Η ενηλικίωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο
O Γιάννης Αντετοκούνμπο ενηλικώνεται. Από το παιδί που έρχεται με φόρα να τα σαρώσει όλα, περνάει τη διαδικασία της αποθέωσης όταν νικάει αλλά και της (ακόμη και άδικης) κριτικής όταν χάνει. Ο Γιάννης Φιλέρης θυμίζει τον Τράτζικ Τζόνσον και τον ΛεΜπρικ Τζέιμς.
Δεν πρόλαβε να μπει στα αποδυτήρια της Scotiabank Arena ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και στο Twitter είχε ξεσπάσει πόλεμος. ‘Είναι τελικά πρώτης γραμμής All-Star του NBA;’, ‘έχει πολλά ακόμη να μάθει’, ‘πού χάθηκε στα τελευταία λεπτά του Game 6;’ και άλλα γραφικά. Και δεν μιλάω καν για τους δικούς μας σούπερ γραφικούς που ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε χολή.
Ήρθε κι εκείνο το… εμπιστευτικό άρθρο της Μαλίκα Άντριους στο Espn, σύμφωνα με το οποίο “το περιβάλλον Αντετοκούνμπο αφήνει να εννοηθεί ότι μη συμμετοχή των Μπακς στον τελικό, θα θέσει υπό αμφισβήτηση την παραμονή του παίκτη στο Μιλγουόκι με συμβόλαιο πολυετούς διαρκείας”, και το γλυκό έδεσε.
Εμφανώς εκνευρισμένος, αλλά ενεργώντας παρορμητικά και εντελώς λανθασμένα, μόλις η συγκεκριμένη δημοσιογράφος ρώτησε για την έλλειψη εμπειρίας των Μπακς στα ματς με τους Ράπτορς, σηκώθηκε κι έφυγε επιδεικτικά από την αίθουσα, αφήνοντας εμβρόντητο τον συμπαίκτη του Κρις Μίντλετον.
Ακόμη όμως και με αυτό το σφάλμα, ο Γιάννης μπαίνει στην φάση της ενηλικίωσης του στο ΝΒΑ. Από δω και στο εξής δεν θα αντιμετωπίζεται σαν ο νέος (και ωραίος) σούπερσταρ, που έρχεται να τα σαρώσει όλα, αλλά θα μπει στη διαδικασία συνεχούς κρίσης: αποθέωση όταν νικάει και πλήρης αμφισβήτηση όταν χάνει. Κανείς δεν ξέφυγε από τη συγκεκριμένη μοίρα.
Ο Μάικλ Τζόρνταν, μέχρι να πάρει το πρώτο του πρωτάθλημα (το 1991 σε ηλικία 28 ετών) είχε θεωρηθεί ένας τρομερός σκόρερ μεν, όχι ικανός να φτάσει μέχρι την απόλυτη κορυφή δε, γιατί έπαιζε περισσότερο για τον εαυτό του, απ’ ό,τι για την ομάδα.
Ο Μάτζικ Τζόνσον, όταν έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο στους τελικούς του 1984 είχε γίνει (και γραφτεί)… Τράτζικ!
Ο ΛεΜπρον Τζέιμς, έγινε ο ΛεΜπρικ (ο … τουβλαδόρος) επειδή δεν ήξερε να σουτάρει, ενώ ‘πούλησε’ μια ολόκληρη πόλη, το Κλίβελαντ, ώστε να μπορέσει μέσω των Μαϊάμι Χιτ να στεφθεί πρωταθλητής και να καθιερωθεί ως πραγματικός βασιλιάς της λίγκας.
Δεν προκαλούν καμιά έκπληξη τα (μπασκετικά) σχόλια κατά του Γιάννη. Θυμηθείτε τι άκουσαν φέτος, ο Χάρντεν (σε μια από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του), ο Κάιρι Έρβινγκ και ο μόνιμα στο στόχαστρο Ράσελ Γουέστμπρουκ.
Ο Γιάννης μπήκε στο σταρ σύστεμ και θα χορέψει στον ρυθμό αυτού του κυκλώματος, θέλει δεν θέλει. Θα είναι μέσα στους κορυφαίους, γιατί όλοι θα τον παρακολουθούν πλέον επισταμένως. Θα κριτικάρουν την κάθε κίνησή του, σωστή η εσφαλμένη, πάνω στο παρκέ. Η περίοδος χάριτος για τον φουριόζο προερχόμενο από την Ελλάδα, ολ-αράουντ φόργουορντ, τελείωσε. Τώρα ο ‘Greek Freak’ έγινε ‘Greek Weak’ (ο αδύναμος Έλληνας), και το Αntetokounmpo που δεν προφέρεται εύκολα, μετατράπηκε σε Giannis Aintwinningtoronto (δεν μπορώ να νικήσω το Τορόντο)!
Θα πρέπει να έχει και γερά νεύρα και ισχυρό στομάχι ο Γιάννης για να τα χωνέψει όλα αυτά. Προφανώς του έπεσαν όλα μαζί. Και η αμφισβήτηση και τα σχόλια των δημοσιογράφων και ο αποκλεισμός. Μπορεί για αυτούς τους λόγους να αντέδρασε, όπως αντέδρασε στη συνέντευξη Τύπου. Εδώ υπάρχει και μια λεπτή γραμμή, που ο ‘δικός μας’ δεν θα πρέπει να ξεπεράσει. Να γίνει δηλαδή εμμονικός, κάτι σαν τον Γουέστμπρουκ, ένα πράγμα. Δεν πιστεύουμε ότι κινδυνεύει, γιατί έχει και το background, αλλά και την υποδομή να επιστρέψει δριμύτερος και σοφότερος του χρόνου. Ενηλικίωση, είπαμε.
