Η Αγγλία στο πρώτο ματς με την Σκωτία έπαιξε 1-1-8

Το Αγγλία-Σκωτία, την Παρασκευή το βράδυ στο Γουέμπλεϊ, είναι από μόνο του μια ολόκληρη ιστορία. Στην ουσία η μονομαχία των δυο Εθνικών ομάδων μας οδηγεί στην αρχή των πάντων. Αυτοί οι αντίπαλοι πρωταγωνίστησαν στο πρώτο διεθνές ματς που έγινε ποτέ το μακρινό 1872. Τότε, που ακόμη δεν υπήρχαν καν κανονισμοί ποδοσφαίρου, η μία ομάδα έπαιζε με έξι κι η άλλη με οκτώ επιθετικούς (!) με τις φανέλες να συνοδεύουν οι απαραίτητες σκελέες (αντί για σορτσάκια που εμφανίστηκαν αργότερα), σκούφοι και καπελάκια. Α, δεν είχαμε και οριζόντια δοκάρια, αφού τα γκολπόστ συνέδεε ένα κορδόνι.

Το ποδόσφαιρο στα 70's του 19ου αιώνα είχε αρχίζει να παίζεται στη Βρετανία, με πολύ πάθος και ορισμένους πιονιέρους, οραματιστές, που από τη δική τους επιμονή, το πιο σπορ έγινε από μια ενασχόληση για τους αριστοκράτες, το δημοφιλέστερο όλων, αγκαλιάζοντας τις πιο πλατιές μάζες σε όλο τον πλανήτη.

Ένας απ' αυτούς ήταν ο Τσαρλς Άλκοκ, τότε γενικός γραμματέας της νεοσύστατης αγγλικής ομοσπονδίας, σπόρτσμαν, συγγραφέας και δημοσιογράφος αλλά και εμπνευστής της αρχαιότερης διοργάνωσης του αθλήματος, δηλαδή το Κύπελλο Αγγλίας. Από τον Μάρτιο του 1870, μέχρι τον Φεβρουάριο του 1872, είχαν γίνει πέντε φιλικά Αγγλίας-Σκωτίας, με μια διαφορά. Οι Σκωτσέζοι ήταν ... Άγγλοι, κάτοικοι Λονδίνου, άπαντες. Ο Άλκοκ, θέλησε να κάνει πραγματικότητα ένα διεθνή αγώνα, γράφοντας και ξαναγράφοντας την ιδέα του, να παίξουν ως αντίπαλοι μια ομάδα από την Αγγλία και μία από (την κανονική) Σκωτία.

"Φτάνουν 11 για κάθε ομάδα. Δεν χρειάζονται περισσότεροι, γιατί το ποδόσφαιρο με περισσότερους, γίνεται πιο άγριο και χάνει την τεχνική του" σημείωνε στην εφημερίδα Scotchman.

Με συνεχόμενα άρθρα του, ο Άλκοκ, έβαζε την ιδέα στο τραπέζι, προτείνοντας στο τέλος τη διεξαγωγή του αγώνα στον Βορρά, ακόμη και στην ίδια την Σκωτία. Μα καλά, δεν θα μπορούσε να στείλει μια επιστολή στην σκωτσέζικη ομοσπονδία, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Σωστόν, μόνο που ακόμη δεν υπήρχε κάτι τέτοιο, άρα ... τι επιστολή να στείλει; Στο κάλεσμα του Τσαρλς Άλκοκ, που άρεσε γενικώς στους Σκωτσέζους, ανταποκρίθηκε τελικά η Queens Park, ένας σύλλογος που είχε ιδρυθεί το ... 1857 (και μετά από 154 χρόνια, εξακολουθεί να διακονεί ερασιτεχνικά το ποδόσφαιρο).

Έντεκα ποδοσφαιριστές όλοι από την ομάδα της Γλασκόβης, τους οποίους είχε διαλέξει ο τερματοφύλακας (αλλά και σέντερ-φορ) Ρόμπερτ Γκάντνερ. Οι Σκωτσέζοι έλπιζαν ότι θα εξασφαλίσουν την συμμετοχή δυο εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών της εποχής. Του Άρθουρ Κινέρντ, που έπαιζε στην Γουόντερερς και είναι ο πρωταγωνιστής της σειράς που πρόβαλε το Netflix ("The English Game) και Χένρι Ρεντ Τέιλουρ, παίκτης των Ρόαγιαλ Εντζινίερς. Αμφότεροι δεν μπόρεσαν να δώσουν το παρών στο ματς. Μπορεί, πάντως, να υπερίσχυσε η λογική ότι αφού είχαν επιλεγεί εξ αρχής παίκτης μόνο από την Queens Park δεν υπήρχε λόγος να αγωνιστούν ποδοσφαιριστές από άλλες ομάδες, που ενδεχομένως να χαλούσαν την χημεία.

Ο Κινέρντ πάντως, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πρώτους σουπερ-σταρ της πρώιμης εποχής του ποδοσφαίρου. Ίσως ο καλύτερος παίκτης της εποχής του, με συμμετοχή σε 9 τελικούς FA Cup. Έμεινε στο ποδόσφαιρο μέχρι το τέλος της ζωής του, καθώς ήταν πρόεδρος της αγγλικής ομοσπονδίας για... 33 χρόνια (1890-1923).

Πέθανε λίγους μήνες πριν ανοίξει τις πύλες του το ιστορικό 'Γουέμπλεϊ Στάντιουμ' και κατάφερε να βγάλει το ποδόσφαιρο από τα λασπωμένα τερέν, να το μετατρέψει στο εθνικό σπορ των Βρετανών και τους αγώνες να παρακολουθούν τεράστια πλήθη 100.000 φιλάθλων!

