεψαν. Όχι άδικα. Κι όλα σχεδόν είχαν ξεκινήσει με εκείνο το σημαδιακό γκολ εναντίον της Πόρτο και ολοκληρώθηκαν στη φιέστα του 4ου σερί πρωταθλήματος το 2000, με το 5ο γκολ εναντίον της Παναχαϊκής.
