Another one bites the dust?

Σύμφωνα μ' αυτό, μπορεί ο Ουρουγουανός να είναι ευτυχισμένος στην Λίβερπουλ και ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά της ομάδας προς το πρόσωπό του, αλλά δεν του αρέσει η πόλη και οι φιλοδοξίες του είναι για κάτι μεγαλύτερο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Μπαλάγκε έφαγε πολύ κράξιμο από τους οπαδούς της Λίβερπουλ, οι οποίοι μεταξύ άλλων του θύμιζαν πως πολλές φορές φέτος ο Σουάρες έχει ξεκαθαρίσει πως δεν θέλει να φύγει φέτος το καλοκαίρι απ’το Άνφιλντ και τον κατηγορούσαν πως δημιουργεί θέμα απ’το πουθενά. Λίγες ώρες αργότερα, πολλοί εξ αυτών ζητούσαν συγγνώμη απ' τον Μπαλάκε.

Ράδιο και "Marca"

Κι αυτό γιατί μεσολάβησε συνέντευξη του Σουάρες σε ραδιοσταθμό της Ουρουγουάης, με τις ατάκες του να κάνουν αμέσως το γύρο του διαδικτύου. Μερικές απ' αυτές: "Δύσκολο να πει κάποιος όχι στην Ρεάλ, αν και δεν υπάρχει κάτι δεδομένο αυτή τη στιγμή. Είμαι ευτυχισμένος στην Λίβερπουλ, αγαπώ την πόλη, αλλά αυτή η χρονιά ήταν δύσκολη για μένα και την οικογένειά μου. Η γυναίκα μου κι η κόρη μου έχουν υποφέρει πράγματα που πέρασαν τα όρια, είμαι κουρασμένος, δεν είμαι προετοιμασμένος να συνεχίσω να υποφέρω απ’τους Άγγλους δημοσιογράφους. Πάλεψα πολύ για να φτάσω εδώ και να με συνθλίβουν έτσι τα ΜΜΕ είναι άδικο. Έχω μιλήσει με τον προπονητή και ξέρει τι θέλω".

Τη συνέχεια υποθέτω πως την γνωρίζετε. Η "Marca" είχε τον Σουάρες στο πρωτοσέλιδο της Πέμπτης και μιλούσε για συμφωνία της Ρεάλ με τον παίκτη και πως η Λίβερπουλ θέλει τουλάχιστον 47 εκατομμύρια ευρώ. Ο ίδιος ο Ουρουγουανός κι ο μάνατζέρ του προέβησαν σε διαψεύσεις, είπαν πως δεν υπάρχει καμία συμφωνία με την Ρεάλ, με τον παίκτη να λέει πως δεν έχει αποφασίσει να φύγει, είναι πολύ καλά στην Λίβερπουλ, αλλά να αποφεύγει (για πρώτη φορά) να δηλώσει με σαφήνεια πως δεν πρόκειται να φύγει φέτος, αλλά να λέει πως "θα αποφασίσει για το μέλλον του".

Λεφτά

Το κλισέ λέει πως δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Η φωτιά συνήθως έχει δύο εκδοχές. Η μία λέει πως ο παίκτης που προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις θέλει να πιέσει για νέο συμβόλαιο και αύξηση αποδοχών κι η άλλη πως απλώς είναι έτοιμος να την κάνει. Στην περίπτωση του Σουάρες μου φαίνεται δύσκολο να έχουμε να κάνουμε με πιέσεις συμβολαίου.

Πρώτον γιατί ο Σουάρες υπέγραψε νέο, βελτιωμένο συμβόλαιο τον Αύγουστο, που του απέφερε κάτι λιγότερο από πέντε εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Όμως, οι αποδοχές του έχουν ήδη αυξηθεί, χάρις στην αμερικανική λογική των συμβολαίων στο Άνφιλντ. Σύμφωνα μ' αυτήν, τα συμβόλαια των παικτών έχουν ειδικούς όρους που κάνουν λόγο για άνοδο των αποδοχών σε περίπτωση που οι παίκτες πιάσουν στόχους μέσα στη σεζόν. Το συμβόλαιο του Σουάρες μιλούσε για τον στόχο των +20 γκολ μέσα στη χρονιά κι έτσι από τον Μάρτιο ο Ουρουγουανός αμείβεται με σχεδόν έξι εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Τα ΜΜΕ φταίνε

Ο δεύτερος λόγος που με κάνει να πιστεύω πως δεν έχουμε να κάνουμε με πιέσεις για καλύτερο συμβόλαιο αφορά τον τρόπο που έσκασε η ιστορία και οι ατάκες του ίδιου του Σουάρες. Όλοι γνωρίζουν πως χωρίς παρουσία στο Champions League και πολύ μεγάλο συμβόλαιο, είναι δύσκολο για τη Λίβερπουλ να πείσει τον Ουρουγουανό να κλείσει τ' αυτιά του, ειδικά όταν ξέρει πως μπορεί να πάει σε πολλές ομάδες, με μεγαλύτερους στόχους και να πάρει περισσότερα λεφτά.

