Μπράντον Κλαρκ, ο μόνος που κοντράρει τον Ζάιον Γουίλιαμσον

Τον Ζάιον Γουίλιαμσον τον γνωρίζεις ήδη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είτε γιατί ο Λεμπρόν Τζέιμς τον έχρισε διάδοχό του είτε γιατί το παπούτσι του εξερράγη με συνέπεια να τραυματιστεί είτε γιατί επανήλθε στη δράση με ρεκόρ, ανακυκλώνοντας την κουβέντα ενόψει της 'March Madness' - την τελική φάση του NCAA.

Όπως σου έχουμε συστήσει επίσης, για να έχεις μια ολοκληρωμένη άποψη, τον Αρ Τζέι Μπάρετ, τον Εξέβιερ Σίμπσον, τον Νικ Ρίτσαρντς ή τον Τζα Μοράντ. Κάμποσα από τα διαλεχτά wonderkids του κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ που θα μας απασχολήσουν στο draft του Ιουνίου, συνθέτοντας την 'nouvelle vague' του αμερικανικού μπάσκετ.

Υπάρχει και αυτός

Αμελήσαμε (και ζητούμε ταπεινά συγγνώμη) τον Μπράντον Κλαρκ. Τον 22χρονο φόργουορντ του Γκονζάγκα που σύμφωνα με το SB Nation είναι "ο μυστικός σούπερ σταρ της πανεπιστημιακής λίγκας". Αν θες, δε, να έχεις οπωσδήποτε ένα μέτρο σύγκρισης με κάποιον εκ των ενεργών σταρ του ΝΒΑ, βάλε στο νου σου τη μορφή του Ντρέιμοντ Γκριν ή του Πολ Μίλσαπ.

Οι Bulldogs του 56χρονου Μαρκ Φιου (στην 20η σεζόν του στο ίδιο πόστο και κορυφαίου κόουτς για το 2017) λογίζονταν ως το πληρέστερο σύνολο του NCAA. Ως τουλάχιστον τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Γάλλος Κιλιάν Τιλί (αδερφός του πρώην 'ερυθρόλευκου' και νυν της Γκραν Κανάρια Κιμ). Ήταν 30 Οκτωβρίου όταν ανακοινώθηκε πως ο 21χρονος Παριζιάνος θα μείνει εκτός για 2 μήνες εξαιτίας κατάγματος κοπώσεως στον αστράγαλο, το οποίο είχε υποστεί στην προπόνηση.

Ήταν όμως και μετά. Διότι ο Μπράντον Κλαρκ, ο ήρωας της ιστορίας μας, δεν επέτρεψε να φανεί το κενό ενός παίκτη που στη μόλις δεύτερη κολεγιακή σεζόν του έδινε 12.9 πόντους (με 58% εντός πεδιάς / 48% από το τρίποντο) - 5.9 ριμπάουντ και 1.7 ασίστ.

Το ντεμπούτο άργησε ένα χρόνο

Είχαν μεσολαβήσει 600 ημέρες μέχρι την πρώτη παρουσία του με το 'Fight Club' του Γκονζάγκα, όπως τ' ονόμασε το Spokeman, αφού για περισσότερο από ένα χρόνο φορούσε... redshirt - το καθεστώς των αθλητών που αλλάζουν κολέγιο κατά τη διάρκεια των σπουδών τους (από τον Σαν Χοζέ στο Γκονζάγκα) και για μία σεζόν μένουν εκτός. 'Θεριό στο κλουβί' πάντως, ο Κλαρκ πήγε κόντρα στην αγωνιστική απραξία, εμφανίστηκε σαν να μην είχε περάσει ούτε μέρα από το προηγούμενο παιχνίδι του και ανταμείφθηκε απ' αρχής τη θέση του στην 5άδα.

"Δεν ξέρω αν μ' έχει εκπλήξει. Ήμασταν μαζί όλο τον προηγούμενο χρόνο και γνωρίζαμε τι είναι ικανός να κάνει. Περισσότερο είμαι ευχαριστημένος από τη συνέπειά του όχι μόνο στο αμυντικό σκέλος, αλλά και στην επίθεση", έλεγε ο προπονητής του μετά τα πρώτα δείγματα του Κλαρκ.

Ο Τιλί ήταν ιατρικό έτοιμος στις 5 Γενάρη, στο πρώτο παιχνίδι της Περιφέρειας της Δυτικής Ακτής (West Coast Conference) απέναντι στο Σάντα Κλάρα, αλλά με τον Κλαρκ να δουλεύει στο παρκέ για δυο και τρεις, το Γκονζάγκα δεν τον είχε άμεση ανάγκη (91-48). Τουλάχιστον όχι πριν από την 'Τρέλα του Μαρτίου', στη διάρκεια της οποίας θα διεκδικηθεί ο πρώτος κολεγιακός τίτλος της ιστορίας του.

Ο Κλαρκ είναι, ακόμη και σήμερα, ο βασικός λόγος (και όχι ο Ρούι Χατσιμούρα που κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο), για το γεγονός πως το Γκονζάγκα αποτελεί το αντίπαλο δέος του Ντιουκ στο δρόμο για την κορυφή. Διότι είχε 'κουμπώσει' ιδανικά από την πρώτη στιγμή.

Τα δύο φαβορί είχαν συναντηθεί στην preseason και ο Κλαρκ ήταν παντού. Με αποδείξεις.

