Το “This is Sparta” του Τσιτσιπά στον Ναδάλ

Η νίκη του Στέφανου Τσιτσιπά επί του Αντρέι Ρουμπλιόφ με 2-1 (6-1, 5-7, 7-6 {6}), στο θρίλερ για τη 2η αγωνιστική του ομίλου ‘London 2020’ στο πλαίσιο των ATP Finals, θα μπορούσε να συνοψιστεί στο double fault που έκανε ο Ρώσος στο σερβίς του, όταν είχε match point στο 6-5 του τάι μπρέικ για το 3ο σετ. Αλλά αυτό θα ήταν άδικο, αν και δεν πρέπει να παραλειφθεί.

Τα πράγματα για τον Τσιτσιπά, ακόμα και πριν μπει στην ‘Ο2’ για το παιχνίδι απέναντι σε έναν από τους πιο συνεπείς, προς το παρόν, αντιπάλους, στο πλαίσιο των ΑΤΡ Finals, ένα τουρνουά που ο ίδιος έχει την τιμή -κι εμείς όλη τη χαρά- να αποκαλείται κάτοχος, ήταν εξαιρετικά απλά: ήθελε τη νίκη απέναντι στον Ράφα Ναδάλ, την Πέμπτη. Η δική του ήττα με 1-2 σετ, συνοδεύτηκε με την απώλεια του Ισπανού από τον Ντόμινικ Τιμ το μεσημέρι της Τρίτης (2-0 σετ) και κατέστησε το μισό μέρος από το όλον της υπόθεσης απλή. Το άλλο μέρος είναι, όμως, εξίσου σημαντικό: ήττα από τον Ρώσο θα προϋπέθετε δική του νίκη επί του ‘ταύρου του Μανακόρ’ και επικράτηση του Αυστριακού επί του Ρουμπλιόφ την τελευταία αγωνιστική.

Για τον Τιμ, ο οποίος την Τρίτη συμπλήρωσε 299 νίκες στο τουρ, δεν θα ήταν απλό, αφού από τον Ρώσο έχει ηττηθεί δις σε ισάριθμες αναμετρήσεις. Βεβαίως, η πρόκριση του Τιμ ισχύει και τώρα, αφού όποιος εκ των Τσιτσιπά και Ναδάλ νικήσει, ακόμα και σε περίπτωση δικής του ήττας, υστερεί στην ισοβαθμία. Η 1η θέση, δηλαδή, μετά την εντυπωσιακή εμφάνιση του 22χρονου κυρίως στο 1ο σετ του παιχνιδιού με τον Ρουμπλιόφ, είναι εξασφαλισμένη από το νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης, όχι, όμως, ότι ο 2ος του άλλου ομίλου, δηλαδή, υπό αυτό το πρίσμα, ο Νόβακ Τζόκοβιτς ή ο Ντανιίλ Μιέντβιεντεφ, πρόκειται να είναι αμελητέα ποσότητα, αλίμονο.

Ο Τσιτσιπάς, δηλαδή, παίζει με τον Ναδάλ την Πέμπτη στις 22:00 και όποιος νικήσει περνάει. Δις ιζ Σπάρτα. Ο Τσιτσιπάς είχε αντιμετωπίσει και πέρυσι τον Ναδάλ και είχε χάσει το παιχνίδι, με το εντυπωσιακό 5-7 στο 3ο σετ, αλλά αυτό είχε γίνει νωρίς. Μετά, νίκησε τους Μιέντβιεντεφ και Αλεκσάντερ Ζβέρεφ και πέρασε στα ημιτελικά, για να αντιμετωπίσει τον Ρότζερ Φέντερερ.

Από τότε που προσγειώθηκε στο τουρ, κάθε παιχνίδι για τον ήδη κορυφαίο Έλληνα τενίστα όλων των εποχών είναι διττής σημασίας. Ειδικά αθλητές όπως ο ίδιος, ο Ρουμπλιόφ και όλοι εκείνοι που γεννήθηκαν μετά το 1995 και θέλουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο μελλοντικά στις εξελίξεις. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τα παιχνίδια με το λιγότερο άγχος είναι απέναντι στους Big 3, διότι στο τουρ γνωρίζουν ότι στα πιο ποιοτικά, συνδυαστικά, χρόνια τους, δηλαδή από τα 27 έως ότου οι επιστημονικές συνθήκες σύννομα γίνεται να τους κρατήσουν, δεν θα βρίσκονται κατά κόρον εκεί, κυνηγώντας κάθε πιθανό τρόπαιο. Οπότε, παιχνίδια με τον Ναδάλ και τον Τζόκοβιτς, μια και ο λόγος γίνεται για το συγκεκριμένο τουρνουά, συμβαίνουν στην άψη της στιγμής και θα γίνονται όσο αυτοί παίζουν, αλλά η συλλογή αναμετρήσεων δεν πρόκειται να δημιουργήσει το υπόβαθρο της κόντρας.

