H πανωλεθρία των ελληνικών ομάδων και η τιμωρία που αψήφισε ο Βαρδινογιάννης

Το καλοκαίρι του 1985 είναι ιδιαίτερα θερμό για την ελληνική κοινωνία, η οποία μετά τις σφοδρές αντιπαραθέσεις στη μάχη των Εθνικών Εκλογών του Ιουνίου (στις οποίες ξανακέρδισε το ΠΑΣΟΚ με 45,8% έναντι 40,8% της ΝΔ) ανέμενε με ανάλογο ενδιαφέρον και το ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής σεζόν. Φαβορί ξεκινούσε ο Παναθηναϊκός του Γιώργου Βαρδινογιάννη, ο οποίος μετά την απώλεια του Πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ αποφάσισε να χτυπήσει πολύ δυνατά στο μεταγραφικό παζάρι στοχεύοντας εκτός από τη δεδομένη ενίσχυση της ομάδας του, να αποδυναμώσει όσο το δυνατόν περισσότερο και τους ανταγωνιστές του.

Ο "Καπετάνιος" προκαλεί πάταγο κλέβοντας από το Σταύρο Νταϊφά και τον Ολυμπιακό το Νίκο Σαργκάνη και το Νίκο Βαμβακούλα, υπογράφει το Χρήστο Δημόπουλο από τον απερχόμενο Πρωταθλητή ΠΑΟΚ, παίρνει από τη Λάρισα τον αριστερό μπακ Νίκο Πατσιαβούρα και τον Αύγουστο συμφωνεί με τον επιθετικό της ΑΕΚ Βαγγέλη Βλάχο.

Προς έκπληξη όλων, ο Βαρδινογιάννης απολύει τον Πολωνό προπονητή της μεγάλης επιτυχίας του ημιτελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Γιάτσεκ Γκμοχ και παραδίδει τα ηνία της ομάδας του Παναθηναϊκού στο δίδυμο του "παππού" Κάζιμιρ Γκόρσκι και ενός άγνωστου Τσεχοσλοβάκου με βραχύβια θητεία στον ΟΦΗ, του Πιέτρ Πάκερτ.

Ο Γκμοχ καταλήγει στη φιλόδοξη ΑΕΚ του Θωμά Μαύρου η οποία δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες της υπό την προεδρία του Ανδρέα Ζαφειρόπουλου. Κύρια όπλα στη φαρέτρα του "σαγώνια" ο Θωμάς Μαύρος, ο Στέλιος Μανωλάς, ο Ούγγρος σταρ Μάρτον Εστερχάζι και ο θηριώδης Σουηδός φορ Χάκαν Σάντμπεργκ, η ΑΕΚ όμως είναι αποδυναμωμένη και ως συνήθως ταλανίζεται και από διοικητικά προβλήματα.

Ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ του Βάλτερ Σκότσικ από την άλλη, δείχνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί την τεράστια επιτυχία της κατάκτησης του τίτλου και αναλώνεται σε εσωτερικές έριδες εξ αιτίας και της βαριάς ήττας στον τελικό από τη Λάρισα. Έχει χάσει το Χρήστο Δημόπουλο τον οποίο προσπαθεί να αντικαταστήσει με την επιστροφή του Κώστα Ορφανού από τον Ολυμπιακό και ουσιαστικά ενισχύεται μόνον με την έλευση στην Τούμπα του Δημήτρη Πήττα. Η Κυπελλούχος Λάρισα του Αντρέι Στρεϊλάου δείχνει το πιο σοβαρό outsider στη διεκδίκηση του τίτλου, αφού διατηρεί το σπάνιο κορμό των θαυμάσιων ποδοσφαιριστών της από τις γύρω περιοχές και χάνει μόνο το Νίκο Πατσιαβούρα και τον Κάζιμιρ Κμίετσικ, τον οποίο όμως αντικαθιστά επάξια με έναν επίσης διεθνή Πολωνό, το Γιάνους Κούπτσεβιτς.

Ο Ολυμπιακός τέλος, είναι βουτηγμένος στην εσωστρέφεια, αφού εκτός του γεγονότος ότι η ομάδα έμεινε εκτός Ευρώπης στο νήμα της προηγούμενης σεζόν, χάνει σημαντικότατα στελέχη (ειδικά στην περίπτωση Σαργκάνη ξέσπασε σάλος) και ο Νταϊφάς προχώρησε σε "μετριοπαθείς" μεταγραφές. Ξεχώριζαν ο αρχηγός της εθνικής Ουρουγουάης Χόρχε Μπάριος, ο νεαρός μπακ Στράτος Αποστολάκης από τον Παναιτωλικό και ο Γιώργος Σεμερτζίδης από τον Άρη, σε καμία περίπτωση όμως το ρόστερ του Ολυμπιακού δεν μπορούσε να θεωρηθεί πλήρες και ομοιογενές.

Η σεζόν ξεκινά με φιλοδοξίες για όλους τους εκπροσώπους του ελληνικού ποδοσφαίρου στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα και παρά το γεγονός ότι οι κληρώσεις είναι πάρα πολύ δύσκολες, κυριαρχεί ως συνήθως αισιοδοξία και κλίμα ευφορίας στις τάξεις οπαδών και Τύπου.

Ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ θα βρει απέναντί του την "πρωτάρα" Ελλάς Βερόνα που είχε καταπλήξει τους πάντες την προηγούμενη σεζόν στο campionato, κατακτώντας το Scudetto απέναντι σε μεγαθήρια. Οι Βερονέζοι του Οσβάλντο Μπανιόλι είναι μια ομάδα σκληρή, με κοινό ανάλογο του ΠΑΟΚ και στηρίζονται στο Γερμανό διεθνή Χανς Πέτερ Μπρίγκελ, τους Ιταλούς διεθνείς Φοντολάν και Βινιόλα, κυρίως όμως στον τοπικό ήρωα Δανό επιθετικό Πρέμπεν Έλκιερ.

Το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου προμηνύεται δύσκολο για τον ΠΑΟΚ, το γήπεδο κοχλάζει αφού οι Brigate Gialloblù στήνουν το δικό τους υπερθέαμα στο MarcAntonio Bentegodi, ο ΠΑΟΚ όμως στέκεται πολύ καλά και παρά την ψυχρολουσία σχετικά νωρίς από το γκολ του Έλκιερ, ισορροπεί το παιχνίδι και δείχνει ότι διεκδικεί ένα θετικό αποτέλεσμα που θα του επιτρέψει να ελπίζει για πρόκριση στην Τούμπα.

Η Βερόνα πιέζει, ο Σκότσικ όμως έχει στήσει τον ΠΑΟΚ αρκετά καλά στο χόρτο, καλύπτει τους χώρους και χάρη στη μεσάια του γραμμή γίνεται αφεντικό στο ματς μετά το πρώτο δύσκολο εικοσάλεπτο. Το ημίχρονο λήγει χωρίς αλλαγή στο σκορ και το δεύτερο 45λεπτο οι Ιταλοί δείχνουν μπερδεμένοι και αγχωμένοι. Όταν ο Γιώργος Σκαρτάδος, ο πολυτάλαντος και ευφυέστατος μέσος από τη Ρόδο, φέρνει το ματς στα ίσα στο 70ο λεπτό, η Θεσσαλονίκη γιορτάζει και οι ελπίδες του ΠΑΟΚ αναπτερώνονται. Η Βερόνα είναι στο καναβάτσο και ο ΠΑΟΚ αντί να συνεχίσει να επιτίθεται για να "τελειώσει" το ματς και πιθανόν την πρόκριση, οπισθοχωρεί και επιτρέπει στους Ιταλούς να ανασυνταχθούν. Ακολουθεί ένα εφιαλτικό πεντάλεπτο, όπου η Βερόνα σφυροκοπεί την εστία του Λάκη Στεργιούδα και εκμεταλλευόμενη τον οίστρο του Έλκιερ φθάνει στο δεύτερο γκολ. Πριν προλάβει να συνέλθει ο ΠΑΟΚ, ο Ντομένικο Βολπάτι γράφει το 3-1 και τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ για τη ρεβάνς. Χάνεται μια μεγάλη ευκαιρία απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα μεν, η οποία όμως παρουσιάστηκε αγχωμένη και τρακαρισμένη και στηρίχθηκε ουσιαστικά στο μεγάλο βράδυ του Δανού σταρ της.

Λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικότερα, ο Παναθηναϊκός πραγματοποιούσε εξαιρετική εμφάνιση στο Comunale απέναντι στην Τορίνο για το Κύπελλο UEFA. Κράτησε τους Ιταλούς μακριά από την εστία του στο πρώτο μέρος, χάρις στην πολύ καλή κυκλοφορία και την ηγετική μορφή του Βέλιμιρ Ζάγιετς στο χώρο του κέντρου και χτυπούσε στις αντεπιθέσεις με το μεγάλο του αστέρι, το Δημήτρη Σαραβάκο.

Όπως παραδέχεται στο ημίχρονο ο προπονητής της Τόρο, Λουίτζι Ράντιτσε, οι Granata είναι ακίνδυνοι αφού η άμυνα του Παναθηναϊκού έχει κλείσει πολύ καλά το επιθετικό αστέρι της ομάδας Βάλτερ Σάχνερ (μερικά χρόνια αργότερα συμπαίκτης του Νίκου Αναστόπουλου στην Αβελίνο) και ο μεγάλος Βραζιλιάνος διεθνής Ζούνιορ είναι σε κακή βραδιά.

Το ματς είναι από εκείνα που κρίνονται στο γκολ και δείχνει ότι θα μπορούσε να ξεκλειδώσει μόνο από στημένη φάση: πραγματικά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Μπέπε Ντοσσένα θα εκτελέσει το κόρνερ και ο Αντόνιο Κόμι θα εκμεταλλευθεί την κακή έξοδο του Σαργκάνη κάνοντας το 1-0. Ο Παναθηναϊκός αντιδρά αμέσως και ισοφαρίζει με ένα καταπληκτικό γκολ του Σαραβάκου. Ο Χουάν Ρότσα θα εκτελέσει ένα κόρνερ από τα δεξιά με πολύ φάλτσο, ο Μαρτίνα απομακρύνει και η μπάλα καταλήγει στο ύψος του ημικύκλιου της περιοχής.

