Η Φενέρμπαχτσε είναι η δεύτερη ευκαιρία του Ιγκόρ Κοκόσκοφ

Το 2015 ο Παναθηναϊκός αναζητούσε προπονητή -μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς και τον Σωτήρη Μανωλόπουλο να αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2014-15. Κατέληξε στον Σάσα Τζόρτζεβιτς, στον οποίον έδωσε διετές συμβόλαιο, με τη συνεργασία να διακόπτεται πριν τη συμπλήρωση ενός ημερολογιακού έτους -αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Η πρώτη επιλογή ήταν ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ, με τον οποίον είχαν γίνει συζητήσεις, πριν διαπιστωθεί μια καθυστέρηση στην τελεσφόρηση και αποφασίσει να τιμήσει την υπόσχεση που ‘χε δώσει στον άνθρωπο που τον είχε καλέσει στους Τζαζ (ήταν αυτός που τον κάλεσε γενικά, στις ΗΠΑ). Έκτοτε είχε κάθε καλοκαίρι προτάσεις να μετακομίσει στην Ευρώπη, αλλά δεν τις προχωρούσε.

Ο κόουτς που διάλεξε η Φενέρμπαχτσε, να αναλάβει το επόμενο κεφάλαιο μετά την παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές επιτυχίες -αφότου ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έκανε detour για να πάει στην Μπαρτσελόνα– είναι και αυτός που επέλεξε η Σερβία, για εθνικό προπονητή -στις 20/11 του 2019. Να δούμε όμως, και τι άλλο είναι.

✎ Ο γιος διάσημου Γιουγκοσλάβου ποδοσφαιριστή (Στεφάν Κοκόσκοφ, ο οποίος μετά ήταν τεχνικός ακτινογράφων -η οικονομολόγος μητέρα του, δούλευε για την κυβέρνηση) υπήρξε εκ των μεγαλύτερων ταλέντων του Γιουγκοσλαβικού μπάσκετ, στη γενιά του (γεννήθηκε στις 17/12 του 1971). Είχε για είδωλο τον Ντράζεν Πέτροβιτς. ‘Ήταν ροκ σταρ. Ήθελα να ζήσω τη ζωή του’. Ξέρεις τι λένε για αυτά που ευχόμαστε;

✎  Στα 18 υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο. Τρεις μέρες μετά, ενώ οδηγούσε για να πάει με φίλους στο κέντρο του Βελιγραδίου, αυτοκίνητο που ερχόταν από το άλλο ρεύμα, βγήκε εκτός πορείας και έπεσε στο δικό του. “Κάποιος άλλος έκανε λάθος και χρειάστηκε να πληρώσω εγώ τις συνέπειες. Μάλλον έπρεπε να νιώθω ευγνώμων που ήμουν ζωντανός“, είπε το 2018 στην AZ Central. Στην πρόσκρουση τραυματίστηκε σοβαρά και χρειάστηκε να κάνει έντεκα επεμβάσεις -τα γόνατα και οι αστράγαλοι είχαν διαλυθεί, με τους καθ’ ύλην αρμοδίους να μη δηλώνουν βέβαιοι πως θα ‘σώσουν’ τον ένα αστράγαλο πόδια του. Πέρασε εννέα μήνες στο νοσοκομείο.Aπό την πρώτη μέρα, οι γιατροί του είχαν πει πως δεν θα μπορέσει ποτέ να ξαναπαίξει μπάσκετ. Μετά το αρχικό σοκ, αποφάσισε να βρει την επόμενη καλύτερη λύση. Αποφάσισε να γίνει προπονητής.

“Από τα 18 και με τον πιο δύσκολο τρόπο, έμαθα να εκτιμώ όσα έχω. Να μην παίρνω τίποτα ως δεδομένο και να μη σκέφτομαι ό,τι δεν έχω”.

