Γκέτσε: Ο σκόρερ του 2014 World Cup που δεν θέλει -σχεδόν- κανείς

Ο Μάριο Γκέτσε έχει συμβόλαιο με τη Ντόρμουντ έως το προσεχές καλοκαίρι. Η ομάδα από την οποία άρχισε η ιστορία του. Αυτή που του χρέωσε την εσχάτη προδοσία (να πάει στην Μπάγερν Μονάχου), πριν τον αγκαλιάσει όταν τον άσωτο γιο που κατάφερε τελικά, να βρει το δρόμο για το ‘σπίτι’ του. Αλλά ξέρεις πώς κλείνουν συνήθως αυτοί οι κύκλοι, έτσι;

Σύμφωνα με την Bild η ομάδα έκανε πρόταση ανανέωσης στον ‘τύπο που σκόραρε το νικητήριο γκολ στον τελικό του 2014 World Cup’ (είναι και έτσι γνωστός). Βάσει του τρέχοντος συμβολαίου, παίρνει 190.000 ευρώ την εβδομάδα. Το νέο θα του έδινε τα μισά. Από αυτό όλοι κατάλαβαν πως οι διοικούντες έκαναν ό,τι όφειλαν -και όχι κάτι που ήθελαν. Ο Γκέτσε, ο οποίος έχει παίξει μόλις 90 λεπτά φέτος, απέρριψε την προσφορά και κάπως έτσι η διαδρομή του στην πρώτη ομάδα της ζωής του θα ολοκληρωθεί τον Ιούνιο. Η πτώση της πορείας του μετά το 2014 -λόγω προβλήματος υγείας- είναι δεδομένη. Αλλά δεν αλλάζει τα μυαλά κάποιου που ξέρει τον Γκέτσε από παιδί. Δεν έχουν σταματήσει ποτέ να μιλάνε και από ό,τι φαίνεται θα γίνει η λύση στο πρόβλημα του 27χρονου. Ποιος είναι αυτός; Να περιμένεις. Ένα, ένα.

Ο Γκέτσε έχει λογαριασμό Twitter, στο Instagram και στο Facebook. Έχει και επίσημη ιστοσελίδα. Έχει χωρίσει τον εαυτό του σε τρεις κατηγορίες: αυτή του αθλητή, εκείνη του ανθρώπου και η τελευταία είναι του ακτιβιστή. Είναι από αυτούς που χρησιμοποιούν το status τους για να βοηθήσουν κόσμο που έχει ανάγκη. Από τη Σιέρα Λεόνε και το Νεπάλ έως το Λάος και την Ουγκάντα. Αυτό που τον ενδιαφέρει πρωτίστως, είναι να κάνει τη ζωή παιδιών πιο εύκολη. Όπου και αν ζουν, στον κόσμο. “Κάθε νέο παιδί αξίζει καλή ιατρική φροντίδα, ασφάλεια στο σπίτι του, προστασία από την εκμετάλλευση και πρόσβαση στην εκπαίδευση. Για εμένα όλα αυτά ήταν αυτονόητα και για αυτό προσπαθώ να περάσω τη στήριξη που έλαβα σε εκείνους που την έχουν επιτακτική ανάγκη”, εξηγεί.

Από το 2012 είναι σε σχέση με την Αν Κατρίν Μπρίμελ, μοντέλο εσωρούχων. mario-goetze.com

 

Ως άνθρωπος είναι -όπως λέει- χαλαρός. “Είμαι οικογενειάρχης, μου αρέσει το φαγητό και τα μεγάλα ταξίδια. Χαλαρώνω παρακολουθώντας κινηματογραφικές ταινίες, όπως το Collateral Beauty με τον Ουίλ Σμιθ. Η αρραβωνιαστικιά μου και εγώ λατρεύουμε και τις σειρές, τύπου Suits, Vikings και Game of Thrones”. Κάποιες φορές που θέλει να… κατεβάσει διακόπτη, πηγαίνει για σάουνα. Από μουσική ακούει hip hop και RnB, ενώ δεν αποχωρίζεται ποτέ τα ακουστικά του. Για τις διακοπές του επιλέγει τα ζεστά κλίματα (Καλιφόρνια, Καραϊβική ή Ντουμπάι) και απολαμβάνει τη θάλασσα και τις παραλίες. Bαρέθηκες; Ας πάμε στο πώς περιγράφει τον εαυτό του, ως αθλητή.

“Το πιο σημαντικό για εμένα είναι να παίζω”

“Είμαι ποδοσφαιριστής με κάθε ίνα του σώματος μου και κάθε χτύπο της καρδιάς μου, γιατί αγαπώ αυτό το υπέροχο παιχνίδι από τότε που ήμουν παιδί. Ως επαγγελματίας στην Ντόρτμουντ και την εθνική, χρωστώ πολλά στο ποδόσφαιρο -το Παγκόσμιο του 2014, πέντε πρωταθλήματα Γερμανίας και τέσσερα κύπελλα Γερμανίας που έχω πανηγυρίσει έως τώρα.