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ σε στιγμιότυπο της αναμέτρησης με τον Στέφανο Τσιτσιπά για τη φάση των ομίλων των ATP Finals 2020 στην 'O2 Arena', Λονδίνο | Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020 AP Photo/Frank Augstein

Αντιθέτως, με τον Ρουμπλιόφ, ο Τσιτσιπάς ενδιαφέρεται και γι’ αυτό που γίνεται σε βάθος χρόνου. Μετά τον ψυχοβγάλτη τη νύχτα της Τρίτης και τη νίκη του 2-1, πέραν των πιθανοτήτων που συγκεντρώνει για την πρόκριση στον ημιτελικό, ο Έλληνας τενίστας δήλωσε ότι “είμαι σίγουρος ότι θα δώσουμε ακόμα περισσότερες μάχες για το μέλλον”. Κι αυτό υπήρξε η ολοκλήρωση της σκέψης του στην ερώτηση, δηλαδή το επιμύθιο. Η επικράτηση έναντι ενός τενίστα που ολοκλήρωσε τη φετινή σεζόν με 5 ατομικούς τίτλους και 40 νίκες είναι πολύ σημαντική, αφού είναι διαδοχική: ο Τσιτσιπάς τον νίκησε πολύ εύκολα και στον προημιτελικό του Ρολάν Γκαρός και αυτό ήταν η 2η νίκη του επί του Ρώσου, αλλά πολύ κοντά στη 2η ήττα του: τον τελικό στο ΑΤΡ500 του Αμβούργου, στο χώμα, που έχασε στα 3 σετ.

Σε αυτό το 5ο ματς, λοιπόν, παίζονταν πολλά περισσότερα από τις πιθανότητες πρόκρισης: ο Τσιτσιπάς είναι νούμερο 6 στον κόσμο και ο Ρουμπλιόφ, νούμερο 7, οι δυο τους είναι ίδιας γενιάς, αφού ο Ρώσος είναι 9 μήνες μεγαλύτερος, οι αναμετρήσεις τους βρίσκονταν στην ισοπαλία και ο Έλληνας είχε το αμυδρό προβάδισμα από το τελευταίο παιχνίδι, το ξεκούραστο 3-0 στο ‘Φιλίπ Σατριέ’, που το έβγαλε στο 1ο σετ. Ο Τσιτσιπάς υπήρξε θυελλώδης και το κατέκτησε με 6-1 σε 19′. Τώρα, γιατί συνολικά το παιχνίδι διήρκεσε 1 ώρα και 55 λεπτά, δηλαδή τα δύο υπόλοιπα σετ μαζί κράτησαν πάνω από 6 φορές σε σχέση με το 1ο, οπότε κάθε ένα από το 2ο και το 3ο σετ ήταν 3 φορές μεγαλύτερο σε διάρκεια, με αποκορύφωμα, βεβαίως, τον ψυχοβγάλτη του τέλους; Ο οποίος, όμως, δεν είναι άμοιρος συμπερασμάτων, τα οποία, κιόλας, γίνεται να εξαχθούν βροχηδόν:

• Ο Ρουμπλιόφ χρειάζεται το καλό σερβίς του απέναντι στον Τσιτσιπά. Οι 5 πόντοι που χωρίζουν τους δύο τενίστες στο ύψος είναι μία ένδειξη, αλλά η δύναμη κι οι φυσικές ικανότητες και σε αυτήν την περίπτωση γίνονται φανερές. Ο Τσιτσιπάς χρειάζεται ένα διασκελισμό για να επιστρέψει το μπαλάκι με χτύπημα σκουός από τη γωνία στην οποία πηγαίνει, ενώ ο Ρώσος τρέχει για να προλάβει, δαπανώντας περισσότερη ενέργεια. Αναμφίβολα μπορεί να το κάνει, αλλά στο προκείμενο το ανέβασμα του Έλληνα στο φιλέ καθιστά υπεραπαραίτητα τα ακριβή running forehand και running backhand, διότι τα μακριά άκρα του μπορούν να στείλουν το βόλεϊ εκεί που το θέλει.
• Συν τοις άλλοις, αναγκάζει τον αντίπαλο να πρέπει να είναι ακριβής και στα χτυπήματα στο βάθος του κορτ, δηλαδή στην εξωτερική γραμμή, για να του εμποδίσει μία δυνατή επιστροφή σε ανοιχτή γωνία, η οποία θα τον αναγκάσει να βρεθεί σε μειονεκτική θέση. Ο Τσιτσιπάς είναι γρήγορος αθλητής συνολικά, αλλά είναι ταχύς κυρίως στην εμπρόσθια κίνηση και κυρίως εκρηκτικός στο πρώτο βήμα, το οποίο σχεδόν του επιτρέπει να βρεθεί στο μπροστινό μέρος του κορτ αφού έχει φύγει το μπαλάκι από τη ρακέτα του αντίπαλου, οπότε ξέρει ακριβώς πού πρέπει να πάει και, κυρίως, δεν δίνει επιλογή. Επίσης, δεν έχει διαφανεί ότι το backhand με το ένα χέρι μπορεί να γίνει το αδύνατο σημείο του, καθώς είναι εξαιρετικά συνεπές ως χτύπημα επιστροφής και ευθύ και ιοβόλο ως winner.
• Ο Τσιτσιπάς δουλεύει τα διαστήματα χαλάρωσής του. Μετά την καταιγίδα του 1ου σετ, ο Ρουμπλιόφ βρήκε το ρυθμό στο σερβίς του, που το έστελνε στην ad γωνία (αριστερά) και ανοιχτό σε πολλές περιπτώσεις, για να εμποδίσει τον Έλληνα τενίστα να επιστρέψει με δύναμη την μπάλα στη δική του εξωτερική γραμμή. Ο Τσιτσιπάς υπερέχει στα περισσότερα ράλι, αφού με λιγότερες κινήσεις έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, οπότε αυτό είναι τροφή για σκέψη για όλους τους νεαρούς αντιπάλους του, που θα τον αντιμετωπίσουν. Τα mind games παίζουν εξίσου σπουδαίο ρόλο (και ήταν προτεραιότητα η τελειοποίησή τους από τον Ναδάλ τα προηγούμενα χρόνια, όταν ο Φέντερερ έμοιαζε ανίκητος), αλλά ο Τσιτσιπάς προς το παρόν δείχνει ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο σε ό,τι αφορά την υπομονή.
• Ο Στέφανος Τσιτσιπάς σε στιγμιότυπο της αναμέτρησης με τον Αντρέι Ρουμπλιόφ για τη φάση των ομίλων των ATP Finals 2020 στην 'O2 Arena', Λονδίνο | Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020 AP Photo/Frank Augstein