Ο Δημήτρης Σαραβάκος με ένα καταπληκτικό "σκροπ" θα στείλει τη μπάλα στο "γάμα" της εστίας της Τόρο και πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του. Είναι ένα από τα ομορφότερα γκολ του Σαραβάκου με τη φανέλα του τριφυλιού και δείγμα της τεράστιας κλάσης του. Η Τορίνο αδυνατεί να απειλήσει και μόνο μετά την αποβολή του Ρότσα στο 80’ θα ρισκάρει με την είσοδο του Μάρκο Όζιο στη θέση του αρνητικού Μπερουάτο. Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται με δέκα και κλείνεται στην άμυνα για τα τελευταία δραματικά λεπτά, ενώ οι Ιταλοί πιέζουν ανορθόδοξα.

Η πίεση των Granata είναι αφόρητη, ο Σαργκάνης κρατάει το πολύτιμο 1-1, δυστυχώς όμως ο Πάκερτ έχει εξαντλήσει τις αλλαγές του αφού μετά την αναγκαστική στο 18ο λεπτό με το Μιχάλη Γεροθόδωρο στη θέση του Πατσιαβούρα, λίγο πριν την αποβολή του Ρότσα, έχει μπει ο Δοντάς αντί του Καραβίδα. Ο Παναθηναϊκός υποφέρει αλλά το ματς οδεύει προς το τέλος και το 1-1 παραμένει, μέχρι που 3 λεπτά πριν το τελευταίο σφύριγμα του Σουηδού Φρέντρικσον, Ο Ντοσσένα εκτελεί ακόμη ένα κόρνερ, η μπάλα δεν απομακρύνεται και έρχεται ο Τζακαρέλι να στείλει πρώτα τη μπάλα στο δοκάρι και μετά στο πόδι του ευρισκόμενου μπροστά από τη γραμμή Κώστα Μαυρίδη. Η τύχη γυρίζει την πλάτη στον Παναθηναϊκό, αφού η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα του Σαργκάνη και ο Παναθηναϊκός φεύγει ηττημένος από την πρωτεύουσα του Πιεμόντε. Το σκορ ωστόσο δεν είναι απαγορευτικό και παρά την πίκρα για την ήττα στο τέλος, άπαντες είναι αισιόδοξοι για τη ρεβάνς.

Πίσω στην Ελλάδα, το μεσημέρι Λάρισα και Σαμπντόρια, έχουν προσφέρει σπάνιο θέαμα στους τυχερούς φιλάθλους που βρέθηκαν στο Αλκαζάρ για να παρακολουθήσουν τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Οι Ιταλοί εκδρομείς που τριγυρνούσαν από νωρίς στην πρωτεύουσα της Θεσσαλίας, δεν πιστεύουν στα μάτια τους βλέποντας την άσημη ελληνική ομάδα από την επαρχία να κατατροπώνει τη Σαμπντόρια των αστέρων: Τρέβορ Φράνσις, Γκρέιαμ Σούνες, Ρομπέρτο Μαντσίνι, Τζανλούκα Βιάλλι, Πιέτρο Βιέρκοβουντ, Τζανφράνκο Ματεόλι, Ιβάνο Μπορντόν.

Εκείνη η Σαμπντόρια που έχτιζε ο Εουτζένιο Μπερσελλίνι, έδειχνε ότι πρόκειται να κυριαρχήσει στο καλύτερο (τότε) πρωτάθλημα της Ευρώπης κι όμως η "μικρή" Λάρισα την είχε στα σχοινιά από το πρώτο λεπτό. Χάρη στην ηγετική φυσιογνωμία του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα που κατάπινε χιλιόμετρα και έκανε τις περίφημες "κατεβασιές" του από την άμυνα στην επίθεση και την εκπληκτική ομοιογένεια της ομάδας του Στρεϊλάου, η Λάρισα ήλεγχε απόλυτα το παιχνίδι και έχανε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη. Οι αστέρες της Σαμπ απλώς παρακολουθούσαν και αφού γλύτωσαν σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε στο "ξερό" βολέ του Μητσιμπόνα στο 40’: μετά από μια φάση διαρκείας και αφού Μπορντόν και αμυντικοί απομάκρυναν όπως-όπως, ο Μητσιμπόνας θαρρείς και έβγαλε όλο το άχτι του Αλκαζάρ, σούταρε με όλη του τη δύναμη και έστειλε τη μπάλα στη δεξιά γωνία των Γενοβέζων.

Το Αλκαζάρ πήρε φωτιά, ο Μητσιμπόνας καταδιωκόμενος από τους συμπαίκτες του, έφτασε μέχρι τη θύρα 1 που τότε συκγεντρώνονταν οι φανατικοί οπαδοί της Λάρισας και ύψωσε της γροθιές του με την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Η Λάρισα γιορτάζει και περιμένει το δεύτερο ημίχρονο για να αποτελειώσει τη Σαμπντόρια. Δυστυχώς για την ΑΕΛ, ο Μπερσελίνι που είχε υποτιμήσει τους Θεσσαλούς, αλλάζει τα πλάνα του, χτυπά τους ποδοσφαιριστές του στον εγωισμό τους και οι Blucerchiati παρουσιάζουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο στην επανάληψη. Σούνες και Μαντσίνι αναλαμβάνουν προσωπικά την υπόθεση, δίνουν το μήνυμα στους συμπαίκτες τους και η Σαμπ πολιορκεί την εστία του Πλίτση.

