X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

Fabio Cannavaro: Capitano d’ oro

Σπανίως η "χρυσή μπάλα" καταλήγει στα χέρια αμυντικού. Ο Φάμπιο Καναβάρο όμως έσπασε το κατεστημένο και κατέκτησε τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη στην Ευρώπη αφήνοντας πίσω του πολλούς και σπουδαίους επιθετικούς. Ο Ναπολιτάνος στόπερ της Ρεάλ Μαδρίτης και της Εθνικής Ιταλίας ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο μία σπουδαία χρονιά.

Χαρακτηρίζει τον εαυτό του "αλέγκρο" και δηλώνει ότι τα στοιχεία της προσωπικότητάς του οφείλονται στην πόλη που μεγάλωσε και αγάπησε. Σε μία πόλη

"με πολλά προβλήματα, αλλά όπου προσπαθούμε να ζήσουμε την κάθε μέρα, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο",

σύμφωνα με τον ίδιο, ή σε μία πόλη χαοτική, όπου τίποτα δεν δουλεύει σωστά, βρόμικη και έρμαιο στα χέρια συμμοριών και Μαφίας, σύμφωνα με τους υπόλοιπους Ιταλούς.

Ο Φάμπιο Καναβάρο δηλώνει περήφανος που είναι από την Νάπολη και η Νάπολη περήφανη που είναι η γενέτειρα του αρχηγού της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίαςκαι κατόχου της "Χρυσής Μπάλας" του 2006, του τρίτου Ιταλού που κερδίζει τον συγκεκριμένο τίτλο μετά τους Τζιάνι Ριβέρα (1969), Πάολο Ρόσι (1982) και Ρομπέρτο Μπάτζιο (1993).

Η ιστορία του 33χρονου αμυντικού της Ρεάλ Μαδρίτης αρχίζει από αυτήν την κακόφημη πόλη του κατατρεγμένου Νότου και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει βάση για ένα κοινωνικό σίριαλ. Ή για σύγγραμμα που θα παρουσίαζε τα μυστικά της επιτυχίας ενός παγκοσμίου πρωταθλητή, που άρχισε ως...ballboy. Πρωταγωνιστής, ο σχεδόν πάντα χαμογελαστός Καναβάρο, ο οποίος είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 13 Σεπτεμβρίου του 1973, λίγο καιρό μετά την αδερφή του Ρενάτα, λίγο καιρό πριν τον αδερφό του (και συνάδελφό του) Πάολο...

Αρκετά χρόνια μετά, στις 9 Ιουλίου του 2006, θα σήκωνε το τρόπαιο του Μουντιάλ στα ύψη του γερμανικού ουρανού, κατακτώντας την κορυφή του κόσμου. Για να φτάσει σε σημείο να τραγουδάει παραδοσιακά ιταλικά άσματα από το iPod του όπως το "O Sole Mio", μαζί με τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ρομάντο Πρόντι, στα αποδυτήρια της ομάδας, χρειάστηκε να διανύσει αρκετά χρόνια γεμάτα επιτυχίες.

Εγινε πρότυπο αμυντικού, με αξιοζήλευτη αντίληψη των φάσεων, εκρηκτικότητα και ταχύτητα που θα ζήλευαν αρκετοί αθλητές του στίβου, εξαιρετικές προβολές με ψυχραιμία και ακρίβεια, καθώς και άλμα που θυμίζει μπασκετμπολίστα. Το τελευταίο στοιχείο αντισταθμίζει ένα από τα λιγοστά μείον που του έχει δώσει η Φύση, το μικρό ύψος (1,75μ.).

Στους συλλόγους που έχει αγωνιστεί (Νάπολι, Πάρμα, Ιντερ, Γιουβέντους και εσχάτως Ρεάλ Μαδρίτης) έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (που αφαιρέθηκαν ελέω "Calciopoli"), δύο κύπελλα και ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Με την εθνική Ιταλίας κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και με 105 συμμετοχές, είναι πίσω μόνο από τους Πάολο Μαλντίνι (126 συμμετοχές) και Ντίνο Τζοφ (112).

Οι πρώτοι δέκα

1.Φάμπιο Καναβάρο 173
2. Τζιανλουϊτζι Μπουφόν 124
3. Τιερί Ανρί 121
4. Ροναλντίνιο 73
5. Ζινεντίν Ζιντάν 71
6. Σαμουελ Ετό67
7. Μίροσλαβ Κλόζε 29
8. Ντιντιέ Ντρογκμπά 25
9. Αντρέα Πίρλο 17
10. Γενς Λέμαν13










Την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου κατάφερε να γίνει μόλις ο δεύτερος αμυντικός που κατακτά την "Χρυσή Μπάλα", μετά τον

Φραντς Μπεκενμπάουερ

το 1972. Βάσει της απόδοσης και των αποτελεσμάτων, το αξίζει όσο κανείς άλλος, κερδίζοντας έναν συνοδοιπόρο του όλα αυτά τα χρόνια, τον

Τζιανλουίτζι Μπουφόν

.

