Euro 1996: Ιδρυση της αυτοκρατορίας

Το σύνθημα "Football Comes Home" κυριαρχεί και τα "τρία λιοντάρια" προβάλλουν ως φαβορί σύμφωνα με τους ειδικούς. Το πιο αξιοσημείωτο γεγονός όμως είναι το ότι οι ομάδες της τελικής φάσης γίνονται 16 και το ενδιαφέρον για τον θεσμό γιγαντώνεται.

Οι πολυνίκες του θεσμού βαδίζουν μαθηματικά προς την κορυφή. Στον όμιλο αποκλείουν την Ιταλία, στα προημιτελικά τα χρειάζονται αλλά επιβάλλονται της Κροατίας, ενώ ο ημιτελικός με τους διοργανωτές μένει στην ιστορία για το σασπένς του. Από τη στιγμή όμως που πάει στα πέναλτι, ίσως δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε πως τα "πάντσερ" παίρνουν το εισιτήριο για τον τελικό. Ο άλλος φιναλίστ είναι η εκπληκτική Τσεχία. Στον όμιλο χάνει από τους Γερμανούς αλλά στη συνέχεια παίρνει τέσσερις βαθμούς με Ρωσία και Ιταλία και υποσκελίζει τη "σκουάντρα ατζούρα" στην ισοβαθμία.

Στα προημιτελικά δεν είναι καλύτερη της Πορτογαλίας αλλά προκρίνεται χάρη σε ένα εκπληκτικό γκολ του Κάρελ Πομπόρσκι. Στα ημιτελικά είναι χειρότερη της Γαλλίας αλλά πανηγυρίζει στα πέναλτι. Στον τελικό προηγείται, ισοφαρίζεται και στην παράταση, ο πρωταγωνιστής του τελικού, Ολιβερ Μπίρχοφ, σκοράρει δις και η Γερμανία ανεβαίνει στη μυθική σκάλα του Γουέμπλεϊ για την παραλαβή του τροπαίου. Το πρώτο Χρυσό Γκολ στην ιστορία των Euro είναι γεγονός.

Ο τελικός:

30/06/1996

Λονδίνο, Γουέμπλεϊ (76.700 θεατές)

Γερμανία – Τσεχία 1-1 (2-1 παρ.)

Σκόρερ: 73’, 95’ Μπίρχοφ – 59’ "πέν." Μπέργκερ

Γερμανία: Κέπκε, Μπάμπελ, Χέλμερ, Στρουντζ, Χέσλερ, Αϊλτς (46’ Μπόντε), Σολ (69’ Μπίρχοφ), Τσίγκε, Κλίνσμαν, Κουντς.

Τσεχία: Κούμπα, Κάντλετς, Χόρνακ, Σουσοπάρεκ, Πομπόρσκι (88’ Σμίτσερ), Νέντβεντ, Ράντα, Μπέργκερ, Μπέιμπλ, Νέμετς, Κούκα.

Το αστέρι: Ματίας Ζάμερ

Πρώτος σκόρερ: Σίρερ (Αγγλία) 5

Το 1996 είναι η χρονιά του διαδόχου του Φρανκ Μπεκενμπάουερ σύμφωνα με τους Γερμανούς, του Ματίας Ζάμερ. Ο, τότε, 29χρονος άσος ψηφίζεται ως ο καλύτερος αμυντικός της Ευρώπης και οι εμφανίσεις του στη θέση του λίμπερο στο τουρνουά της Αγγλίας δικαιολογούν απόλυτα τη συγκεκριμένη απόφαση. Δεν χάνει λεπτό στη διοργάνωση και σκοράρει τα νικητήρια τέρματα στα ματς με Κροατία και Ρωσία. Ο πρώτος Ανατολικογερμανός που παίζει με τη φανέλα της Ενωμένης Γερμανίας (1990), αποδεικνύει πως έκανε σοφή επιλογή όταν αποφάσισε να αφήσει τη θέση του μέσου. Δύο χρόνια αργότερα όμως θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την ενεργό δράση λόγω ενός επίμονου τραυματισμού στο γόνατο. Το 2006 προσλαμβάνεται στη θέση του τεχνικού διευθυντή της γερμανικής ομοσπονδίας, αφού πρώτα έχει προλάβει να κοουτσάρει τις Ντόρτμουντ και Στουτγάρδη.