Η Λάρισα περιορίζεται σε παθητικό ρόλο, παρ’ όλα αυτά θα έχει τη χρυσή ευκαιρία να φθάσει στο δεύτερο γκολ όταν ο Μανίνι θα ανατρέψει το Βαλαώρα μέσα στη μεγάλη περιοχή, με τον Όλλανδο Κάιζερ να αρνείται όμως το καταφανέστατο πέναλτυ. Η Λάρισα αναθαρρεί, κάνει το λάθος να ξαναβγεί μπροστά και το πληρώνει 10 λεπτά πριν τη λήξη όταν ο Σούνες βγάζει την καταπλητική κάθετη στο Ρομπέρτο Μαντσίνι, ο οποίος περνά στο σπριντ το Γκαλίτσιο και πλασάρει εύστοχα τον Πλίτση. Κατήφεια και προβληματισμός, οι Ιταλοί παίρνουν διά πυρός και σιδήρου την ισοπαλία και η Λάρισα κρατά την πολύ καλή εμφάνιση-υποθήκη για τη ρεβάνς της Γένοβας.

Λίγες ώρες αργότερα στην Αθήνα, το ΟΑΚΑ έχει φορέσει τα γιορτινά του για να υποδεχθεί τη Βασίλισσα της Ευρώπης. Η ΑΕΚ έχει κληρωθεί με τη Ρεάλ Μαδρίτης και οι Αθηναίοι σπεύδουν στην Καλογρέζα να δουν από κοντά τον Μπουτραγένιο, το Βαλντάνο, τον Ούγκο Σάντσες, το Μάρτιν Βάθκεθ, το Γκορντίγιο, το Σαντσίς, το Γκαγίεγκο και το γνωστό μας από τη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού, Χοσέ Μιγκέλ Γκονζάλες Μάρτιν Ντελ Κάμπο "Μίτσελ".

Το παιχνίδι σαφέστατα και έχει ξεκάθαρο φαβορί, η Ρεάλ όμως κατεβαίνει μπλαζέ στο χορτάρι του Ολυμπιακού Σταδίου και στο 10ο λεπτό του αγώνα, έρχεται μια πολυθρύλητη και περίεργη φάση. Ο Παύλος Παπαϊωάννου κερδίζει τη μπάλα στο χώρο του κέντρου, την τρέχει για κάποια μέτρα και αποδυναμωμένος κάνει ένα σχετικά χλιαρό διαγώνιο σουτ. Η μπάλα κυλώντας στο χόρτο δείχνει ότι θα καταλήξει εύκολα στην αγκαλιά του Οτσοτορένα. Έχει τόσο λίγη ταχύτητα που ο Μάρτον Εστερχάζι δείχνει ότι πιθανώς και να την προλάβει με τη διαγώνια κίνηση που κάνει από τα αριστερά. Ο Θεός του ποδοσφαίρου όμως είναι εκεί και σε μια συνομωσία του σύμπαντος, η μπάλα βρίσκει σε ένα κομμάτι από το χόρτο που είχε φύγει στη μικρή περιοχή, ο Εστερχάζι ενστικτωδώς πηδάει από πάνω της και εκείνη παίρνει όση καμπύλη χρειάζεται για να περάσει πάνω από το σώμα του Οτσοτορένα και να καταλήξει στα δίχτυα της Ρεάλ. Το ΟΑΚΑ φλέγεται, οι 45 χιλιάδες φίλοι της ΑΕΚ δεν πιστεύουν στα μάτια τους και ο Γκμοχ χαμογελά στον πάγκο. Η "φτωχή" ΑΕΚ προηγείται της Ρεάλ Μαδρίτης!

Ακολουθεί ένα παιχνίδι σε πολύ αργό τέμπο, με τη Ρεάλ να δείχνει ανόρεχτη και μπλαζέ παρά το 1-0 υπέρ της ΑΕΚ και η ‘Ενωση από την άλλη δείχνει υπερ-ικανοποιημένη από την εξέλιξη του αγώνα. Η Ρεάλ θα κάνει κάποιες φάσεις στο δεύτερο μέρος, θα πιέσει χλιαρά είναι η αλήθεια και το παιχνίδι θα λήξει με μια πολύ μεγάλη νίκη για την ιστορία της ΑΕΚ. Εφημερίδες, τηλεόραση και κόσμος υποδέχονται τη νίκη της ΑΕΚ με τεράστιο ενθουσιασμό, ορισμένοι ψελλίζουν ακόμη και τη λέξη "πρόκριση" που έμοιαζε ύβρις πριν το παιχνίδι και ο τελικός απολογισμός για το ελληνικό ποδόσφαιρο μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των ευρωπαϊκών Κυπέλλων παρουσιάζεται ως άκρος θετικός.

Ο ΠΑΟΚ έχει την ευκαιρία να "λιώσει" στην καυτή Τούμπα την πρωτάρα Βερόνα, αφού το 3-1 μόνο απαγορευτικό δεν είναι, ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί κόντρα στην Τορίνο χάρις στο εκτός έδρας γκολ του Σαραβάκου, η Λάρισα απέδειξε ότι δεν φοβάται τη Σαμπντόρια και αν επαναλάβει την εμφάνιση του Αλκαζάρ μπορεί να διεκδικήσει επί ίσοις όροις την πρόκριση και η ΑΕΚ απέκτησε δικαίωμα στο όνειρο αφού έκανε μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, καταβάλλοντας τη Ρεάλ με 1-0 χάρη στο γκολ-κάρμα του Παύλου Παπαϊωάννου.

