Του Χάμιλτον του αρκεί η προσευχή για να τερματίζει άνευ ελαστικού

Πιστεύω εις ένα θεό, Pirelli παντοκράτορα. Όχι ακριβώς, αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα της Formula 1. Ο Λιούις Χάμιλτον είχε μαγκωμένα τα χέρια στο τιμόνι και πάλευε να οδηγήσει το μονοθέσιο της Mercedes ως τη γραμμή του τερματισμού με κλαταρισμένο το μπροστά αριστερό ελαστικό. Από μέσα του έψελνε την προσευχή του. “Η καρδιά μου είχε σχεδόν σταματήσει“, θα ομολογήσει στο φινάλε της ηρωικής οδήγησής του. Το μόνο που μπορούσε να κάνει τη στιγμή που αντιλαμβανόταν ότι το λάστιχο ‘παρέδιδε τα λινά’ του ήταν να παρακαλά για μια αόρατη βοήθεια που θα επέμβει την ύστατη ώρα. Για να μην ακολουθήσει η ‘νηστεία’ των βαθμών. Πλέον η διαφορά του από τον ανταγωνισμό είναι τουλάχιστον τρεις δεκάδες.

Είχε από πριν μάθει ότι ο Βάλτερι Μπότας ήρθε αντιμέτωπος με το ίδιο ακριβώς πρόβλημα στο 50ο από τους 52 γύρους. Ο Φιλανδός ομόσταυλός μάλιστα είχε πέσει από τη δεύτερη στην ενδέκατη θέση της γενικής κατάταξης, μένοντας εκτός βαθμών, διότι έπρεπε να κάνει στάση για την απαραίτητη αντικατάσταση. Καταστροφή. “Όταν άκουσα ότι το ελαστικό του εγκατέλειψε, κοίταζα μόνο τα δικά μου. Όλα έδειχναν καλά, το μονοθέσιο δούλευε χωρίς προβλήματα“, ανέφερε ο Βρετανός. Επαναπαύτηκε. Ωσότου τύχει της ίδιας μοίρας. “Προσευχόμουν απλώς να το αντιμετωπίσω χωρίς να είμαι πολύ αργός“. Η διαφορά που τον χώριζε από τον δεύτερο Μαξ Φερστάπεν ήταν στα 31 δεύτερα όταν άρχιζε ο τελευταίος γύρος του βρετανικού grand prix και έπεσε κάτω από τα έξι, όταν οι δυο του αντίκριζαν την καρό. Δίχως δηλαδή να καλυφθεί εξ ολοκλήρου.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής είχε καταφέρει να φέρει το ‘μαύρο βέλος’ ως το τέλος της διαδρομής και να νικήσει για τρίτη σερί φορά εφέτος – έβδομη συνολικά στη συγκεκριμένη πίστα. Το απόλαυσε δεόντως. Απέχει, άλλωστε, ακόμη πέντε, σε οποιαδήποτε διαδρομή, για την κατάρριψη της επίδοσης του Μίκαελ Σουμάχερ των 91 στο σύνολο.

Η γιγαντιαία προσπάθειά του είχε ξεκάθαρα ωφεληθεί από το γεγονός πως ο Ολλανδός αντίπαλός του από τους ‘κόκκινους ταύρους’, βλέποντας τον Μπότας να ξεμένει από… ρόδα, μπήκε στα pits και άλλαξε σετ ελαστικών (από σκληρά σε μαλακά) για να κυνηγήσει τον πόντο του ταχύτερου γύρου. Τον καπάρωσε. Αλλά φαινομενικά ξόδεψε μια παράλληλη περίπτωση ν’ αναρριχηθεί στην υψηλότερη θέση του βάθρου. “Πήγαμε καλά, όχι άσχημα. Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι με τη δεύτερη θέση, αλλά όταν έχεις αυτό… Τελοσπάντων, ακόμη κι έτσι είναι καλά“, έλεγε ο πιλότος της Red Bull, που σίγουρα θα επιθυμούσε κάτι παραπάνω όπως εξελίχθηκε η κατάσταση.

Ήταν στρατηγική επιλογή, θα που οι ανώτεροί του. “Δεν μετανιώνουμε τίποτα, πήραμε τη σωστή απόφαση, γιατί είναι εύκολο να κρίνεις εκ των υστέρων“, δικαιολογήθηκε ο Κρίστιαν Χόρνερ για την επιλογή της αυστριακής ομάδας να βάλουν τον Φερστάπεν για την αλλαγή. “Δεν είχαμε καμία εγγύηση ότι με τα ελαστικά αυτά θα έφτανε ως το τέλος του αγώνα. Είχαν μια βαθιά αυλάκωση και αρκετά σπασίματα. Ο Λιούις έπαιξε με την τύχη του και κατάφερε να φέρει το μονοθέσιο στον τερματισμό“, συμπλήρωσε. Ούτως ή άλλως “ήταν πιο γρήγοροι από εμάς στον αγώνα και τα ελαστικά δεν έδειχναν εντάξει στους 10 γύρους πριν από το τέλος“, όπως κατέληξε ο Φερστάπεν μετά από συμπληρωματική ερώτηση. Επειδή όμως όσα δεν φέρνει η κούρσα όλη τα φέρνει η στιγμή, η πιθανότητα της πρωτιάς πέταξε.

Με τον τρόπο που πετούσαν οι δύο οδηγοί της Mercedes, οδηγώντας τον αγώνα από την αρχή ως το τέλος. Είτε σε κανονική ροή είτε με αυτοκίνητο ασφαλείας εντός. Το οποίο μπήκε δύο φορές στην πίστα λόγω της σύγκρουσης των Άλμπον-Μάγκνουσεν και της εξόδου του Ντάνι Κβίατ.

Γι’ αυτό και τίποτα δεν προμήνυε τέτοιο ανατρεπτικό φινάλε. Ούτε ο Κάρλος Σάινθ της McLaren που ‘προδόθηκε’ από το ίδιο πρόβλημα. Το τρις εξαμαρτείν τυχαίο δεν το λες.

Η γόμα της Pirelli δεν αποδείχθηκε όσο ανθεκτική απαιτούσαν οι συνθήκες του αγώνα. Στο report η εταιρία δεν έδωσε στοιχεία. Ανέφερε απλώς πως ‘ο Χάμιλτον κυριάρχησε στον αγώνα από την pole position με στρατηγική ενός stop, αλλάζοντας τα μεσαία με σκληρά ελαστικά υπό καθεστώς safety car στον 13ο γύρο. Το μπροστά αριστερό ελαστικό κλάταρε στον τελευταίο γύρο, για λόγους που ακόμη ερευνούναι’. Αυτό ήταν όλο. Είχαν μείνει σε ό,τι είχαν προτείνει πριν να σβήσουν τα κόκκινα φώτα: τη χρησιμοποίηση της σκληρής γόμας για 30 με 34 γύρους. Ιδανικά και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Κάποιοι ‘έβγαλαν’ 40. Οι προαναφερθέντες όχι.

Στο επόμενο grand prix επί βρετανικού εδάφους ξανά η Pirelli έχει προαναγγείλει τη χρήση πιο μαλακών ελαστικών. Ας αρχίσουν οι προσευχές.