Έμαθε να προσαρμόζεται

Γεννηθείς στο Βανκούβερ του Καναδά στις 19/9 του 1996, διέβη τα αμερικανικά σύνορα στα 3 του, πέρασε τα λυκειακά χρόνια του στο Φoίνιξ (Ντέζερτ Βίστα) και έμαθε να εγκλιματίζεται - όχι μόνο στις διαφορετικές καιρικές συνθήκες. Ένας μπασκετικός χαμαιλέοντας. Η ένταξή του στους 'Σπαρτιάτες' του Σαν Χοζέ, σε μια ομάδα της σειράς, του χάρισε τον τίτλο του 6ου καλύτερου παίκτη κατά τη ρούκι σεζόν του, και τον έφερε στην καλύτερη πεντάδα της Mountain West κατά τη δεύτερη, όντας πρώτος σε πόντους (17.3), ριμπάουντ (8.7), μπλοκ (2.6) και ασίστ (2.3) μεταξύ των συμπαικτών του.

Αφοσιωμένος πλήρως σ' αυτό που ήθελε να κάνει, είχε μπει πλέον σ' ένα καλούπι και μπορούσε να κοντρολάρει το σώμα του. Ήταν όμως ταυτόχρονα λογικό να μην χωράει πλέον σ' ένα σύνολο που κατά δική του διετία κατέγραψε ρεκόρ 23-38 και το καλοκαίρι του 2017 ξέμεινε από προπονητή μετά την παραίτηση του μέντορά του (Ντέιβ Βόιτσικ), απόρροια των καταγγελιών για ομοφοβική συμπεριφορά εις βάρος άλλου φοιτητή.

Το Γκονζάγκα κέρδισε τη σκληρή μάχη από το Όρεγκον ή το Ουάσινγκτον Στέιτ, που επιχείρησαν την ίδια εποχή να εξασφαλίσουν την εγγραφή του στα μητρώα, και μολονότι ο Μαρκ Φιου στερήθηκε της πληθωρικότητάς του κατά τον πρώτο χρόνο, η υπομονή του ανταμείφθηκε ένα χρόνο αργότερα. Αυτός και το σταφ του δούλευαν μαζί του και τ' αποτελέσματα ήταν ορατά λίγους μήνες μετά. Κυρίως στο κομμάτι που αφορούσε το σουτ του από μέση και μακρινή απόσταση. Όπως επίσης στη μηχανική των βολών.

"Δεν νομίζω ότι έχω δει κάποιον να διορθώνει κάτι τόσο πολύ", είχε αναφέρει ο βοηθός του Φιου, Μπράιαν Μικάελσον στο Atlhletic, επαινώντας τον Κλαρκ για την ανταπόκριση στο πρόγραμμα που του είχε δοθεί προκειμένου ν' αλλάξει επίπεδο.

Ψηλός... κοντός

Τα νούμερά του σε 33 αγώνες της κανονικής περιόδου δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης του ελεγχόμενου ρίσκου που έλαβαν οι άνθρωποι του κολεγίου από το Σποκέιν της Ουάσινγκτον. Ανά 27.6 λεπτά συμμετοχής ο Καναδός φόργουορντ μετρούσε 16.5 πόντους, 8.4 ριμπάουντ, 3.1 κοψίματα, 1.8 ασίστ και 1.2 κλεψίματα, για μόλις 1.4 λάθη, λειτουργώντας ως ο συνδετικός κρίκος όλων των άλλων θέσεων. Σε άμυνα και επίθεση. Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι το γεγονός πως υστερεί μονάχα του Ζάιον Γουίλιαμσον στο 'Efficiency Rating' και στο Effective Field Goal Percentage;

Με ταχύτητα σκέψης, ακόμη πιο γρήγορα πόδια και αθλητικά προσόντα, είναι παίκτης που διαθέτει την ξεχωριστή ικανότητα να μπορεί να μαρκάρει από την περιφέρεια ως τη ρακέτα με την ίδια αξιοπιστία. Γι' άλλους τα 203 εκατοστά του ύψους του θα ήταν μειονέκτημα απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους, για τον ίδιο έγινε άρμα μάχης. Τον βοήθησε ομολογουμένως το γεγονός πως στο high school έμαθε να παίζει ως 'κοντός', δεδομένου ότι ψήλωσε απότομα, φτάνοντας μέσα σ' ένα καλοκαίρι τα 2 μέτρα, και έδεσε το κορμί του.

"Ο Μπράντον είναι ένας αφύσικος αθλητής, αλλά ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται τα σημεία του, τις γωνίες του, μπορεί να πασάρει, να σουτάρει και να τρέχει γρήγορα. Πηδάει γρηγορότερα και ψηλότερα απ' οποιοδήποτε παίκτη έχω συνυπάρξει", ήταν τα κολακευτικά λόγια που χρησιμοποίησε ο συμπαίκτης του Τζος Πέρκινς για να τον περιγράψει.

Θ' αρκούσε η εικόνα αυτή:

Ο Κλαρκ, μ' ένα δυνατό πάτημα, μπορεί να φιλήσει το στεφάνι. Επειδή είναι παιδί ακόμα του αρκεί να "διασκεδάζω το μπάσκετ και προσπαθώ να απολαμβάνω όλες αυτές τις στιγμές που ζω".