✎ Ο απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, ασχολήθηκε με τους πάγκους στην πόλη του -για συλλόγους και εθνικές. Ήταν μόλις 24, όταν έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία προπονητής της Γιουγκοσλαβίας (στην ΟΚΚ Βελιγραδίου).

✎ Είναι ο πρώτος μη Αμερικανός κόουτς που δούλεψε staff κολεγίου της Division I, στο NCAA  (University of Missouri, 1999). Τη δουλειά του την είχε δώσει ο Κουίν Σνάιντερ -λίγες μέρες αφότου πήρε τη δική του δουλειά στο κολέγιο. Ο Κοκόσκοφ είχε πάει στην άλλη ακτή του Ατλαντικού για περαιτέρω σπουδές στην προπονητική, με τα έξοδα πληρωμένα από το σύνδεσμο προπονητών της Κροατίας -που είχε αναγνωρίσει πως υπάρχει ταλέντο και μετά τα πολλά δικά του παρακάλια του έδωσαν την ευκαιρία. ‘Ήθελα να μάθω από τους καλύτερους’ εξηγεί. Με τον Σνάιντερ γνωρίστηκαν όταν παρακολούθησε τον τρόπο που δουλεύει το Duke, αφότου έπεισε τον Μάικ Σιζέφσκι να παρακολουθήσει το πρόγραμμα για ένα χρόνο. Δεν ήταν επισήμως, βοηθός προπονητή, αλλά μετείχε σε όλες τις δραστηριότητες (συναντήσεις προπονητών, παικτών, σουτ, προπονήσεις). “Ο κόουτς Κ είχε πολλές δουλειές και δεν μπορούσα να περνώ πολύ χρόνο μαζί του. Περνούσα με τον Κουίν. Μιλούσαμε ατελείωτες ώρες, για τα πάντα“.

✎ Είναι ο πρώτος μη Αμερικανός κόουτς που προσελήφθη, για full time δουλειά, σε staff οργανισμού του ΝΒΑ (Clippers, 2000). Τον επέλεξε ο Άλβιν Τζέντρι, ο οποίος χαρακτήρισε τον Κοκόσκοφ “ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά που υπάρχουν και ασχολούνται με το μπάσκετ”.

✎ Είναι ο μόνος Ευρωπαίος με σταθερή παρουσία σε πάγκους του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ του πλανήτη, από το 2000 έως και φέτος. Τις περισσότερες φορές ήταν υπεύθυνος για την επίθεση. Το nickname του είναι ‘offensive guru’.

✎ Έχει εργαστεί ως assistant στους Πίστονς (2003-08, σημείωσε και ότι στο Ντιτρόιτ γνώρισε τη σύζυγο του και μητέρα των παιδιών του, με τον ίδιο να λέει ‘έφυγα από το Μίσιγκαν με δυο δαχτυλίδια: ένα του πρωταθλητή και ένα του γάμου μου’), Σανς (2008-13, ενώ το 2010 πήρε την αμερικανική υπηκοότητα), Καβς (2013-14), Μάτζικ (2014-15), Τζαζ (2015-18). Έχει δουλέψει με παίκτες όπως οι Τσόνσεϊ Μπίλαπς, Στιβ Νας, Κένιον Ντρούλινγκ, Αντρέ Μίλερ, Κάρλος Αρόγιο, Τόνι Ντελκ, Λιάντρο Μπαρμπόσα, Κάιρι Ίρβινγκ και Λίντσεϊ Χάντερ. Στο ΝΒΑ.