Υπ' αυτό το πρίσμα, αν απλώς ήθελε να πιέσει για νέα αύξηση αποδοχών, θα μπορούσε να επαναλάβει τα κλασικά: "Αγαπώ την ομάδα, περνάω υπέροχα, ο κόσμος μ' έχει αγκαλιάσει, ο προπονητής είναι τρομερός, ο σύλλογος ανεβαίνει, θέλω να μείνω, ΑΛΛΑ δεν παίρνουμε τρόπαια, δεν παίζουμε Champions League, είμαι 26 κι έχω φιλοδοξίες, ξέρω πως με θέλουν πολλές ομάδες". Λες τα αυτονόητα και στέλνεις το μήνυμα.

Ο Σουάρες, όμως, δεν είπε αυτά. Για πρώτη φορά έπαιξε το χαρτί της χώρας, του Τύπου και του άδικου (κατά τον ίδιο) τρόπου που του φέρονται τα αγγλικά ΜΜΕ, που κάνει τον ίδιο και την οικογένειά του να υποφέρει. Το γεγονός πως ανέφερε την κόρη του, που είναι μόλις τριών ετών και δύσκολα μπορώ να τη φανταστώ να επηρεάζεται απ' όσα γράφει η Mirror ή η Sun, το αφήνω ασχολίαστο.

Το σημαντικό είναι πως, ενώ όλη τη χρονιά δήλωνε πως τα αρνητικά σχόλια απλώς τον κάνουν δυνατότερο κι αποφασισμένο να πετύχει στην Αγγλία και πως θα μείνει σίγουρα τα καλοκαίρι ανεξαρτήτως της θέσης που θα πάρει η Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, ξαφνικά το φύλλο άλλαξε και τώρα ο Σουάρες δηλώνει κουρασμένος και απρόθυμος να συνεχίσει υπ' αυτό το αρνητικό κλίμα. Το μέγεθος του δίκιου του είναι αδιάφορο στη συγκεκριμένη κουβέντα. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι βουνό, και όντως έχει δίκιο να αισθάνεται αδικημένος και στοχοποιημένος, σε κάποιες άλλες το φταίξιμο είναι αποκλειστικά δικό του.

Σε κάθε περίπτωση, ο Σουάρες έπαιξε για πρώτη φορά το έργο του "δεν φταις εσύ", διαλέγοντας τον δρόμο που λέει πως δεν φταίει η Λίβερπουλ, η έλλειψη τροπαίων και συμμετοχής στο Champions League, αλλά η χώρα, τα αγγλικά ΜΜΕ κι οι ανάγκες της οικογένειάς του. Κι όλα αυτά λίγες ώρες μετά το ρεπορτάζ του Μπαλάγκε και λίγες ώρες πριν το πρωτοσέλιδο της "Marca". Συμπτώσεις δεν υπάρχουν.

Άσπας

Φωτιά φαίνεται να υπάρχει και στην πλευρά της ίδιας της Λίβερπουλ. Αρχικά υπάρχει ένα γεγονός που έχει επισημανθεί από πολλούς οπαδούς της: φέτος η ημερομηνία λήξης της ανανέωσης των εισιτηρίων διαρκείας είναι πάρα πολύ νωρίς (την Τρίτη) κι αυτό από κάποιους έχει συνδεθεί με πώληση του Σουάρες που δεν θα επηρεάσει τις ανανεώσεις. Συνωμοσιολογία, αλλά το αναφέρω.

Εκεί που είδα κάτι που με παραξένεψε είναι στα τελευταία ρεπορτάζ μεταγραφών. Σύμφωνα μ' αυτά, η Λίβερπουλ έχει συμφωνήσει για την απόκτηση του 25χρονου επιθετικού της Θέλτα, Ιάγο Άσπας. Πλήρη άποψη για τον παίκτη δεν έχω, αλλά απ' όσα εκτεταμένα διάβασα γι' αυτόν, προκύπτει πως είναι ένας παίκτης που αγωνίζεται ελεύθερος στην επίθεση, κάτι σαν ενιάμιση που λένε μερικοί, με έφεση στο σκοράρισμα, αλλά και στη δημιουργία, με κίνηση σ' όλο το γήπεδο, πίσω από επιθετικό, αλλά και στο πλάι.

Όλα οk. Κλασική κίνηση Λίβερπουλ, που εδώ και καιρό ξέρουμε πως δεν χρηματοδοτείται από την τσέπη κανενός, κι απλώς ξοδεύει όσα βγάζει ο ίδιος ο σύλλογος, κι άρα είναι αναγκασμένη να ψάχνει έξυπνες μεταγραφές, όπως αυτές του Κουτίνιο και του Στάριτζ που ήρθαν τον χειμώνα. Γιατί, όμως, να πάρει έναν παίκτη του οποίου η περιγραφή και τα στοιχεία μοιάζουν μ' αυτά του Σουάρες, ειδικά από τη στιγμή που στην επίθεση της λείπουν άλλα πράγματα; Σύμπτωση κι αυτό;

Εξτρέμ

Με δεδομένο πως ο Ντάουνινγκ θα φύγει το καλοκαίρι, η Λίβερπουλ ήθελε και θέλει ακόμα έναν καθαρό παίκτη γραμμής που θα μπορεί να προσφέρει περισσότερα από τον Άγγλο, δηλαδή ντρίμπλα, δημιουργία και γκολ, όχι μόνο φιλότιμο και σέντρες. Ο Άσπας δεν είναι παίκτης γραμμής, αλλά επιθετικός που μπορεί να παίξει και στο πλάι, όχι ως εξτρέμ, αλλά ως inside forward.