  
  

• Ο Ρουμπλιόφ, ωστόσο, πήρε 11 σερί πόντους στο σερβίς του με το έμπα του 2ου σετ, δηλαδή 3 γκέιμ παρά έναν πόντο, ένα διάστημα που ο Τσιτσιπάς είχε υπολογίσει ως εκείνο που θα έπρεπε να κρατήσει το δικό του σερβίς. Και το έκανε, απλώς ο Ρώσος βρήκε την ευκαιρία στο 12ο γκέιμ να κλέψει το σετ, καθώς στα δικά του γκέιμ δεν είχε πρόβλημα. Στο 1-1 του 3ου, μετά το 1ο, είχε ξανά ο Έλληνας break points και μάλιστα 5 μαζεμένους. Αλλά εκείνη τη στιγμή και ο Ρουμπλιόφ έπαιζε στο δικό του σπουδαίο επίπεδο. Αν εξαιρεθεί ο πρώτος, ένα χτύπημα στα πόδια του Ρώσου στην εξωτερική γραμμή, που λίγο έλειψε να δώσει το προβάδισμα, στους άλλους το σερβίς ήταν εντυπωσιακό. Ο Τσιτσιπάς επίσης, στην υποψία των δύσκολων στιγμών στο 3ο σετ, βασίστηκε στο δυνατό σερβίς του και απέδωσε. Ειδικά όταν βρέθηκε κάτω 0-30, στο 5-4 του 3ου. Είναι ευχάριστο ότι σχεδόν όποτε το χρειάζεται, βρίσκεται εκεί.
• Το double fault του Ρουμπλιόφ αντανακλά σε κάτι μη φαινομενικό. Ο Ρώσος έχει την ευκαιρία να νικήσει σε ένα τάι μπρέικ που έχει επιστρέψει από το 2-5. Το ρίσκο που παίρνει δεν είναι στο δεύτερο, που προσπαθεί να του δώσει δύναμη και στα πόδια του αντιπάλου του, αλλά στο πρώτο, που ψάχνει για τον άσο και το στέλνει αρκετά μακριά. Εκεί, ακόμα κι η αντίδρασή του δεν δείχνει τενίστα αρκετά συγκεντρωμένο για να παίξει match point στο όριο, μια και μοιάζει με κάποιον που έχει απολέσει μια ευκαιρία σημαντική. Μετά το λάθος βέβαια, ο Έλληνας βρίσκει ένα inside out forehand, το οποίο γενικώς -και ιδίως σε εκείνο το κρίσιμο σημείο- είναι αφόρητο για τον αντίπαλο.

Στην ούγια, και οι δύο τενίστες πρέπει να είναι ευχαριστημένοι, πάντα αναλογικά. Ο Τσιτσιπάς έχει ένα κρίσιμο ραντεβού με τον Ναδάλ και αισθάνεται ότι απέδρασε από μία φυλακή που εξ ημισείας πήγαν να τον κλείσουν ο Ρουμπλιόφ και ο εαυτός του. Και ο Ρώσος, επειδή στην προπόνηση και το βίντεο δεν θα σκέφτεται ότι έχει βρει έναν μπελά, από τον οποίο θα είναι σχεδόν αδύνατον να γλιτώσει ή ότι πρόκειται για έναν αντίπαλο που δεν παίζεται. Θα γινόταν να έχει στραβώσει άσχημα το ματς γι’ αυτόν και να νιώσει ότι έχασε τον αέρα που είχε. Απλώς, ήδη καταλαβαίνει ότι η δαπάνη στα ματς με τον Τσιτσιπά καθιστά εκ των ων ουκ άνευ την ποιοτική αποκατάσταση και τη φρεσκάδα.