Το Πρωτάθλημα στο μεταξύ κυλάει με αρκετές εκπλήξεις και δύο εβδομάδες αργότερα, όταν οι ελληνικές ομάδες είναι έτοιμες για τις ρεβάνς, η κορυφή βρίσκει τον Παναθηναϊκό με το απόλυτο των 8 βαθμών σε 4 αγώνες (χωρίς μάλιστα να έχει δεχθεί γκολ) και πίσω του μόνο τη θαυμάσια Λάρισα που είχε σκοντάψει μόνο στη Θεσσαλονίκη, φέρνοντας λευκή ισοπαλία με τον τοπικό Απόλλωνα. Αρκετά πιο πίσω η ΑΕΚ, ενώ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός βρίσκονταν κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού, μόλις με μία νίκη στο ενεργητικό και 3 βαθμούς έκαστος. Παρά το κακό μομέντουμ, η αισιοδοξία στο στρατόπεδο του ΠΑΟΚ ήταν διάχυτη και κυριαρχούσε η πίστη ότι το σκορ ανατρέπεται και θα "μιλήσει" η Τούμπα. Πράγματι, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι συνεπείς στο ραντεβού, κατακλύζουν το γήπεδο και οι πολυθρύλητες “Brigate” των Βερονέζων μένουν με ανοικτό το στόμα όταν αντικρύζουν την κατάμεστη και κοχλάζουζα Τούμπα το απόγευμα της 2 Οκτωβρίου.

Ο ΠΑΟΚ είναι ως συνήθως ορμητικός και παρασυρόμενος από το κοινό του προηγείται πολύ νωρίς με έναν κεραυνό του Βασίλη Βασιλάκου, ένα γκολ όμοιο με το γκολ του Φέλιξ Μάγκατ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών λίγα χρόνια πριν στην Αθήνα κόντρα στη Γιουβέντους. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται μόλις ένα γκολ μακριά από την πρόκριση, η Τούμπα είναι από αφιλόξενη έως άκρως εχθρική για τους Ιταλούς και οι συνθήκες φαντάζουν ιδανικές για πρόκριση. Δυστυχώς, η ατυχής έμπνευση του Σκότσικ να παίξει man2man τον Έλκιερ με τον Ιβάν Γιούριτσιτς αποδεικνύεται ατυχής. Ο Δανός είναι και πάλι σεληνιασμένος, κάνει ότι θέλει το Γιουγκοσλάβο και παρασύρει τα στόπερ του ΠΑΟΚ στο διάβα του. Σε μια από τις πολλές φάσεις που ξεφεύγει από το προσωπικό μαρκάρισμα του Γιούριτσιτς, εκτελεί το Στεργιούδα και σημειώνει το 1-1 ελάχιστα πριν ολοκληρωθεί το ημίωρο.

Ο ΠΑΟΚ αδυνατεί να αντιδράσει, η ομάδα είναι φανερό ότι βρίσκεται σε κακό φεγγάρι και δεν έχει καμία σχέση με το "τραίνο" της περσινής σεζόν. Ο Ράντε Πάπριτσα είναι πολύ μακριά από τον καλό εαυτό του, το κενό του Δημόπουλου στην επίθεση δεν αναπληρώθηκε από την επιστροφή του Ορφανού και τα προβλήματα της "Θύρας 4" με τη διοίκηση είναι κοινό μυστικό. Η αναμενόμενη πίεση του Δικεφάλου στους Ιταλούς δεν θα έλθει ποτέ, ούτε στο δεύτερο ημίχρονο που ο Σκότσικ θα δοκιμάσει την απέλπιδα προσπάθεια με το νεαρό Άρη Καρασαββίδη στη θέση του αρνητικού Κώστα Ορφανού. Η Βερόνα δεν θα περιοριστεί απλώς στην πρόκριση, θα κυνηγήσει και δεύτερο γκολ, το οποίο θα βρει περίπου είκοσι λεπτά πριν τη λήξη και ενώ η μουρμούρα στην Τούμπα είναι εκκωφαντική. Σκόρερ και πάλι ο συνήθης ύποπτος και έμβλημα της Hellas, ο Πρέμπεν Έλκιερ.

Το παιχνίδι ουσιαστικά θα λήξει εκείνη τη στιγμή, ο ΠΑΟΚ ουδέποτε προσπάθησε να αποφύγει την ήττα, γεγονός που οδηγεί τους φανατικούς σε σφοδρά επεισόδια με τη λήξη. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ κινούνται απειλητικά εναντίον των Ιταλών εκδρομέων, προσπαθούν να προσεγγίσουν τα αποδυτήρια της ομάδας για να ζητήσουν "εξηγήσεις" για το ντροπιαστικό αποκλεισμό και την απογοητευτική πορεία στο πρωτάθλημα και συγκρούονται με την αστυνομία. Πέφτει αρκετό ξύλο εκατέρωθεν και η πορεία του ΠΑΟΚ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών ολοκληρώνεται με απολογισμό 2-5 τέρματα και... 17 συλλήψεις.

