Εφές-Ολυμπιακός 42-77: Όταν μας έφτυναν στο ‘Αμπντί Ιπεκτσί’

To ζευγάρι Εφές-Ολυμπιακός, που θα αναμετρηθεί την Πέμπτη στο Σινάν Ερντέμ είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα στην Ευρωλίγκα των τελευταίων ετών. Από το 2000 και μετά, οι δυο ομάδες έχουν αναμετρηθεί … 37 φορές. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ προηγούνται με 21 νίκες, καθώς έχουν αποκλείσει την τουρκική ομάδα δυο φορές από σειρά πλέι-οφ (2013, 2017) παίρνοντας πρόκριση για το φάιναλ-φορ.

Την έχουν νικήσει αρκετές φορές και στο Φάληρο και στην Κωνσταντινούπολη. Και η Εφές, πάντως, έχει πληγώσει αρκετές φορές τον Ολυμπιακό, με πιο οδυνηρό (για τους Πειραιώτες) το 59-110 του 2004. Οι -51π. συνιστούν ακόμη τη μεγαλύτερη ήττα τους στην Ευρώπη.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι Ολυμπιακός και Εφές έχουν παίξει 41 φορές στην Ευρωλίγκα. Τα άλλα τέσσερα ματς έχουν διεξαχθεί επί … FIBA. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ έχουν κι εκεί την υπεροχή στις νίκες (3-1), άρα το συνολικό σκορ είναι για τον Ολυμπιακό 24-17.

Είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς και τους 41 αγώνες, από το 1994 και μετά. Όπως και δύσκολα θα ξεχάσει την πρώτη μονομαχία τους. Πριν από 25 χρόνια, στο Αμπντι Ιπεκτσί, για την πρεμιέρα του ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (έτσι λεγόταν επισήμως η Ευρωλίγκα), ο Ολυμπιακός πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη για να παίξει με την Εφές Πίλσεν του Αϊντίν Ερς.

Με την αύρα (αλλά και την πίκρα του φάιναλ-φορ στο Τελ Αβίβ) ο Ολυμπιακός με δίδυμο ξένων τον Σάσα Βολκόφ και τον φαστ Έντι Τζόνσον, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Ευρώπη. Μπορεί μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, οι ελληνοτουρκικές μονομαχίες να είναι μια συνηθισμένη υπόθεση, μπορεί στην εποχή μας ένας Έλληνας μπασκετμπολίστας να λατρεύεται στην Πόλη, φορώντας τη φανέλα της Φενερμπαχτσέ (Σλούκας), τότε όμως όλα σχεδόν ήταν διαφορετικά.

> Η Εφές, λεγόταν ακόμη Εφές Πίλσεν και έκανε βήματα προς την ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα να μετονομαστεί σε Αναντολού Εφές, όπως έγινε το 2011 όταν στην Τουρκία απαγορεύτηκε η χρησιμοποίηση προϊόντων αλκοόλ και καπνού με οποιονδήποτε τρόπο στα αθλητικά σωματεία.

> Ήταν μαζί με την Ούλκερ (την συγχώνευσε αργότερα η Φενέρ) οι δυο κορυφαίες ομάδες του τουρκικού μπάσκετ με το οποίο δεν είχαν ακόμη ανακατευτεί σοβαρά οι παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις του τουρκικού αθλητισμού, άρα συγκέντρωναν στο γήπεδό τους όλο τον κόσμο. Η ατμόσφαιρα δεν είχε καμιά σχέση με τα τωρινά δεδομένα όταν είναι γηπεδούχος η Εφές, όπου ακούγονται ακόμη και τα …παπούτσια όταν γλιστράνε στο παρκέ.

> Σαν έδρα χρησιμοποιούσε το Αμπντί Ιπεκτσί, το ιστορικό κλειστό της Κωνταντινούπολης, που παρεμπιπτόντως έχει κατεδαφιστεί και δεν υφίσταται όπως το ξέρουμε

> Το 1993 (ενώ ο Ολυμπιακός μονομαχούσε με την Λιμόζ στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας), η Εφές Πίλσεν έπαιζε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, με αντίπαλο τον Άρη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης νικούσε 50-48 και έπαιρνε το τρόπαιο, με τρομερά επεισόδια στο τέλος που στοίχισαν και την τιμωρία του Άρη.