Η Λίβερπουλ, όμως, έχει ήδη τέτοιους παίκτες. Έχει ένα δεκάρι που ξεκινάει στο πλάι και κινείται προς τα μέσα (Κουτίνιο) και τρεις επιθετικούς που μπορούν τύποις να ξεκινήσουν στα άκρα και να κινούνται ως φορ (Σουάρες, Στάριτζ, Μπορίνι). Μια ομάδα που σίγουρα έχει κι άλλες τρύπες να κλείσει (τέρμα, άμυνα, κέντρο) και δεν έχει άπειρα λεφτά να ξοδέψει, γιατί να πάρει τον Άσπας, ενώ γνωρίζει πως ούτως ή άλλως θα πρέπει μετά να πάρει καθαρό εξτρέμ κι ίσως και έναν κλασικό φορ περιοχής;

Σκέψεις και συμπτώσεις

Δεν θα αργήσουμε να πάρουμε απαντήσεις σ' όλα αυτά. Μέχρι τότε, δύο σκέψεις. Η πρώτη λέει πως αν τελικώς ο Σουάρες πωληθεί, η Λίβερπουλ δεν θα πρέπει να δεχθεί συμφωνία για μετρητά συν κάποιον παίκτη της Ρεάλ, αλλά να πάρει το μάξιμουμ των χρημάτων και να φροντίσει να μην τα ξοδέψει όπως ξόδεψε αυτά που πήρε για τον Τόρες. Κι αν συμβεί αυτό, τότε θα συζητήσουμε το πως μπορούν να ξοδευτούν, ώστε οι "κόκκινοι" να επωφεληθούν από ένα τέτοιο μεγάλο ποσό, αλλά και το τι χάνει η Λίβερπουλ πουλώντας τον Σουάρες.

Η δεύτερη σκέψη, που επίτηδες κράτησα για το τέλος γιατί δεν μ' άρεσουν τα ακραία σενάρια συνωμοσίας, αφορά ακόμα μια "σύμπτωση", που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει όπως θέλει.

Δάγκωμα και τιμωρία

Νοέμβριος του 2010. Ο Σουάρες διανύει την τέταρτη χρονιά του στον Άγιαξ κι είναι ήδη σαφές πως είναι στο στόχαστρο πολλών ομάδων και το Άμστερνταμ δεν τον χωράει πια. Ο Ουρουγουανός ξεφεύγει σε ντέρμπι με την Αϊντχόφεν, δαγκώνει αντίπαλο στον ώμο και τιμωρείται με επτά αγωνιστικές και με πρόστιμο από την ομάδα του. Στο διάστημα της τιμωρίας, ο Σουάρες διαπραγματεύεται με την Λίβερπουλ, ο Άγιαξ αποφασίζει πως είναι κατάλληλη στιγμή για να πουλήσει, πριν η αξία του Ουρουγουανού πέσει κι άλλο για εξω-αγωνιστικούς λόγους. Τον Ιανουάριο ο Σουάρες πωλείται στην Λίβερπουλ για (μόλις) 26 εκατομμύρια ευρώ και το ντέρμπι με την Αϊντχόφεν και την δαγκωνιά ήταν το τελευταίο του ματς με την φανέλα του Άγιαξ.

Απρίλιος του 2013. Ο Σουάρες διανύει την τρίτη (και καλύτερη) σεζόν του στο Άνφιλντ και είναι ήδη στο στόχαστρο πολλών ομάδων (Μπάγερν, Ρεάλ, Γιουβέντους). Στο ντέρμπι με την Τσέλσι ξεφεύγει ξανά. Δαγκώνει τον Ιβάνοβιτς και τιμωρείται με δέκα αγωνιστικές, εκ των οποίων τις έξι θα πρέπει να τις εκτίσει του χρόνου, και βαρύ πρόστιμο από την ομάδα του. Έναν μήνα αργότερα "σκάει" η ιστορία της Ρεάλ, ενώ εδώ και καιρό τα ρεπορτάζ στην Αγγλία λένε πως θα είναι σοφό από πλευράς Λίβερπουλ να πουλήσει όσο η αξία του Σουάρες είναι ακόμα ψηλά, να επενδύσει τα χρήματα σε καλές μεταγραφές, κτλ.

Οι ομοιότητες είναι εκπληκτικές, οπότε το μόνο που μένει είναι να δούμε αν το φινάλε της ιστορίας θα ολοκληρώσει μια πιστή επανάληψη του σεναρίου.