Στο μεταξύ, στο Μαράσι της Γένοβας (γνωστότερο αργότερα ως Λουίτζι Φερράρις) η Λάρισα πελαγοδρομεί απέναντι σε μια θαυμάσια Σαμπντόρια. Οι Ιταλοί, λες και ζήλεψαν το διαστημικό πρώτο ημίχρονο της ΑΕΛ στο Αλκαζάρ, δεν αφήνουν την ομάδα του Στρεϊλάου να πάρει ανάσα. Μολαταύτα, το γκολ δεν έρχεται και θα χρειαστεί η αβλεψία του Γερμανού διαιτητή Κίρχσεν που δεν διακόπτει το παιχνίδι στον τραυματισμό του Άνταμτσικ, για να βρει η Σαμπντόρια το χρυσό γκολ λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου.

Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι εκμεταλλεύεται τη φάση διαρκείας στα καρέ του Πλίτση και δίνει το προβάδισμα στους blucerchiati. Ο Στρεϊλάου ξέρει ότι πλέον δεν υπάρχει άλλος τρόπος, πρέπει να επιτεθεί. Αντικαθιστά τον τραυματισμένο από τη φάση του γκολ Κριστόφ Άνταμτσικ με τον ομογενή Πήτερ Κάθολος (έναν επιθετικό που είχε ανακηρυχθεί κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Αυστραλίας και ενίσχυσε σε λίγα παιχνίδια εκείνη τη σεζόν τη Λάρισα) και δίνει εντολή η ομάδα να ανέβει ψηλότερα, να πιέσει και να ψάξει το γκολ με κάθε κόστος.

Πραγματικά η Λάρισα εμφανίζεται με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο στο δεύτερο ημίχρονο, στηρίζεται και πάλι στη συγκινητική εμφάνιση του Μητσιμπόνα – ο οποίος σε μερικές περιπτώσεις ανεβάζει την άμυνα ακόμη και κοντά στο κέντρο του γηπέδου – και πιέζει ανελέητα τη Σαμπντόρια. Δεν βρίσκει δυστυχώς σύμμαχο στο Γερμανό διαιτητή και τους επόπτες του, οι οποίοι "προστατεύουν" το μεγάλο όνομα της αναμέτρησης και δεν αφήνουν τη Λάρισα να επιτεθεί όπως σχεδίασε.

Η "Σαμπ" περιορίζεται σε αντεπιθέσεις και πράγματι χάνει κάποιες μοναδικές ευκαιρίες, χωρίς ωστόσο να φτάσει στο λυτρωτικό δεύτεορ γκολ που θα της δώσει την πρόκριση. Η εμφάνιση της Λάρισας είναι συγκινητική, το τελευταίο δεκάλεπτο κάνει ολόκληρο το Μαράσσι να χάσει το έδαφος κάτω από τα θεμέλια του, η μπάλα όμως δεν μπαίνει. Το τελικό σφύριγμα του Κίρσχεν βρίσκει τους Ντοριάνους περιχαρείς να πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά, ενώ τα συναισθήματα από την άλλη πλευρά είναι άκρως αντίθετα. Η Λάρισα άγγιξε το θαύμα, αλλά δεν τα κατάφερε. Αποχωρεί από το θεσμό με το κεφάλι ψηλά και τη βεβαιότητα ότι κάτι πολύ μεγάλο χτίζεται στον Κάμπο.

Δεν θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο για την ΑΕΚ, η οποία ταξίδεψε με κρυφές ελπίδες πρόκρισης στη Μαδρίτη, αλλά βρέθηκε μπροστά στην τρικυμία του Μπερναμπέου και την κλάση της Βασίλισσας. Η εμφάνιση της ΑΕΚ ήταν το λιγότερο ντροπιαστική, αφού παραδόθηκε άνευ όρων και οι ποδοσφαιριστές της λύγισαν υπό το δέος της έδρας και του αντιπάλου. Παιδαριώδες λάθος Αρβανίτη και Γεωργαμλή στο δεύτερο μόλις λεπτό και η Ρεάλ ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα. Πλέον ήταν θέμα χρόνου: η Ρεάλ δεν δείχνει οίκτο και σφυροκοπά από όλες τις πλευρές. Η ΑΕΚ θα δεχτεί 4 γκολ σε μισή ώρα αγώνα, πριν η Ρεάλ αποφασίσει να κατεβάσει ταχύτητα και να κρατήσει δυνάμεις για τη Liga.

Το τρίτο γκολ των "μερένγκες" μάλιστα, θα επιτύχει ο Μίτσελ μετά από ασσίστ του Buitre στο εικοστό λεπτό, πριν ολοκληρώσουν το θρίαμβο για τη Ρεάλ ο Χόρχε Βαλντάνο και ο Σαντσίς. Η ΑΕΚ δεν κατάφερε ασφαλώς να απειλήσει σοβαρά σε κανένα σημείο του αγώνα, περιορίστηκε σε κάποιες σποραδικές επισκέψεις στα καρέ του Οτσοτορένα στο δεύτερο μέρος όταν είχαν κριθεί όλα και είχε απλώς ένα καλό πλασέ του Μαύρου προς το τέλος που έφυγε άουτ. Πλέον το ελληνικό ποδόσφαιρο στήριζε τις ελπίδες του να συνεχίσει στην Ευρώπη στο "φαβορί" Παναθηναϊκό.