Από την άλλη, η φετινή καταπληκτική του σεζόν, αλλά και η συναρπαστική διαδρομή του μέχρι τους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας ανέδειξαν τόσο τις ανυπέρβλητες ικανότητές του, όσο και τις αδυναμίες του, που πρέπει να δουλέψει, για να ξεπερνάει τα εμπόδια που θα του μπαίνουν στο δρόμο.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε πόσο βελτιώθηκε ο Γιάννης στη φετινή σεζόν και γιατί πρέπει να τον εμπιστεύονται οι Μπακς. Τα έγραψε μια χαρά η Νίκη Μπάκουλη. Το ότι διεκδικεί ακόμη με σημαντικές πιθανότητες το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου, είναι η επιβεβαίωση. Ακόμη κι εκείνοι που θεωρούν ότι δεν σουτάρει καλά (προφανώς δεν έχουν άδικο) αναγνωρίζουν ότι έβαλε σιγά-σιγά και το σουτ στο ρεπερτόριό του. Θα σταθούμε, όμως, σε κάτι άλλο πιο σημαντικό. Τόσο οι Σέλτικς όσο και οι Ράπτορς προσάρμοσαν την άμυνά τους ουσιαστικά πάνω του. Δεν πήγαν να κλείσουν ούτε τον Μίντλετον, ούτε τον Μπλέντσο, ούτε τον Μπρουκ Λόπεζ. Στο μυαλό τόσο τoυ Μπραντ Στίβενς στην αρχή και του Νικς Νερς στη συνέχεια, ήταν το πώς θα απέτρεπαν στον Γιάννη να μπαίνει στη ρακέτα τους. Γι’ αυτό και επί της ουσίας, έστησαν ένα τείχος με όλη την ομάδα να κλείνει το ζωγραφιστό.
Το παιχνίδι των Μπακς ήταν βασισμένο σε αυτούς τους πόντους του Αντετοκούνμπο, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν μέσα στη ρακέτα. Από τη στιγμή που ο Γιάννης υποχρεώθηκε να πασάρει, άρα το Μιλγουόκι να ακολουθήσει ένα σχέδιο Β που δεν το είχε δοκιμάσει στην κανονική περίοδο, τα πράγματα άλλαξαν. Δείτε σε βίντεο όλο την στρατηγική αμυντική των Ράπτορς πάνω στον Greek Freak. Το σχέδιο δομημένο στην εντέλεια, έγινε μέσω σκάουτινγκ σε κάθε κίνηση του Γιάννη και εφαρμόστηκε τέλεια από τους παίκτες του Τορόντο.
Κάπου εκεί είδαμε και τις αδυναμίες του Γιάννη. Το σουτ δεν το εμπιστεύεται, δεν έχει καθόλου απειλή από μέση απόσταση (σουτ που εκλείπει στο ΝΒΑ, λόγω της εμμονής στο τρίποντο) ενώ δύσκολα ευστοχεί σε χωρίς ισορροπία προσπάθεια. Η πρώτη του (και ουσιαστικά μοναδική) σκέψη είναι να εκμεταλλευτεί τα τεράστια πόδια και χέρια του και να φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το καλάθι, για λέι-απ, ή κάρφωμα. O Mπρους Μπόουεν τρεις φορές πρωταθλητής με τους Σπερς (και από τους κορυφαίους αμυντικούς όλων των εποχών) στο βίντεο του Espn εξηγεί τις αδυναμίες του Γιάννη στο σουτ, ακόμη και στα αριστερά λέι-απ, που έπρεπε να κάνει αντί να χρησιμοποιεί το δεξί χέρι.
Τόσο ο Μπόουεν όσο και ο Τζέιλεν Ρόουζ συμφώνησαν ότι είναι ένας σπουδαίος σούπερσταρ που πρέπει να δουλέψει ακόμη περισσότερο, γιατί είναι ένας παίκτης ο οποίος χρόνο με το χρόνο γίνεται καλύτερος.
Μην ξεχνάμε ακόμη ότι:
Αντίπαλός του Γιάννη δεν ήταν όποιος κι όποιος, αλλά ο κορυφαίος φόργουορντ αυτή την στιγμή στο ΝΒΑ (συγγνώμη Κέβιν Ντουράντ) Καγουάι Λέοναρντ. Ο αγέλαστος άσος έκανε απίθανα πράγματα στη σειρά και έδειξε ότι είναι ένας ηγέτης περιωπής, σε μια ομάδα που έχει πολύ ταλέντο, πάθος και δίψα να πάρει ακόμη και τον τίτλο.
Όσο για τον ίδιο τον Αντετοκούνμπο δεν είναι παρά… 24 ετών. Έχει όλο το χρόνο μπροστά του να δώσει τις απαντήσεις σε όσους πρόλαβαν να γίνουν haters του! Και η πρώτη ευκαιρία του έρχεται τον Σεπτέμβριο με την Εθνική Ελλάδας. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIBA θα είναι εκτός των άλλων μια σύναξη αστέρων από το ΝΒΑ, καθώς ένας-ένας οι σταρ (πέραν της αμερικάνικης ομάδας που στηρίζεται αποκλειστικά σε ΝΒΑers) επιβεβαιώνουν την παρουσία τους. Η ενηλικίωση, άλλωστε, περνάει μέσα κι από τα μεγάλα τουρνουά των εθνικών ομάδων. Κι ο Γιάννης θα έχει μια ευκαιρία στην Κίνα. Κι όπως είπε κάποτε ο Μάικλ Τζόρνταν, “για να γίνεις επιτυχημένος, πρώτα πρέπει να έχεις αποτύχει”. Και ο ίδιος φαίνεται ότι πήρε το μάθημά του από τη φετινή σειρά των τελικών της Aνατολής!