"Το 2006 είναι η καλύτερη σεζόν μου",

δήλωσε πριν λίγες μέρες. Αυτό το βραβείο, απλώς επιστεγάζει τα όσα πέτυχε αυτήν τη χρονιά, κατά την οποία έφτασε στο ζενίθ.

Οι Ιταλοί συνηθίζουν να λένε "oggi in figura, domani in sepoltura" (="σήμερα στο προσκήνιο, αύριο στην αφάνεια"). Το 2006, ο Φάμπιο Καναβάρο κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, την "Χρυσή Μπάλα" και πήρε μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης. Στα 33 του χρόνια, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Κατά δήλωσή του, θέλει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση ως παίκτης της Νάπολι. Πιθανώς να το πράξει. Στην αφάνεια, όμως; Ποτέ...

Οι νικητές της Χρυσής Μπάλας

1956: Στάνλεϊ Μάθιους (Μπλάκπουλ)
1957: Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης)
1958: Ραϊμόν Κοπά (Ρεάλ Μαδρίτης)
1959: Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης)
1960: Λουϊσίτο Σουάρες (Μπαρτσελόνα)
1961: Ομάρ Σίβορι (Γιουβέντους)
1962: Γιόζεφ Μάζοπουστ (Ντούκλα)
1963: Λεβ Γιασίν (Ντιναμό Μόσχας)
1964: Ντένις Λόου (Μάντσεστερ Γιουν.)
1965: Εουσέμπιο Ντα Σίλβα (Μπενφίκα)
1966: Μπόμπι Τσάρλτον (Μάντσεστερ Γιουν.)
1967: Φλόριαν Αλμπερτ (Φερεντσβάρος)
1968: Τζορτζ Μπεστ (Μάντσεστερ Γιουν.)
1969: Τζιάνι Ριβέρα (Μίλαν)
1970: Γκερντ Μίλερ (Μπάγερν)
1971: Γιόχαν Κρόιφ (Αγιαξ)
1972: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Μπάγερν)
1973: Γιόχαν Κρόιφ (Μπαρτσελόνα)
1974: Γιόχαν Κρόιφ (Μπαρτσελόνα)
1975: Ολεγκ Μπλαχίν (Ντιναμό Κιέβου)
1976: Φραντς Μπεκενμπάουερ (Μπάγερν)
1977: Αλαν Σίμονσεν (Γκλάντμπαχ)
1978: Κέβιν Κίγκαν (Αμβούργο)
1979: Κέβιν Κίγκαν (Αμβούργο)
1980: Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Μπάγερν)
1981: Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Μπάγερν)
1982: Πάολο Ρόσι (Γιουβέντους)
1983: Μισέλ Πλατινί (Γιουβέντους)
1984: Μισέλ Πλατινί (Γιουβέντους)
1985: Μισέλ Πλατινί (Γιουβέντους)
1986: Ιγκόρ Μπελάνοφ (Ντιναμό Κιέβου)
1987: Ρούουντ Γκούλιτ (Μίλαν)
1988: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν)
1989: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν)
1990: Λόταρ Ματέους (Ιντερ)
1991: Ζαν-Πιέρ Παπέν (Μαρσέιγ)
1992: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Μίλαν)
1993: Ρομπέρτο Μπάτζιο (Γιουβέντους)
1994: Κρίστο Στόιτσκοφ (Μπαρτσελόνα)
1995: Ζορζ Γουεά (Μίλαν)
1996: Ματίας Ζάμερ (Ντόρτμουντ)
1997: Ρονάλντο (Ιντερ)
1998: Ζιντάν Ζινεντίν (Γιουβέντους)
1999: Ριβάλντο (Μπαρτσελόνα)
2000: Λουίς Φίγκο (Ρεάλ Μαδρίτης)
2001: Μάικλ Οουεν (Λίβερπουλ)
2002: Ρονάλντο (Ρεάλ Μαδρίτης)
2003: Πάβελ Νέντβεντ (Γιουβέντους)
2004: Αντρέι Σεβτσένκο (Μίλαν)
2005: Ροναλντίνιο (Μπαρτσελόνα)
2006: Φάμπιο Καναβάρο (Ρεάλ Μαδρίτης)

















































24MEDIA NETWORK