Το πιο όμορφο δώρο που μου έχει δώσει το ποδόσφαιρο είναι η μυστηριώδης γοητεία του παιχνιδιού, που με έχει ‘αιχμαλωτίσει’ για περισσότερα από 20 χρόνια. Αυτή η μαγεία μου δίνει έμπνευση κάθε μέρα. Με ωθεί στο πικ της απόδοσης μου. Μου επιτρέπει να διαχειριστώ τις ήττες και να ονειρευτώ νέους θριάμβους. Οπότε, το ποδόσφαιρο με έχει κάνει τον παίκτη που είμαι σήμερα. Είμαι ο Μάριο Γκέτσε”.

Ποιος όμως, είναι ο παίκτης Μάριο Γκέτσε

➔ Στα 8 (2000) πήγε στην Ντόρτμουντ. Εκεί ήταν ήδη, ο μεγαλύτερος αδελφός του Φάμπιαν. Ακολούθησε ο Φίλιξ. Έως τα 20 ζούσε στο δώμα του σπιτιού των γονιών του και έπαιζε για την ομάδα της γενέτειρας του. “Δεν είχα προβλήματα“.

➔ Στα 17 (2009), μετά τη διακοπή του χειμώνα στην Bundesliga, τον πήρε ο Γιούργκεν Κλοπ από τη δεύτερη ομάδα της Ντόρτμουντ και τον πήγε στην πρώτη. Του ‘χε δώσει ήδη την πρώτη εμφάνιση (21/11/2009 εναντίον της Μάιντς). Χρόνια μετά αποκάλυψε πως ‘παραλίγο να χεστώ πάνω μου από το άγχος, πριν πατήσω στον αγωνιστικό χώρο του Westfalenstadion‘.

“Ο κύριος Κλοπ ήταν ο πρώτος μου προπονητής. Ο πρώτος που πίστεψε σε εμένα και μου έδωσε την ευκαιρία, όταν ήμουν 17. Είναι αστείο που τον βλέπω τώρα στη Λίβερπουλ. Είναι τόσο αυθεντικός μπροστά στα media. Λέει ό,τι θέλει. Έχω όμως, την αίσθηση πως ο κόσμος στέκεται στην έκδοση του, όταν κάθεται μπροστά από τον πάγκο. Είναι πολύ σοβαρός. Όταν ήμουν 17, 18 αν δεν έδινα το 100% στην προπόνηση, γινόταν τόσο τρομακτικός“, έχει γράψει ο παίκτης στο The Players’ Tribune για τον τεχνικό που φέρεται να ενδιαφέρει τη Λίβερπουλ. “Δεν μπορώ να μεταφράσω ακριβώς τι μου έλεγε, αλλά ξέρετε πώς μιλάει, που τρίζουν τα δόντια του. Μετά την προπόνηση, με φώναζε για να μιλήσουμε για τη ζωή. Δεν είχα ποτέ άλλοτε προπονητή που ήταν εκ φύσεως αστείος“.

“Θυμάμαι που είχα πετύχει τον Κλοπ στο Ντίσελντορφ, το καλοκαίρι που είχε επισκεφτεί έναν ειδικό για να κάνει μεταμόσχευση μαλλιών. Αυτή η είδηση έγινε τεράστια στη Γερμανία. Εκείνος τη διακωμώδησε και μου έλεγε πόσο cool θα έδειχνε. Όταν χωρίσαμε, μου έκλεισε το μάτι και μου είπε πως θα κρατήσει το τηλέφωνο. Τον ρώτησα ποιού. Μου απάντησε ‘του γιατρού. Μπορεί να τον χρειαστείς σε λίγα χρόνια’.

➔ Στα 18 (2010) ήταν ‘ένα από τα καλύτερα ταλέντα που ‘χει δει ποτέ η Γερμανία’ κατά τον Ματίας Σάμερ -τότε τεχνικό διευθυντή της γερμανικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου. Ήταν εξαιρετικός σε ταχύτητα, τεχνική, ικανότητες στην ντρίμπλα και στο playmaking. Στις 17/11 του έτους έγινε για πρώτη φορά διεθνής, με την ανδρών. Έγινε ο νεαρότερος, μετά την Ούβε Σίλερ. Μαζί με τον Αντρέ Σιούλερ έγιναν οι πρώτοι διεθνείς που είχαν γεννηθεί στην ενωμένη Γερμανία.