Κάπως έτσι, η ατμόσφαιρα στην πρώτη μάχη όλων των εποχών, ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Εφές, τα πράγματα δεν ήταν και τόσο … ήσυχα. Οι Τούρκοι, κατά παράβαση όλων των κανονισμών, δεν είχαν υψώσει την ελληνική σημαία, της FIBA και των χωρών των δυο διαιτητών (Πολωνίας για τον Βιρόβνικ, Ιταλίας για τον Κολούτσι). Υπήρχε μόνο η τουρκική σημαία, ενώ πριν από το τζάμπολ τρεις φίλαθλοι καλούσαν σε συμμετοχή για τα 71χρονα της τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Πριν αρχίσει ο αγώνας, όρθιοι οι θεατές τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο της Τουρκίας, ρίχνοντας άγριες ματιές προς την πλευρά των Ελλήνων. Στην διάρκεια του ματς, η πολυπληθής αποστολή των Ελλήνων δημοσιογράφων, έγινε στόχος για αρκετές ροχάλες και βρισιές στα τουρκικά, που όσο δεν τις καταλαβαίναμε, άλλο τόσο πιο δυνατά τις ξεστόμιζαν οι “φίλοι” της Εφές. Για να μην έχουν παράπονο οι παίκτες του Ολυμπιακού, τα υβριστικά συνθήματα κατά του Ολυμπιακού τα φώναζαν σε άπταιστα ελληνικά!

Ευτυχώς, για την εξέλιξη της ατμόσφαιρας, η ερυθρόλευκη ομάδα έβαλε γρήγορα τέλος στις όποιες φιλοδοξίες της Εφές Πίλσεν. Το σκορ από μόνο του, μιλάει για το τι έγινε εκείνο το απόγευμα στο Αμπντί Ιπεκτί: 42-77

“Να τους πατάς στο κεφάλι”

“Ε, παίξαμε καλά, συρτό παιχνίδι με κεφαλιές”, σχολίαζε σκωπτικά ο Παναγιώτης Φασούλας, ενώ στο πρόσωπο του Γιάννη Ιωαννίδη είχε χαραχθεί ένα χαμόγελο άγριας χαράς: “Αυτούς, όπου τους βρίσκεις πρέπει να τους πατάς στο κεφάλι”, ήταν η δήλωση του… Νικηταρά, συγγνώμη του προπονητή του Ολυμπιακού: “Το πιο ωραίο είναι που άδειασε το γήπεδο πέντε λεπτά πριν από το τέλος”.

Ο Ολυμπιακός έκανε θραύση κερδίζοντας 40 ριμπάουντ, έναντι 23, έχοντας Βολκόφ, Τάρλατς και Φασούλα σε οργιαστική μέρα, ενώ ο Έντι Τζόνσον στο πρώτο του ευρωπαϊκό ματς σκόραρε 13 πόντους με 2/6 τρίποντα. “Πέρασαν από πάνω μας σαν οδοστρωτήρας” είπε ο Ρέτζι Κρος, ένας από τους δυο ξένους της Εφές εκείνη τη χρονιά. Ο άλλος ήταν ο Κρις Κορτσιάνι, που παραδεχόταν ότι η φροντ-λάιν του Ολυμπιακού δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από αντίστοιχες ομάδων του ΝΒΑ. Δεν ήταν καθόλου κακή ομάδα Εφές Πίλσεν, με ισχυρή βάση Τούρκων παικτών (Τουρκσάν, Οϊγκούτς, Μπεσόκ, Σαριτσά) και κόους τον Αϊντίν Ερς.

Τα κέφια του Ιωαννίδη συνεχίστηκαν όλο το βράδυ, όταν ο ‘ξανθός’ ξημερώθηκε στο καζίνο (ακόμη δεν είχαν απαγορευτεί στην Κωνσταντινούπολη) χάνοντας 5-6.000 δολάρια, μέχρι να … βγει το ‘7’ και να ρεφάρει μέσα σε αποθέωση.

Ήταν τόσο ευτυχισμένος από τη νίκη, που αγκάλιαζε όλο τον κόσμο. Πού να φανταζόταν ότι στη ρεβάνς στο ΣΕΦ, η Εφές Πίλσεν θα τον κερνούσε φαρμάκι, νικώντας 79-56. Ήταν το χειρότερο βράδυ του Εντι Τζόνσον στον Ολυμπιακό, καθώς τελείωσε το ματς με 1/15 σουτ και μόλις 4 πόντους…

Δείτε το βίντεο (περιγράφει ο Φιλιππος Συρίγος) του αγώνα στην Κωνσταντινούπολη. Ακούστε πόσο φωνάζουν οι Τούρκοι σε κάθε επίθεση του Ολυμπιακού και τις εξαιρετικές συνεργασίες των παικτών του Ιωαννίδη.