Οι φανέλες της Σκωτίας ήταν μπλε. Πολλοί νομίζουν ότι το χρώμα επιλέχθηκε από τα χρώματα της σημαίας της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι μπλε φανέλες φορούσε η Queens Park που δάνεισε τις εμφανίσεις της στην πρώτη Εθνική Ομάδα της Σκωτίας. Το λιοντάρι, που υπάρχει σαν έμβλημα ακόμη και τώρα στη φανέλα των Σκωτσέζων, το έραψε η αδερφή του Ντέιβιντ Γουέδερσπουν, Μάριον, που έβαλε όλη της την τέχνη για να φτιάξει τις 11 φανέλες.

Το χρώμα του λιονταριού δεν ήταν κόκκινο, όπως τώρα, αλλά άσπρο. Μικρή λεπτομέρεια πάντως. Οι Σκωτσέζοι φορούσαν κόκκινους σκούφους. Αντίθετα, οι Αγγλοι έβαλαν λευκές φανέλες (με έμβλημα τα τρία λιοντάρια), έχοντας στο κεφάλι τους, αντί για σκουφιά, καπελάκια.

Η Αγγλίας κατέβηκε με σύστημα 1-1-8. Δηλαδή, ένας φουλ-μπακ, ένας χαλφ-μπακ (μόνο στην άμυνα, δηλαδή) και 8 επιθετικούς, που έπεφταν με μανία πάνω στη δερμάτινη μπάλα. Η Σκωτία ακολουθούσε σύστημα 2-2-6. Λίγο πιο συντηρητικό με 4 αμυντικούς και έξι κυνηγούς.

Ο αγώνας έγινε στις 30 Νοεμβρίου 1872 στο Hamilton Crecsent Park της Γλασκόβης και 4.000 κόσμος παρακολούθησε το ματς. Η είσοδος για τις γυναίκες ήταν δωρεάν. Οι άνδρες πλήρωσαν ένα σελίνι. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής το ματς ήταν συναρπαστικό, οι Σκωτσέζοι λόγω της ομοιογένειας που είχαν αφού προέρχονταν από μια ομάδα, ήταν καλύτεροι. Η Αγγλία ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Υπήρχαν ακόμη περίεργοι κανονισμοί, όπως το αμυντικό κόρνερ, η ανάπαυλα του ημιχρόνου γινόταν επειδή δεν είχαν μπει γκολ κι άλλα περίεργα.

Το γήπεδο γέμισε, κάποιοι δεν είχαν ένα σελίνι να δουν το παιχνίδι. Ένας απ' αυτούς ήταν ο Γουόλτερ Άρνοττ, που άνοιξε μια τρύπα σε γειτονικό φράχτη για να παρακολουθήσει όπως γινόταν καλύτερα. Ο νεαρός είχε τρομερό πάθος για το ποδόσφαιρο και αργότερα μέτρησε 14 διεθνείς συμμετοχές με την Εθνική Σκωτίας (αριθμός ρεκόρ, για την εποχή), δέκα εκ των οποίων ήταν κόντρα στην Εθνική Αγγλίας.

Η επιτυχία του παιχνιδιού ήταν πολύ μεγάλη. Η ρεβάνς δόθηκε στις 5 Μαρτίου του 1873, στο Κένινγκτον, με την Αγγλία να νικάει 4-2 και την μονομαχία των δυο "αιώνιων εχθρών" να κρατάει ... τρεις αιώνες. Συνολικά 114 ματς έχουν παιχθεί, με την Αγγλία να μετράει 48 νίκες, την Σκωτία 41, ενώ 25 ματς έληξαν ισόπαλα. Έχουν δεκάδες γκολ, ανάμεσά τους και ένα από τα ωραιότερα που είδαμε ποτέ σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το είχε πετύχει το 1996, ο Πολ Γκασγκόιν, στο παλιό Γουέμπλεϊ...

Οι πιονιέροι του πρώτου αγώνα, το 1871, όπως παρατάχθηκαν συγκροτώντας τις συνθέσεις των δυο ομάδων

Αγγλία: Ρόμπερτ Μπάρκερ (Χερτοφοσάιρ Ρέιντζερς), Έρνεστ Γκρίναλγκ (Νοτς Κάουντι), Ρέτζιναλντ Γουέλς (Γουόντερερς), Φρέντερικ Τσάπελ (Οξφορντ), Γουίλιαμ Τζον Μέιναρντ (1st Surrey Riffles), Τζον Μπρόκμπανκ (Κέμπριτζ), Τσαρλς Κλεγκ (Σέφιλντ Γουένστεϊ), Άρνολντ Κίρκε Σμιθ (Όξφορντ), Κάθμπερτ Οταγουέι (Οξφορντ), Τσαρλς Τζον Τσένερι (Κρίσταλ Πάλας), Τσαρλς Τζον Μόρις (Μπαρνς)

Σκωτία: Μπόμπ Γκάρντνερ, Γουίλιαμ Κερ, Τζόζεφ Τέιλρο, Τζέμις Τόμπσον, Τζέιμς Σμιθ, Ρόμπερτ Σμιθ, Ρόμπερτ Λέκι, Αλεξάντερ Ριντ, Γουίλιαμ Μούιρ ΜακΚίνον, Τζέιμς Γουέιρ, Ντέιβιντ Γουόδερσπουν (όλοι της Κουίνς Παρκ)