➔ Στα 19 (2011) έγινε ο νεαρότερος σκόρερ της μεταπολεμικής εθνικής Γερμανίας (10/8 εναντίον της Βραζιλίας -ήταν της ίδιας ηλικίας με τον Κλάους Στρίρμερ που είχε σκοράρει στο ντεμπούτο του, εναντίον της Γαλλίας στις 16/10 του 1954). Την ίδια χρονιά επιλέχθηκε από τη Nike, για διαφημιστικό που περιλάμβανε και τους Έντεν Χάζαρντ, Ραχίμ Στέρλινγκ, Κρίστιαν Έρικσεν , Τέο Ουόκλοτ και ήταν από τους πρώτους που φόρεσαν Nike Magista παπούτσια. Ακολούθησε διαφημιστικό σποτ της Samsung, που ‘γύρισε’ μαζί με τους Κριστιάνο Ρονάλντο, Λίονελ Μέσι, Γουέιν Ρούνεϊ, Ραμαντελ Φαλκάο και Ίκερ Κασίγιας -προπονητής ήταν ο Φρανζ Μπεκενμπάουερ, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει (το 2010) τον Γκέτσε ως ‘Γερμανό Μέσι’ για την ταχύτητα και το στιλ του.

➔ Στα 20 (2012) έκανε ντεμπούτο και στα UEFA Euro. Έγινε στις 28/5, στο 4-2 επί της Ελλάδας. Μπήκε στο 80′.

➔ Στα 21 (2013) έκανε την Μπάγερν Μονάχου, του Πεπ Γκουαρδιόλα να δώσει 37.000.000 ευρώ στην Ντόρτμουντ και να τον κάνει τον δεύτερο πιο ακριβό Γερμανό παίκτη -μετά τον Μεσούτ Οζίλ. Η σειρά είναι ίδια, μέχρι σήμερα. “Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου. Η Μπάγερν με είχε πλησιάσει ένα χρόνο νωρίτερα. Τότε δεν ήθελα να πάω. Όταν όμως, ανακοίνωσαν τον Γκουαρδιόλα, με επαναπροσέγγισαν. Δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν είχα τη δυνατότητα να πάω στο Πανεπιστήμιο και δεν είχα ζήσει ποτέ μόνος. Ένιωσα ότι θέλω μια αλλαγή στη ζωή μου και με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους, ένιωσα πως υπό τις οδηγίες του Γκουαρδιόλα θα γινόμουν καλύτερος παίκτης“.

Τις ημέρες που ακολούθησαν της απόφασης του να πάει στην Μπάγερν, έξω από το σπίτι του ξημερωβραδιαζόταν ένα περιπολικό της αστυνομίας ‘για λόγους ασφαλείας. Η είδηση αποκαλύφθηκε δυο μέρες πριν παίξουμε με τη Ρεάλ, για τα ημιτελικά του UEFA Champions League. Τώρα καταλαβαίνω τις αντιδράσεις. Για κάποιους το ποδόσφαιρο είναι η ζωή τους. Τότε όμως, είχα πάθει σοκ. Απειλούσαν τη ζωή της οικογενείας μας. Ο μικρός μου αδελφός περνούσε δύσκολα στο σχολείο. Δεν μπορώ όμως, να πω ότι μετάνιωσα για την απόφαση μου. Έμαθα πολλά από τον Γκουαρδιόλα’.

“Σύμφωνα με τα media, ήμουν ο Ιούδας, μετά ο ήρωας, μετά η απογοήτευση και μετά σχεδόν εκτός ποδοσφαίρου. Και όλα αυτά έγιναν σε 4 χρόνια”.

➔ Στα 22 (2014) έγινε ‘Ο σκόρερ στον τελικό του World Cup 2014’. Δηλαδή, αυτός που διαμόρφωσε το 1-0 επί της Αργεντινής και έδωσε στη ‘νασιοναλμανσάφτ’ την κορυφή του κόσμου. Είχε μπει στο 88′ ως αλλαγή του Μίροσλαβ Κλόζε. Πριν πατήσει στο χορτάρι του είπε ο Γιάχιμ Λεβ ‘δείξε στον κόσμο πως είσαι καλύτερος από τον Μέσι και κρίνε τον Παγκόσμιο Κύπελλο’. “Ειλικρινά θα σας πω ότι δεν επεξεργάστηκα αυτό που μου είπε, γιατί επικεντρώθηκα στην τακτική και όσα έπρεπε να κάνω“. Στο 113′ έγινε η πρώτη αλλαγή που σκόραρε το νικητήριο γκολ σε World Cup και ο μικρότερος σε ηλικία, σκόρερ τελικού της διοργάνωσης, μετά τον συμπατριώτη του Βόλφγκαντ Βέμπερ: το 1966 ο τότε 22χρονος Βέμπερ διαμόρφωσε το 2-2 στο τελευταίο λεπτό του Αγγλία-Δυτική Γερμανία. Στην παράταση νίκησαν τα ‘τρία λιοντάρια’ και πήραν το τρόπαιο, για πρώτη φορά στην ιστορία τους.