✎ Mε την εθνική Σλοβενίας που είχε κατακτήσει το Eurobasket του 2017, πέραν του ‘παιδιού’ του, Γκόραν Ντράγκιτς, εργάστηκε και με τον Λούκα Ντόντσιτς (τον έχει χαρακτηρίσει ‘διαμάντι του ευρωπαϊκού μπάσκετ’) Παρεμπιπτόντως, για αυτήν τη δουλειά τον είχε προτείνει ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Είχε προηγηθεί η θητεία του στη Γεωργία, από το 2008 έως το 2015 (είχε κρίνει πως μόνο αν αναλάβει την πρώτη καρέκλα κάπου, θα μπορεί να εξελιχθεί πραγματικά -αφού θα ‘χει πάνω του όλες τις ευθύνες- και πήγε τη χώρα σε δυο Eurobasket) και η συνεργασία του με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, στην εθνική που εμφάνισε η Σερβία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και σε εκείνη του Eurobasket του 2005.

✎ Το 2004 έγινε ο πρώτος μη Αμερικανός ασίσταντ που έγινε πρωταθλητής. Μετά έγινε και ο πρώτος μη Αμερικανός που κάθισε σε πάγκο, στο All Star Game.

✎Πρώτη φορά έγινε head coach στο ΝΒΑ στους Σανς (2018-19), εμπειρία που έληξε πολύ σύντομα και άδοξα τον Απρίλιο του 2019. Στα κιτάπια είναι γραμμένο πως ο Κοκόσκοφ είναι ο πρώτος μη Αμερικανός πρώτος προπονητής ομάδας του ΝΒΑ.

✎ Το Φοίνιξ είχε, υπό τις οδηγίες του, 19-63 για ρεκόρ, που ήταν το δεύτερο χειρότερο της ιστορίας -όχι του οργανισμού, αλλά της λίγκας. Όταν είχε αναλάβει τη δουλειά, επρόκειτο να κοουτσάρει βετεράνους (Τρέβορ Αρίζα, Ράιαν Άντερσον και Τάισον Τσάντλερ). Τελικά, βρέθηκε να διαχειρίζεται τέσσερις ρούκι στο rotation.

Το SB Nation είχε γράψει πως το θέμα που ‘χε ο Κοκόσκοφ ήταν πως “δεν ήξερε πώς να δημιουργήσει σχέσεις με τους παίκτες και πώς να τους κάνει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, όταν ήταν στο παρκέ. Μπορείτε να τον συγκρίνετε με τον ΛεΜπρον Τζέιμς, όταν ήταν στους Καβς του ΛεΜπρον Τζέιμς και δεν γνώριζε πώς να κοουτσάρει τον King ή έστω πώς να ορθώνει το ανάστημα του σε αυτόν. Οι παίκτες του είπαν ότι είναι εξαιρετικός ασίσταντ, αλλά δεν είναι το ίδιο καλός πρώτος προπονητής. Κάποιοι επισήμαναν ότι δεν έλυνε όλες τις απορίες που είχαν, για το τι ήθελε από αυτούς να κάνουν στα παιχνίδια. Υπήρχαν και αυτοί που τόνισαν ότι είχε να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Είναι καλός κόουτς, αλλά είναι πολύ ήρεμος ως προσωπικότητα και αυτό κάνει δύσκολο για τους παίκτες του να παλέψουν και για αυτόν, όταν παίζουν”. Κράτα πως δεν είχε ηγετική παρουσία.

Mην κάνεις το λάθος να συγκρίνεις μια σεζόν σε οργανισμό του ΝΒΑ, με δυο εβδομάδες σε πάγκο εθνικές -γιατί δεν υπάρχει σύγκριση.

Εκείνος επιμένει ακόμα πως “πρέπει να επιλέγεις τις μάχες σου, όταν συναναστρέφεσαι με ανθρώπους, όταν πρέπει να διαχειριστείς παίκτες. Μπορώ να πω ότι κατ’ αρχάς σέβομαι τους παίκτες μου. Εκείνοι είναι οι πρωταγωνιστές. Δεν παραπονιέμαι. Δεν πιέζω για περισσότερα. Όλοι έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το ζητούμενο μου είναι να δίνω έμφαση στα καλά τους σημεία και να καλύπτω τις αδυναμίες“.