Όλα ήταν έτοιμα το βράδυ της 2ας Οκτωβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο για τον "Ευρωπαίο" Παναθηναϊκό του Γιώργου Βαρδινογιάννη, για μια εμφάνιση που θα οδηγούσε το τριφύλλι στο μεγάλο καημό του Καπετάνιου, έναν ευρωπαϊκό τελικό. Η μπάντα του Ναυτικού είναι εκεί, δίνει το σύνθημα πριν την έναρξη του αγώνα και 75 χιλιάδες κόσμος μαζί με ένα άκρως επιθετικό σχήμα - παρά την απουσία του Ρότσα - ήταν έτοιμοι να "καταπιούν" την Τορίνο. Τα σχέδια όμως του "Ρίνγκο" χαλάνε στο τριακοστό δευτερόλεπτο: η Τορίνο με τη σέντρα κάνει μια φαινομενικά ακίνσυνη επίθεση στην περιοχή του Σαργκάνη και ο Παναθηναϊκός δέχεται ένα κρύο και κωμικό γκολ από τον 21χρονο Αντόνιο Κόμι.

Το παιχνίδι στραβώνει από την αρχή, το γήπεδο βράζει και ο Βαρδινογιάννης κατεβαίνει όπως συνήθιζε στον περιβάλλοντα χώρο για να παρακολουθήσει το ματς "διά ζώσης", γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο από τον κομισσάριο του αγώνα. Ο Βαρδινογιάννης όπως και όλος ο Παναθηναϊκός, βγάζει εκνευρισμό και συν τοις άλλοις παρακολουθεί και την ομάδα να μην "τραβάει" στο χόρτο. Εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος, ο άρχοντας του αγώνα, Μισέλ Βοτρό, ένας αυστηρός και αλαζόνας Γάλλος ρέφερι που δεν σφύριξε έδρα όπως θα ήθελαν ο κόσμος και ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού.

Η Τορίνο ως κλασσική ιταλική ομάδα, δεν βοήθησε στην αποφόρτιση της ατμόσφαιρας. Αδυσώπητο catenaccio και σκληρά man2man του Ρόσσι πάνω στο Ζάετς, του Φέρρι πάνω στον Καραβίδα, του Ζούνιορ που έκλεινε όλους του χώρους και ασφαλώς του Κοραντίνι πάνω στο Δημήτρη Σαραβάκο, το νούμερο ένα κίνδυνο για την εστία του Μαρτίνα. Ο Παναθηναϊκός θα κάνει κάποιες υποψίες φάσεων όπως η χαρακτηριστική του 23ου λεπτού, όταν στη μπαλιά-τρύπα του Κώστα Αντωνίου, Καραβίδας και Σαραβάκος θα μπερδευτούν αφήνοντας τη μπάλα ο ένας για τον άλλονμε αποτέλεσμα να μπλοκάρει ο τερματοφύλακας των Granata.

Το εκνευριστικό παιχνίδι των Ιταλών, δεν αφήνει τον Παναθηναϊκό να παίξει ποδόσφαιρο, η απουσία του Ρότσα μοιάζει τεράστια και ο Πάκερτ προς έκπληξη όλων αλλάζει τον Καραβίδα με το Δοντά στο ημίχρονο. Φάση δεν βγαίνει με τίποτα, ο Παναθηναϊκός έχει απλώς μια φλύαρη υπεροχή και ο προερχόμενος από τραυματισμό Ζάετς, δείχνει κατάκοπος όταν ο Πάκερτ τον αντικαθιστά αναγκαστικά 20 λεπτά πριν το τέλος με το Γρηγόρη Χαραλαμπίδη. Το παιχνίδι δείχνει χαμένο, αφού χωρίς Ρότσα και Ζάετς το τριφύλι χάνει τουλάχιστον το 50% της δύναμής του. Λίγο μετά όμως, ο Δημήτρης Σαραβάκος χορεύει τον Κοραντίνι αναγκάζοντάς τον να του κάνει πέναλτι και ο Παναθηναϊκός φέρνει το ματς στα ίσα, αφού ο "μικρός" δεν αστοχεί από τη βούλα.

Ακολουθούν σκηνές απείρου κάλλους με "κάτι σαν ποδόσφαιρο" και από τις δύο ομάδες. Ο Παναθηναϊκός επιτίθεται εντελώς ανορθόδοξα ψάχνοντας με γιόμες το κεφάλι του Χαραλαμπίδη, την ίδια ώρα που οι Ιταλοί εφευρίσκουν χίλιες δύο αφορμές για να πέσουν στο χόρτο προκειμένου να κυλήσει ο χρόνος για να λήξει το παιχνίδι. Η ένταση είναι πολύ μεγάλη, το γήπεδο βράζει με το Βοτρό που επιτρέπει το θέατρο των Ιταλών και η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