“Ο κόσμος μιλά για αυτό το γκολ, ξεχνώντας πόσο σκατά ήταν το τουρνουά για εμένα έως το τέλος. Ξεχνούν πως έγινα αλλαγή στο ημίχρονο του αγώνα με την Αλγερία, στους ’16’. Εγώ όμως, δεν ξεχνώ. Ούτε ότι δεν ξεκίνησα τον προημιτελικό με τη Γαλλία ή ότι δεν έπαιξα στον ημιτελικό με τη Βραζιλία. Δεν ήμουν ποτέ άλλοτε στη ζωή μου τόσο λυπημένος. Πριν τον τελικό είχα κατάθλιψη. Και το γκολ ήταν εν μέρει ,τυχερό. Όπως είναι κάτι παραπάνω από όνειρο”.

➔ Στα 23 (2015) άρχισε να ‘χει προβλήματα με τη φυσική κατάσταση. Προσπαθούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και δούλευε σκληρά, με αποτέλεσμα να πονάει παντού και πάντα. “Δεν είχα προλάβει να καταλάβω τι είχα καταφέρει έως τότε. Μετά το World Cup, γιατί μετά το τέλος πήγαμε τρεις εβδομάδες διακοπές και έπειτα είχαμε τις υψηλές υποχρεώσεις με την Μπάγερν. Υπήρχαν περισσότερες προσδοκίες. Όταν δεν μπορούσα να παίξω ποδόσφαιρο, είδα όλη την ιστορία για πρώτη φορά. Επεξεργάστηκα τα πάντα -καλά και κακά. Κατάλαβα τι μου είχε συμβεί“.

➔ Στα 24 (2016) επέστρεψε στην Ντόρτμουντ. “‘Ηταν η καλύτερη απόφαση που ‘χω πάρει. Έως τα 20 έβλεπα το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι. Ως σπορ. Όταν όμως, πέρασα δυσκολίες και είδα τι σημαίνει για εκατομμύρια ανθρώπους, άρχισα να αποκτώ τη σωστήξ προοπτική“.

➔ Στα 25 (2017) διαγνώστηκε με διαταραχή στο μεταβολισμό. Πολλοί είπαν πως θα σταματήσει το ποδόσφαιρο. Στις αρχές του Μάρτη το πρόβλημα προσδιορίστηκε ως μυοπάθεια (βλ. μυική πάθηση κατά την οποία οι μυικές ίνες δεν λειτουργούν και οδηγούν σε μυική αδυναμία. Οι παθήσεις των μυών ταξινομούνται ως νευρομυικής ή μυοσκελετικής φύσεως). Έτσι εξηγήθηκαν οι 11 παρουσίες και το μόλις 1 γκολ στη σεζόν 2016-17 της Bundesliga. Ήταν οι δεύτερες λιγότερες, μετά τις 5 της παρθενικής σεζόν (2009-10).

Όπως έγραψε στο Τhe Players’ Tribune “για εμένα κόλαση είναι να μην μπορώ να παίξω ποδόσφαιρο. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, δεν αντιμετώπισα δυσκολίες. Όλα ήταν άνετα και είχα την ευκαιρία να ζήσω το όνειρο μου από μικρή ηλικία. Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν τόσο νέος που δεν εκτίμησα απόλυτα όσα έζησα. Και μετά αρρώστησα. Λίγο έλειψε να χαθούν τα πάντα“.

➔ Στα 26 (2018) δεν ήταν μεταξύ των παικτών που εκπροσώπησαν τη Γερμανία στο World Cup.

➔ Στα 27 (2019) είναι κάποιος που δεν θέλει κανείς. ‘Η έτσι λένε κάποιοι. Γιατί ο ίδιος είπε πως έχει μιλήσει ήδη με τον Κλοπ. Βασικά διευκρίνισε ότι δεν σταμάτησαν ποτέ να μιλούν. Σε σχετική ερώτηση, πριν το ματς της Λίβερπουλ για το Carabao Cup, ο προπονητής είπε το αυτονόητο (“δεν είναι ώρα να μιλήσουμε για αυτό το θέμα. Αν θέλω να μιλήσω στον Μάριο, θα του τηλεφωνήσω“), με τους ειδικούς να θυμίζουν πως ο εν λόγω έχει το χούι να παίρνει παίκτες, σε τιμή ευκαιρίας -που για άλλους είναι ρίσκο.