✎ Ένα μήνα μετά, έγινε ασίσταντ του Λουκ Ουόλτον, στους Κινγκς. Εκεί τον κάλεσε ο επί χρόνια φίλος του, Βλάντε Ντίβατς. Και με αυτούς θα πάει στο τέλος του μήνα στη ‘φούσκα’ του Ορλάντο, στο restart της αγωνιστικής περιόδου 2019-20. Μετά, θα ασχοληθεί με τους Τούρκους. Λόγω των πτήσεων εν τω μεταξύ, που δεν γίνονται (από ΗΠΑ) δεν μπορεί να έλθει στην Ευρώπη, τουλάχιστον, πριν το Σεπτέμβρη.

✎ Σε συζήτηση που είχαμε το 2017, όταν επρόκειτο να αλλάξει το format της Euroleague και να αυξηθούν οι αγώνες h , είχε επισημάνει ότι “οι κόουτς πρέπει να είναι έξυπνοι, όπως ήταν ανέκαθεν και να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Πάντα προσαρμόζονταν. Το μπάσκετ ήταν τελείως διαφορετικό πριν 15 χρόνια, όταν οι παίκτες εκτελούσαν αυστηρά το πλάνο των προπονητών. Το να αλλάξουν την προσέγγιση τους, να καταλάβουν πως δεν έχουν χρόνο για να ασκήσεις, αλλά μόνο για να διδάσκουν νέα πράγματα στους παίκτες  είναι μέρος της προόδου και της διαδικασίας. Όλοι πρέπει να αντιληφθούν πως πληρωνόμαστε για τα παιχνίδια. Όχι για τις προπονήσεις. Κανείς δεν μας βλέπει να προπονούμαστε. Εννοώ η επιχείρηση δεν ‘βγάζει’ κάτι από τις προπονήσεις. ‘Βγάζει’ από τα εισιτήρια των αγώνων. Με τα παιχνίδια ‘πουλάς’ το προϊόν που λέγεται ‘μπάσκετ’. Και με αυτά τα λεφτά πληρώνεις τους παίκτες, τους προπονητές και τους λοιπούς υπαλλήλους της ‘επιχείρησης’.

Αν τυχόν νομίζεις πως έχει παρανοήσει τις ανάγκες για αποτέλεσμα, διάβασε τι είπε και επ’ αυτού. “Υπάρχει μια παρανόηση, πως στο ΝΒΑ δεν νοιαζόμαστε για τα αποτελέσματα της regular season. Πρέπει να είσαι στο ΝΒΑ, να δουλεύεις για αυτό, ώστε να καταλάβεις πώς λειτουργούν τα πράγματα. Σε διαβεβαιώ ότι όλοι θέλουν να κερδίζουν σε όλα τα ματς. Αυτό όμως, είναι αδύνατο, όταν έχεις τρία ματς σε πέντε ημέρες. Δεν γίνεται να “σκοτώσεις” τον εαυτό σου, για να τα καταφέρεις. Χθες παίξαμε με τους Σπερς, στο Σαν Αντόνιο, σήμερα παίζουμε με το Ντάλας στη Γιούτα και ούτω καθ’ εξής. Αυτό που θέλω να πω είναι πως είτε κερδίζεις, είτε χάνεις δεν έχεις άλλη επιλογή από το να κοιτάξεις το επόμενο παιχνίδι. Αυτή είναι η φύση της λίγκας. Αυτή θα γίνει η φύση της ευρωπαϊκής λίγκας και θα πρέπει να προσαρμοστούν οι φαν, τα media, οι ιδιοκτήτες των οργανισμών στο ότι είσαι όσο καλός είναι το τελευταίο σου ματς“. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο ‘πρέπει’ των νικών. “Χωρίς να έχεις πρόχειρες δικαιολογίες, γιατί δεν υπάρχουν. Και να υπάρχουν, κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτές“.