Ο Βοτρό δίνει μόνο δύο λεπτά καθυστέρηση και εξαγριώνει ποδοσφαιριστές και κόσμο, ενώ ο Βαρδινογιάννης την έχει στήσει στη φυσούνα και ανάβει το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Στο 89’ θα χαθεί η μεγαλύτερη ευκαιρία στο παιχνίδι με το Σιλβάνο Μαρτίνα να τεντώνει τα ακροδάχτυλα για να αποκρούσει σε κόρνερ τη βολίδα του Βαμβακούλα. Το κόρνερ θα περάσει ανεκμετάλλευτο με τον Παναθηναϊκό να έχει κατασκηνώσει στην περιοχή της Τόρο και τους ποδοσφαιριστές να διαμαρτύρονται στο Βοτρό για τις υποκριτικές ικανότητες των αντιπάλων τους. Το παιχνίδι λήγει και ενώ ορισμένοι ποδοσφαιριστές παρά την απογοήτευση ανταλλάσσουν φανέλες, ο Ρενάτο Τζακαρέλι θα βρίσει τον Καρούλια με αποτέλεσμα ο τελευταίος να απαντήσει με ένα δεξί κροσέ. Ακολουθεί πανδαιμόνιο, εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο και οι παίκτες από τους πάγκους, ορισμένοι από την αποστολή του Παναθηναϊκού βρίσκουν την ευκαιρία να επιτεθούν και στο Βοτρό με τους επόπτες.

Ο Ντανίλο Πιλέτζι δέρνει τον Καλογερά και δέχεται βροχή από μπουνιές και κλωτσιές, ενώ ο Καρούλιας εξακολουθεί να δέρνει το Τζακαρέλι, ο οποίος θα καταλήξει αργότερα στο νοσοκομείο. Ο Βαρδινογιάννης έχει ήδη μπει στον αγωνιστικό χώρο, συνομιλεί έντονα με το Βοτρό, ο οποίος προσπαθεί να αποχωρήσει και να κατευθυνθεί στα αποδυτήρια. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές και μέλη των αποστολών των δύο ομάδων εξακολουθούν να δέρνονται και ο Βοτρό συνοδεία της αστυνομίας φυγαδεύεται στα αποδυτήρια.

Ο αστικός μύθος λέει ότι μπαίνοντας στη φυσούνα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης κραδαίνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Γάλλου ρέφερι το περίστροφο που φέρει νομίμως και σε έξαλλη κατάσταση καταφέρεται εναντίον του. Αναφορά για πιστόλι δεν υπάρχει στο φύλλο αγώνος και στην Έκθεση του Παρατηρητή που θα συνταχθεί αργότερα, ο Βαρδινογιάννης όμως θα τιμωρηθεί σφοδρότατα από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της UEFA, με αποκλεισμό 4 ετών από τους αγωνιστικούς χώρους (ποινή που αργότερα κατά την εκδίκαση της έφεσης του Προέδρου του Παναθηναϊκού, θα εκπέσει στο μισό) και το αστρονομικό για την εποχή πρόστιμο των 6μισι εκατομμυρίων δραχμών.

Η ιστορία του Βαρδινογιάννη θα γίνει αμέσως talk of the town, θα αποκτήσει μυθικές διαστάσεις, ανάλογες της ιστορίας με το πιστόλι που γλίστρησε κάτω από το αυτοκίνητο και του το έδωσε πίσω ρεπόρτερ της ομάδας, αλλά και του θρυλικού περιστατικού με τον καταρτισμό της ενδεκάδας με τον πρώην προπονητή της ομάδας Γιάτσεκ Γκμοχ, όταν ο "Ρίνγκο" ξεκινούσε την ενδεκάδα του τριφυλιού στρέφοντας το περίστροφο στο μέρος του Γιάτσεκ στο γραφείο του στην Αρματωλών και Κλεφτών, για να απαντά ο Πολωνός ξαναστρέφοντάς το προς το Βαρδινογιάννη.

Η άγνοια κινδύνου και ο χαρακτήρας του Βαρδινογιάννη αποτυπώνονται έκδηλα στο πως υποδέχθηκε τη βαρύτατη τιμωρία από την UEFA, σχετικά με την απαγόρευση εισόδου του στους αγωνιστικούς χώρους. Ο "Καπετάνιος" όχι μόνο δεν σεβάστηκε την τιμωρία και δεν εξέτισε την ποινή του, απεναντίας υπήρξε προκλητικά παραβατικός, παρακολουθώντας τα εντός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού από τα κουλουάρ και τη "φυσούνα" του ΟΑΚΑ όπως συνήθιζε. Αποκορύφωμα όμως της τρέλας και της άγνοιας κινδύνου του Βαρδινογιάννη, αποτελεί η μνημειώδης παρουσιά του κατά τους πανηγυρισμούς της κατάκτησης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τη Στεάουα Βουκουρεστίου, λίγους μήνες μετά στη Σεβίλλη.

Ο Βαρδινογιάννης φιιγουράρει ανάμεσα σε παίκτες και προπονητή της Στεάουα κατά τη διάρκεια της απονομής, του "γύρου του θριάμβου" και όλων των πανηγυρισμών της κατάκτησης του τροπαίου από τους Ρουμάνους στον τελικό του 1986, με άπαντες τους αξιωματούχους της UEFA, κάθε λογής επίσημους και Βασιλείς να παρακολουθούν.

Κατά τη διάρκεια εκείνων των πανηγυρισμών μάλιστα, εικάζεται ότι "έκλεισε" με το Νικολάε Τσαουσέσκου τη συμφωνία για τη μεταγραφή του Ρουμάνου μπαλαδόρου Γκεόργκι Χάτζι ως ομογενούς "Γιώργου Χατζή από τις Σέρρες" στον Παναθηναϊκό! Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία...